บทที่ 1968 จุดอ่อน

ทั้งสองจึงหันหลังกลับและวิ่งเตรียมจะออกจากพระราชวัง ขณะที่ทั้งสองกำลังวิ่งหนี ศพก็กระโดดออกมาจากโลงศพและไล่ตามพวกเขาไป “หลุมฝังศพพระเจ้านี่แปลกจริงๆ นะ มีซอมบี้อยู่ข้างหน้า ซอมบี้อยู่ข้างหลัง นี่มันสมเหตุสมผลไหมล่ะ?” ชูเฉินรู้สึกว่าหนังศีรษะของเขารู้สึกเสียวซ่าน มันแปลกมาก …

บทที่ 1968 จุดอ่อน Read More

บทที่ 1967 ฝาโลงศพไม่สามารถกดลงได้

“ภายในสุสานเทพแห่งนี้มีโลกอีกใบจริงๆ นะ จริงๆ แล้วมีพระราชวังแบบนี้ด้วย!” จื่อจื่ออดถอนหายใจอย่างอดไม่ได้ ขณะมองภาพเบื้องหน้า อย่างไรก็ตาม Mo Yi Ke …

บทที่ 1967 ฝาโลงศพไม่สามารถกดลงได้ Read More

บทที่ 1966 หนทางอันยิ่งใหญ่นั้นเรียบง่าย

ขณะที่ซีซีพูด เขาก็มองไปที่ชายที่สวมชุดสีดำที่ยืนอยู่ข้างๆ เขา ในเวลานี้ Mo Yi Ke กำลังจดจ่ออยู่กับการเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของยักษ์สามตา เหมือนกับว่าเขากำลังมองหาข้อบกพร่องของยักษ์สามตาอยู่เสมอ “หมอนี่ยืนดูรายการอยู่นั่น …

บทที่ 1966 หนทางอันยิ่งใหญ่นั้นเรียบง่าย Read More

บทที่ 1965 เพิ่งออกจากถ้ำเสือ เข้าสู่ถ้ำหมาป่า

“ยักษ์สามตา? นั่นมันเผ่าพันธุ์อะไรน่ะ?” เมื่อชูเฉินได้ยินชื่อนั้น เขาก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ เขาไม่เคยได้ยินชื่อเผ่านี้มาก่อน จึงไม่รู้ว่ามันหมายถึงอะไร “อย่ากังวลเรื่องเผ่าพันธุ์ของพวกเขาเลย รู้ไว้เถอะว่าพวกเขาแข็งแกร่งมาก” จื่อจื่อพูดอย่างไม่สบายใจหลังจากได้ยินคำพูดของชูเฉิน ลองนึกภาพดูสิ …

บทที่ 1965 เพิ่งออกจากถ้ำเสือ เข้าสู่ถ้ำหมาป่า Read More

บทที่ 1964 ยักษ์สามตา

“บ้าเอ๊ย ถ้าเสือไม่แสดงพลังออกมา แกจะคิดว่าฉันเป็นแมวป่วยรึไง!” ชูเฉินคำรามอย่างโกรธจัด จากนั้นก็ทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า และดาบเทียนยี่ในมือของเขาก็ระเบิดออกมาด้วยแสงที่พร่ามัว แสงดาบขนาดใหญ่พุ่งผ่านความว่างเปล่าและฟันเข้าที่ร่างของยักษ์อย่างรุนแรง อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างเกิดขึ้นที่ทำให้ชูเฉินตกตะลึง การโจมตีด้วยดาบเต็มกำลังของเขาทิ้งรอยแผลเป็นตื้นๆ …

บทที่ 1964 ยักษ์สามตา Read More

บทที่ 1963 ผู้รุกราน ความตาย

บุรุษทั้งสองก้าวเข้าไปในพระราชวังอย่างระมัดระวัง ห้องโถงมืดสลัวและน่าขนลุก มีอักษรรูนประหลาดกระพริบอยู่บนกำแพง อักษรรูนเหล่านี้ดูเหมือนจะเต้นอยู่ ราวกับว่ามันมีชีวิตเป็นของตัวเอง พื้นดินถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นและอิฐและหินแตกหัก ดูทรุดโทรม ตรงกลางห้องโถงมีรูปปั้นขนาดใหญ่ดึงดูดความสนใจของพวกเขา รูปปั้นนี้มีความสูงถึงหลายสิบเมตร มีใบหน้าบิดเบี้ยวเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความโกรธ …

บทที่ 1963 ผู้รุกราน ความตาย Read More

บทที่ 1962 เดอะวอล์กกิงเดด

หลังจากนั้นไม่นาน ทั้งสองก็ลงสู่พื้นในที่สุด ภายใน Burial Abyss นั้นมืดมาก และทัศนวิสัยก็แย่มาก ชูเฉินแผ่พลังจิตของเขาออกไปและควบแน่นดวงตาแห่งความว่างเปล่า แต่พบว่าเขาสามารถมองเห็นได้เพียงประมาณยี่สิบเมตรข้างหน้าเท่านั้น “ที่นี่มันน่ากลัวจริงๆ!” …

บทที่ 1962 เดอะวอล์กกิงเดด Read More

บทที่ 1961 เชื่อฉันสิ

เมื่อหลิวหรูหยานและคนอื่นๆ ได้ยินเช่นนี้ พวกเขาก็เงียบลง แม้ว่าชูเฉินจะไม่ได้พูดออกมาอย่างชัดเจน แต่พวกเขาเข้าใจว่าหากพวกเขาไป พวกเขาจะกักขังเขาไว้ แต่นี่ก็เป็นเรื่องจริง ท้ายที่สุดแล้ว Chu Chen …

บทที่ 1961 เชื่อฉันสิ Read More

บทที่ 1960 การฝังศพของเทพเจ้า

เช้าวันต่อมา แสงแดดสาดส่องเข้ามาในห้องผ่านหน้าต่าง โม่อี้เคอซึ่งหมดสติมาตลอดทั้งวัน ค่อยๆ ลืมตาขึ้นและค่อยๆ ฟื้นคืนสติ อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาตื่นขึ้นมา เขาก็ประหลาดใจที่พบว่ามีคนหลายคนอยู่รอบๆ เขาและจ้องมองเขาด้วยตาที่เบิกกว้าง …

บทที่ 1960 การฝังศพของเทพเจ้า Read More

บทที่ 1959 หยกปริศนา

“คุณเพิ่งอยู่ที่ Hongmo Academy ได้ครึ่งวัน แต่คุณกลับบอกฉันว่ารองประธานโจวและประธานเจิ้งเสียชีวิตแล้ว” “เรามีคณบดีแค่สามคนในโรงเรียนหงโม่ ตอนนี้สองคนในนั้นก็ตายไปแล้ว แล้วนายยังจะออกไปโดยไม่บอกเหตุผลอะไรกับฉันอีก คิดว่าจะเป็นไปได้ไหม” ลั่วถงมองดูชู่เฉินอย่างเย็นชา …

บทที่ 1959 หยกปริศนา Read More