Category: ยอดนักสู้ จุดสูงสุดของศิลปะการต่อสู้

ชั่วพริบตาต่อมา ชาวเผ่าโมจำนวนนับไม่ถ้วนบนดินแดนบรรพบุรุษก็วิ่งหนีไปจนหมด เหลือไว้เพียงรังของชาวโมจำนวนน้อยใหญ่เท่านั้น แม้จะออกจากดินแดนบรรพบุรุษแห่งวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ไปแล้ว ตระกูลโมก็ยังไม่กล้าอยู่ต่อ ใครจะรู้ว่าฆาตกรมนุษย์คนนั้นจะปรากฏตัวขึ้นมาฆ่าพวกเขาทั้งหมดอย่างกะทันหัน 　　ภายใต้การนำของปรมาจารย์โดเมนโดยกำเนิดสองคน กลุ่มชาวโมจำนวนมากจึงวิ่งหนีด้วยความตื่นตระหนก 　　เหนือดินแดนบรรพบุรุษ หยางไคขี่ไปตามลมและสัมผัสถึงการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ …

ในดินแดนบรรพบุรุษของพระวิญญาณบริสุทธิ์ สมาชิกตระกูลหมึกดำจำนวนนับไม่ถ้วนต่างเฝ้าดูอย่างใจจดใจจ่อ ลอร์ดของพวกเขาเองกำลังจะต่อสู้กับหยางไค่ มนุษย์จนตายในสามกระบวนท่า ซึ่งทำให้พวกเขารู้สึกสิ้นหวังและโกรธแค้น น่าเสียดายที่พวกเขาไม่แข็งแกร่งพอและไม่มีทางเข้าไปแทรกแซงในเรื่องนั้นได้ เมื่อครู่นี้ ขณะที่หยางไค่กำลังสังหารเหล่าศิษย์โมอย่างโหดเหี้ยม เขาได้แสดงพลังอันแข็งแกร่งออกมาแล้ว ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาผู้แข็งแกร่งที่สุดมีเพียงระดับเซียนเท่านั้นที่จะต้านทานได้ …

บนท้องฟ้า หยางไค่ค่อย ๆ กำฝ่ามือของเขาไว้ และรอยฝ่ามือขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นบนพื้น ซึ่งไม่เพียงแต่ทุบทำลายเทพผู้เป็นเจ้าเป็นชิ้น ๆ เท่านั้น แต่ยังทำลายรังหมึกจนแหลกสลายไปด้วย แม้ว่าความโกลาหลจะไม่ใหญ่มาก …

ตามตำนานโบราณ ไท่หยางจัวจ้าวและไท่หยินโย่วอิงเป็นบรรพบุรุษร่วมกันของวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ทั้งปวง ด้วยเหตุนี้เอง วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ทุกรูปแบบจึงถือกำเนิดขึ้น และในยุคโบราณ เหล่าวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ได้ครองสวรรค์อย่างรุ่งโรจน์ ในยุคนั้นวิญญาณศักดิ์สิทธิ์หลากหลายรูปแบบและเชื้อชาติสามารถพบเห็นได้ทุกแห่งในสามพันโลก 　　น่าเสียดายที่สงครามที่กินเวลานานนับหมื่นปีทำให้เผ่าพันธุ์วิญญาณบริสุทธิ์สูญสิ้นไปนับไม่ถ้วน จนกระทั่งบัดนี้ ในจักรวาลอันกว้างใหญ่ไพศาล …

คำตอบนี้ไร้ที่ติ เช่นเดียวกับที่หยางไคออกมาค้นหาแสงสว่างในครั้งนี้ เขาไม่ได้ทำอะไรเลย… “อย่างไรก็ตาม เรายังคงมีการค้นพบบางอย่าง” ซิสเตอร์หลานพูดขึ้นอย่างกะทันหัน สีหน้าของหยางไค่กลายเป็นจริงจังมากขึ้น: “ฉันอยากได้ยินรายละเอียด” ซิสเตอร์หลานไม่ตอบแต่ถามว่า “คุณทำยาอายุวัฒนะได้ไหม” …

