บทที่ 134 ขอหน้าฉันหน่อย
ลมยามค่ำคืนพัดมาและเสียงกรอบแกรบเหล่านั้นก็กลับมาอีกครั้ง และคืนนี้เสียงดังกว่าเดิม โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากลานด้านข้าง ก็มีเสียงตะโกนด้วยซ้ำ เสียงสับสนเกินกว่าจะได้ยิน แต่ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้น ลมแรงพัดแรงจนประตูแกว่งไปแกว่งมาส่งเสียงราวกับว่ามีคนผลักประตูให้เปิดออก จือเฉากอดแขนของหลัวชิงหยวนอย่างประหม่า “องค์หญิง นี่…” …