อ่านนิยาย นิยายจีน นิยายแปล นิยายออนไลน์
หลังจากเกิดใหม่เขาเปลี่ยนอัตลักษณ์ของเขาโดยตรง จากมหาปุโรหิตเป็นเจ้าหญิงผู้สำเร็จราชการที่น่าเกลียด? หัวใจของหลัวชิงหยวนจะแหลกสลาย! เมื่อนึกถึงว่าเธอรุ่งโรจน์แค่ไหนในชีวิตก่อน เธอต้องทนทุกข์ทรมานกับการปฏิบัติที่ไร้เดียงสาในชีวิตนี้ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเธอสามารถมีชีวิตอื่นได้ ในชีวิตนี้ เธอสามารถตอบโต้ได้ในฐานะเจ้าหญิงเท่านั้น ไม่เพียงแต่ทำร้ายคนชั่วเท่านั้น แต่ยังทำร้ายสามีด้วย เพื่อที่พวกเขาจะได้รู้ว่าใครมีอำนาจมากที่สุด
หลังจากที่หลัวราโอจากไป เขาก็เดินไปรอบๆ บริเวณนั้นและพบว่าอาคารเก่าๆ ทั้งหมดถูกทำลายลงไป และมีการสร้างอาคารใหม่ขึ้นมา และพื้นที่นั้นก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก หลัวราวกลายเป็นคนที่ไม่สามารถจดจำได้อีกต่อไป ที่อยู่อาศัยเดิมของเธอหายไปแล้ว ระหว่างทางเขาได้พบคนจากตระกูลนักบวชหลายคน หลังจากถามพวกเขาแล้ว …
หลังจากฟังสิ่งนี้ ลัวราวขมวดคิ้วและพูดว่า “พวกเขาหยิ่งเกินไป ไม่มีใครในรัฐบาลดูแลพวกเขาเลยหรือ?” ชายผู้นี้ยิ้มอย่างเย็นชา “เจ้าหน้าที่พวกนั้นร่วมมือกับนักธุรกิจผู้มั่งคั่งในท้องถิ่น ร่วมมือกันเพื่อหาเงินจำนวนมาก” “แล้วจักรพรรดิบ้าๆ นั่นกำลังส่งเสริมรัฐบาลชั่วร้ายประเภทไหนอยู่ เขาขึ้นภาษีให้ธุรกิจมากมายขนาดนั้น …
หลัวราวเงยหน้าขึ้นและเห็นว่าแขกที่เพิ่งนั่งลงก็ลุกขึ้นและออกจากร้านอาหารไป เธออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว “ราคาเพิ่มขึ้นอีกแล้วเหรอ?” เฉินฉีไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่รินชาสองถ้วยให้ตัวเอง ในไม่ช้าชายคนนั้นก็เสิร์ฟอาหาร พวกเขาสั่งอาหารประเภทเนื้อสองอย่างและผักอย่างสองอย่างซึ่งไม่มากเท่าไรนัก หลังจากที่พวกเขาทานอาหารจนอิ่มแล้ว เสิ่นฉีก็ขอให้พนักงานเสิร์ฟจ่ายเงิน เมื่อพนักงานเสิร์ฟพูดแบบนี้ …
หลังจากเดินทางไม่หยุดมาตลอดทั้งวัน เมื่อฟ้ามืด หลัวราวและเฉินฉีจะแวะหาโรงเตี๊ยมเพื่อพักค้างคืน ขณะที่เรากำลังกินอาหารอยู่ก็มีเสียงเคาะประตู “เข้ามาสิ” เสิ่นฉีผลักประตูเปิดออก แล้วมานั่งตรงหน้าเธอโดยไม่ลังเล และยื่นจานให้เธออีกสองใบ “การหาขนมกินเองในพื้นที่ห่างไกลแห่งนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ฉันซื้อขนมจากชาวนาในละแวกนั้น” …
หลังจากเดินทางมาหนึ่งชั่วโมง ลัวะราวก็ได้ยินเสียงกีบม้าจากด้านหลังเธอ จู่ๆฉันก็รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย หรืออาจเป็นว่าคนของ Fu Yunzhou จะตามทันฉันแล้ว? เสิ่นฉีแพ้แล้วเหรอ? เมื่อนางผ่านป่าข้างหน้าไปแล้ว นางก็หยุดทันที …
หลัวราวจ้องมองเธออย่างเย็นชา “คุณไม่รู้อะไรเลย แต่คุณคิดว่าคุณจะได้ทุกอย่าง” “เขาเป็นคนชอบเพ้อฝันมาก” ดวงตาของเฉินหนิงดุร้าย “เจ้ากำลังจะตาย แต่เจ้ายังกล้าดื้อรั้นอีก!” “วันนี้ฉันจะหั่นคุณเป็นชิ้นๆ เพื่อปลอบใจน้องสาวของฉันในสวรรค์!” เมื่อกล่าวเช่นนี้แล้ว …
ฝนไม่ตกมาหลายวันแล้ว มีทั้งป่าไม้และฟืนแห้งอยู่ทุกแห่ง เมื่อเกิดไฟขึ้นก็จะไม่อาจหยุดยั้งได้ เมื่อถึงเวลานั้น บางทีฉันอาจถือโอกาสใช้ความวุ่นวายนั้นหนีลงจากภูเขาไปได้ หลังจากคิดดูแล้ว หลัวราวก็กลับเข้าไปในห้องและอยู่เคียงข้างจื่อเฮิง ในอีกสองวันข้างหน้า หลัวราวจะพาจื่อเหิงออกไปเดินเล่น แม้ว่าเฉินหนิงจะดูใจร้อน …
เสิ่นหนิงยิ้มอย่างเย็นชา “ข้าช่วยจักรพรรดิจับตัวเจ้า ไม่ว่าจักรพรรดิจะฆ่าเจ้าหรือไม่ ข้าก็เป็นคนที่มีอำนาจ จักรพรรดิจะช่วยให้ข้าได้สิ่งที่ต้องการโดยธรรมชาติ” “ในโลกนี้ นอกจากจักรพรรดิแล้ว ใครเล่าที่สามารถช่วยฉันได้ในสิ่งที่ฉันต้องการ?” “คุณต่างหากที่ควรต้องกังวลเกี่ยวกับตัวเอง!” “เหลียงหยูโจวได้ไปหาซ่งเฉียนชู่แล้ว …
ฟู่หยุนโจวยิ้มอย่างใจเย็นและกล่าวว่า “ฉันให้ยาเขาแล้วเขาก็หลับไป” “ฉันไม่สามารถทนฟังเด็กๆ ร้องไห้ได้” “ถ้าเขายังกระสับกระส่ายต่อไป ฉันจะไม่เก็บเขาไว้” เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลัวราวก็เต็มไปด้วยความโกรธ “เขาเป็นลูกชายของคุณ! คุณโหดร้ายเช่นนี้ได้อย่างไร!” …
ลัวราวรู้ดีว่าฟู่เฉินฮวนเป็นคนแบบไหน หากสถานการณ์เป็นเช่นนี้ ฟู่เฉินฮวนจะเข้าไปในวังเพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยอย่างแน่นอน เมื่อข่าวการหายตัวไปของ Fu Yunzhou แพร่กระจายออกไป ความวุ่นวายย่อมเกิดขึ้นอย่างแน่นอน และผู้คนก็จะรู้สึกไม่สบายใจ เขาไม่สามารถละทิ้งความรับผิดชอบทั้งหมดของเขาและวิ่งไปช่วยเธอได้ …
by