อ่านนิยาย นิยายจีน นิยายแปล นิยายออนไลน์
ชายหนุ่มเกิดมาพร้อมกับสายเลือดศักดิ์สิทธิ์สูงสุด แต่ด้วยใจที่เมตตา เขาจึงตกสู่โลกมนุษย์ ความคับข้องใจอันมหึมากระตุ้นเทพและปีศาจ และได้รับมรดกจากผู้ปกครองสูงสุดของเหล่าทวยเทพ มีร่างเป็นมรรตัยต่อสู้กับเทพและพระพุทธเจ้าบนท้องฟ้าถามมิตรในโลกความจริงคืออะไร? ! ในเมื่อพระเจ้าไม่มีอำนาจ ให้มารมาเพื่อกอบกู้สิ่งมีชีวิตทั้งหมด
“ซู๊ด!” ทางเดินมิติปิดลง เวลาผ่านไปอย่างไม่ทราบแน่ชัด ความมืดเบื้องหน้าถูกแสงสีแดงเข้มฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ชายคนหนึ่งและสุนัขตัวหนึ่งก้าวออกมา “ไอ ไอ ไอ… ตุ๊ด!” “ดินแดนปีศาจนี้เต็มไปด้วยกลิ่นเลือดและสิ่งสกปรก …
หลังจากพูดจบ เจ้าสุนัขหัวโล้นรูปร่างคล้ายนกกระเรียนก็โบกมือ เก็บสมบัติที่กองอยู่บนพื้นทั้งหมด จากนั้นก็เดินอย่างพอใจมาทางหวังเถิง “นายน้อย ท่านยืนอยู่ทำไม? ไปกันเถอะ!” “ถ้าเราไม่ไปตอนนี้ ของดีทั้งหมดจะถูกคนอื่นแย่งไป!” หวังเถิงเหลือบมองมันแต่ไม่ได้พูดอะไรอีก …
เครนหยานโบกกรงเล็บอย่างใจร้อน “เอาล่ะ เอาล่ะ ลุกขึ้นกันทุกคน” “ฉันขี้เกียจเกินกว่าจะมายุ่งกับพวกไอ้เวรนั่น” “แน่นอนว่านิกายอมตะอันกว้างใหญ่ไพศาลเช่นนี้อาจไม่มีเลือดแก่นแท้ของจักรพรรดิอมตะ แต่ควรจะมียาวิเศษของกษัตริย์อมตะใช่หรือไม่” “ฉันจะไม่รังเกียจหากคุณจะให้ต้นไม้ฉันสามหรือห้าต้น” – กล้ามเนื้อบนใบหน้าของอาจารย์จื่อหยางและคนอื่นๆ …
ขณะที่ทุกคนยังเต็มไปด้วยความสงสัยและความไม่แน่นอน เสียงเห่าอย่างใจร้อนก็ดังออกมาจากความว่างเปล่า “โอ้ย! คุณผู้ชาย เสร็จสักทีเถอะ” “ฉันเหนื่อยเหลือเกินกับการติดอยู่ในซอกนี้ กระดูกฉันแทบจะแตกสลายอยู่แล้ว ถ้าฉันไม่ออกมาเร็วๆ นี้ ฉันจะพลาดมื้อเย็นแน่!” …
เมื่อได้ยินเช่นนี้… แทนที่อาจารย์จื่อหยางและคนอื่นๆ ที่คุกเข่าอยู่บนพื้นจะรู้สึกผิดหวัง กลับเต็มไปด้วยความเกรงขามมากขึ้น มาสเตอร์คืออะไร? คนผู้นี้มันเป็นเจ้านายสันโดษจริงๆ! มองพลังเป็นเพียงเมฆหมอกที่ลอยผ่านไป! พวกเขาปฏิบัติต่อนิกายอมตะระดับสูงเหมือนขยะ! เย่หวู่ชางยังคุกเข่าลงในฝูงชน ยกศีรษะขึ้นมองด้านหลังของหวางเถิงนา …
