“เหตุการณ์วันนี้คือ…” เมื่อเฮ่อจื่อซินกำลังจะอธิบายให้อี้เฉียนฉีฟังถึงสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ เขากล่าวว่า “ข้ารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่ต้องห่วง ข้าจะจัดการเรื่องนี้เอง”
เฮ่อจื่อซินตกใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น “เจ้าก็รู้ว่าพวกอันธพาลมาที่นี่เพราะพ่อข้าเป็นหนี้พวกเขา ดังนั้นคนพวกนี้จึงมาที่นี่เพื่อขอเงินจากข้า?”
“ใช่” อี้เฉียนฉีตอบว่า “เดิมทีเงินเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่พ่อกับแม่เลี้ยงของเจ้าไม่ควรปล่อยให้พวกอันธพาลพวกนี้มาพบเจ้าและนำเจ้าไปสู่อันตราย”
หากเขาไม่ได้ส่งคนมาปกป้องนางอย่างลับๆ เหตุการณ์ในวันนี้คงจบลงต่างออกไป
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หัวใจของอี้เฉียนฉีก็บีบรัด และเขาจะไม่ยอมให้นางเกิดอุบัติเหตุอีก
“แล้วเจ้าจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร?” เฮ่อจื่อซินถาม อยากรู้วิธีจัดการกับเรื่องนี้
อี้เฉียนฉีลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “ลองดูว่าพ่อกับแม่เลี้ยงของเธอหมายความว่ายังไงก่อน”
“อย่าไปยอมพวกเขาเลย ถ้าพวกเขาต้องการเงินก็อย่าให้” เหอจื่อซินพูดด้วยความกลัวว่าเขาจะแค่ให้เงินเพื่อแก้ปัญหาครอบครัวของเธอ
เพราะเธอรู้ถึงความโลภของพ่อกับแม่เลี้ยง หากเธอให้เงินพวกเขาครั้งนี้ ครั้งหน้าพวกเขาจะโลภมากขึ้นไปอีก
หลังจากพึ่งพาตระกูลอี้มาหลายปี พ่อกับแม่เลี้ยงของเธอก็เริ่มมีนิสัยชอบใช้ตระกูลอี้ทำทุกอย่าง จนกลายเป็นคนที่ไม่กลัวเกรงเพราะเธอ
แม้ตอนที่เธอกับเฉียนฉีแยกทางกัน พ่อกับแม่เลี้ยงก็ไม่ได้ยับยั้งชั่งใจมากนัก
เพราะแม้แต่ตอนนั้น ความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลอี้กับเธอยังไม่ขาดสะบั้น เธอยังคงมีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลอี้
ดังนั้นพ่อกับแม่เลี้ยงของเธอจึงยังคงใช้ชื่อตระกูลอี้เพื่อดึงดูดการลงทุนและสร้างความสัมพันธ์ ดังนั้นจึงมีคนจำนวนหนึ่งที่ถูกหลอกอยู่เสมอ แต่ในท้ายที่สุดพวกเขาก็กลัวว่าจะทำให้ตระกูลอีขุ่นเคืองจึงปล่อยผ่านไป
ตอนนี้เธอกับเฉียนฉีคืนดีกันแล้ว พ่อกับแม่เลี้ยงของเธอก็ยิ่งกระสับกระส่ายมากขึ้น เธอจึงคิดจะตัดความสัมพันธ์กับพ่อ!
มีเพียงวิธีนี้เท่านั้นที่เธอจะเลิกให้พ่อกับแม่เลี้ยงใช้ประโยชน์จากตระกูลอี้ได้
และเหตุการณ์นี้ถือเป็นโอกาส
“ไม่อย่างนั้น ฉันจะไปพบพ่อกับพวกเขาก่อน แล้วค่อยบอกพวกเขาว่าฉันวางแผนจะตัดความสัมพันธ์กับพวกเขา ตราบใดที่ฉันมั่นคงในทัศนคติของฉัน ถ้าพวกเขาฉลาดพอ พวกเขาก็จะไม่มารบกวนฉันอีกในอนาคต” เฮ่อจื่อซินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูด
ดวงตาของอี้เฉียนฉีหรี่ลง “แล้วถ้าพวกเขาไม่ฉลาดพอล่ะ? อีกอย่าง บางครั้งยิ่งโลภมากเท่าไหร่ พวกเขาก็ยิ่งโง่มากเท่านั้น แต่พวกเขาก็ยังคิดว่าตัวเองฉลาด”
เฮ่อจื่อซินเงียบไป ใช่ พ่อกับแม่เลี้ยงเป็นคนโลภมาก พวกเขาจะเลิกกันจริงๆ เพียงเพราะเธอตัดความสัมพันธ์งั้นเหรอ?
หรือพวกเขาจะยิ่งบ้าที่แย่งทุกอย่างไป?
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เหอจื่อซินก็รู้สึกถึงแรงกดดันที่มองไม่เห็น ราวกับกำลังกดทับเธอ ทำให้เธอแทบหายใจไม่ออก
“ไม่ต้องห่วง เธอไม่จำเป็นต้องไปพบพวกเขา ฉันบอกว่าฉันจะจัดการเอง แล้วทุกอย่างจะเป็นไปตามที่เธอต้องการ” อี้เฉียนฉีกล่าว
วันรุ่งขึ้น เหอว่านหลงและเจิ้งหยาฮุยได้พบกับอี้เฉียนฉีที่บ้านของตระกูลเหอ
หลังจากรู้ว่าแก๊งอันธพาลที่ไปขอเงินถูกทำร้ายร่างกายและถูกนำตัวไปที่สถานีตำรวจเมื่อวานนี้ ทั้งสองตัวสั่นด้วยความกลัว กลัวว่าลูกสาวคนโตจะยุยงให้อี้เฉียนฉีมาที่บ้าน