by 
“กลับไปหาเจ้าชาย หลังจากที่ฉันขอให้เขาปล่อยนกพิราบขนส่งไป เขาก็ไม่ยอมกลับมา มีเพียงฉันและผู้แปลเท่านั้นที่รู้เนื้อหาการแปลในจดหมาย” เหลียวโมตอบตามความจริง
“อืม”
คิงชางพยักหน้าเบา ๆ เจตนาฆ่าในดวงตาของเขายับยั้งไว้
เมื่อสักครู่นี้ เติ้งตงซึ่งทำงานให้กับราชาชางได้ผ่านประตูนรกไปแล้ว!
หลังจากลงจากรถม้าแล้ว คิงชางก็กลับไปที่ห้องโถงใหญ่ของกระทรวงยุติธรรม นั่งลงและอ่านเอกสารต่อไปด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
“ท่านลอร์ด เป็นอะไรไป? ท่านยุ่งมากหรือ?”
ซูจงเหนียนถามด้วยรอยยิ้ม
“มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ” คิงชางตอบอย่างเย็นชา
ในช่วงเวลาปกติ เขาอาจจะทำให้ซูจงเหนียนมีรูปลักษณ์ที่ดี แต่ตอนนี้ ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น
Xu Zhongnian ไม่สนใจเมื่อเห็นว่าใบหน้าที่ร้อนแรงของเขาถูกกดลงบนบั้นท้ายที่เย็นชาของเขา เขาหัวเราะเบา ๆ และหมกมุ่นอยู่กับการดูไฟล์ในมือของเขา
ใบหน้าของ King Chang มืดมน เขาทนกับ Xu Zhongnian มาเป็นเวลานานแล้ว
เมื่อกองทัพเข้าสู่เมืองหลวง เขาจะเป็นคนแรกที่ได้รับธงบูชายัญซูจงเหนียน!
คนที่สองคือหลู่ฝูโจว!
กษัตริย์ชางต้องการนำหลู่ฝูโจวเข้าค่ายของเขามากกว่าหนึ่งครั้ง แต่หลู่ฝูโจวปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่าและบอกว่าเขาจะไม่ยืนเคียงข้างใครเลย ผลก็คือ เขาหันหลังกลับและกลายเป็นคนของเจ้าชาย
ราชาชางตัดสินใจว่าจะต้องใช้หัวของหลูฝูโจวเพื่อเตือนทุกคนในเมืองหลวงว่านี่เป็นผลมาจากการต่อต้านเขา!
หลังจากนั้นจะมีการนองเลือดของผู้ติดตามเจ้าชาย!
ส่วนกษัตริย์ฮุย ถ้าเขามีเหตุผล กษัตริย์ฉางจะไม่รังเกียจที่จะไว้ชีวิตเขาเพียงน้อยนิด แต่เจ้าชายคงทำไม่ได้อย่างแน่นอน กษัตริย์ฉางจะลดระดับเขาลงสู่ระดับต่ำสุดและปล่อยให้เขาทนทุกข์ทรมานทั้งหมด โลก!
ไม่มีโอรสคนอื่นๆ ของจักรพรรดิหยานคนใดที่จะมีเวลาสบายๆ!
ในห้องโถงหลักนั้นเงียบสงบ มีเพียงเสียงหนังสือพลิกหนังสือเท่านั้น
ไม่มีใครรู้ว่าลึกลงไปในหัวใจของราชาชาง แม่น้ำได้กลับหัวกลับหางและก่อให้เกิดคลื่นลูกใหญ่หลายพันลูก!
…
กลางคืน.
พระจันทร์มืดและมีลมพัดแรง
เหนืออาณาจักรเทียนหนาน จู่ๆ ลมแรงก็พัดมา เมฆดำทะมึนปกคลุมเมือง ฟ้าแลบวาบและฟ้าร้องฟ้าร้อง และในไม่ช้า ฝนตกหนักก็เทลงมา
เมืองเทียนหนานทั้งหมดถูกปกคลุมไปด้วยฝนตกหนัก และถนนต่างๆ ก็ถูกทิ้งร้าง มีเพียงใบไม้ปลิวไปตามลมแรงและเสียงฝนตก
ยกเว้นแสงเทียนริบหรี่จาง ๆ ในบ้าน สถานที่ที่เหลือก็มืดสนิทและคุณไม่สามารถมองเห็นนิ้วของคุณได้
เวลานี้คงไม่มีใครออกมา ฝนและฟ้าร้องกะทันหันเหมือนกับพระพิโรธของพระเจ้าที่ลงมาทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัวและหวาดกลัว
ในเวลานี้ ร่างสีดำปรากฏขึ้นอย่างเงียบ ๆ ในพระราชวังอิมพีเรียลเมืองเทียนหนาน
หลังจากออกจากวังแล้วเขาก็เดินไปตามทางจนถึงกำแพงเมือง
เขากระโดดข้ามกำแพงเมืองสูงสามฟุตแล้วปีนข้ามกำแพงเมืองโดยตรง
หลังจากนั้น เขาเดินไปทางเหนือสามไมล์ และบนเส้นทางที่มีต้นไม้เรียงราย มีม้าสีดำตัวหนึ่งผูกสายบังเหียนไว้กับต้นไม้
เห็นได้ชัดว่าม้าถูกทิ้งไว้ที่นี่โดยตั้งใจ
ชายเงามองไปรอบ ๆ ก็เห็นว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ คนที่ผูกม้าที่นี่ก็จากไปแล้ว
เขาเดินไปแก้บังเหียน พลิกตัว กระโดดขึ้นหลังม้า เฆี่ยนแส้บนบั้นท้ายม้า แล้วม้าก็ยกกีบหน้าขึ้น มีเสียงแหลมออกมาจากปาก แล้ววิ่งอย่างดุเดือดไปทางทิศเหนือตามทาง . , ในคืนเมฆดำและฝนนี้ หนึ่งคนกับม้าหนึ่งตัวราวกับผีวิบวับ
วันถัดไป.