บทที่ 3737 การต่อสู้ของกษัตริย์

เด็กหนุ่มที่เพิ่งยกปืนไปที่เสือดาวก่อนที่จะมองเห็นสิ่งที่มาจากด้านข้าง หัวกลมของเขาถูก Xiaohua และ Xiaobai ทุบจนล้มลง เลือดพุ่งออกมาจากหัวที่หักของเขา ในช่วงเวลาที่เลือดพุ่งออกมาจากหัวของเด็ก เสือดาวตัวน้อยทั้งสองตัวได้กระโดดขึ้นไปบนโขดหินสูงตระหง่านห่างออกไปหลายเมตรราวกับสายฟ้า โดยหลบเลี่ยงกระแสเลือดที่ส่งเสียงหวีดหวิว …

บทที่ 3737 การต่อสู้ของกษัตริย์ Read More

บทที่ 3736 เงาที่ร่วงหล่น

ในเวลานี้ Wan Lin และคนของเขาบนสันเขาได้เห็นเลือดบนไหล่ของเสือดาวแล้ว ทุกคนตกใจและเล็งปืนไปที่เงาสีดำทั้งสามที่ถือปืนอยู่ที่เชิงเขา นิ้วชี้ของมือขวาของพวกเขาวางลงบนไกปืนอย่างอ่อนโยน Xiao Ya และคนอื่น ๆ …

บทที่ 3736 เงาที่ร่วงหล่น Read More

บทที่ 3735 เลือดสีแดงสด

ท่ามกลางเสียงกรีดร้องของหยูจิง ทุกคนต่างมองเห็นเสือดาวตัวใหญ่ยาวประมาณสี่หรือห้าเมตรนอนอยู่บนหินสูงผ่านกล้องส่องทางไกล ในเวลานี้ เสือดาวตัวใหญ่เหยียดหัวกลมๆ ไปข้างหน้า ดวงตากลมทั้งสองข้างเรืองแสงสีแดง ขาหน้าหนาทั้งสองข้างยืดไปข้างหน้า กรงเล็บหน้าอันทรงพลังของมันจับหินสีเทาเข้มด้านล่างไว้แน่น เอวที่เพรียวบางของมันยุบลง และร่างกายทั้งหมดของมันยังคงอยู่ในสถานะพร้อมที่จะกระโจนเข้าใส่ได้ทุกเมื่อ …

บทที่ 3735 เลือดสีแดงสด Read More

บทที่ 3734 เสือดาวหิมะผู้ยิ่งใหญ่

เมื่อเซียวหยาและคนอื่นๆ เห็นท่าทางแปลกๆ ของเธอ พวกเขาก็ยกมือขึ้นและตีเธอ และตะโกนพร้อมกันว่า “สาวน้อยโง่เขลา ทำไมเธอถึงมองพวกเรา ถ้าใครจะกลายเป็นสัตว์ประหลาด ก็คือเธอนั่นแหละที่จะกลายเป็นสัตว์ประหลาด!” หยิงหยิงเห็นว่าคำพูดของเธอทำให้พี่สาวหลายคนโกรธ …

บทที่ 3734 เสือดาวหิมะผู้ยิ่งใหญ่ Read More

บทที่ 3733 อาณาจักรสูงสุด

หยูจิงได้ยินหวู่เซว่หยิงถามว่าเหตุใดพวกเขาจึงไม่ใช้พลอยสีขาวที่ยึดมาได้ในตอนเช้าเพื่อทำการทดลองเลเซอร์ เธอยังมองไปรอบๆ อย่างระมัดระวังและตอบด้วยเสียงต่ำว่า “งานหลักของเราในครั้งนี้ไม่ใช่การทำการทดลองเลเซอร์ แต่เป็นการค้นหาสมาชิกทีมสำรวจทางวิทยาศาสตร์ที่หายไปและสำรวจพื้นที่นี้ ฉันนำเครื่องกำเนิดเลเซอร์ขนาดเล็กมาที่นี่เพื่อความปลอดภัย” เธอเงยหน้าขึ้นมองภูเขาที่ไม่มีที่สิ้นสุดในระยะไกลและพูดต่อด้วยเสียงต่ำ “เมื่อเทห์ฟากฟ้าที่ไม่รู้จักลงจอดบนโลก ไม่มีใครสามารถคาดเดาได้ว่ามันเป็นพรหรือคำสาป ในสภาพแวดล้อมที่ไม่รู้จักนี้ …

