by “ช่วงนี้พวกคุณสองคนสบายดีกันหรือเปล่า?” ทั้งสามคนกอดกันเงียบๆ เป็นเวลานาน ก่อนที่หลินยี่จะถามด้วยรอยยิ้ม
“พี่สาวซินหยานปฏิบัติกับฉันดีกว่าพี่สาวของฉันเสียอีก อาจารย์ก็รักฉันเหมือนกัน และเขาก็ตามใจเราทุกอย่างเหมือนลูกสาวของเขาเอง คุณเพิ่งเห็นมันเมื่อกี้นี้เอง” หวงเสี่ยวเทากล่าวอย่างมีความสุข
เธอคิดว่าเธอคงจะเสียใจที่ต้องแยกจากหลินยี่ แต่ทั้งหวางซินหยานและเทพธิดาแห่งทะเลจีนตะวันออกก็ทำให้เธอรู้สึกเหมือนอยู่บ้าน แม้ว่าเธอจะคิดถึงหลินอีตลอดเวลา แต่ชีวิตก็ไม่ได้ยากลำบากอย่างที่เธอจินตนาการไว้ ตรงกันข้ามเธอกลับมีความสุขมากในช่วงเวลาดังกล่าว
เพราะพ่อแม่ของเธอเสียชีวิตตั้งแต่เธอยังเด็ก และเธอถูกบังคับให้ไปอาศัยอยู่กับญาติ วิธีที่ทุกคนรอบข้างเธอปฏิบัติกับเธอจึงเหมือนสินค้ามากกว่าเด็ก แม้ว่าพวกเขาจะค้นพบว่าเธอมีความสามารถในการฝึกฝนที่ดี แต่พวกเขายังคงมองว่าเธอเป็นสินค้าหายากที่มีความต้องการสูง และไม่มีใครดูแลเธอจริงๆ
และตอนนี้ เธอไม่ได้มีแค่หลินอี้เท่านั้น แต่ยังมีหวางซินหยาน น้องสาวที่อ่อนโยนและน่ารัก และตงไห่เซินหนี่ เจ้านายที่เป็นเหมือนแม่ที่ใจดีอีกด้วย หวงเสี่ยวเทาเป็นคนที่พอใจมาก เธอรู้สึกมีความสุขมากที่มีคนมากมายคอยห่วงใยเธอและจะไม่ขออะไรมากกว่านี้
หลินยี่มองหวางซินหยานด้วยความขอบคุณ และแอบรู้สึกโชคดีที่เพื่อนหญิงสนิทของเขาล้วนมีน้ำใจกันขนาดนี้ ไม่อย่างนั้นถ้าเกิดมีคนอิจฉาเข้ามา ก็คงปวดหัวแย่เลย
หวางซินหยานรู้แน่นอนว่าหลินยี่กำลังคิดอะไรอยู่ เธอจ้องมองเขาอย่างมีเสน่ห์แล้วก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มพร้อมกับเอามือปิดปากไว้ เธอเป็นคนใจดีกับคนอื่นมาโดยตลอด และนอกจากนั้น หวงเสี่ยวเทาก็เข้ากับเธอได้ดี ดังนั้น เธอคงจะใจดีกับหวงเสี่ยวเทาจากใจจริงอย่างแน่นอน
หวางซินหยานเองอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอเป็นคนมีเหตุผลและอดทนมากขนาดไหน ตรงกันข้าม มันจะทำให้หลินอีชอบเธอมากขึ้น เห็นคุณค่าของเธอ และชื่นชมเธอมากขึ้น
“แล้วเราสองคนล่ะ เป็นไงบ้าง ดูเหมือนนายจะเดือดร้อนอีกแล้วเหรอ” หวางซินหยานถามด้วยความกังวล
แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าแผนการที่แน่ชัดของเว่ยจ่าวทงและคนอื่น ๆ คืออะไร แต่เหตุการณ์นี้ก็ให้ความรู้สึกถึงการสมคบคิด ถ้าหลินอี้ตอบสนองอย่างไม่เหมาะสมเมื่อกี้ อาจกลายเป็นหายนะได้ โชคดีที่ผลลัพธ์ออกมาดีและไม่ประสบผลสำเร็จ เขายังพาอีกฝ่ายเข้ามาด้วย
