บทที่ 4626 การเขียนอักษรวิจิตรศิลป์
ซ่างกวน หลานเอ๋อขยิบตาให้หลินอี้ขณะพูด ก่อนจะเดินออกไปอย่างลึกลับ ทิ้งให้หลินอี้มีสีหน้างุนงง พร้อมกับหมีน้อยผมหยิกที่เกาะเขาอยู่ราวกับร่างที่คุ้นเคย จ้องมองกันด้วยความงุนงง “ศิษย์หลินอี้ สวัสดีอาจารย์ศาลาซ่างกวน” หลินอี้ปฏิบัติตามมารยาทของศิษย์ต่อซ่างกวนเทียนฮวาอย่างเคารพ ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นศิษย์ของศาลาชิงหยุน …