by ความสัมพันธ์ของเราตอนนี้ต่างจากเมื่อก่อนมาก คุณแค่ต้องยกผมหน้าม้าของฉันขึ้น ไม่จำเป็นต้องขอโทษ” เขาพูดพร้อมกับจับมือเธอและใช้นิ้วของเธอยกผมหน้าม้าที่ตกลงบนหน้าผากของเธอขึ้นเล็กน้อย “ความสัมพันธ์ของเราตอนนี้ต่างจากเมื่อก่อนใช่ไหม?”
“แล้วความสัมพันธ์ของเราตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง?” เธอไม่สามารถช่วยแต่จะถาม
แม้ว่าทั้งสองจะบอกว่าพวกเขาแค่ “พยายาม” แต่จุดประสงค์ของการพยายามครั้งนี้คืออะไรกันแน่?
“คุณต้องการความสัมพันธ์แบบไหน?” ยี่ เฉียนซี ถามกลับ
เหอ ซิ่นซินสำลักและถามว่า “พี่สาวและพี่ชาย?” เธอเคยหวังว่าพวกเขาจะเป็นพี่น้องกัน แต่เมื่อพวกเขาโตขึ้น ความสัมพันธ์นี้ก็พังทลายลง
แต่สิ่งที่พวกเขาทำอยู่ตอนนี้…เป็นเพียงความลองดูว่าพวกเขาสามารถอยู่ร่วมกันในฐานะผู้ชายและผู้หญิงได้หรือไม่ ไม่ใช่ความสัมพันธ์ที่แท้จริงก็เลยถือว่าเป็น… “ความสัมพันธ์ทดลอง?” เธอลังเลและพูดด้วยความรู้สึกเหมือนกับคนบางคนที่กำลังลองแต่งงานก่อนจะแต่งงาน
เพียงเพื่อตรวจสอบว่าทั้งสองเหมาะสมกันหรือไม่
“ลองออกเดทดูไหม?” ดวงตาของเขาจ้องมองไปที่ใบหน้าของเธอ ราวกับกำลังครุ่นคิดอยู่อย่างลึกซึ้ง หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็พูดว่า “ถ้าคุณอธิบายแบบนี้ก็ไม่เลวนะ ถือว่าเป็นการออกเดทที่ต้องลองจริงๆ แล้วก่อนหน้านี้คุณทำอะไรตอนที่ออกเดทกัน?”
“…” ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงและขาว และในชั่วขณะหนึ่ง เธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไร
เธอเคยออกเดทกับซ่งหยูเพียงครั้งเดียว แต่การเดทครั้งนั้นยังเป็นเหตุให้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเสี่ยวซีสิ้นสุดลงด้วย
สำหรับเธอ นั่นคืออดีตที่เธอไม่อยากจะจดจำ แต่ตอนนี้ เขากลับถามเธอว่าเธอจะทำอย่างไรถ้าเธอออกเดท? นี่หมายความว่าเธอควรบอกเขาว่าพวกเขาทำอะไรเมื่อคบกับซ่งยูใช่ไหม?
“เกิดอะไรขึ้น ทำไมไม่พูดอะไร?” เธอเงียบไปนานจนเขาต้องถามอีกครั้ง
“ไม่มีอะไร… ไม่มีอะไรเลย เป็นเพียงปฏิสัมพันธ์ทั่วๆ ไป เหมือนกับที่คนธรรมดาทำ” เธอพูดอย่างคลุมเครือ
แต่เขาถามซ้ำๆ ว่า “คนธรรมดาทั่วไปจะโต้ตอบกันได้อย่างไร?”
“มันก็เหมือนอย่างนั้น…” เธอพูดไม่ออก
“เป็นยังไงบ้าง?” เขายังคงถามต่อไป
เหอ ซือซินรู้สึกเพียงว่าแก้มของเธอเริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ และความรู้สึกอับอายก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
“มีอะไรที่คุณพูดไม่ได้ไหม?” เขาถาม.
เธอเม้มริมฝีปากแน่น หายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดว่า “คุณควรจะรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของฉันกับซ่งหยู รวมถึงการกินข้าว ดูหนัง ทำการบ้านในห้องสมุด ซื้อหนังสือในร้านหนังสือ ฯลฯ คุณต้องการให้ฉันบอกรายละเอียดทั้งหมดกับคุณจริงๆ เหรอ?”
เขาจ้องมองไปที่เธอ เขาจำรายละเอียดทั้งหมดที่เธอพูดถึงได้
มันเหมือนได้ชมภาพยนตร์ที่คนอื่นแสดง เขารู้เรื่องนี้แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาตื่นเต้นแต่อย่างใด
“แล้วหลังจากซ่งหยูล่ะ?” เขาถาม.
“ไม่” เธอกล่าว “ฉันไม่ได้ออกเดทกับใครอื่นอีกเลยนับตั้งแต่เลิกกับซ่งยู”
“ทำไม?” ดวงตาของเขาเหมือนจะสามารถทะลุผ่านตัวเธอได้
“เพราะฉันยังไม่เคยเจอคนที่ฉันชอบ” เธอพูดแบบนั้นเพราะว่าตั้งแต่เธอเลิกกับเขา เธอก็ดูเหมือนจะสูญเสียความรู้สึกนั้นไป
ในอดีตเมื่อฉันเห็นไอดอลชายรูปหล่อเหล่านั้น ฉันก็จะมีจินตนาการและชื่นชมแบบผู้หญิง ๆ ในตอนนั้น ฉันก็หวังเช่นกันว่าจะมีความรักที่แสนหวาน และเมื่อฉันเห็นความหวานของพวกเขา ฉันก็อดไม่ได้ที่จะอิจฉาคนอื่นๆ