บทที่ 3616 การติดตามตลอดทาง

ฉันไม่ต้องการรับมรดกล้านล้าน
ฉันไม่ต้องการรับมรดกล้านล้าน

การดำน้ำไม่ใช่เรื่องยากสำหรับพวกเขา และทุกคนรู้ดีว่านี่คือช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการค้นหาสมบัติ

ตอนนี้ความคิดของทุกคนเปลี่ยนไปแล้ว

เดิมทีพวกเขามุ่งไปที่เฉินผิง แต่ตอนนี้ทุกคนมุ่งไปที่สมบัติ พวกเขาสนใจสิ่งของที่บรรพบุรุษทิ้งไว้มาก

ในที่สุดพวกเราก็ปลอดภัยแล้ว หากบรรพบุรุษของเราทิ้งสมบัติไว้ในที่อันตรายเช่นนี้ ก็คงเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าสมบัติของพวกเขานั้นพิเศษจริง ๆ อย่างน้อยพวกเขาก็สามารถช่วยให้ผู้คนของเราร่ำรวยได้

อากูดาชักชวนทุกคนอย่างอดทนและอ่อนโยน กระตุ้นให้พวกเขาช่วยกันค้นหาสมบัติ ครั้งนี้เขายังเตรียมกระเป๋าหนังงูใบใหญ่ไว้หลายใบเป็นพิเศษด้วย

หลังจากได้ฟังสิ่งที่ Aguda พูด ทุกคนก็เปลี่ยนมุมมองเกี่ยวกับ Aguda ไปอย่างสิ้นเชิง ทุกคนรู้ดีว่าการตามล่าคนและปกป้องความเชื่อของตัวเองนั้นไม่สำคัญอย่างที่พวกเขาคิด

นี่เป็นเรื่องจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคนรุ่นใหม่

คนรุ่นใหม่ไม่มีศรัทธาเหมือนคนรุ่นเก่าอีกต่อไป และไม่มีใครมีความคิดที่จะปกป้องสมบัติมากนัก

ไม่มีใครรู้ว่าสมบัติเหล่านี้มีอยู่จริงหรือไม่ พวกมันอยู่ในสถานที่เหล่านี้มาหลายชั่วอายุคน และไม่มีโอกาสได้ออกไปเลย ซึ่งทำให้ผู้คนไม่พอใจอย่างยิ่ง

ในสายตาของทุกคน พวกเขาถูกจำกัดด้วยสิ่งที่เรียกว่าสมบัติล้ำค่าเหล่านี้

ถ้าคราวนี้ได้สมบัติมาบ้างก็คงจะดี แต่ถ้าไม่ได้ คงต้องสงสัยศรัทธาของตัวเองมากขึ้นไปอีก

“บ้าเอ๊ย! คนพวกนี้ไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหนกันนะ? หรือว่าจะหายตัวได้?”

อากูดาและลูกน้องของเขาติดตามอีกฝ่ายไปตลอดทางแต่ก็ไม่พบร่องรอยใดๆ เลย ซึ่งทำให้ผู้คนโกรธแค้นอย่างมาก

พวกเขาแทบรอไม่ไหวที่จะรู้ที่อยู่ของเฉินผิง ทุกคนรู้ว่าเฉินผิงต้องรู้อะไรบางอย่าง ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่มาที่นี่เพื่อค้นหาสมบัติอย่างหน้าด้านๆ เช่นนี้

สำหรับพวกเขา ความลับที่นี่ไม่ควรให้คนอื่นรู้ แต่ตอนนี้มีคนจำนวนมากที่รู้ความลับของสถานที่แห่งนี้ ซึ่งพิสูจน์ได้ว่าต้องมีใครสักคนเปิดเผยเรื่องของพวกเขาที่นี่

ขณะที่กลุ่มคนกลุ่มนี้กำลังตามล่าอย่างเอาเป็นเอาตาย เฉินผิงและทีมของเขาก็มาถึงหลุมศพเรียบร้อยแล้ว หลังจากเห็นศพอยู่รอบๆ ดวงตาของเฉินผิงก็ฉายแววระแวดระวังขึ้นมา

เมื่อมองดูจะเห็นว่าดูเกินจริงมาก และความสูงโดยรอบก็อย่างน้อยหลายสิบเมตร

แม้จะมียักษ์อยู่จริง เขาก็ยังสามารถอาศัยอยู่ที่นี่ได้อย่างแน่นอน

บนผนังเต็มไปด้วยศพมากมาย แสงไฟสลัวๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้เฉินผิงและคนอื่นๆ มองเห็นสถานการณ์ได้ชัดเจน

เมื่อมองดูครั้งแรก พวกเขาเห็นกำแพงที่น่ากลัวอย่างยิ่งซึ่งทำจากศพที่กองรวมกัน

กระต่ายเป็นสัตว์ที่ค่อนข้างขี้อายอยู่แล้ว และเมื่อมันเห็นสิ่งนี้ สีหน้าของมันก็ดูน่าเกลียดขึ้นมาทันที

“โอ้พระเจ้า เกิดอะไรขึ้น ศพพวกนี้ดูน่ากลัวจัง”

กระต่ายซ่อนตัวอยู่ในอ้อมแขนของเฉินผิง มองภาพนั้นด้วยความกลัว เขารู้ดีในใจว่าสิ่งเหล่านี้ช่างแปลกประหลาดเหลือเกิน

“ฉันรู้ว่ามีตำนานอยู่บ้าง ฉันเคยได้ยินมาว่าเมื่ออะไรถูกกระตุ้น กลไกนั้นจะทำให้พวกมันโกรธจัด และอาจถึงขั้นฟื้นคืนชีพได้ ฟังดูน่ากลัวมาก”

หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านี้ ดวงตาของเฉินผิงก็เกิดแรงบันดาลใจขึ้นมา เขาไม่คาดคิดว่าจะมีตำนานเช่นนี้

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *