Category: ข้าจะขึ้นครองราชย์

ลมกำลังหอน ฝนที่ตกหนักอย่างยิ่งใหญ่หลั่งไหลลงมาพร้อมกับเสียงฟ้าร้อง และเม็ดฝนที่เหมือนหมึกได้กวนน้ำเดือด ทำให้เกิดคลื่นผสมกับโฟมสีขาวขุ่นอย่างต่อเนื่อง แล้วแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ในคลื่นทะเลที่ปั่นป่วน ร่างเล็กๆ ที่ไม่มีใครเทียบได้ปรากฏขึ้น ปรากฏขึ้นและหายไปในคลื่นที่ซัดเข้าหาตัวเหมือนแหนเป็นครั้งคราว ราวกับเรือสำปั้นเล็กๆ ท่ามกลางสายฝนที่ตกหนัก คลื่นจะแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย แต่ถ้าสังเกตดีๆ จะพบว่าคลื่นมหึมาจะถูกทำลายอย่างเงียบ ๆ ก่อนสัมผัสร่างเล็กๆ ตัวนี้ ราวกับเห็นไฮยีน่าที่นักล่าค่อยๆ ไล่ล่า พวกมันก็ถอยกลับอย่างต่อเนื่อง ขณะเดียวกัน สุนัขเห่าก็เห่า . มันเป็นเด็กผู้หญิง เมื่ออายุได้สิบสามหรือสิบสี่ปี สวมชุดจักรพรรดิสีน้ำเงินเข้มเล็กน้อย เสื้อแขนกุดเปิดไหล่แน่น และกระโปรงชั้นในเผยให้เห็นด้านที่อ่อนโยนของเธอ ภายใต้ผมหยิกสีน้ำตาลมีดวงตาคู่หนึ่งที่ดูเหมือนมรกตฝังอยู่ บนแก้มขาว…

แม้ว่าเขาจะรู้มานานแล้วว่าสิ่งที่เรียกว่า “ผู้บัญชาการกองทหารรักษาการณ์ท่าเรือเบลูก้า” ไม่มีทางเป็นธุรกิจที่สวยงามได้ แต่หลังจากที่เขาเข้าใจสถานการณ์โดยทั่วไปแล้ว แอนสันก็ยังรู้สึกหดหู่อยู่บ้าง แน่นอน ทุกสิ่งทุกอย่างมีสองด้าน – ฟยอร์ดมังกรน้ำแข็งในปัจจุบันเป็นถังผงอยู่แล้ว แม้ว่าเขาและฝ่ายพายุจะยังคงกระชับความขัดแย้ง สถานการณ์จะไม่เลวร้ายลง เมื่อพิจารณาถึงพายที่เขามอบให้กับครอบครัวรูน สถานการณ์ที่เข้มข้นขึ้นนี้ก็ยังดีในระดับหนึ่ง อย่างไรก็ตาม หากอาณานิคมสงบสุข การแบ่งแยกพายุในฐานะกองกำลังภายนอกจะไม่มีที่ว่างให้เข้าไปแทรกแซงมากนัก สิ่งนี้นำไปสู่คำถามอีกประการหนึ่ง นั่นคือ นี่เป็นคำสั่งของลูเธอร์ ฟรานซ์หรือไม่? เห็นได้ชัดว่าตระกูล Rune มีความคิดที่จะขยายอิทธิพลของมันไปยัง New World และแม้กระทั่งย้ายฐานรากไปยังอาณานิคม ถ้า Luther Franz รู้สิ่งนี้จะพิสูจน์ได้หรือไม่ว่าเขาวางแผนที่จะใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้เพื่อนำ…

