บทที่ 3896 คือฉัน

สุดยอดลูกเขย แพทย์ผู้รอบรู้
สุดยอดลูกเขย แพทย์ผู้รอบรู้

ทุกคนตกใจ

คิดว่าหลินหยางจะสั่งสอนชายคนนี้อย่างมากที่สุด แต่ไม่เคยคาดคิดว่าหลินหยางจะอยากฆ่าเขาจริงๆ

 เหล่านักเรียนต่างตกตะลึงอีกครั้ง

 “นี่พี่ชายของเสี่ยวเตี๋ยเหรอ? ข้า… ข้าไม่เคยเห็นเขามาก่อนเลย?”

    “ใช่ พี่ชายของเสี่ยวเตี๋ยน่าจะชื่อเหลียงผิงเฉาและเหลียงกวนเจ๋อ พวกเขาเคยมางานวันเกิดของเสี่ยวเตี๋ยมาก่อน แต่คนนี้… ดูไม่คุ้นเลย…”

    “เดี๋ยวนะ เขาดูเหมือนคนอื่น…”

    “ดูเหมือนคนอื่นเหรอ?”

    นักเรียนทุกคนมองไปที่หลินหยาง

    แต่เนื่องจากแสงสลัวเกินไป พวกเขาจึงมองเห็นไม่ชัด เห็นเพียงเค้าโครงคร่าวๆ

    “พี่ใหญ่ อย่าฆ่าข้า! อย่าฆ่าข้า… ข้ารู้ว่าข้าคิดผิด! ปล่อยข้าไป!”

    ชายผู้มีรอยสักหวาดกลัวจนมึนงง ปากเต็มไปด้วยเลือดขณะตะโกนอย่างไม่เข้าใจ

    “ข้าคิดว่าข้าเคยได้ยินท่านพูดมาก่อนว่านายน้อยขอให้ท่านจับเสี่ยวเตี๋ยของข้า ใช่ไหม?”

    หลินหยางถามอย่างใจเย็น “บอกข้าก่อน เขาเป็นใคร!”

    “พี่ใหญ่ นี่… นี่…”

    ชายสักตัวสั่นเทาไม่รู้จะพูดอะไร

    “ไม่พูด? ไม่เป็นไร ข้าจะสืบเอง!”

    หลินหยางกำลังจะยิง

    “ข้าจะพูด! ข้าจะพูด! ข้าคือคุณชายเจียง! คุณชายเจียงเจิ้งเฉียง!”

    ชายสักตัวตะโกนอย่างรีบร้อน ไม่กล้าลังเลอีกต่อไป

    “อะไรนะ? เจียงเจิ้งเฉียงเป็นคนทำงั้นเหรอ?”

    “ไม่แปลกใจเลยที่คนพวกนี้ถึงได้พยายามก่อเรื่องในห้องส่วนตัวของเรา! ปรากฏว่าพวกเขาทำตามคำสั่งของเจียงเจิ้งเฉียง!”

    เหล่านักเรียนปรึกษาหารือกัน

    “ข้าจำได้แล้ว ทั้งหมดเป็นแผนของเจียงเจิ้งเฉียง!”

    ทันใดนั้นนักเรียนหญิงคนหนึ่งก็ลุกขึ้นยืนและอุทาน

    “หัวหน้าห้อง?”

    เหลียงเสี่ยวเตี๋ยตกตะลึง

    เธอเห็นดวงตาของนักศึกษาหญิงแดงก่ำ ใบหน้าเต็มไปด้วยความตำหนิตัวเองและอับอายขายหน้า ขณะที่เธอกล่าว “เจียงเจิ้งเฉียงให้คูปองฉันมา บอกว่าฉันจะได้ส่วนลดที่ Emperor KTV ฉันเลยจองห้องส่วนตัวไว้ที่นี่ ตอนนี้ดูเหมือนเขาจงใจพาเรามาที่นี้ ฉันทำลายชีวิตของทุกคนไปแล้ว ฉันขอโทษ…”

    “หัวหน้าห้อง ไม่ใช่เรื่องของนาย! แกไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นคนยังไง!”

    “ฉันได้ยินมาว่าเจียงเจิ้งเฉียงกำลังตามล่าเสี่ยวตี้ แต่เธอกลับเมินเฉย ฉันไม่เคยคาดคิดว่าเขาจะพยายามยัดเยียดความผิดให้!”

    “น่ารังเกียจสิ้นดี!”

    “ไอ้สารเลว!”

    “เราต้องแจ้งเรื่องนี้กับทางโรงเรียนทันทีและไล่เขาออก!”

    “เราต้องแจ้งตำรวจด้วยและให้เขารับผิดชอบทางกฎหมายด้วย!”

    “ใช่ เราต้องได้รับความยุติธรรม!”

    “ถูกต้อง!”

    ฝูงชนตะโกนด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน

    “แต่ฉันได้ยินมาว่าเจียงเจิ้งเฉียงดูเหมือนจะมีสายสัมพันธ์กับเจ้าของคาราโอเกะ การจะจัดการเขาไม่ใช่เรื่องง่าย!”

    ทันใดนั้น นักเรียนคนหนึ่งก็พูดขึ้น

    ทุกคนต่างสะดุ้งตกใจ

    ถ้าเจียงเจิ้งเฉียงมีภูมิหลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้ การจะจัดการเขาให้ล้มลงจะยากเย็นสักแค่ไหนกัน?

    ปัง!

    ทันใดนั้น ประตูก็ถูกถีบเปิดออกอย่างกะทันหัน

    ผู้คนต่างสะดุ้งตื่น

    มีคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้าไปในห้องส่วนตัว

    ทันใดนั้น ชายร่างท้วมหน้าตาแบบเมดิเตอร์เรเนียนถือซิการ์เดินเข้ามา

    “ใครกัน กล้ามาสร้างปัญหาแทนข้าหรือไง กล้ามากนะ!”

    ชายร่างท้วมหน้าตาแบบเมดิเตอร์เรเนียนพูดอย่างไม่ใส่ใจ

    นักเรียนต่างตัวสั่น

    หลินหยางหันไปมอง     ชายผมทรงเมดิเตอร์เรเนียน

    “คุณเป็นเจ้าของที่นี่เหรอ?”

    “ใช่ ผมเอง”

    “เยี่ยมมาก!” หลินหยางพยักหน้า จากนั้นก็หันกลับไปยิงใส่ชายที่มีรอย     สัก ปัง!     กระสุนพุ่งทะลุหน้าผากของชายที่มีรอยสักทันที     เลือดกระเซ็น     ชายที่มีรอยสักตัวสั่นอย่างรุนแรง จากนั้นร่างของเขาก็สั่นสะท้านและล้มลงกับพื้น เลือดไหลออกมาจากรูบนหน้าผาก เขาตายไปอย่างสงบ     ทุกคนตกตะลึง

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *