อ่านนิยาย นิยายจีน นิยายแปล นิยายออนไลน์
นิยาย The King of War ห้าปีก่อน หยางเฉินเพื่อให้ตัวเองคู่ควรกับฉินซี เขาจากไปโดยไม่ร่ำลา ห้าปีต่อมา เขาพกความสามารถอันน่าทึ่ง กลับมาอย่างรุ่งโรจน์ เพียงแต่ว่าพอมาถึง กลับพบว่าตนมีลูกสาวเพิ่มขึ้นมาอีกคน
เมื่อได้ยินคำพูดของจางเหว่ย ทุกคนก็ตกตะลึงอีกครั้ง พวกเขาคาดเดาความเป็นไปได้นับไม่ถ้วน แต่พวกเขาไม่เคยคาดเดาเลยว่าจางเหว่ยจะยอมให้พวกเขาโจมตีคฤหาสน์ของเจ้าเมืองจูเชว่จริงๆ เรื่องนี้ทำให้ทุกคนตกอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เพราะทุกคนรู้ดีว่าในคฤหาสน์เจ้าเมืองซูซาคุนั้น มีตัวตนอันน่าสะพรึงกลัวของหยางเฉินอยู่ ใครกล้าโจมตีย่อมต้องตายอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้พวกเขาอยู่ภายใต้แรงกดดันจากจางเหว่ย และพวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของจางเหว่ยอีกต่อไป …
ไม่มีใครคาดคิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น แม้แต่ชายฉกรรจ์ห้าคนรวมพลังกันก็ไม่สามารถต่อกรกับจางเหว่ยได้และถูกฆ่าทันที นักรบเหล่านั้นซึ่งไม่ยืนขึ้นยังคงหวาดกลัวและรู้สึกขอบคุณในใจที่พวกเขาไม่ได้เลือกผิด ท้ายที่สุดแล้ว การตัดสินใจที่ผิดพลาดต่อหน้าหยางเฉินก่อนหน้านี้ก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขารู้สึกเสียใจแล้ว ต่อให้หยางเฉินตัดสินใจผิดพลาดไปก่อนหน้านี้ เขาก็คงจะไม่ตายตรงนั้น ทว่า จางเว่ยที่อยู่ตรงหน้ากลับถูกฆ่าตายทันที จางเหว่ยยิ้มพลางก้าวไปข้างหน้าและถามอย่างขี้เล่นว่า …
สิ่งที่ทุกคนประหลาดใจก็คือ ในครั้งนี้ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับกลุ่มชายฉกรรจ์ที่แข็งแกร่งทั้ง 5 คน จางเหว่ยกลับยืนนิ่งอย่างสงบ ไม่ยอมขยับตัวด้วยซ้ำ การกระทำของจางเหว่ยเห็นได้ชัดว่าเป็นการดูหมิ่นชายร่างใหญ่ทั้งห้าคนที่กำลังโจมตีเขา ทันใดนั้นชายฉกรรจ์ทั้งห้าก็รู้สึกไม่แน่ใจ ด้วยเหตุผลบางอย่าง …
ทุกคนต่างงุนงง ไม่เข้าใจว่าทำไมจางเว่ยถึงได้น่ากลัวถึงเพียงนี้ แถมยังมีพลังที่จะฆ่าผู้นำนิกายผู้หยิ่งผยองได้ภายในไม่กี่วินาที ยิ่งไปกว่านั้น จางเหว่ยยังกล้าที่จะประกาศสงครามกับพวกเขาทั้งหมด ซึ่งในอดีตถือว่าเป็นไปไม่ได้เลย เนื่องจากนิกายของจางเหว่ยค่อนข้างอ่อนแอ เขาจึงไม่กล้าที่จะขัดใจนิกายอื่น ๆ ได้ง่าย …
ผู้นำนิกายผู้หยิ่งผยองมีลางสังหรณ์ร้ายกาจขึ้นเรื่อย ๆ ในใจ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงกลัวจางเว่ยซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในเมื่อเขาสามารถฆ่าจางเว่ยได้อย่างชัดเจนในพริบตาเดียว ดังนั้นเขาจึงไม่ได้คิดอะไรมาก แต่เปิดฉากโจมตีจางเหว่ยโดยตรงอย่างรุนแรง เมื่อเห็นฉากนี้ หลายๆ คนก็ชื่นชมในความแข็งแกร่งของผู้นำนิกายผู้เย่อหยิ่งคนนี้ …