“ตกลง?!” ขณะที่เสียงของหญิงสาวดังขึ้น แอนสัน ซึ่งกำลังพูดและหัวเราะเมื่อวินาทีที่แล้ว ก็ตกตะลึง ภายใต้การจ้องมองแปลกๆ ของวิลเลียม เขาเกือบจะทุบแก้วเบียร์ในมือจนแตก ภายใต้การจ้องมองของรูม่านตาที่หดตัวและเบิกกว้าง เด็กสาวที่สวมรองเท้าส้นสูงอย่างไม่ตั้งใจได้เหยียบส้นเท้า ถือถาดในมือเล็กๆ ของเธออย่างมั่นคง และกระโดดเข้าหาทั้งสองคน แอนสันเป็นคนป่วย คนไข้ต้องได้รับการดูแล นางบ็อกเนอร์กล่าวว่าเมื่อคนที่คุณรักป่วยก็ต้องได้รับการดูแล นี่คือสิ่งที่ผู้หญิงที่ดีควรทำ ลิซ่าเป็นเด็กดี ความห่วงใยของแอนสัน มันต้องอยู่ที่ลิซ่า… “ฮึ—-!!!!” เมื่อมองดูความยุ่งเหยิงและความอับอายบนโต๊ะอาหาร ฉันไม่รู้จะทำตัวเป็นสองคนยังไงดี และสาวตาโตก็เต็มไปด้วยความคับข้องใจ: “แอนสันกินข้าวเช้าแล้ว ทำไมเธอไม่บอกลิซ่าล่ะ!” “เอ่อ นี่…” จิตใจของแอนสันว่างเปล่า “นี่…น่าจะเป็นเพราะลิซ่าตัวน้อยตอนนั้นกำลังหลับอยู่ใช่มั้ย”…

ทางเหนือของอาณาจักรโคลวิส ทะเลที่โหมกระหน่ำ หมอกยามเช้าปกคลุมผืนน้ำทะเลสีฟ้าคราม และทะเลที่สงบนิ่งราวกับกระจกที่ใสราวกับกระจกใส ราวกับว่าคุณสามารถมองเห็นโลกใต้น้ำทั้งหมดได้ในพริบตา ในสายหมอกที่ล่องลอย กองเรือกำลังฟาดคลื่นและแล่นไปทางเหนือ คลื่นที่ยกขึ้นตบเป็นจังหวะบนเรือ ทิ้งร่องรอยของคลื่นและโฟมไว้เบื้องหลังกองเรือซึ่งคงอยู่เป็นเวลานาน ลมทะเลพัดอ่อนๆ พัดผ่านหน้าต่างห้องโดยสาร แม้ว่าจะเป็นเวลาปลายเดือนพฤศจิกายนแล้ว แม้แต่เมืองโคลวิสทางตอนใต้ก็ยังห่างจากฤดูหนาวอันหนาวเหน็บเพียงไม่กี่ก้าว แต่ทะเลที่ปั่นป่วนไม่มีที่สิ้นสุดไม่มีความหนาวเย็นมากนัก , เท่านั้น ความสบายที่ผสมกับไอน้ำข้นๆ ใช้ประโยชน์จากลมทะเลที่สดชื่น อลัน ดอว์น เลขาที่เพิ่งตื่นนอนและยังคงสวมชุดนอนอยู่ นอนอยู่หน้าโต๊ะ เปิดไดอารี่ และเตรียมที่จะชดใช้สิ่งที่เขาค้างชำระเมื่อคืนนี้: “…ในวันที่ 15 พฤศจิกายน ปีที่ 100 ของปฏิทินนักบุญ…

แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่เรือประจัญบานจะส่ง Storm Division ทั้งหมดไปยังอาณานิคม แต่สิ่งนี้ไม่ได้ป้องกันพลเรือจัตวา Taro Cecil ใช้สิ่งนี้เป็นข้ออ้างเพื่อขอราคาสูงของ Anson และทดสอบรายละเอียดของเขา . ในฐานะผู้รับผิดชอบที่ถูกกองบัญชาการทหารเรือขับไล่ออกไป แน่นอนว่าเขาไม่สามารถเพิกเฉยต่อหน่วยพายุที่วิ่งไปที่ไซต์ของเขาเองได้ และเขารู้ดีว่าครอบครัวฟรานซ์ยืนอยู่ข้างหลังเขา แต่ยิ่งชัดเจนก็ยิ่งมีความจำเป็นมากขึ้นเท่านั้น ท้ายที่สุด ไม่ใช่แค่กองทัพ ราชนาวีก็รังเกียจครอบครัวฟรานซ์ด้วยซึ่งพึ่งพาพลังของคริสตจักรมากขึ้นเรื่อยๆ เข้าใจกันมากขึ้น จุดประสงค์ที่แท้จริงของปาร์ตี้ แน่นอน ราชนาวีไม่อาจขัดคำสั่งของคณะองคมนตรีได้ แต่เนื่องจากกองทัพจู่ ๆ นี้ยืนกรานที่จะออกรบทันที แม้ว่าทั้งสองตระกูลของ Luen และ Franz จะยืนอยู่ข้างหลังพวกเขา…

ถ้าแอนสันเขียนรายการสิ่งที่เขาไม่อยากทำ 10 อันดับแรกในชีวิต อย่างน้อย เขาจะอยู่ในสามอันดับแรกโดยทางเรือ นี่ไม่ใช่ความภาคภูมิใจอีกประการหนึ่งของโคลวิส ราชนาวี และราชนาวีมีความเห็น ในทางกลับกัน เมื่อพิจารณาถึงการปิดล้อมโคลวิสของจักรวรรดิบนบก กองทัพเรือมีความสำคัญมากกว่ากองทัพในแง่หนึ่ง . ท้ายที่สุด แม้ว่ากองทัพตระกูลหวางจะหายไปในวันพรุ่งนี้ โดยอาศัยกำลังการผลิตและความสามารถในการระดมกำลังพื้นฐานของอุตสาหกรรมการทหาร กองทัพใหม่สามารถจัดโครงสร้างใหม่ได้ในระยะเวลาอันสั้น แต่ถ้าเรือประจัญบานในเป่ยกังหายไป อย่างน้อย ในอีกไม่กี่ทศวรรษข้างหน้า ชาวโคลวิสต้องบอกลาทะเลจริงๆ ถ้าไม่ใช่เพราะปัญหาทางร่างกายของเขา แอนสันก็ชอบกองทัพเรือมากกว่า — นายทหารยังต้องพิสูจน์ตัวเองด้วยบุญทางการทหาร ตราบใดที่กองทัพเรือทำให้แน่ใจว่าทั้งตัวเองและเรือยังมีชีวิตอยู่ ถือว่ายิ่งใหญ่ที่สุด ผลงานของอาณาจักร ยิ่งกว่านั้น กองทัพโคลวิสมีกำลังสำรองเกือบ 200,000…

“…ฉันไปเป่ยกังครั้งแรกในฤดูร้อนปีเจ็ดสิบห้าตามปฏิทินของนักบุญ พูดตามตรง เมืองนี้ซึ่งมอบจินตนาการของชาวโคลวิสเกี่ยวกับทะเลทั้งหมด ทิ้งฉันไว้ ซึ่งมีอายุเพียงหกขวบ ในขณะนั้นด้วยความประทับใจที่ไม่ค่อยดีนัก เธอเป็นเหมือนตลาดที่มีชีวิตชีวาและโกลาหล ผืนผ้าใบที่ปกคลุมไปด้วยสีและสีนับไม่ถ้วน โรงละครที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความเศร้าโศกในเวลาเดียวกัน เป็นแบบจำลองขนาดเล็ก เต็มไปด้วยการเป็นตัวแทน ความเป็นจริงและเวทมนตร์… ต้องยอมรับว่าตอนเด็กที่เกิดในเมืองชั้นในของโคลวิส ฉันมีความภาคภูมิใจในความเป็น ‘เจ้าของบ้าน’ อยู่บ้าง แม้ว่า Northport จะเป็นสถานที่ที่เจริญรุ่งเรืองและให้การต้อนรับดีมาก เจ้าของบ้านที่มีอัธยาศัยดี และครอบครัวที่มีอัธยาศัยดีพอๆ กัน โดยทั่วไปแล้ว ฉัน ฉันอาจเป็นแค่ ‘หมีน้อยจากเมืองหลวง’ ที่น่ารังเกียจและน่ารังเกียจ จุดประสงค์ของครอบครัวเราที่จะมาที่นี่ในปีนั้นคือการได้เจอลุงโจเซฟ ต่างจากผมที่ไม่เฉยเมย ลุงโจเซฟเป็นคนที่เป็นมิตรกับทุกคนมาก…

“ข่าวดีอะไร” ภายใต้ตะเกียงแก๊สที่กะพริบและริบหรี่ An Sen เอนหลังพิงเก้าอี้ เหลือบมองไปยังทิวทัศน์ที่มืดสนิทนอกหน้าต่าง และถามอย่างเป็นกันเอง “ข่าวดีก็คือ…เรียน แอนสัน คุณและรางวัล ‘สตอร์มมาสเตอร์’ ของคุณก็ลดลงอย่างราบรื่น” ทาเลียที่ยิ้มแย้มตอบอย่างนุ่มนวล: “ถึงแม้จะล่าช้ามาเป็นเวลานาน แต่ก็มีการพลิกผันเล็กน้อยบ้าง แต่โชคดีที่ผู้ใหญ่ของกองทัพโคลวิสล้วนเป็นสุภาพบุรุษที่มีเหตุผล เก่งในการฟังคำขอของผู้อื่นและตัดสินใจอย่างเป็นกลางและยุติธรรมที่สุด .” ทาเลียพูดด้วยอารมณ์ รูม่านตาใสของเธอเปล่งประกายด้วยความปิติยินดีและโล่งใจ เหมือนกับหนูน้อยหมวกแดงที่ได้พบกับคนใจดี ปากของแอนสันกระตุกอย่างรุนแรง ในแบบแผนของเขาเอง กองทัพของโคลวิสมักเกี่ยวข้องกับ “มีเหตุผล” “ยุติธรรมและเป็นกลาง” และ “ฟังเก่ง” เสมอ “,…

ในเวลาเที่ยงคืนที่ไร้แสงจันทร์ รถไฟไอน้ำที่โดดเดี่ยวแล่นบนดินแดนที่แห้งแล้ง มุ่งหน้าไปยังความมืดที่มองไม่เห็นจุดจบ เมื่อมองดูหญิงสาวที่อยู่ตรงข้ามเขาเพลิดเพลินกับเค้กอย่างมีความสุข แอนสันก็ค่อยๆ สงบลง แน่นอนว่าหัวหน้าตระกูล Rune คนปัจจุบันคือ Talia August Rune… มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะมาคุยกับเขาตอนกลางดึกโดยไม่มีเหตุผล ต้องมีจุดประสงค์ เมื่อพิจารณาจากเนื้อหาที่เปิดเผยในคำพูดของเธอและข้อมูลก่อนหน้านี้ Anson ทำการอนุมานอย่างกล้าหาญว่าตระกูล Franz… ที่แม่นยำกว่านั้น น่าจะเป็น Luther Franz เองซึ่งน่าจะบรรลุข้อตกลงบางอย่างกับครอบครัว Rune แบบนี้ พันธมิตรอย่างน้อยควรเป็นสถานการณ์ที่พวกเขารู้จักกันดี สิ่งนี้จะอธิบายได้ว่าทำไมลูเธอร์ ฟรานซ์จึงยอมให้ตัวเองไปที่คฤหาสน์รันด์ของตระกูลรูน – เขาคงรู้จัก…

ดึกดื่น Franz Residence ในห้องสูบบุหรี่ที่มีแสงเทียนริบหรี่ ลูเธอร์ ฟรานซ์ นั่งริมหน้าต่างปาก ชื่นชมเมืองโคลวิสอย่างเงียบๆ ใต้แสงจันทร์ในหมอก สำหรับเมืองนี้ ซึ่งถูกปกคลุมไปด้วยหมอกหนาและเมฆครึ้มตลอดทั้งวัน นี่เป็นภาพที่หาได้ยากยิ่งไปกว่าวันที่แดดจ้า ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่สดใสเหมือนคืนนี้หลังจากปฏิทินของนักบุญอายุแปดสิบปีนั้นหายาก ลูเธอร์ ฟรานซ์พอใจกับสิ่งนี้มากจนเขารู้สึกว่ายังมีวันที่มีแดดจัดมากเกินไป ในฐานะที่เป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรมที่สำคัญอย่างเมืองโคลวิส มีเพียงสองทางรถไฟ คือ ทางใต้และทางเหนืออีกหนึ่งสาย กองกำลังหลักด้านลอจิสติกส์ยังคงเป็นพลังของสัตว์ ยังขาดแคลนถนนคุณภาพสูงสำหรับการขนส่งสินค้าหนัก ศูนย์กลางอุตสาหกรรมยังคงอยู่ ครอบงำโดยอุตสาหกรรมเบาและอุตสาหกรรมหนัก จำกัด ทั้งหมด เข้มข้นในอุตสาหกรรมการทหารและการก่อสร้างประชากรทั้งหมดเพิ่งเกินหนึ่งล้าน … มันไม่พอ มันไม่พอ เพื่อให้…