by Shen Qingxi ไม่เคยคิดที่จะให้อภัย Sun Lingjun หากว่ากันว่าเมื่อเธอกลับมาจาก Huzhou ครั้งแรก เธอถูกครอบครัว Hu ยั่วยุให้ตั้งเป้าหมายไปที่เธอทุกที่ Sun Lingjun มีความเห็นแก่ตัวและต้องการทำให้เธอหายตัวไปจากครอบครัว Shen
สำหรับคนที่มีจิตใจไม่ดีเช่นนี้ นับเป็นความกรุณาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับเธอที่จะละเลยมันได้ เป็นไปไม่ได้เลยจริงๆ ที่จะขอให้เธอยกโทษให้อีกครั้ง
“ตั้งแต่พี่ใหญ่สามารถพูดแบบนี้ได้ Yun’er ก็รู้สึกดีขึ้นนิดหน่อย” ใบหน้ากลมของ Shen Qingyun เต็มไปด้วยความจริงใจ “ครั้งสุดท้ายมันเป็นเพราะความช่วยเหลือของพี่สาวใหญ่ที่ใบหน้าของฉันสามารถฟื้นตัวได้ ฉันไม่เคยอายเลย ไป..ขอบคุณ”
Shen Qingxi ยังคงสงสัยในการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของเธอ แต่ต่อหน้าหญิงชราเธอไม่สามารถแม้แต่จะมองหน้า Shen Qingyun ได้ ตรงกันข้าม เธอต้องการทราบเหตุผลของการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของ Shen Qingyun
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เสิ่นชิงซีก็หัวเราะ “เราทุกคนต่างก็เป็นครอบครัวเดียวกัน ตราบใดที่เป็นน้องสาวคนที่สี่ที่ฉันสามารถช่วยได้ แค่พูดออกมา”
Shen Qingyun สบตาเธอและด้วยเหตุผลบางอย่างความรู้สึกไม่สบายใจก็ผุดขึ้นมาในหัวใจของเธอ แต่ถึงตอนนี้ แก้ไม่ได้ แค่กลัว ถ้านางอยากมีชีวิตที่ดี นางต้องเป็นคนแรกในทำเนียบนายกฯ
หญิงชราได้สนทนากับพี่สาวของเธออีกครั้ง และเธอรู้สึกหมดกำลังใจเล็กน้อย เมื่อเห็นสิ่งนี้ Shen Qingxi และ Shen Qingyun ต่างก็มีความคิดริเริ่มที่จะพูดและจากไป
ทันทีที่เธอเดินออกจาก Zhishuiju Shen Qingyun ก็พยักหน้าให้เธอ และนำเกาลัดน้ำไปทาง Fengheyuan Shen Qingxi และ Yuzhu ก็เดินไปทาง Weilanju “ไปและค้นหาว่าใครที่คุณสี่เพิ่งเห็นเมื่อเร็ว ๆ นี้”
เมื่อนึกถึงปฏิกิริยาที่ทำให้เสียโฉมในตอนแรกของ Shen Qingyun เธอรู้ว่าเธอไม่ใช่คนใจง่าย ตอนนี้เธอสามารถมาขอโทษเธอในนามของซุนหลิงจุนได้ ยิ่ง Shen Qingxi คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งแปลกมากขึ้นเท่านั้น
“ไม่ต้องกังวล คุณคนโต ทาสจะเริ่มสอบสวนเมื่อพวกเขากลับไป” Yuzhu มีเสถียรภาพมากขึ้นเรื่อย ๆ “คนใช้ยังคิดว่าหญิงสาวสี่คนนั้นแปลกไปหน่อย”
Shen Qingxi พยักหน้าและไม่พูดอะไรอีก เจ้านายและคนรับใช้กลับไปที่ Weilan Residence อย่างเงียบ ๆ
“คุณหนู อากาศเริ่มร้อนขึ้นทุกวัน ดื่มน้ำบ๊วยเปรี้ยวเพื่อดับร้อน” จิงเนียงนำน้ำบ๊วยเปรี้ยวเย็น ๆ มาวางไว้หน้าเสินชิงซี “คุณเสิร์ฟที่จือซุ่ยจูทุกวัน วัน. หญิงชราทุกคนลดน้ำหนักได้มาก”
Shen Qingxi หัวเราะเบา ๆ ดึง Jing Niang แล้วปล่อยให้เธอนั่งลง “Jing Niang ฉันจะให้ Doukou และคนอื่น ๆ ทำเรื่องเล็กน้อยเหล่านี้ในอนาคต คุณต้องรับผิดชอบในการเฝ้าดูพวกเขาและเพียงแค่พูดถึงพวกเขา”
Jingniang มองดูเธอและตบมือด้วยความโล่งอก “ทาสไม่เหนื่อย เมื่อเทียบกับสมัยที่เราอยู่ใน Luozhou ฉันไม่รู้ว่ามันง่ายแค่ไหน”
เมื่อเธอพูดเช่นนี้ ดวงตาของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที “ทาสเพียงรอคอยที่จะได้เห็นหญิงสาวคนโตแต่งงานและให้กำเนิดลูก ดังนั้นเธอจึงได้ลงไปใต้ดินและมีคำอธิบายกับเธอ”
เจ้านายและคนใช้ของ Jing Niang และ Song มีความสัมพันธ์ที่ดี มิฉะนั้น มันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะติดตาม Shen Qingxi เพื่อรับความทุกข์ทรมานมากมายใน Luozhou Shen Qingxi หยิบผ้าคลุมหน้าและเช็ดน้ำตาให้ Jingniang ด้วยตัวเอง “ใช่ คุณจะเห็นฉันแต่งงานและมีลูก และคุณจะเห็นว่าฉันมีชีวิตที่ดี”
“พวกทาสมักพูดเสมอว่าในอนาคตคนใช้จะรับใช้ผู้หญิงคนโต ส่วนแม่ของจิงก็จะนั่งเพลินๆ แต่แม่ของจิงก็แค่เกียจคร้านไม่ได้ และถ้าคนโตคิดถึงก็ชอบดื่ม น้ำบ๊วยเปรี้ยวที่เธอทำเอง” กระวานถือน้ำอุ่นในอ่าง เขาบิดผ้าเช็ดหน้าแล้วพูดว่า “ทำไม น้ำพลัมเปรี้ยวที่เราทำให้เข้าปากคุณหญิงไม่ได้?”