หลังจากผ่านไปเกือบสองพันปี หยางไค่ นักฆ่าผู้ยิ่งใหญ่แห่งเผ่าพันธุ์มนุษย์ ได้ออกมาจากการหลบซ่อนตัว เขาปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันและสังหารเจ้าเมืองสามองค์ในแคว้นชิงหยางทันที เมื่อข่าวนี้ถูกเปิดเผย ชาวโมก็ตกตะลึง! ลอร์ดโดเมนที่ได้มานั้นก็เป็นลอร์ดโดเมนเช่นกัน แม้ว่าเขาจะไม่ทรงพลังเท่าลอร์ดโดเมนโดยกำเนิด และด้อยกว่ามนุษย์ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ …

กาลเวลาและมิติพร่าเลือนไปในพริบตา สนามรบทั้งหมดเต็มไปด้วยแสงประหลาด ปรมาจารย์แห่งดินแดนโดยกำเนิดมีสีหน้าประหลาดใจและหวาดกลัว ทันใดนั้นหอกยาวก็เคลื่อนไปมา แทงทะลุสิบแปดครั้งติดต่อกัน ในช่วงเวลาสำคัญของชีวิตและความตายนี้ ผู้นำตระกูลหมึกดำไม่สนใจหยางไคอีกต่อไป พลังสีดำของเขาพุ่งพล่านและโจมตีบริเวณโดยรอบราวกับคลื่นสึนามิ 　　เวลาและอวกาศอันไร้ระเบียบถูกทำลายลง และมีร่างสามร่างร่วงหล่นลงมาและบินหายไป …

“ท่านหยางไค่ นี่มันหมายความว่าอย่างไร?” ความคิดอันสูงส่งผุดขึ้นมาจากห้วงลึกของความว่างเปล่า แม้จะเป็นคำถาม แต่ก็ไม่กล้าที่จะทะนงตนเกินไป เพราะนี่คือเจ้าแห่งอาณาจักรโดยกำเนิดที่ดูแลที่นี่ หนึ่งพันเจ็ดร้อยปีก่อน ผู้ปกครองดินแดนโดยกำเนิดหลายสิบคนต้องตายด้วยน้ำมือของหยางไค่ และส่วนใหญ่ถูกเขาสังหารในการเผชิญหน้าเพียงครั้งเดียว แม้ว่าหยางไค่จะอาศัยพลังภายนอกในเวลานั้น …

ดินแดนชิงหยางผ่านการเปลี่ยนแปลงมาเกือบสองพันปีแล้ว และสถานการณ์ในดินแดนทั้งหมดก็เปลี่ยนแปลงไปนานแล้ว ในดินแดนชิงหยางดั้งเดิม กองทัพมนุษย์และชนเผ่าโมต่อสู้กันอย่างต่อเนื่อง และสงครามทุกขนาดก็ไม่เคยหยุดนิ่ง อย่างไรก็ตาม เมื่อเวลาผ่านไป สงครามเช่นนี้ก็แทบจะไม่เกิดขึ้นอีกเลย สถานที่แห่งนี้กลายเป็นสนามรบที่เหล่าผู้แข็งแกร่งของสองเผ่าพันธุ์กำลังต่อสู้กัน ทหารมนุษย์ธรรมดาและทหารโมได้ถอนกำลังออกไปจากพื้นที่นี้แล้ว …

นับตั้งแต่หยางไค่เปิดตัว เขาได้เดินทางไปทั่วทุกสารทิศและพบเห็นอะไรมากมาย วิชายุทธ์กลืนสวรรค์คือศิลปะการต่อสู้ที่ทรงพลังที่สุดที่เขาเคยเห็นมาอย่างแน่นอน ท้ายที่สุดแล้ว เรื่องนี้ได้รับการสรุปโดยซือ หนึ่งในบรรพบุรุษแห่งศิลปะการต่อสู้ วิชาอันน่าอัศจรรย์และทักษะอันล้ำลึกอันล้ำค่าในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้น ไม่อาจเทียบได้กับกลยุทธ์การต่อสู้แบบกลืนกินสวรรค์ 　　แน่นอนว่าข้อเสียของเทคนิคนี้ก็เห็นได้ชัดเจนเช่นกัน ว่ากันว่าเทคนิคนี้สามารถกลืนกินทุกสิ่งได้ …