บทที่ 1852 ลูกพลับอ่อน
รอยยิ้มของหญิงสาวเปรียบเสมือนดอกไม้อันบอบบางที่บานท่ามกลางน้ำค้างแข็งและหิมะ งดงามและบริสุทธิ์ เทพธิดาตัวน้อยสามารถผ่านเข้าไปโดยไม่มีสิ่งกีดขวางและเข้าไปในกำแพงสายฟ้าของธารน้ำแข็งได้ “โล่งใจจริง ๆ เหรอ?” หลิวหรูหยานมองไปยังทิศทางที่เทพธิดาน้อยเพิ่งหายตัวไป “ถ้าเธอได้เห็นดอกเทพหงส์หมื่นปีจริง ๆ ล่ะ…” …
