บทที่ 2255 ความโกรธสงบ
เอ็ดวาร์ดหันกลับมามองที่ควินน์และจ้องตรงไปที่ดวงตาของเขา เขาถูกดึงเข้ามาด้วยเวลา และไม่แม้แต่จะมองทิวทัศน์รอบๆ ตัวเขา และเขาก็ไม่ได้ใส่ใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย เพราะแววตาของเขาช่างอ่อนโยนและแฝงไปด้วยความเศร้า ราวกับว่าได้พบเพื่อนที่จากไปนาน สิ่งคือการเป็นแวมไพร์ที่มีอายุ 1,000 และ …