อ่านนิยาย นิยายจีน นิยายแปล นิยายออนไลน์
ชายหนุ่มเกิดมาพร้อมกับสายเลือดศักดิ์สิทธิ์สูงสุด แต่ด้วยใจที่เมตตา เขาจึงตกสู่โลกมนุษย์ ความคับข้องใจอันมหึมากระตุ้นเทพและปีศาจ และได้รับมรดกจากผู้ปกครองสูงสุดของเหล่าทวยเทพ มีร่างเป็นมรรตัยต่อสู้กับเทพและพระพุทธเจ้าบนท้องฟ้าถามมิตรในโลกความจริงคืออะไร? ! ในเมื่อพระเจ้าไม่มีอำนาจ ให้มารมาเพื่อกอบกู้สิ่งมีชีวิตทั้งหมด
“ไม่ ฉันไม่…” เฉิงหลี่รู้สึกตัวขึ้นทันที ส่ายหัวปฏิเสธทันทีเมื่อได้ยินคำถามของหวังเถิง เมื่อได้เห็นทักษะการต่อสู้อันน่าสะพรึงกลัวของหวังเถิงแล้ว เขาจึงไม่อยากถูกเข้าใจผิดว่าร่วมมือกับลู่หมิงหยาง จึงรีบเปิดเผยจุดประสงค์ทันที หลังจากพูดอย่างนั้นแล้ว เขาอายนิดหน่อยเพราะเขาเข้ามาช่วยแต่เขากลับช่วยอะไรไม่ได้เลยเพราะเขาไม่มีประโยชน์อะไรเลย “ช่วยฉันหน่อย?” …
หลัง. ลู่หมิงหยางโกรธมากที่หวังเถิง มดอมตะทองคำ กล้าเมินเฉยต่อเขา ใบหน้าของเขาแดงก่ำด้วยความโกรธ แม้มดตนนี้จะมีพลังอันน่าสะพรึงกลัวเทียบเท่ากับเซียนสวรรค์ แต่เขาก็ยังคงเดือดดาล “หยุด!” เขาตะโกนใส่ร่างของหวางเท็งที่กำลังถอยหนี วิ่ง …
หลังจากเห็นลู่หมิงหยางบินผ่านพวกเขาไป เขาไม่ได้หยุดอยู่หน้าเรือบินเพื่อสกัดกั้นพวกเขา แต่บินไปข้างหน้าต่อไป เมื่อเห็นเช่นนี้แล้ว เหล่าศิษย์ของนิกายเซียวอมตะที่กำลังเฝ้าระวังสูง ต่างก็สับสนกันหมด “เอ่อ?” “เกิดอะไรขึ้น?” “ไอ้ชั่วช้าแก่นั่น หลู่หมิงหยาง …
“ศิษย์พี่เฉิง ท่านหมายถึงท่านผู้นำนิกายหนุ่มใช่ไหม?” หลิวฟางเฟยถาม “ถูกต้องแล้ว” เฉิงหลี่พยักหน้า “ภายในร้อยปี เขาได้กลายเป็นเซียนทองผู้ยิ่งใหญ่ หนึ่งร้อยปี เขาได้กลายเป็นเซียนดั้งเดิม สองปีต่อมา …
ดีมาก! ลู่หมิงหยางดีใจจนล้นใจ: “จิ๊ จิ๊ ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะเป็นอัจฉริยะที่หาได้ยากเช่นนี้ หนึ่งในพันล้านปี ข้าเคยประเมินเจ้าผิดมาก่อน… น่าเสียดายที่พลังของเจ้าอ่อนแอเกินไป ถูกกำหนดให้เป็นเพียงบันไดบนเส้นทางการฝึกฝนของข้า ฮ่าฮ่า…” …
