by ถ้าเธอประสบอุบัติเหตุจริงๆ พวกเขาจะเสียใจขนาดไหน?
“ฉันรู้สึกผิดต่อเธอ อย่างแรก ฉันเจอเธอและคอยอยู่เคียงข้างฉันเสมอเมื่อได้ยินเสียงเปียโนของเธอ สำหรับฉัน คำพูดของฉันเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของครอบครัวเธอ ฉันจึงมักคิดว่าถ้าฉันไม่ยืนกรานที่จะตามหาเธอ ชีวิตของครอบครัวเธอคงไม่เปลี่ยนไป และแม่ของเธออาจจะไม่ติดการพนัน”
อี้เฉียนจินพึมพำพลางเล่าความรู้สึกผิดของเขาให้มู่หยวนฟังทีละคำ “อย่างที่สอง ฉันไม่ฟังคำอธิบายของเธอและเลิกกับเธอ อย่างที่สาม ตอนที่เธออยู่ในช่วงเวลาที่อันตรายที่สุด เธอโทรหาฉันแต่ฉันไม่รับสาย ความบังเอิญเหล่านี้คือความรู้สึกผิดของฉันที่มีต่อเธอ แต่ความรู้สึกผิดเหล่านี้เป็นเพียงของฉันเอง ตระกูลอี้ไม่ได้เป็นหนี้เธอ และไม่ได้เป็นหนี้ครอบครัวเธอด้วย เธอควรจำไว้!”
มู่หยวนจ้องมองอี้เฉียนจิน คำพูดของเธอราวกับกำลังขุดคุ้ยความจริงอันนองเลือดที่เขาฝังไว้ใต้การแก้แค้น
แน่นอนว่าเขาเข้าใจดีว่าคนที่ควรถูกตำหนิสำหรับการตายของพ่อแม่ของเขาก็คือการติดการพนันของแม่ การตามใจของพ่อ และพวกเจ้าหนี้นอกระบบ!
แต่…พ่อแม่ของเขาตายไปแล้ว พวกเจ้าหนี้นอกระบบที่ทำร้ายพ่อแม่ของเขาถูกจำคุก รับโทษทัณฑ์ที่สมควรได้รับ
แต่ความโกรธในใจของเขายังคงไม่อาจหยุดยั้งได้!
ราวกับว่าเขาไม่มีที่ระบาย และเขาจำเป็นต้องหาทางออก
และตระกูลอี้ก็เป็นทางออกของเขา ทำให้เขาสามารถระบายความโกรธที่ถูกกดไว้ในใจได้
“ในเมื่อเจ้ายังบอกว่าเจ้ารู้สึกผิดกับข้า แล้วเจ้าจะชดเชยความผิดสามข้อที่เจ้าบอกข้าได้อย่างไร” มู่หยวนพูดขึ้นอย่างกะทันหัน
“ข้าชดเชยความผิดที่ข้ามีต่อเจ้ามาหลายปี และข้าชดเชยสิ่งที่ข้าควรจะชดเชย ส่วนสิ่งที่ข้าชดเชยไม่ได้ ข้าคิดว่าข้าก็ชดเชยไม่ได้เช่นกัน” อี้เฉียนจินกล่าว “
ชดเชยไม่ได้หรือ? เจ้าไม่ถามแม้แต่จะชดเชยยังไง แล้วเจ้าจะบอกว่าไม่มีทางชดเชยได้อย่างไร?” มู่หยวนเยาะเย้ย
“ไม่ว่าเจ้าจะอยากฆ่าข้าหรือจะทำให้ข้าพิการเพื่อแก้แค้น ข้าก็คงไม่เห็นด้วย” อี้เฉียนจินกล่าว
“เจ้าไม่กลัวข้าจะปล่อยให้เจ้าตายที่นี่รึ?” มู่หยวนกล่าว “เจ้าก็รู้นี่ว่าที่นี่เป็นห้องทดลองเคมี อะไรก็ตามข้างในมันอันตราย ถ้าเจ้าอยากจะระเบิดที่นี่ก็ง่ายมาก” “เจ้าทำไม่ได้หรอก
” อี้เฉียนจินกล่าวอย่างหนักแน่น “
ทำไมเจ้าถึงบอกว่าข้าจะไม่ทำล่ะ?” มู่หยวนถามกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ถ้าเกิดระเบิดขึ้นที่นี่ ข้าก็หนีไม่พ้น และเจ้าก็หนีไม่พ้นเช่นกัน ยิ่งไปกว่านั้น หากเป้าหมายของเจ้าคือการปล่อยให้ข้าตายอย่างง่ายดายเช่นนี้ เจ้าก็มีโอกาสมาก่อนแล้วไม่ใช่หรือ?” อี้เฉียนจินกล่าว
มู่หยวนเม้มริมฝีปากบาง ใช่ มีโอกาสมาก่อน เขาเคยมีโอกาสปล่อยให้นางตายมาแล้วหลายครั้ง
แต่ที่แปลกคือเขาไม่เคยคิดแบบนั้นมา ก่อน เขา
ไม่เคยคิดจะปล่อยให้นางตาย
เขาเคยคิดจะฆ่าตระกูลอี้และเอาพวกเขามารับผิดชอบต่อการตายของพ่อแม่เขา!
แต่อี้เฉียนจินก็เป็นสมาชิกตระกูลอี้เช่นกัน แต่เขาไม่เคยคิดแบบนั้นมาก่อน