by 
ความกลัวแล่นผ่านใบหน้าของเชลยทั้งสอง พลางพูดตะกุกตะกักว่า “ท่านผู้เฒ่า พวกเราใช้ความพยายามในการรับรู้ทั้งหมดแล้ว แต่ยังไม่พบสิ่งใด”
เชลยทั้งสองเกรงว่าความโกรธของเย่หลิงเทียนจะโหมกระหน่ำใส่พวกเขา พวกเขาไม่ใช่คนโง่ และเห็นได้ชัดว่าเย่หลิงเทียนกำลังค้นหาสิ่งที่สำคัญมากสำหรับเขา
บางทีมีเพียงไป๋เฉิงกวงเท่านั้นที่เข้าใจว่าเย่หลิงเทียนไม่ได้มองหาสมบัติเฉพาะ แต่กำลังใช้วิชาแสวงหาที่ซ่อนเร้นเพื่อตามหากู่หลิงเอ๋อและคนอื่นๆ
ไป๋เฉิงกวงไม่รู้อะไรมากนักเกี่ยวกับการต่อสู้ครั้งก่อน แต่การที่เขาไม่เห็นร่องรอยของเซียงหยางและโม่หลี่ใกล้เย่หลิงเทียนก็เพียงพอที่จะทำให้เกิดความสงสัย
“ไม่ต้องห่วงครับท่านชายเย่! ท่านชายเซียงและคุณหญิงโม่จะไม่เป็นไร!” ไป๋เฉิงกวงกล่าวด้วยความมั่นใจอย่างที่สุด
สายตาของเย่หลิงเทียนจ้องมองไปที่ใบหน้าของไป๋เฉิงกวง จ้องมองเขาอยู่หลายวินาทีเต็ม เขาถามอย่างไม่สะทกสะท้าน “ท่านรู้ได้อย่างไรว่าข้ากำลังตามหาเซียงหยาง โม่หลี่ และคนอื่นๆ”
ไป๋เฉิงกวงไม่กล้าปิดบังสิ่งใด เผยความสงสัยทั้งหมดออกมา เขาไม่รู้สึกขุ่นเคืองต่อเย่หลิงเทียนอีกต่อไป
“ท่านพูดถูก ข้าเคยลองใช้วิชาซ่อนหาเพื่อตามหาเซียงหยางและโม่หลี่ แต่ดูเหมือนจะไม่ค่อยได้ผล” เย่หลิงเทียนกล่าวด้วยความผิดหวัง
“คุณชายเย่ ข้าจะพาคนอื่นๆ ไปสำรวจให้ลึกกว่านี้ดีไหม พวกเขากินยาแก้ปวดใจสามวันไปแล้ว คงไม่กล้าหนี” ไป๋เฉิงกวงเสนอความคิดเห็น
ในเมื่อพวกเขากำลังตามหาใครบางคน การขยายพื้นที่ก็จะเพิ่มโอกาสในการพบเป้าหมาย
เย่หลิงเทียนครุ่นคิดครู่หนึ่ง ก่อนจะส่ายหัว “อย่าให้กลุ่มของเรากระจายกันจนเกินไป มีคนแอบมองเราอยู่ ถ้าเจ้าถูกแยกออกไปและอยู่นอกระยะของข้า คนๆ นั้นอาจจะฆ่าเจ้าได้”
นี่ไม่ได้หมายความว่าเย่หลิงเทียนจะใส่ใจชีวิตของเชลยคนอื่นๆ มากนัก เขาเพียงต้องการกำลังคนเพิ่ม และไม่อยากให้เชลยที่ค่อนข้างเชื่อฟังเหล่านี้ถูกมอร์ตันสังหารได้ง่ายๆ
แม้ว่าอาการของมอร์ตันจะคล้ายกับเย่หลิงเทียน และเขายังไม่ฟื้นตัวเต็มที่ การสังหารเชลยเพียงไม่กี่คนก็ไม่ใช่เรื่องยากเกินไปสำหรับเขา
ไป๋เฉิงกวงได้เสนอแนะด้วยตัวเอง แสดงให้เห็นถึงคุณค่าของเขา ในเมื่อเย่หลิงเทียนไม่ยอมรับ เขาจึงไม่ดำเนินการต่อ
ไป๋เฉิงกวงรู้สึกซาบซึ้งใจอยู่บ้าง อย่างน้อยนี่ก็แสดงให้เห็นว่าเย่หลิงเทียนไม่ใช่คนเลือดเย็น
ความจริงแล้ว การตัดสินใจของไป๋เฉิงกวงที่จะติดตามเย่หลิงเทียนเป็นภาระทางจิตใจอันใหญ่หลวง ตระกูลไป๋เป็นตระกูลใหญ่ พวกเขาไม่ยอมทนต่อการทรยศหักหลังภายในกลุ่ม
พฤติกรรมของไป๋เฉิงกวงที่ติดตามเย่หลิงเทียนก็ไม่ต่างอะไรจากคนทรยศ เมื่อเหล่าผู้แข็งแกร่งของตระกูลไป๋รู้เข้า พวกเขาจะต้องฆ่าเขาอย่างแน่นอน
ดังนั้น สิ่งที่ไป๋เฉิงกวงหวังจะเห็นมากที่สุดในตอนนี้คือเย่หลิงเทียนยังคงแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่จะทำให้เย่หลิงเทียนมีกำลังที่จะแข่งขันกับตระกูลไป๋ทั้งหมดได้
ในเวลานั้น ไป๋เฉิงกวงไม่ต้องกังวลกับการลงโทษจากตระกูลไป๋อีกต่อไป เขาไม่มีความรักใคร่ต่อตระกูลไป๋มากนัก แม้ว่าตระกูลนี้จะถูกทำลาย เขาก็จะไม่หลั่งน้ำตาแม้แต่หยดเดียว
ในขณะนี้ เย่หลิงเทียนได้กำหนดตำแหน่งของตนใหม่และสั่งทุกคนว่า “รักษาการจัดทัพและรุกคืบต่อไป”