“ดาบเล่มนี้…ดาบเล่มนี้…” นักบวชเต๋าเสวียนหมิงยืนขึ้นด้วยความตกใจ ดวงตาของเขาจ้องไปที่ดาบอสูรด้วยความหวาดกลัว! เขาสัมผัสได้ว่าสมบัติอมตะอันสูงส่งของเขาส่งเสียงร้องเศร้าโศกออกมาต่อหน้าอีกฝ่าย! เพียงเท่านี้ก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าดาบเล่มนี้น่ากลัวขนาดไหน! หวางเท็งไม่สนใจความตกใจของพวกเขา เขายื่นมือออกไปจับด้ามดาบอสูร จากนั้นก็ฟาดมันไปที่ทหารปีศาจนับแสนที่อยู่ตรงหน้าเขา แสงดาบสีแดงเข้มพุ่งออกมาจากปลายดาบราวกับคลื่น แสงดาบพุ่งผ่านผู้ฝึกฝนปีศาจที่ตะลึงงัน …
พระราชวังปรมาจารย์นิกาย ความเงียบที่ตายแล้ว สมาชิกระดับสูงทั้งหมดของนิกายเซียวอมตะภายในพระราชวังรู้สึกราวกับว่าวิญญาณของพวกเขาถูกมือศักดิ์สิทธิ์จับไว้แน่น ทำให้พวกเขาหยุดหายใจ คุณสมบัติ? คุณล้อฉันเล่นใช่มั้ย! ความสามารถในการกำจัดอาการบาดเจ็บของผู้เป็นอมตะแห่งเต๋าแม้เพียงนิดเดียวก็เกินกว่าที่คำว่า “คุณสมบัติ” จะสามารถบรรยายได้! นี่มันปาฏิหาริย์! …
ยอดเขาหลักของภูเขาจื่อเซียว ซึ่งเป็นห้องโถงของผู้นำนิกาย พระราชวังนั้นงดงามตระการตา และมีหมอกสีม่วงลอยฟุ้งไปในอากาศ เสาสูงตระหง่านรองรับโดม และไข่มุกที่ฝังอยู่ส่องสว่างไปทั่วทั้งห้องโถงราวกับว่าเป็นเวลากลางวัน อย่างไรก็ตาม บรรยากาศภายในห้องโถงในขณะนี้กดดันอย่างยิ่ง ตรงกลางห้องโถงหลัก อาจารย์จื่อหยางแห่งนิกายเซียนจื่อเซียวนั่งขัดสมาธิบนฟูก …
ยอดดาบเมฆม่วง นี่คือสิ่งที่มีเอกลักษณ์ที่สุดในนิกายอมตะจื่อเซียว มันไม่ใช่สิ่งสูงสุดหรืออันตรายที่สุด แต่ยอดเขาทั้งหมดนี้เปรียบเสมือนดาบศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกปักคว่ำลงระหว่างสวรรค์และโลก เปล่งพลังดาบอันคมกริบออกมา ศิษย์ธรรมดา ไม่ต้องพูดถึงการปีนเขา วิญญาณอมตะของพวกเขาจะถูกตัดด้วยพลังดาบนั้น แม้ว่าจะเข้ามาใกล้ในระยะร้อยไมล์ก็ตาม ที่นี่คือสถานที่ฝึกฝนสุดพิเศษของเย่หวู่ชาง …
ก่อนถึงประตูก็เงียบสงบ แสงดาบที่พุ่งทะยานจากพื้นที่ต้องห้ามของนิกายมาถึงในทันทีเหมือนสายรุ้ง! ความเร็วของมันเร็วมากจนแม้แต่หลี่เต้าซวนซึ่งเป็นเซียนผู้ทรงพลังยังตกตะลึง! ในทันใดนั้น แสงดาบก็เคลื่อนผ่านอวกาศและลงมาที่จัตุรัส! แสงดาบถูกเล็งตรงไปที่หวังเท็ง ชายหนุ่มผู้มีท่าทางเฉยเมย! “ไม่ดี!” “เจ้านี่มันศัตรูของท่านชายน้อยจริงๆ!” “ปกป้องจักรพรรดิ! …
by