อ่านนิยาย นิยายจีน นิยายแปล นิยายออนไลน์
หัวหน้าทายาท Chen Ping ไม่มีทาง ถ้าคุณไม่ทำงานหนัก คุณจะกลับไป และรับมรดกทรัพย์สินหลายล้านล้าน ในฐานะทายาทของครอบครัวที่ร่ำรวยอันดับต้นๆ เฉินผิง รู้สึกหนักใจกับเรื่องนี้มาก
พิชิตใจผู้หญิงด้วยเงิน แก้แค้นศัตรูที่ทำให้ฉันอับอาย เจ๋งมาก!
“หัวหน้าหมู่บ้าน ฉันคิดว่าเราต้องเข้าไปแล้ว ใครจะไปรู้ว่าคนพวกนี้จะทำอะไรกับเทพแห่งขุนเขาของเรา พวกเขาทำให้เทพแห่งขุนเขาขุ่นเคืองไปแล้ว ถ้าเราไม่หยุดยั้งพวกเขา เทพแห่งขุนเขาก็ยิ่งโกรธมากขึ้นไปอีก พวกเราไม่มีใครรับผิดชอบเรื่องนี้ได้หรอก!” อากูดากำลังชักชวนผู้ใหญ่บ้าน เขารู้ดีว่าหากพวกเขาไม่สามารถหยุดเฉินผิงและคนอื่นๆ ได้ …
ทันใดนั้น เฉินผิงและเพื่อนๆ ก็ได้ยินเสียงดังมาจากนอกประตู ปฏิกิริยาของเฉินผิงรวดเร็วมาก เขารู้ทันทีที่ได้ยินว่าต้องเป็นชาวบ้านที่มาหาเขา “คนกลุ่มนี้มันดื้อด้านมากจนต้องมาที่นี่จริงๆ หรือว่าพวกเขาเปลี่ยนใจแล้ว?” แววตาของพระเฒ่าฉายแววโกรธเคือง เมื่อเขาคิดถึงคนกลุ่มนี้ที่ไม่ยอมทำตามกฎ สีหน้าของเขากลับกลายเป็นสีหน้าอัปลักษณ์ …
“ใช่ ฉันมาจากสถานที่ลึกลับนั้น แต่ธรรมชาติของฉันแตกต่างจากพวกเขา” “กลุ่มคนพวกนั้นกับฉันไม่ได้อยู่ฝ่ายเดียวกัน พวกเขาเป็น… ช่างเถอะ เรื่องพวกนี้ไม่มีอะไรจะพูดมากนักหรอก แค่จำไว้ว่าอย่าไปสถานที่ต่างๆ ที่แสดงบนแผนที่นี้แบบผิวเผิน คำแนะนำของฉันจะเป็นประโยชน์กับคุณเท่านั้น …
“ไม่ต้องห่วงครับ เจ้านาย ผมไม่ได้อ่อนแออย่างที่คุณคิด ถึงแม้ผมจะโดนพวกนี้ตีจนเละเทะ แต่ผมก็รู้ดีในใจว่าไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าการตามหาสมบัติอีกแล้ว” เขาเสียใจนิดหน่อยแต่ก็เป็นเพียงเพราะเขารู้สึกอายต่อหน้าพี่น้องของเขาเท่านั้น “สมบัติเหล่านี้สำคัญมาก พ่อของฉันบอกว่ามันมีราคาแพงมาก!” เสี่ยวเฮยพูดอย่างจริงจังมาก เขาแทบรอไม่ไหวที่จะรับสมบัติเหล่านี้ …
“พี่น้องทั้งหลาย ได้ยินแล้วใช่ไหม? ง่ายจะตายสำหรับเราที่จะออกไปจากที่นี่ เราแค่ต้องโจมตีคนพวกนี้ให้หนักหน่วงและยึดทุกอย่างที่พวกเขามี แค่นี้ก็พอแล้ว!” หลังจากกระซิบกับพ่อไปสองสามคำ อากูดาก็อดไม่ได้ที่จะพูดให้กำลังใจทุกคน เขารู้ดีในใจว่านี่เป็นโอกาสอันดีที่จะสร้างรายได้มหาศาลให้กับทุกคน เมื่อพวกเขาได้ยินว่ามีโอกาสได้ออกจากหมู่บ้าน ทุกคนก็ดูตื่นเต้น …
