อ่านนิยาย นิยายจีน นิยายแปล นิยายออนไลน์
Chu Chen นายน้อยของตระกูลที่ใหญ่ที่สุดใน Daxia และทายาทของตระกูลที่พิเศษที่สุดในโลก ได้ผนึกดวงวิญญาณทั้งสองและดวงวิญญาณทั้งห้าของเขาไว้โดยไม่ได้ตั้งใจระหว่างทางลงภูเขาหลังจากสำเร็จการศึกษา และใช้เวลาห้าปีเป็นคนโง่ ลูกเขย.
ชู่เฉินนั่นเอง! ชูเฉินกำลังใช้แก่นแท้และเลือดของตัวเองเพื่อบำรุงดอกนางฟ้าหงส์หมื่นปีจนบาน เทพธิดาตัวน้อยร้องไห้ ในความทรงจำที่สืบทอดมาของเธอ เมื่อใดก็ตามที่นกศักดิ์สิทธิ์โบราณซึ่งใกล้จะสิ้นชีวิต พบดอกไม้นางฟ้าฟีนิกซ์อายุพันปี มันจะใช้เลือดสุดท้ายเพื่อรดน้ำดอกไม้นั้น ดอกไม้นางฟ้าฟีนิกซ์อายุพันปีบาน แต่เทพนกโบราณกลับตาย ทำไมคนชั่วจึงแสวงหาความตายของตนเอง? …
เมื่อต้องเผชิญกับการโจมตีอย่างกะทันหันจากยอดเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ ชู่เฉินก็ไม่ทันตั้งตัวและสูญเสียความสามารถในการต้านทาน ในขณะที่ชู่เฉินคิดว่าความพยายามทั้งหมดของเขาจะสูญเปล่าในครั้งนี้ ชู่เฉินกลับรู้สึกว่านกในหว่างขาของเขาขยับอย่างกะทันหัน ไม่ใช่คนพื้นเมือง มันเป็นลูกนก! ตั้งแต่วินาทีที่เขาอุ้มลูกนกในภูเขา Wan Yao ชูเฉินก็สัมผัสได้ถึงความพิเศษของเขา …
ขณะที่ชูเฉินพุ่งไปข้างหน้า สายฟ้าบนยอดเขาหิมะก็เริ่มเคลื่อนไหวอย่างรุนแรง รวมตัวกันอย่างรวดเร็วเพื่อสร้างงูแห่งแสงที่บรรจุพลังทำลายล้าง และพุ่งเข้าหาชูเฉิน บูม บูม บูม! เสียงดังจนหูแทบแตก ผู้คนที่อยู่ใต้ยอดเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะต่างตกตะลึงกับการโจมตีของ Chu …
ชูเฉินซึ่งอยู่ในสถานการณ์สิ้นหวัง ดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงบางสิ่งบางอย่างในพริบตา และร่างกายของเขาที่เดิมไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ ก็ลุกขึ้นตรงขึ้นมาทันที นั่งไขว่ห้าง เขาไม่เคยอยู่นิ่งและรอคอยความตาย ไม่ว่าสถานการณ์จะสิ้นหวังเพียงใด ชูเฉินจะพยายามต่อสู้อย่างเต็มที่เพื่อหาทางเอาชีวิตรอด ร่างแห่งบุญทองถูกทำลาย และชู่เฉินก็สละอนุสาวรีย์แห่งบุญไป …
บนยอดเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ พลังของสายฟ้าดูเหมือนจะทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ล่องลอยไปราวกับวิญญาณชั่วร้ายที่โกรธเกรี้ยว บูม บูม บูม! ชูเฉินซึ่งเต็มไปด้วยบาดแผล กลายเป็นชายที่เปื้อนเลือด ทำให้ผู้คนรู้สึกตกตะลึง เขายังคงขึ้นไป …
ครืนๆๆ… เป็นไปตามคาดเลย เมื่อชูเฉินก้าวขึ้นไปบนยอดเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ พลังฟ้าร้องและฟ้าผ่าอันน่าสะพรึงกลัวก็รวมตัวกันจากทุกทิศทางและโจมตีชูเฉิน พลังทำลายล้าง! เสียงคำรามอันดังสนั่น! ในทันใดนั้น ร่างกายของ Chu Chen …
หลังจากเทพธิดาน้อยตื่นเต้นแล้ว เธอก็รู้ว่าตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ไหน ทุกคนผ่านกำแพงสายฟ้าธารน้ำแข็งมาแล้วหรือยัง? เทพธิดาตัวน้อยไม่สามารถช่วยอะไรได้นอกจากมองไปรอบๆ และเมื่อดวงตาของเธอในที่สุดก็ไปหยุดอยู่ที่ยอดเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ เธอก็ยังคงหวาดกลัว และการแสดงออกของเธอไม่สามารถซ่อนความกลัวของเธอได้ ภาพของการเดินผ่านกำแพงธารน้ำแข็งสายฟ้ายังคงชัดเจนอยู่ในความทรงจำของเธอ เธอรีบวิ่งขึ้นไปบนยอดเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ และถูกฟ้าผ่าอย่างน่ากลัว …
ในด้านความแข็งแกร่ง หนานกงหยุนสิบตนที่ผูกติดกันไม่สามารถเทียบได้กับอัจฉริยะด้านการต่อสู้ กงหยาง อย่างไรก็ตาม หนานกงหยุนมีความมุ่งมั่นและมั่นใจที่จะส่งทงกงหยางไปในการเดินทางของเขา เพลง “ไทกู่” นั้นเป็นบทเพลงแลกเปลี่ยนหนึ่งต่อหนึ่งภายใต้เทพเจ้า หากหนานกงจุนสามารถแก้ไขอันตรายใหญ่หลวงที่ซ่อนเร้นสำหรับเฉินเฉินได้ภายในช่วงชีวิตอันจำกัดของเธอ เธอก็เต็มใจที่จะทำ …
เบื้องหน้ายอดเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ ดวงตาของผู้คนต่างมองขึ้นไปด้วยความเกรงขาม หวาดกลัว โหยหา และปรารถนา ณ จุดที่เมฆสีชมพูปรากฏขึ้น สมบัติล้ำค่าอันล้ำค่ามากมายก็ตกลงมาและตกลงบนธารน้ำแข็ง แสงที่มันเปล่งออกมาช่างน่าหลงใหล หัวใจของนักรบมากมายเต้นระรัว …
ที่เชิงยอดเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ หญิงสาวนอนอยู่บนก้อนน้ำแข็งและหิน ร่างกายของเธอดูเหมือนถูกแช่แข็งอยู่ ชูเฉินตกใจและรีบวิ่งไปหาหญิงสาว เด็กสาวคนนี้มีรูปร่างเหมือนประติมากรรมน้ำแข็ง ท่ามกลางน้ำแข็งคริสตัลและหิมะ ชู่เฉินยังคงมองเห็นรอยแผลเป็นสายฟ้าที่น่าตกตะลึงบนร่างกายของหญิงสาว “เจ้านกน้อยโง่!” ชูเฉินไม่กล้าที่จะทุบน้ำแข็งและหิมะลงบนร่างของเทพธิดาน้อยอย่างบุ่มบ่าม เขาเอื้อมมือไปแตะรูปปั้นน้ำแข็ง …
by