อ่านนิยาย นิยายจีน นิยายแปล นิยายออนไลน์
Lin Yang สุดยอดลูกเขย แพทย์ผู้รอบรู้ ฉันทำตามคำพูดสุดท้ายของแม่ และแสร้งทำเป็นเป็นลูกเขยตามบ้านสำหรับคนอื่น ๆ เป็นเวลาสามปี สามปีผ่านไปแล้วสำหรับลูกเขยผู้ยิ่งใหญ่
“อะไรนะ? คุณแปลกใจที่เห็นฉันเหรอ?” ไป๋ฮัวสุ่ยยกริมฝีปากขึ้นและเดินเข้าไปอย่างสง่างาม เธอสวมชุดที่สวยงามและดูไม่เข้ากับฉากที่ทรุดโทรมของโรงเรียนซวนยี่ “ฉันได้ยินมาว่าคุณและผู้คนจากการประชุมกลับไปแล้ว ทำไมคุณถึงมาที่นี่อีก” หลินหยางขมวดคิ้วและถาม “ฉันไม่ได้ยินมาเหรอว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณหยางฮวา? ในฐานะตัวแทนของการประชุม ฉันมาที่นี่โดยเฉพาะเพื่อแสดงความเสียใจกับคุณ” …
เขตแห่งความตาย ทุกคนรวมทั้งหยวนจางผู้ยิ่งใหญ่รวมตัวกันในห้องโถงในขณะนี้ พวกเขาคุกเข่าลงบนพื้น กระแทกศีรษะลงกับพื้นอย่างแรง และไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมอง ห้องโถงเงียบงัน ฉันไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว วูบ! เสียงที่ดังออกมาจากอากาศดังขึ้น จากนั้นรัศมีประหลาดก็แผ่ซ่านไปทั่วห้องโถง …
“อา!!” หลินหยางคำราม และในขณะเดียวกัน เขาก็เร่งไฟประหลาดเพื่อต่อต้านไฟจริง แต่พลังของไฟจริงนั้นไม่มีทางเทียบได้กับไฟประหลาด แม้ว่าหลินหยางจะใช้พลังแห่งการเลื่อนระดับเพื่อกระตุ้นไฟประหลาด แต่พลังการเลื่อนระดับของเขาก็ยังต่ำกว่าเย่หยานหนึ่งระดับเสมอ ท้ายที่สุดแล้ว เย่หยานก็เป็นอมตะแห่งดินแดนที่แท้จริง! หากเขายังคงทำแบบนี้ต่อไป …
หลินหยางจะไม่สงสัยคำพูดของเย่หยาน ด้วยพรสวรรค์ของเขา ช่วงเวลานี้เพียงพอที่จะทำให้ดินแดนแห่งอมตะบนผืนดินแข็งแกร่งขึ้น ในตอนนี้ เย่หยานจะแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมเท่านั้น แต่ถึงอย่างนั้น หลินหยางก็ไม่สามารถแสดงความขี้ขลาดหรือความกลัวได้ การหลบหนีนั้นเป็นไปไม่ได้โดยพื้นฐาน สิ่งเดียวที่เหลืออยู่คือการต่อสู้ เขาหยิบเข็มเงินออกมาแล้วแทงเข้าไปในร่างกายของเขา …
ในความเป็นจริง เมื่อหม่านซาหงหยุดเขาไว้ เขาตระหนักได้ว่าเขาถูกเปิดโปงแล้ว แม้ว่าเขาจะพยายามวิ่งหนีอย่างเต็มที่ แต่ร่างกายนี้ก็ไม่ใช่ของเขา แม้ว่าเขาจะย้ายสมองครึ่งหนึ่งของเขาด้วยเทคนิคต้องห้ามของ Heavenly Demon Dao ปฏิกิริยาการปฏิเสธระหว่างสมองและร่างกายก็ยังป้องกันไม่ให้เขาหลบหนีไปได้ไกล …
ถูกต้อง! แม้ว่าปรมาจารย์ปีศาจสวรรค์จะฝึกฝนในวังปีศาจกระดูกขาวและแทบไม่เคยออกจากวังปีศาจเลยก็ตาม แต่คงจะแตกต่างออกไปหากเป็นพื้นที่ต้องห้าม ในสถานที่แห่งนี้ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้าไปยกเว้นปรมาจารย์ปีศาจสวรรค์และองครักษ์ทั้งแปดของพื้นที่ต้องห้าม หากหลินหยางเป็นปรมาจารย์ปีศาจสวรรค์ เขาคงซ่อนสมองครึ่งหนึ่งของเขาไว้ที่นี่อย่างแน่นอน! หลินหยางไม่กล้าลังเลและรีบวิ่งเข้าไปในพื้นที่ต้องห้ามทันที “ปรมาจารย์หลิน!” หม่านซาหงและฉงฉีอุทานและรีบตามไป แต่ก่อนที่ทั้งสองจะวิ่งไปไกล …
ทุกคนล้อมรอบและสังหารพวกเขาอย่างบ้าคลั่ง นิกาย ปีศาจสวรรค์พ่ายแพ้และล้มลงอย่างสิ้นเชิงแล้ว หม่านซาหงและฉงฉีตื่นเต้นมาก พวกเขาเข้ามาและกำหมัดเพื่อแสดงความเคารพ “ขอแสดงความยินดีกับหมอหลิน ตอนนี้นิกายปีศาจสวรรค์ถูกกำจัดแล้ว เราได้กำจัดภัยคุกคามครั้งใหญ่ไปแล้ว” หม่านซาหงยิ้ม เธออารมณ์ดีมาก …
ปีศาจนับไม่ถ้วนมองดูศพที่แตกหักซึ่งหลินหยางถือไว้สูง และพวกมันก็หวาดกลัวและหวาดกลัว ไม่มีใครกล้าที่จะเชื่อสิ่งที่พวกเขาเห็น นั่นคือร่างของปรมาจารย์ลัทธิเต๋าปีศาจสวรรค์ ในขณะนี้ เขาถูกหลินหยางอุ้มไว้เหมือนสุนัขที่ตายแล้ว ร่างกายของเขากำลังสั่นไหวและเขาก็หมดสติไปโดยสิ้นเชิง “นั่น… นั่นคือปรมาจารย์ลัทธิเต๋าจริงๆ เหรอ?” …
จู่ๆ จอมมารก็เงียบลง เขาจ้องหลินหยางอย่างมึนงง พ่นเลือดออกมาจากปากของเขา และออร่าของเขาก็สลายไปอย่างรวดเร็ว เขาพ่ายแพ้ เขา พ่ายแพ้อย่างน่าสมเพช เขาไม่เคยคิดว่าเขาไม่สามารถฆ่าหลินหยางได้ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ไฟปีศาจที่น่ากลัวนั้นสามารถเผาทุกสิ่งในโลกได้อย่างชัดเจน …
หลินหยางได้เปิดเผยความคิดทั้งหมดของพวกเขา แท้จริงแล้ว พวกเขาใฝ่ฝันที่จะเดินออกจากพื้นที่ต้องห้ามและต้องการออกจากที่นี่ ดังนั้นพวกเขาจึงช่วยปรมาจารย์เต๋า พวกเขาไม่กล้าทรยศปรมาจารย์เต๋าอย่างเปิดเผย เพราะพวกเขารู้สึกว่าพวกเขาเป็นปีศาจ หากพวกเขาไม่ได้รับการอนุมัติจากปรมาจารย์เต๋า พวกเขาก็ไม่มีที่ยืน “หยุดพูดไร้สาระ! ไอ้เวร! …
by