อ่านนิยาย นิยายจีน นิยายแปล นิยายออนไลน์
Wan Lin ลูกของตระกูลศิลปะการต่อสู้ที่อาศัยอยู่อย่างสันโดษในภูเขามาหลายชั่วอายุคน ได้นำเสือดาวน้อย “Beast King” มาเข้าร่วมหน่วยรบพิเศษของกองทัพโดยบังเอิญ และก่อตั้งหน่วยคอมมานโดเสือดาวโดยมีพวกมันเป็นแกนหลัก ศิลปะการต่อสู้ที่ไม่มีใครเทียบได้ของตัวเอกและความสามารถของสัตว์ร้ายนำสัตว์ร้ายในภูเขาเพื่อช่วยเหลือสหายของเขาที่ตกอยู่ในอันตราย และเริ่มต้นการต่อสู้อย่างสิ้นหวังกับกองกำลังชั่วร้ายทั้งหมด
เมื่อเซี่ยวไป๋ได้ยินเสือดาวของหวันหลินคำรามใส่เซี่ยวฮัวว่า “หยุดโจมตี” เขาก็ลุกขึ้นจากก้อนหินและกระโดดขึ้นไปบนหลังกว้างของเสือดาวหิมะ ในตอนนี้ เขาเงยหน้าขึ้นมองเซี่ยวฮัวที่ยืนอยู่บนหัวเสือดาวหิมะอย่างเงียบ ๆ ด้วยแววตาที่ภาคภูมิใจและอ่อนโยนในดวงตาของเขา จากนั้นก็เหยียดอุ้งเท้าขวาออกและลูบก้นของเซี่ยวฮัวอย่างอ่อนโยน เขาโล่งใจและภูมิใจอย่างมากที่เขามีคนรักที่ดุร้ายเช่นนี้ เซี่ยวฮัวรู้สึกว่าอุ้งเท้าของเซี่ยวไป๋สัมผัสเขาอย่างอ่อนโยน …
เสียงคำรามหยุดลงอย่างกะทันหัน และก้อนหินที่กลิ้งไปมาบนภูเขาก็กลิ้งไปถึงเชิงเขาแล้ว ฝุ่นและหมอกที่ปกคลุมท้องฟ้าและแสงแดดบนภูเขาก็บางลงอย่างมากทันใดนั้น วันหลินและคนอื่นๆ เอื้อมมือออกไปอย่างรวดเร็วและคว้าอาวุธที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาไว้แน่น โดยนอนอยู่ด้านหลังปืนและเล็งไปที่ภูเขาที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาต่อไป หัวใจของพวกเขาเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกจากลำคอแล้วในขณะนี้ ทุกคนเล็งปืนไปที่เสือดาวหิมะตัวใหญ่ท่ามกลางฝุ่นและหมอกที่ปกคลุมภูเขา โดยที่นิ้วของพวกเขาจับไกปืนไว้แน่น พวกเขาทั้งหมดพร้อมที่จะดึงไกปืนเมื่อเซี่ยวฮัวและเซี่ยวไป๋ตกอยู่ในอันตรายเพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขาเกิดอุบัติเหตุ! …
เด็กหนุ่มที่เพิ่งยกปืนไปที่เสือดาวก่อนที่จะมองเห็นสิ่งที่มาจากด้านข้าง หัวกลมของเขาถูก Xiaohua และ Xiaobai ทุบจนล้มลง เลือดพุ่งออกมาจากหัวที่หักของเขา ในช่วงเวลาที่เลือดพุ่งออกมาจากหัวของเด็ก เสือดาวตัวน้อยทั้งสองตัวได้กระโดดขึ้นไปบนโขดหินสูงตระหง่านห่างออกไปหลายเมตรราวกับสายฟ้า โดยหลบเลี่ยงกระแสเลือดที่ส่งเสียงหวีดหวิว …
ในเวลานี้ Wan Lin และคนของเขาบนสันเขาได้เห็นเลือดบนไหล่ของเสือดาวแล้ว ทุกคนตกใจและเล็งปืนไปที่เงาสีดำทั้งสามที่ถือปืนอยู่ที่เชิงเขา นิ้วชี้ของมือขวาของพวกเขาวางลงบนไกปืนอย่างอ่อนโยน Xiao Ya และคนอื่น ๆ …