ในช่วงเวลาสั้นๆ เหล่าศิษย์นิกายหยินหยางเซียนจ้องมองด้วยตาเบิกกว้าง ราวกับเห็นผี ท้ายที่สุดแล้ว ภาพที่พวกเขาเห็นนั้นต่างจากจินตนาการอย่างสิ้นเชิง พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมหวังเท็งถึงไม่ถูกเคลื่อนย้ายทันทีหลังจากสัมผัสอาร์เรย์เชิงพื้นที่ จะเป็นไปได้ไหมนะ…? การก่อตัวผิดปกติหรือเปล่า? ถ้าอย่างนั้น ทำไมผู้อาวุโสสูงสุดจึงไม่บอกพวกเขาล่ะ? …
ได้ยินคําพูด นกกระเรียนหัวล้านรู้สึกขยับตัวเล็กน้อยเพราะร่างกายดั้งเดิมของมันถูกอารมณ์มาหลายร้อยล้านปีและแทบจะอยู่ยงคงกระพัน เพียง ทันใดนั้นความคิดก็ผุดขึ้นมาในหัวของเขา ทันทีหลังจากนั้น มันส่ายหัว: “ลืมไปเลย ยังไงก็ตาม ตอนนี้ฉันคุ้นเคยกับการใช้ร่างกายนี้แล้ว งั้นเรามาใช้มันก่อนกันเถอะ …
“นี่คือเซียนหยวนโจวใช่ไหม?” ขณะที่นกกระเรียนหัวโล้นบินไป มันก็ดูดซับพลังจิตวิญญาณอันอุดมสมบูรณ์ของดินแดนโดยรอบอย่างโลภมาก: “ตามที่คาดหวังจากทวีปที่มีระดับสูงสุด พลังจิตวิญญาณของดินแดนแห่งนี้อุดมสมบูรณ์มากจนแม้แต่ภูเขาอมตะที่อุดมสมบูรณ์ทางจิตวิญญาณที่สุดในนิกายอมตะชิงหยุนก็ไม่สามารถเทียบได้” โอ้โห ชีวิตเมื่อก่อนมันน่าสังเวชขนาดไหนกันนะ หากรู้ว่าพลังวิญญาณที่นี่มีมากมายขนาดนี้ เหตุใดจึงยังคงปล้นสะดมเมืองเซียนหลินต่อไป สมบัติล้ำค่าทั้งหมดของเมืองเซียนหลินรวมกันคงเทียบไม่ได้กับทรัพยากรของสำนักชั้นสามสุ่มๆ …
“คุณกำลังคุกคามฉันอยู่เหรอ?” ดวงตาที่หลับครึ่งหลับของลู่หมิงหยางเบิกกว้างขึ้นทันที สายตาอันเฉียบคมของเขากวาดมองไปยังฟางหวู่ เขาเกลียดการถูกคุกคามที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากคนที่เป็นเพียงมดน้อยในดินแดนหยวนอมตะ ช่างกล้าบ้าบิ่นอะไรเช่นนี้! “ดี……” ฟางหวู่ที่คร่ำครวญไม่หยุดหย่อน เงียบเสียงลงทันทีเมื่อสบตาเขา เขาไม่เคยคิดจะข่มขู่ลู่หมิงหยาง …
เมื่อเทียบกับศิษย์นิกายอมตะหยินหยางที่กำลังโต้เถียงกันอย่างดุเดือด นิกายอมตะจื่อเซียวกลับมีความสามัคคีกันมากกว่ามาก โดยศิษย์เกือบทั้งหมดมีสีหน้ามีความสุข “เยี่ยมมาก! ผู้อาวุโสเฉิงชนะ!” “ผู้อาวุโสเฉิงเป็นผู้ยิ่งใหญ่!” “ล้มผู้ฝึกฝนจากดินแดนเดียวกันได้ด้วยหมัดเดียว… เจ๋งมาก! เมื่อไหร่ฉันจะมีความสามารถอันทรงพลังเช่นนี้บ้างนะ?” “ฮ่าฮ่าฮ่า …
by