อ่านนิยาย นิยายจีน นิยายแปล นิยายออนไลน์
Lin Yang สุดยอดลูกเขย แพทย์ผู้รอบรู้ ฉันทำตามคำพูดสุดท้ายของแม่ และแสร้งทำเป็นเป็นลูกเขยตามบ้านสำหรับคนอื่น ๆ เป็นเวลาสามปี สามปีผ่านไปแล้วสำหรับลูกเขยผู้ยิ่งใหญ่
แม้ว่าเขาจะรู้สึกเสมอว่าหลินหยางพยายามบังคับเหตุผล แต่หลังจากคิดอย่างรอบคอบแล้ว “ช่างเป็นหมอศักดิ์สิทธิ์ที่ฟันแหลมคมจริงๆ! ขยายสิ่งต่าง ๆ ให้อยู่ในระดับนี้ด้วยวิธีนี้ใครในพวกเราจะกล้าพาถังหูไป? Gan Tong เหล่และยิ้ม “คุณไม่มีสิทธิ์พาเขาไป!” …
การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของนักโทษเหล่านี้ทำให้ถังหูและลูกชายของเขาตั้งตัวไม่ทัน หานหลัวก็รีบชักดาบออกมาและยืนขึ้นอีกครั้ง มองดูร่างที่ยืนอยู่ข้างหน้าและข้างหลังเขาในทางเดิน “ข้ารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติมานานแล้ว ในห้องขังนี้วุ่นวายกันขนาดนี้ ทำไมนักโทษในห้องขังถึงเงียบงันนัก พวกเขาต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกันแน่ๆ!” หานหลัวพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “ท่านรับมือไหวหรือ” หลินหยางถามอย่างใจเย็น …
ไม่ลังเล! ไม่ต้องสงสัย! ไร้ซึ่งความกลัวใดๆ หลินหยางเฝ้ามองอย่างเงียบ งัน หยด! หยด! หยด… เลือดไหลหยดลงมาจากปลายมีด หา …
“หานหลัว ถ้าคิดว่าชนะไม่ได้ก็ถอยไป” หลินหยางตะโกน หา นหลัวตกใจ ก่อนจะกัดฟันพูด “ผู้บัญชาการหลิน ข้าบอกแล้วว่าคราวนี้ข้าจะไม่หนีทัพ!” “ทั้งสี่คนแข็งแกร่งกว่าเจ้า ถ้าสู้กันตัวต่อตัว …
“เป็นไปไม่ได้!” ถังหู่หัวเราะเสียงดัง ดวงตาเป็นประกายวาววับ “เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด! ข้าภักดีต่ออาจารย์มาหลายปี เสียเลือดเสียเนื้อ ท่านจะเสด็จมาช่วยข้าแน่นอน! หมอหลิน อย่าพูดจาเหลวไหลออกมานะ!” “ไม่เชื่อข้าหรือ?” …
“เจ้าแน่ใจนะว่าเห็นไม่ผิด?” กานถงถามอย่างจริงจัง “คนของข้าเห็นกับตาตัวเองแล้ว จะผิดได้อย่างไร? อีกอย่าง ข้าก็รู้จักคนๆ นี้ด้วย!” เกาเทียนชิวกล่าว “ใครกัน?” “หานหลัว …
หลินหยางจ้องมองหานหลัวอย่างใจเย็น สังเกตเห็นดวงตาแดงก่ำที่เต็มไปด้วยความปรารถนาและความเคียดแค้น ก่อนจะส่ายหัว “คนขี้ขลาดอย่างเจ้าจะไปแนวหน้า มีแต่จะลากสหายของเจ้าลงไป เจ้าไปไม่ได้!” “ผู้บัญชาการหลิน!” หานหลัวร้องออกมา อยากจะคุกเข่าลง แต่เครื่องแบบของเขาไม่ยอม …
หลินหยางประเมินเขาอย่างใจเย็นก่อนจะถามตรงๆ ว่า “เจ้าได้เป็นแม่ทัพระดับสวรรค์ได้อย่างไร” “ข้านำหน่วยเล็กๆ ออกปฏิบัติการภายนอกมากมาย โจมตีตัดหัว ทำลายฐานที่มั่นของศัตรู และได้รับชัยชนะสำคัญในสองสมรภูมิรบ! นั่นคือเหตุผลที่ข้าได้รับการเลื่อนขั้นเป็นแม่ทัพระดับสวรรค์!” หานหลัวตะโกนพลางจ้องมองตรงไปข้างหน้า …
หลังจากออกจากตระกูลเหลียง ลั่วฉาและกันถงก็ขึ้นรถมินิแวนบิวอิคสีดำ ลั่วฉาจุดบุหรี่ แต่สูบไปเพียงไม่กี่มวนก็กระแทกเข้ากับกระจกข้างคนขับ ประกาย ไฟลุกโชนไปทั่ว! “ไอ้สารเลว!” เธอตะโกน สีหน้าบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ “ท่านหญิงลั่วฉา …
นี่เป็นการเพิกเฉยต่อการประชุมอย่างโจ่งแจ้งหรือไม่? Luocha กลับมารู้สึกตัว และฟันสีเงินของเขากําลังจะบดขยี้ เธอลุกขึ้นยืนขึ้นทันทีและจ้องมองหลินหยางด้วยความโกรธ: “หมอศักดิ์สิทธิ์หลิน! คุณหยิ่งผยองมาก! ไม่สนใจการประชุมของฉันด้วยซ้ํา? คุณคิดว่าฉันไม่สามารถทําความสะอาดคุณได้จริงๆเหรอ?” “ถ้าคุณคิดว่าคุณมีความสามารถนี้ …
by