“มันเป็นปัญหานิดหน่อย แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ ฉันจัดการได้” หลินยี่กล่าวด้วยรอยยิ้ม เป็นโอกาสอันหายากที่เขาจะได้กลับมาพบกับผู้หญิงสองคนอีกครั้ง เขาไม่อยากพูดถึงเรื่องที่จะมาทำให้ความสนุกในช่วงเวลาดีๆ เช่นนี้เสียไป ยิ่งกว่านั้นด้วยกำลังของเขาเองเขาสามารถจัดการมันได้
“บอกพวกเราหน่อยว่าคุณยังอยากจะรายงานแต่ข่าวดีๆ และไม่รายงานข่าวร้ายต่อหน้าพวกเราอยู่ไหม? ในอนาคตเราจะทำแบบเดียวกันนี้ ไม่ว่าเราจะเจอปัญหาอะไร เราก็จะไม่บอกคุณ!” หวางซินหยานพูดโดยตั้งใจพร้อมกับเม้มริมฝีปาก
“ใช่ ฉันเรียนรู้เรื่องนี้จากคุณ” หวงเสี่ยวเทายังกล่าวอีกว่า
“ฉันได้ยินมาว่าพวกคุณสองคนรู้จักกันได้ไม่กี่วัน แล้วคุณโกรธง่ายขนาดนี้เลยเหรอ” หลินอีอดหัวเราะหรือร้องไห้ไม่ได้ และต้องยอมแพ้ “เอาล่ะ ไม่มีอะไรจะทำอยู่แล้ว ฉันจะบอกคุณเอง”
”ดีแล้ว!” Wang Xinyan และ Huang Xiaotao พอใจ พวกเขานั่งลงโดยจับแขนของหลินอี้ไว้ซ้ายและขวา และส่งสัญญาณให้หลินอี้พูดเร็วๆ
“คราวนี้พวกเขาแนะนำฉันให้รู้จักกับสามยักษ์ใหญ่ของสถาบันทันที เป็นที่แน่ชัดว่าเว่ยจ่าวทงและเฉิงฉีเทียนเป็นคนทำ ฉันเชื่อว่าคุณก็เคยเห็นเรื่องนี้เหมือนกัน” หลินยี่กล่าว
“ไม่น่าแปลกใจที่เฉิงฉีเทียนมีพฤติกรรมไม่ดี เราเคยทะเลาะกับเขามาก่อน แต่เว่ยจ่าวทงเป็นผู้จัดการสาขาหอการค้าหง และเขายังเป็นเพื่อนเก่าของหงจงด้วย เราไม่มีอคติต่อกัน แล้วทำไมเขาถึงอยากร่วมมือกับคุณ” หวงเสี่ยวเทาถามด้วยความอยากรู้
“จะพูดอย่างไรก็พูดไม่ได้ว่าไม่มีความแค้นระหว่างเรา อย่างน้อยจากมุมมองของเขา ฉันเองต่างหากที่ทำลายโชคลาภของเขา ดังนั้นเขาจึงมีความแค้นเคืองต่อฉัน” หลินยี่กล่าวด้วยรอยยิ้มจางๆ
“ทำลายโชคลาภของเขา? โชคลาภอะไร?” จู่ๆ หวางซินหยานและหวงเสี่ยวเทาก็ยิ่งรู้สึกอยากรู้มากขึ้น
“เสี่ยวเต้า คุณยังจำได้ไหมว่าตอนที่เรากำลังคุ้มกันคาราวานและถูกโจรสลัดสี่คนปล้น ฉันบอกคุณไปแล้วว่ามันดูแปลกนิดหน่อย จริงๆ แล้ว สิ่งที่แปลกก็คือ โจรสลัดเหล่านี้ถูกเว่ยจ่าวทงจ้างมาเองต่างหาก!” หลินอีเยาะเย้ย “เขาพบคนที่เอาของของตัวเองคืนมา และในเวลาเดียวกัน เขาก็แบล็กเมล์บริษัท Qitian Escort Agency เพื่อขอหยกจิตวิญญาณจำนวนมาก ซึ่งมีมูลค่าถึง 300,000 เหรียญ ค่าชดเชยตามราคา!”