จริงๆ แล้ว อากูดาเป็นลูกชายของหัวหน้าหมู่บ้าน เขาเป็นคนค่อนข้างหลงตัวเองมาตลอด และแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะลงสมัครตำแหน่งหัวหน้าหมู่บ้านในครั้งนี้ แต่การเลือกตั้งกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว ถ้าเขาไม่ได้ตำแหน่งนี้จริงๆ ตำแหน่งกำนันก็จะตกไปอยู่ในมือของคนอื่น ดังนั้นผู้ใหญ่บ้านจึงมีความวิตกกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก และเขาแทบรอไม่ไหวที่จะจัดการให้ลูกชายของเขาออกไปทำความดี …
“ไปกันเถอะ อย่าอยู่ที่นี่อีกต่อไป” เฉินผิงเร่งเร้าและพาหลินจื้อหยวนไปด้วยแล้วพวกเขาก็ออกจากที่นั่น เมื่อผู้ใหญ่บ้านเห็นว่าอีกฝ่ายเดินกลับออกไป ใบหน้าของเขาก็ซีดเผือด จากนั้นชาวบ้านคนอื่นๆ ก็เดินเข้ามาทีละคน พวกเขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าผู้ใหญ่บ้านจะกล้าปล่อยให้กลุ่มคนเหล่านี้ออกไปขนาดนี้ นี่มันขัดกับนิสัยของผู้ใหญ่บ้านโดยสิ้นเชิง “ทำไมเราถึงปล่อยให้หมอนี่หนีไปได้ล่ะ? …
“หยุดตรงนั้นก่อน เราจะได้คุยกันให้ถูกต้อง ไม่ต้องหุนหันพลันแล่นขนาดนั้น” เมื่อเห็นว่าชาวบ้านเหลืออยู่เพียงไม่กี่คน หัวหน้าหมู่บ้านจึงมองเฉินผิงด้วยความกังวลอย่างยิ่ง เขากลัวว่าอีกฝ่ายจะฆ่าคนของเขาจนหมด แล้วเขาจะต้องสูญเสียอย่างใหญ่หลวง เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฉินผิงก็โบกมือเพื่อส่งสัญญาณให้ทุกคนหยุดและอย่าหุนหันพลันแล่นเกินไปในขณะนี้ “ทุกคนใจเย็นๆ …
เฉินผิงขยิบตาให้หลินจื้อหยวน ขอร้องให้เขาเป็นผู้นำในการทดสอบความแข็งแกร่งของกลุ่มคนเหล่านี้ หากพวกเขาแข็งแกร่งมาก เขาคงต้องใช้วิธีอื่นเป็นธรรมดา หลินจื้อหยวนรู้ดีว่าเฉินผิงหมายถึงอะไร ความตื่นเต้นแวบหนึ่งฉายชัดบนใบหน้าของเขา เขาจึงก้าวขึ้นเวที โบกอาวุธ เมื่อเขาคิดว่าเขาแน่ใจว่าจะชนะ หัวหน้าหมู่บ้านก็ดำเนินการทันที …
“พวกคุณเป็นแขกจากต่างเมืองใช่ไหมครับ ถ้าอย่างนั้นเชิญตามผมมาได้เลยครับ ที่นี่เราต้อนรับดีมากครับ” สีหน้าของเขาดูแปลกมาก หลังจากเห็นท่าทางของอีกฝ่าย เฉินผิงก็แสดงสีหน้าสับสนเช่นกัน “ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็ควรจะเชื่อฟังคำสั่งของคุณอย่างเคารพดีกว่า” เฉินผิงพูดอย่างใจเย็น ดวงตาแฝงไปด้วยความคาดหวัง เขาแทบรอไม่ไหวที่จะได้พูดคุยกับคนกลุ่มนี้ …
by