ท่ามกลางเสียงกรีดร้องของหยูจิง ทุกคนต่างมองเห็นเสือดาวตัวใหญ่ยาวประมาณสี่หรือห้าเมตรนอนอยู่บนหินสูงผ่านกล้องส่องทางไกล ในเวลานี้ เสือดาวตัวใหญ่เหยียดหัวกลมๆ ไปข้างหน้า ดวงตากลมทั้งสองข้างเรืองแสงสีแดง ขาหน้าหนาทั้งสองข้างยืดไปข้างหน้า กรงเล็บหน้าอันทรงพลังของมันจับหินสีเทาเข้มด้านล่างไว้แน่น เอวที่เพรียวบางของมันยุบลง และร่างกายทั้งหมดของมันยังคงอยู่ในสถานะพร้อมที่จะกระโจนเข้าใส่ได้ทุกเมื่อ …
เมื่อเซียวหยาและคนอื่นๆ เห็นท่าทางแปลกๆ ของเธอ พวกเขาก็ยกมือขึ้นและตีเธอ และตะโกนพร้อมกันว่า “สาวน้อยโง่เขลา ทำไมเธอถึงมองพวกเรา ถ้าใครจะกลายเป็นสัตว์ประหลาด ก็คือเธอนั่นแหละที่จะกลายเป็นสัตว์ประหลาด!” หยิงหยิงเห็นว่าคำพูดของเธอทำให้พี่สาวหลายคนโกรธ …
หยูจิงได้ยินหวู่เซว่หยิงถามว่าเหตุใดพวกเขาจึงไม่ใช้พลอยสีขาวที่ยึดมาได้ในตอนเช้าเพื่อทำการทดลองเลเซอร์ เธอยังมองไปรอบๆ อย่างระมัดระวังและตอบด้วยเสียงต่ำว่า “งานหลักของเราในครั้งนี้ไม่ใช่การทำการทดลองเลเซอร์ แต่เป็นการค้นหาสมาชิกทีมสำรวจทางวิทยาศาสตร์ที่หายไปและสำรวจพื้นที่นี้ ฉันนำเครื่องกำเนิดเลเซอร์ขนาดเล็กมาที่นี่เพื่อความปลอดภัย” เธอเงยหน้าขึ้นมองภูเขาที่ไม่มีที่สิ้นสุดในระยะไกลและพูดต่อด้วยเสียงต่ำ “เมื่อเทห์ฟากฟ้าที่ไม่รู้จักลงจอดบนโลก ไม่มีใครสามารถคาดเดาได้ว่ามันเป็นพรหรือคำสาป ในสภาพแวดล้อมที่ไม่รู้จักนี้ …
เมื่อถึงจุดนี้ เซียวหยาพูดต่อด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม “ตอนนั้น หมูป่าตัวผู้และตัวเมียถูกเซียวหยาทำให้เวียนหัว หมูป่าตัวเมียเห็นเซียวหยานอนอยู่บนคอของหมูป่าตัวผู้ และมันก็พุ่งเข้าหาเซียวหยาด้วยความโกรธเหมือนรถไฟที่ส่งเสียงหวีด” “จากนั้นหมูป่าตัวเมียก็กระแทกหัวของหมูป่าตัวผู้ด้วยเสียงดังปัง หัวของหมูป่าทั้งสองตัวแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยทันที และเลือดก็พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า! ตอนนั้นฉันกลัวและรีบปิดตา …
เป่าหยาผู้กำลังนั่งอยู่บนสันเขาเห็นสีหน้าประหลาดใจของหยิงหยิงก็หัวเราะ เขาชูมือขึ้นและชี้ไปที่จางหวาที่กำลังกินข้าวอยู่ใต้ก้อนหินบนสันเขา จากนั้นเขาก็มองไปที่หวู่เซว่หยิงแล้วพูดด้วย รอยยิ้ม “หยิงหยิง แขนของคุณไม่ได้ยาวขนาดนั้นแม้ว่าคุณจะยืดมันออกก็ตาม ไม่จำเป็นต้องเปรียบเทียบ หมาป่าตัวใหญ่เหล่านั้นมีขนาดประมาณเดียวกับลูกน้อยของคุณที่นอนอยู่บนพื้น!” หยูจิงและคนอื่น ๆ …
Wan Lin และ Yu Jing อดหัวเราะออกมาไม่ได้เมื่อเห็น Wu Xueying พยายามกลั้นหัวเราะ Wan …
by