Category: สุดยอดลูกเขย แพทย์ผู้รอบรู้

ทุกสายตาจับจ้องไปที่ทางเข้า  หลินหยางพาเหลียงเสี่ยวเตี๋ยและเหลียงเสวียนเหม่ยเข้าไปข้างใน     ลูกน้องคนหนึ่งอุทานว่า “หัวหน้า สาวน้อยมาจริงๆ ด้วย!”     “มีอีกคนแล้ว! หัวหน้าเฉา คนนี้สวยกว่าอีก!”     “ฮ่าฮ่า …

 เมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ของหลินหยาง สีหน้าของพนักงานต้อนรับก็ดูแปลกไปเล็กน้อย     เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดหมายเลขหน้าเคาน์เตอร์     “เอาล่ะ อย่าเสียเวลาไปเปล่าๆ ไปห้อง 333 ก่อนเถอะ”     หลินหยางพูดอย่างใจเย็นพลางเดินไปตามทางเดิน …

 “เสี่ยวเตี๋ย?”     เหลียงเสวียนเหมยตกใจรีบวิ่งไปปิดหน้าเหลียงเสี่ยวเตี๋ย พร้อมกับถามอย่างร้อนใจว่า “เกิดอะไรขึ้นกับเธอ? เธอไม่ได้ไปงานเลี้ยงรุ่นเหรอ? นี่มันเกิดขึ้นได้ยังไง?”     “ใครตีเธอ?”     หลินหยางเหลือบมองหน้าเหลียงเสี่ยวเตี๋ย ลูบไล้ไปมาสองสามครั้ง อาการบวมก็หายไปทันที …

 หานหลัวนั่งอยู่ในห้องโถง คนรับใช้นำชามาให้ แต่เขากลับไม่สนใจ กลับมีสีหน้ากระสับกระส่ายและกระสับกระส่าย     “ข้าได้ยินว่าเจ้ากำลังตามหาข้าอยู่หรือ”     หลินหยางเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น     หานหลัวลุกขึ้นยืนและทำความเคารพหลินหยาง     “สวัสดีครับ ท่านแม่ทัพหลง!”     หลินหยางทำความเคารพตอบอย่างใจเย็น …

  “นี่คืออะไร”     เหลียงเว่ยกั๋วและเหลียงชิงซ่งต่างงุนงง มี     เพียงเหลียงหูเซียวที่จ้องมองเหรียญนั้นอย่างครุ่นคิด     ทันใดนั้น ราวกับกำลังคิดอะไรอยู่ ใบหน้าชราของเขากลับตื่นเต้น แดงก่ำ และหายใจถี่ราวกับกำลังจะตาย     “นี่…นี่คงไม่ใช่…คำสั่งของผู้บัญชาการมังกรหรอกหรือ?” …

 เงินจากพันธมิตรพ่อค้าถูกเบิกจ่ายอย่างรวดเร็ว     หลินหยางเรียกเหลยฟู่มาตรวจสอบ และหลังจากยืนยันว่าทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว ก็ถูกนำไปใช้เป็นค่าใช้จ่ายทางทหารของกองทัพเหนือทันที     ส่วนที่เหลืออีก 100 พันล้านบาทถูกมอบให้หม่าไห่สำหรับการก่อสร้างทางหลวง     การใช้จ่ายมหาศาลของพันธมิตรพ่อค้านั้นไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับไป๋หั่วสุ่ย หัวหน้าพันธมิตรอย่างแน่นอน     อย่างไรก็ตาม …

 ปัง! ประตูบานใหญ่ถูกผลักเปิดออก ไป๋ฮัวสุ่ยสวมชุดสูทสีขาวและแว่นตาขอบทอง เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย วางปากกาลง เอนหลังพิงเก้าอี้ มองดูคนสองคนที่เดินเข้ามา เธอยิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า “ท่านรากษส ท่านกันถง …

 “แค่กๆ?”   เหล่านักฆ่าตกตะลึง ทันใดนั้น สมาชิกคนหนึ่งของพันธมิตรชิงเสวียนก็คว้าตัวนักฆ่าคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆ เขา กดจุดฝังเข็มลงบนร่างกายของเขาอย่างคล่องแคล่วหลายจุด แล้วตบหลังเขาอย่างแรง นัก     ฆ่าไอออกมาเป็นเลือดเหม็นๆ ทันที …

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมงฆาตกรคนสุดท้ายก็หยุดเขียนหม่าไห่ก็หยิบกระดาษม้วนของคนเหล่านี้ทีละคนจากนั้นสวมแว่นตานั่งคนเดียวบนโต๊ะข้างๆเขาและมองอย่างระมัดระวัง เวลาผ่านไปนาทีต่อนาที แต่ในหัวใจของคนเหล่านี้ทุกวินาทีในห้องประชุมแห่งนี้คือความทรมาน หลังจากผ่านไปสองชั่วโมงหม่าไห่ก็ยื่นกระดาษม้วนที่เขียนด้วยลายมือให้หลินหยางหลินหยางมองดูและขมวดคิ้ว “Sima Qiuye รองหัวหน้าพันธมิตรธุรกิจ?” “มีคนไม่มากนักที่รู้จักชื่อนี้ มีเพียงบุคคลนั้นเท่านั้นที่พูดถึง Tang …

เหล่าบุรุษก้าวออกมายืนต่อหน้าเหล่านักฆ่า     สายตาจับจ้องไปยังร่างที่ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน     ไม่มีใครล่วงรู้ถึงพลังของพวกเขา     พวกเขารู้สึกราวกับกำลังพลที่ยืนอยู่เบื้องหน้าราวกับภูเขาที่ไม่อาจข้ามผ่านได้     ในขณะนั้น เหล่านักฆ่าสูญเสียความกล้าที่จะต่อต้านอย่างสิ้นเชิง นอนราบลงกับพื้น ตัวสั่น     เทา ถังหู่และลูกชายยืนแข็งทื่อ …