บทที่ 3733 อาณาจักรสูงสุด Read More

บทที่ 3732 ไม่ต้องกังวล

เมื่อถึงจุดนี้ เซียวหยาพูดต่อด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม “ตอนนั้น หมูป่าตัวผู้และตัวเมียถูกเซียวหยาทำให้เวียนหัว หมูป่าตัวเมียเห็นเซียวหยานอนอยู่บนคอของหมูป่าตัวผู้ และมันก็พุ่งเข้าหาเซียวหยาด้วยความโกรธเหมือนรถไฟที่ส่งเสียงหวีด” “จากนั้นหมูป่าตัวเมียก็กระแทกหัวของหมูป่าตัวผู้ด้วยเสียงดังปัง หัวของหมูป่าทั้งสองตัวแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยทันที และเลือดก็พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า! ตอนนั้นฉันกลัวและรีบปิดตา …

บทที่ 3732 ไม่ต้องกังวล Read More

บทที่ 3731 ความยาวของหมาป่ายักษ์

เป่าหยาผู้กำลังนั่งอยู่บนสันเขาเห็นสีหน้าประหลาดใจของหยิงหยิงก็หัวเราะ เขาชูมือขึ้นและชี้ไปที่จางหวาที่กำลังกินข้าวอยู่ใต้ก้อนหินบนสันเขา จากนั้นเขาก็มองไปที่หวู่เซว่หยิงแล้วพูดด้วย รอยยิ้ม “หยิงหยิง แขนของคุณไม่ได้ยาวขนาดนั้นแม้ว่าคุณจะยืดมันออกก็ตาม ไม่จำเป็นต้องเปรียบเทียบ หมาป่าตัวใหญ่เหล่านั้นมีขนาดประมาณเดียวกับลูกน้อยของคุณที่นอนอยู่บนพื้น!” หยูจิงและคนอื่น ๆ …

บทที่ 3731 ความยาวของหมาป่ายักษ์ Read More

บทที่ 3729 กองกระดูก

เซียวหยาได้ยินคำตอบของหยูจิงและพูดด้วยรอยยิ้ม: “พี่สาวหยู ฉันไม่คาดคิดว่าคุณจะมีพละกำลังกายที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ คุณติดตามพวกเราเป็นเวลานานเช่นนี้บนถนนภูเขาโดยไม่ล้าหลัง” หยูจิงยิ้มและพูดว่า “แน่นอน ฉันเป็นลูกหลานของตระกูลหวัน ถ้าต้องเผชิญหน้าศัตรู ฉันไม่เก่งเท่าคุณแน่นอน แต่ถนนภูเขาแห่งนี้ไม่ใช่ปัญหาสำหรับฉันจริงๆ …

บทที่ 3729 กองกระดูก Read More

บทที่ 3728 สองด้านของสิ่งต่างๆ

หยูจิงตอบทันทีว่า “เมื่อวัตถุท้องฟ้าตกลงมา มันจะสร้างแรงเสียดทานรุนแรงกับชั้นบรรยากาศ และสร้างอุณหภูมิที่สูงมาก ดังนั้นเมื่อเข้าใกล้พื้นดิน มันจะเผาไหม้ทุกสิ่งรอบ ๆ ภูเขานี้ เดิมทีมีพืชพรรณหนาแน่น และจะถูกเผาเป็นเถ้าถ่านในจุดนั้น” …

บทที่ 3728 สองด้านของสิ่งต่างๆ Read More