ฉากที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาทำให้ทุกคนตะลึง พวกเขาค้นพบมาก่อนแล้วว่าเจ้าอ้วนตัวเล็กนั้นอ่อนแอกว่าอีกสี่คน แต่เขาดูเหมือนจะเป็นผู้นำ ดังนั้นทุกคนจึงเข้าใจและคิดว่าเขาอาจจะเป็นเพียงนายน้อยของนิกายนั้น บัดนี้การที่เขาจะบังคับบัญชาบุรุษผู้แข็งแกร่งสี่คนก็เป็นเรื่องสมควรแล้ว เป็นผลให้ชายอ้วนตัวน้อยหยิบดาบวิเศษออกมา แต่ยังคงไม่ได้ดำเนินการเอง ในขณะนี้ ชายร่างแข็งแรงที่ได้รับคำสั่งจากชายอ้วนตัวเล็กก็พุ่งเข้าหาหยางเฉินทันที สีหน้าของทุกคนเริ่มจริงจังขึ้นในตอนนั้น …
ผู้นำนิกายที่เดินทางมายังคฤหาสน์ของเจ้าเมืองจูเชว่ในเวลานี้คือจากนิกายไป่เยว่ ซึ่งเป็นนิกายขนาดกลางในโลกแห่งศิลปะการต่อสู้โบราณ มีผู้นำนิกายหลายคนที่มาร่วมงาน ซึ่งมีกำลังพลที่แข็งแกร่งกว่านิกายไป่เยว่มาก ดังนั้นพวกเขาจึงไม่แปลกใจที่ได้เห็นการปรากฏตัวของนิกายไป่เยว่ ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาก็ต้องแสวงหาการปกป้องจากหยางเฉิน ดังนั้นนิกายเล็ก ๆ แห่งนี้จึงต้องการการปกป้องจากหยางเฉินมากยิ่งขึ้น …
บรรดาผู้นำนิกายผู้ทรงอิทธิพลที่เลือกที่จะอยู่และทำหน้าที่เป็นหมาเฝ้ายามของหยางเฉินเพื่อปกป้องคฤหาสน์ของเจ้าเมืองจูเชว่ต่างรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากในขณะนี้ พวกเขาคิดกับตัวเองว่า “ฉันไม่ได้ตัดสินคนผิดเลยจริงๆ และได้เลือกถูกต้องแล้ว!” คนไม่กี่คนเลือกที่จะอยู่ โดยคาดเดาว่าหยางเฉินอาจกำลังทดสอบพวกเขา และอาจไม่ปล่อยให้พวกเขาเป็นหมาเฝ้าบ้านจริงๆ คำพูดของหยางเฉินในครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าการคาดเดาของพวกเขานั้นถูกต้อง และหยางเฉินก็แค่ทดสอบพวกเขาเท่านั้น พวกเขารู้ดีว่าหากพวกเขาเลือกที่จะจากไปตอนนี้ …
เมื่อได้ยินคำพูดของหยางเฉิน ผู้นำนิกายนักรบที่อยู่นอกประตูเมืองก็ดูเขินอายขึ้นมาทันที หากพวกเขาออกไปจากที่นี่ตอนนี้ พวกเขาจะโดนนักรบจากแดนเบื้องบนแห่งศิลปะการต่อสู้โบราณสังหารเมื่อกลับมาเท่านั้น อย่างไรก็ตาม หากพวกเขายังคงอยู่หน้าคฤหาสน์ของเจ้าเมืองจูเชว่ พวกเขาจะกลายเป็นเหมือนสุนัขเฝ้ายาม และท้ายที่สุดจะต้องเผชิญหน้ากับนักรบจากแดนเบื้องบนแห่งศิลปะการต่อสู้โบราณทั้งสองพร้อมกัน ทำให้ทุกคนรู้สึกไร้หนทางและติดอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก มีประกายเย็นชาในดวงตาของหยางเฉินขณะที่เขามองดูผู้คนที่ประตูเมือง …
หยางเฉินไม่ได้สนใจในตอนแรก โดยคิดว่าสมบัติของนิกายและกองกำลังเหล่านั้นถูกปล้นโดยอินทรีขาวและชายอ้วนตัวเล็กไปก่อนหน้านี้แล้ว แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่านิกายเหล่านี้ล้วนมีหินวิญญาณระดับสูงซ่อนอยู่ ซึ่งบางก้อนเป็นหินวิญญาณระดับสูงที่หยางเฉินไม่เคยเห็นเลยนับตั้งแต่เขามายังโลกศิลปะการต่อสู้โบราณ ด้วยเหตุนี้ ตอนนี้พวกเขาจึงมอบหินวิญญาณอันล้ำค่าและสมบัติเหล่านี้ให้กับผู้แข็งแกร่งในอาณาจักรศิลปะการต่อสู้โบราณ เหล่านิกายมากมายถูกสังหารโดยฝีมือของนักศิลปะการต่อสู้โบราณทั้งสอง เพราะหินวิญญาณและสมบัติที่ผู้นำนิกายนำมาถวายนั้นมีคุณภาพต่ำเกินไป พวกเขากังวลว่าจะถูกสังหารเมื่อนิกายของตนถูกกำจัด จึงมาขอความช่วยเหลือจากหยางเฉิน …
by