Category: เมื่อที่รักของผมเป็นซีอีโอเจ้าเสน่ห์

“หยางเฉิน คุณเตรียมเงินที่ผมให้คุณเตรียมเมื่อวานหรือยัง? พี่น้องของฉันกำลังรอเงินนั้นเพื่อไปกินอาหารเช้าและดื่ม” เฉินเฟิงเหวี่ยงโซ่เงินในมือเป็นวงกลมในขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้มที่ไม่เย็นและไม่อบอุ่น ผู้เฒ่าหลี่ตื่นตระหนก เขายืนอยู่ต่อหน้าหยางเฉินและร้องตะโกนว่า “เฉินเฟิง เจ้าไม่ควรลงน้ำอีกต่อไป! ถึงพ่อคุณเฉินจะเป็นเจ้าของพื้นที่นี้ คุณวุฒิอะไรถึงจะเก็บค่าคุ้มครองได้!? …

เมื่อแสงยามเช้าส่องผ่านหน้าต่างที่กระจัดกระจายและเข้าไปในบ้านของหยางเฉิน หยางเฉินก็ส่ายหน้าไปมาด้วยความงุนงง เขาอยากจะลุกขึ้น แต่จู่ๆ ก็รู้สึกได้ถึงบางสิ่งที่อ่อนนุ่มรอบๆ ตัวเขา หยาง เฉินที่หันกลับมามองทันที นั่นคือผู้หญิงขี้เมาที่เขาพากลับบ้านเมื่อคืนนี้ ในเวลานี้แขนคล้ายดอกบัวโอบเอวของเขา …

หลังจากเดินไปใกล้บาร์เล็กๆ แห่งนี้ได้ไม่นาน หยางเฉินก็เข้าใจว่าเขามาถูกที่แล้ว แสงหมอกของบาร์เล็ก ๆ นั้นคลุมเครือ แต่เหมือนฝัน รอบ ๆ; ที่เคาน์เตอร์ …

เมื่อได้ยินคำสรรเสริญ โรสก็หน้าแดงเล็กน้อย กัดริมฝีปากเรียบของเธอ และพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสำนึกผิด เธอกล่าวว่า “คนสวยจะมีประโยชน์อะไร? ไม่ค่อยมีใครมาสักคนเลย และถึงแม้จะเป็นวันเกิดของฉัน คนนั้นก็ยังมาสายแบบนี้” เมื่อเผชิญหน้ากับหญิงสาวที่อ่อนหวานและมีเสน่ห์คนนี้ …

ในตอนเย็น ในตลาดของเกษตรกรที่ตั้งอยู่ทางตะวันตกของเมืองจงไห่ มีคนเดินถนนและยานพาหนะที่มีเสียงดังมากมายเดินผ่านไปอย่างเฉยเมย ใบผักและน้ำสกปรกเกลื่อนไปทั่วพื้นดิน มีป้ายร้านสีซีดจางจำนวนมาก และในบางครั้งอาจมีไฟนีออนสีเดียวสว่างขึ้น มีคนงานกลับบ้าน เด็กๆ ที่เรียนจบ ผู้สูงอายุซื้อของชำ …