“อ๋อ? ไอ้นี่มันใจดำจังเลยว่ะ” หวงเสี่ยวเทาอดไม่ได้ที่จะตกใจเล็กน้อย ต่างจากหวางซินหยาน เนื่องจากเธอรู้ล่วงหน้าว่าเขาเป็นเพื่อนเก่าของหงจง เธอจึงมีความคิดเห็นล่วงหน้าว่าเว่ยจ่าวทงเป็นคนดี
“นี่คือความจริง หากฉันไม่จับโจรสลัดทั้งสี่คนนั้นโดยบังเอิญ ฉันคงไม่เชื่อว่าเว่ยจ่าวทงจะเป็นคนแบบนี้ คุณยังไม่รู้หรอกว่าสินค้าบนเรือลำนี้ที่เขากลืนกลับไปเป็นเสบียงช่วยชีวิตสำหรับผู้คนหลายร้อยคนในฟางเจียจวงบนเกาะเซียนเผิง โชคดีที่ฉันเข้าไปขัดขวาง ไม่เช่นนั้น พวกเขาคงจะต้องพินาศในครั้งนี้” หลินยี่ถอนหายใจ
“แล้วต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น เมื่อจับโจรสลัดได้คาหนังคาเขา เขาก็จะปฏิเสธไม่ได้ใช่ไหม” หวางซินหยานเอ่ยถาม
“ถึงแม้เราจะจับเขาได้คาหนังคาเขา แต่จิ้งจอกแก่ตัวนี้ก็เจ้าเล่ห์และดื้อรั้น แม้ว่าเราจะนำพยานมาเผชิญหน้าเขา เขาก็ยังยืนกรานว่าเป็นการปฏิญาณเท็จ ท้ายที่สุดแล้ว เขาเป็นผู้จัดการสาขาของหอการค้าฮ่องกง เราไม่สามารถบังคับเขาได้ ดังนั้นไม่มีอะไรที่เราทำได้กับเขา” หลินยี่ส่ายหัว
“นั่นหมายความว่าบริษัทจัดหางาน Qitian Escort ถูกเขาฉ้อโกงหยกวิญญาณไป 300,000 ชิ้น แต่เราทำอย่างนั้นได้แค่ปล่อยให้เขาหนีรอดไปเท่านั้นหรือ?” หวางซินหยานถามด้วยความประหลาดใจ
“ทุกคนในเอเจนซี่จัดหาสาวเอสคอร์ตไม่มีทางช่วยอะไรได้ แต่นี่คือความจริง เราพูดได้เพียงว่าผู้คนเปลี่ยนแปลงไป แม้แต่หงจงยังตัดสินเราผิดในครั้งนี้” หลินอีกางมือของเขาออก
“เว่ยจ่าวทงคนนี้ชั่วร้ายมาก! เขาสูญเสียจิตสำนึกทั้งหมดและเพิกเฉยต่อชีวิตหลายร้อยชีวิต ไม่เพียงแต่เขาตั้งใจจะใส่ร้ายเอเจนซี่ Qitian Escort เท่านั้น แต่ครั้งนี้เขายังพยายามใส่ร้ายคุณอีกด้วย เราจะปล่อยเขาไปแบบนี้ไม่ได้!” แม้ว่าหวงเสี่ยวเทาจะมีบุคลิกอ่อนโยน แต่เธอกลับเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองหลังจากได้ยินเรื่องนี้ นางหันไปหาหวางซินหยานและกล่าวว่า “พี่สาวซินหยาน พวกเราลองขอความช่วยเหลือจากอาจารย์และลงโทษเขาดูไหม”
เธอรู้ว่าหลินอี้จะต้องอยู่ที่ทะเลเว่ยหูสักพักหนึ่ง หากเธอไม่สามารถกำจัดภัยคุกคามของเว่ยจ่าวทงโดยเร็วที่สุด เธอจะไม่รู้สึกสบายใจที่จะจากไป นอกจากนี้ Morning Star Academy ยังมีสถานะที่ไม่ธรรมดาอีกด้วย หากเทพธิดาแห่งทะเลจีนตะวันออกออกมาด้วยตนเอง ไม่ว่าเว่ยจ่าวทงจะเจ้าเล่ห์แค่ไหน เธอก็ไม่มีวันกล้าที่จะแก้ตัวต่อหน้าเหล่ายักษ์ใหญ่ในช่วงก่อตั้งประเทศอย่างแน่นอน
“นี่…” หวังซินหยานลังเลเล็กน้อย เธออยู่ที่ Morning Star Academy มาเป็นเวลามากกว่าหนึ่งปี และเธอก็รู้เรื่องหลายๆ เรื่องมากกว่าหวงเสี่ยวเทา นางส่ายหัวเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า “พี่สาวเสี่ยวเทา แม้ว่าสถาบันจะมีสถานะที่เหนือกว่า แต่ก็ไม่สามารถทำให้สถานการณ์ตึงเครียดกับหอการค้าชั้นนำอย่างหอการค้าของหงอย่างหุนหันพลันแล่นได้ มิฉะนั้น ในอนาคตก็จะกลายเป็นคนนิ่งเฉยอย่างมาก เพราะท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลย แม้แต่ยักษ์ใหญ่ในช่วงก่อตั้งอย่างอาจารย์ของเราก็ไม่สามารถจัดการกับผู้คนจากหอการค้าของหงได้อย่างสบายๆ นี่เป็นเรื่องต้องห้าม ท่านไม่เห็นหรือว่าดีนหลิงโกรธมากเมื่อกี้นี้ แต่สุดท้ายเขาก็ปล่อยเว่ยจ่าวทงไป”