Category: หน่วยคอมมานโดเสือดาว

ในขณะนี้ มีร่างสีดำสองตัวกระโดดออกมาจากความมืดที่ด้านข้างของเฉิงหยูแล้ว ทั้งสองรีบไปที่ก้อนหินข้างหวังต้าหลี่ และกระโดดตรงไปที่ก้อนหินบนยอดเขา หนึ่งในนั้นถือเครื่องจักร ปืนแล้วชี้ไปที่ด้านล่างของภูเขา ปัง”, “กวงกวง” ไกปืนกลถูกดึงออกและมีเสียงระเบิดปรากฏบนไหล่ของอีกฝ่าย หวังต้าหลี่ซึ่งนอนอยู่บนก้อนหินและยิงลงมา …

ก่อนที่ว่านหลินจะพูดจบ มีร่างหนึ่งแวบขึ้นมาที่ทางเข้าถ้ำ เซียวหยา และหวู่เสวี่ยหยิงได้เจาะออกจากถ้ำใกล้กับกำแพงหิน แล้วรีบวิ่งไปด้านหลังลำต้นของต้นไม้หนาทึบด้านหน้า แล้วใช้ นูนขึ้นมา หินก้อนหนึ่งลอยไปทางด้านซ้ายของหน้าผา ในเวลานี้ อาบูเห็นว่าว่านลินยังคงเล็งปืนไปที่เด็กชายที่กำลังวิ่งอยู่ด้านล่าง …

ในเวลานี้ ว่านลินและคนอื่นๆ ซ่อนตัวอยู่ที่ทางเข้าถ้ำและมองไปทางด้านขวาของหุบเขาอย่างตั้งใจ มีป่าทึบอยู่บนเนินเขาด้านข้าง ท่ามกลางแสงดาว ป่าอันมืดมิดทอดยาวจากไหล่เขาไปยัง ปากหุบเขามีต้นไม้อยู่ท่ามกลางแสงสลัวๆ หลายคนเคยมาที่นี่มาก่อนและรู้ว่าแม่น้ำไหลเชี่ยวรอบตีนเขานอกหุบเขา แม่น้ำจึงไหลเชี่ยวและรุนแรงนอกหุบเขา แต่เมื่อเข้าไปในหุบเขามันก็เดินช้าๆ …

ภายในถ้ำเกิดความเงียบงัน และไฟไฟฟ้าที่แขวนอยู่บนยอดถ้ำก็ปล่อยแสงสลัวๆ ออกมา ว่าน ลิน ถือปืนของเขาและวิ่งไปข้างหน้าในถ้ำท่ามกลางแสงริบหรี่ เท้าของเขาเหวี่ยงอย่างรวดเร็วโดยไม่ส่งเสียงใด ๆ และดวงตาของเขาก็เปล่งประกายด้วยแสงขณะที่เขาวิ่ง เขาหยิบปืนไรเฟิลซุ่มยิงยาวขึ้นมาด้วยมือซ้ายแล้ววิ่งไปข้างหน้าในขณะที่มองดูผนังถ้ำทั้งสองด้านอย่างระมัดระวัง …

ว่านลินเหนี่ยวไกและยิงไปข้างหน้าราวกับลูกศรอันแหลมคม ในชั่วพริบตา เขาก็เข้าใกล้จุดที่เงาดำตกลงสู่พื้น ในเวลานี้ ทางเข้าที่มืดและแคบได้ปรากฏขึ้นตรงหน้าวานลิน ทางเข้าของหลุมดำนั้นแคบมาก มันตั้งอยู่ใต้กำแพงถ้ำ ยากที่จะมองเห็นทางเข้าหลุมโดยไม่ใส่ใจตำแหน่ง เมื่อเขาเห็นทางเข้าอันมืดมิด เขาก็รู้ทันทีว่าเด็กเพิ่งออกมาจากถ้ำเล็ก …

ว่านลินวิ่งไปข้างหน้าหลายสิบเมตรในถ้ำสลัว แต่ทันใดนั้นก็มีหินสีดำมายืนอยู่ตรงหน้าเขา หินที่ปลายถ้ำยังมีรูแคบๆ อยู่ด้วย และลมหายใจอันร้อนแรงก็ออกมาจากหลุมดำนั้น ว่านลินพิงผนังถ้ำและฟังด้วยแววตาของเขา เขาก็เข้าใจทันทีว่าถ้ำนั้นคดเคี้ยวไปตามภูเขาและขยายไปสู่หุบเขา ตอนนี้ถ้ำได้ขยายออกไปด้านข้างและด้านหน้าแล้ว เมื่อพิจารณาจากเสียงแผ่วเบาที่ออกมาจากถ้ำ ถ้ำนี้ไม่เพียงแต่ซ่อนศัตรูที่ได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนาที่ทางเข้าเท่านั้น …

ในขณะนี้ ร่างสีดำหลายร่างยืนอยู่บนก้อนหินเหนือถือไฟฉาย จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงลมดังกะทันหัน สหายที่อยู่ด้านล่างคอมพิวเตอร์ล้มลงกับพื้น หลายคนตกตะลึง และหนึ่งในนั้นก็ตะโกนทันทีว่า “เด็กน้อย…” ก่อนที่เขาจะเอ่ยคำว่า “หัวใจ” …

เมื่อเซียวหยา หลิงหลิง และอู๋เสวี่ยหยิงดึงดูดความสนใจของศัตรูที่อยู่ใกล้ถ้ำ ทันใดนั้นเสียงปืนและการระเบิดที่รุนแรงยิ่งขึ้นก็ดังมาจากยอดเขาด้านหลังพวกเขาไปสองกิโลเมตร และกลุ่มแห่งความมืด แสงไฟสีแดงกะพริบบนยอดเขา ภูเขา เซียวยะและคนอื่น ๆ วิ่งขึ้นไปบนเนินเขาและมองไปด้านข้างที่ด้านบนของภูเขาในระยะไกล …

ด้วยลำแสงอันแรงกล้าที่ศัตรูยิงมา อาบูตอบสนองอย่างรวดเร็วและยกมือซ้ายขึ้นปิดหน้า แล้วสาปแช่งเสียงดังเป็นภาษาท้องถิ่นว่า “เจ้ากำลังหาความตาย! เจ้าได้ทำไปแล้วที่ปากของศัตรู หุบเขา เราอยู่ที่นี่ ฝ่ายตรงข้ามอาจปรากฏตัวเมื่อใดก็ได้ เจ้าต้องการเปิดเผยที่ตั้งถ้ำของเราหรือไม่ ให้ตายเถอะ …

จู่ๆ อาบูก็โผล่ออกมาจากความมืด ตะโกนไปที่เนินเขาอันมืดมิดตรงหน้าเขา และทำท่าโกรธเคืองกับสิ่งรอบข้าง: “พวกคุณ รีบๆ หน่อยสิ ไม่เห็นมีการทะเลาะกันตรงนั้นเหรอ? ไปที่นั่นแล้วเข้าไปกันเถอะ” หุบเขา! …