by 
“รอสักครู่……”
เมื่อ Chen Ping กำลังจะออกไปกับ Zao Wou-ki Chang Yuanjun ก็หยุดพวกเขา!
“ผู้นำ?” Zhao Wou-ki หันกลับมามองที่ Chang Yuanjun
“พักได้…”
Chang Yuanjun ขอให้ Chen Ping อยู่กับ Zhao Wuji เพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องออกไปไหน!
เพราะทัศนคติของ Chen Ping Chang Yuanjun จึงตัดสินใจปล่อยให้พวกเขาอยู่ต่อ!
แม้ว่า Chen Ping จะอายุน้อย แต่เขาก็มีหัวใจที่ยิ่งใหญ่ เมื่อ Zou Zhaolong และ Yuan Baozhong ล้อเลียนเขาแบบนั้น Chen Ping ก็ไม่ได้พูดอะไรเลย แม้ว่า Chang Yuanjun จะขับไล่พวกเขาออกไป แต่ Chen Ping ก็ไม่โกรธ ซึ่งทำให้ Chang Yuanjun มองไปที่ Chen Ping ด้วยความชื่นชม!
“หัวหน้าชาง คุณเป็นอะไรหรือเปล่า”
Yuan Baozhong ขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นว่า Chang Yuanjun ไล่ตาม Chen Ping ไม่ทัน!
“ท่านอาจารย์หยวน ความเจ็บป่วยของลูกชายข้ายังคงขึ้นอยู่กับท่านอาจารย์หยวน สำหรับชายหนุ่มคนนี้ ข้าจะปฏิบัติต่อเขาในฐานะอาจารย์หยวน และให้โอกาสพวกเขาได้สังเกต เพื่อที่พวกเขาจะได้รู้ว่าอาจารย์ที่แท้จริงเป็นอย่างไร…”
Chang Yuanjun พูดกับ Yuan Baozhong!
ถ้าไม่ใช่เพราะเขาต้องการให้ Yuan Baozhong ไปพบแพทย์สำหรับลูกชายของเขา Chang Yuanjun ก็คงไม่อธิบายอะไรให้เขาฟัง ท้ายที่สุด เขาไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรกับ Yuan Baozhong ไม่ว่าใครก็ตามที่เขาต้องการจะอยู่ต่อ เขาปล่อยให้ใครอยู่!
เมื่อเห็นเช่นนี้ Yuan Baozhong ไม่สามารถพูดอะไรได้ เขาอดไม่ได้ที่จะเผชิญหน้ากับ Chang Yuanjun!
“ในเมื่อผู้นำพูดเช่นนั้น ให้เฉินผิงดูและดูว่าสามารถเรียกว่าทักษะทางการแพทย์ได้อย่างไร…”
Yuan Baozhong มองไปที่ Chen Ping และพูดด้วยความเย้ยหยัน!
“อาจารย์หยวน ได้โปรดใส่…”
Chang Yuanjun เชิญ Yuan Baozhong เข้าไปในห้องนอน!
เฉินปิงและคนอื่นๆ ก็ตามมาด้วย ทันทีที่พวกเขาเข้าไปในห้องนอนพวกเขาได้กลิ่นยาแรงทั้งห้องเต็มไปด้วยยาและเครื่องช่วยหายใจก็ทำงาน!
บนเตียง มีชายหนุ่มอายุประมาณยี่สิบเศษนอนอยู่บนเตียง ใบหน้าซีดเซียว ตาปิด แก้มยุบ และซูบผอม มีท่อสอดอยู่ในปาก และ ท่อต่อกับเครื่องช่วยหายใจ อาศัยเครื่องช่วยหายใจประทังชีวิต!
คนนี้เป็นลูกชายของ Chang Yuanjun, Chang Yuan ซึ่งเพิ่งเข้าสู่ปีที่สองของเขา และเนื่องจากสถานการณ์กะทันหันนี้ เขาจึงลาออกจากโรงเรียน
ไม่มีบาดแผลบนร่างกายของฉางยวน มีเพียงนิ้วทั้งห้าของมือขวาของเขาเท่านั้นที่พันด้วยผ้าก๊อซหนา และผ้าก๊อซก็เปลี่ยนเป็นสีแดงแล้ว ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเกิดจากการชุ่มไปด้วยเลือด!
เมื่อเห็นว่าผ้าโปร่งเปลี่ยนเป็นสีแดง สีหน้าของฉาง หยวนจุนก็น่าเกลียดอย่างยิ่ง และเขาตะโกนเสียงดังว่า “เสี่ยวจู เสี่ยวจู…”
หลังจากเสียงคำรามของ Chang Yuanjun เด็กผู้หญิงก็รีบวิ่งออกมาจากห้องเล็ก ๆ ที่อยู่อีกฟากของห้องนอน ดวงตาของหญิงสาวมืดและเธอยังคงหาว เห็นได้ชัดว่าเธอนอนหลับไม่สนิทมาเป็นเวลานาน!
“ตะกั่ว…………”
หญิงสาวมองไปที่ฉางหยวนจุนด้วยความสยดสยอง ตัวสั่นเล็กน้อย!
“คุณทำอะไรลงไป คุณไม่เห็นหรือว่าผ้าก๊อซที่มือของคุณชายชุ่มไปด้วยเลือดแล้ว ทำไมคุณไม่เปลี่ยนผ้าก๊อซ”
Chang Yuanjun ถามเสียงดัง!
“ท่านผู้นำ ข้าขอโทษ ข้าขอโทษ ข้าง่วงนอนมาก เมื่อกี้ข้าหลับตาลง ไม่คิดว่าผ้าก๊อตที่มือนายน้อยจะโชกเลือดเร็วขนาดนี้!”
หลังจากที่หญิงสาวพูดจบ เธอรีบไปหยิบผ้ากอซ แช่ไว้ในน้ำฆ่าเชื้อ และเริ่มเปลี่ยนผ้าก๊อซบนมือของฉางยวนทันที
เมื่อหญิงสาวเปิดผ้าก๊อซที่นิ้วของฉางหยวน กลิ่นหืนก็โชยมาเหนือตัวเขา กลิ่นไม่พึงประสงค์เป็นพิเศษ ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นขมวดคิ้ว แต่โจว จ้าวหลงก็ช่วยไม่ได้ และถอยกลับทันที!
ต่อมา ในสายตาของ Chang Yuanjun Zou Zhaolong กลั้นไว้อย่างสิ้นหวัง แต่เมื่อเห็นรูปลักษณ์ของ Chang Yuanjun ดูเหมือนว่าเขาไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ เขาควรจะชินกับมันได้แล้ว!
เมื่อหญิงสาวถอดผ้าก๊อซออกและกำลังจะสวมให้ฉางหยวนอีกครั้ง หยวนเป่าจงก็พูดขึ้นทันทีว่า “เดี๋ยวก่อน…”
หญิงสาวผงะและมองไปที่ฉางหยวนจุน