นางฟ้ายาแสนโรแมนติก

“เฉินเฟิง เจ้าทำให้ร่างกายอมตะระดับสองของข้าถูกทำลาย อาวุธศักดิ์สิทธิ์อันสูงสุดนี้ควรเป็นสิ่งชดเชยให้กับข้า” เสียงของจักรพรรดิเซว่เหลียนดังขึ้นไปถึงหูของทุกคนและไปตกถึงหูของเฉินเฟิงด้วยเช่นกัน เฉินเฟิงไม่รู้ว่าคนอื่นมีปฏิกิริยาอย่างไร แต่เขารู้สึกว่าจิตใจของเขาได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงทันที เห็นได้ชัดว่าการกระทำของจักรพรรดิเซว่เหลียนไม่ได้มีเพียงแค่เพื่อล่อลวงให้คนอื่นดำเนินการเท่านั้น แต่ยังเป็นการโจมตีเฉินเฟิงโดยตรงและจิตใจของเขาด้วย น่าเสียดายที่ระดับพลังจิตของเฉินเฟิงนั้นสูงพอแล้ว และความกระทบกระเทือนทางจิตวิญญาณนี้ไม่เพียงพอที่จะสั่นคลอนจิตใจของเขาและส่งผลกระทบต่อตัวเขาแต่อย่างใด แม้แต่การโจมตีอย่างกะทันหันของจักรพรรดิเซว่เหลียนก็ไม่สามารถทำให้เฉินเฟิงตั้งตัวได้ หลังจากที่เขากระจายเมฆแห่งความทุกข์ทรมานของทหารศักดิ์สิทธิ์แล้ว เขาก็เตรียมพร้อมที่จะรับมือการกระทำของใครบางคนแล้ว อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้คาดหวังว่าคนแรกที่จะดำเนินการจะเป็นจักรพรรดิเซว่เหลียน อย่างไรก็ตาม เมื่อคิดถึงสถานการณ์ในเวลานั้น ทุกคนต่างก็หวาดกลัวจักรพรรดิหวงกู่และจักรพรรดินีหลางฮวน และไม่กล้าที่จะทำอะไรโดยหุนหันพลันแล่น แต่จักรพรรดิเซว่เหลียนมีความแค้นต่อเฉินเฟิงอย่างมาก และเขาเพียงต้องการให้ทุกคนดำเนินการ ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วเขาต้องลองทุกวิถีทางเพื่อชี้นำทุกคนให้ดำเนินการ แน่นอนว่าทันทีที่เขาเคลื่อนไหว คนอื่นๆ ก็ไม่สามารถนั่งนิ่งอยู่ได้ ทุกคนสามารถยอมให้ไม่มีใครสามารถคว้าดาบเทียนซิงไปได้ และปล่อยให้ดาบเทียนซิงยังคงอยู่ในมือของเจ้าของเดิม เพื่อที่ทุกคนจะได้เหมือนกัน แต่พวกเขาจะไม่ยอมให้คนอื่นขโมยดาบเทียนซิงไปเด็ดขาด นั่นจะไม่ทำให้พวกเขาดูไม่มีความสามารถเหรอ?…

ความรู้สึกนี้มันวิเศษมาก ภัยพิบัติอาวุธศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามครั้งก่อนถูกบังคับให้เกิดขึ้น ไม่ว่าเฉินเฟิงจะยินดีหรือไม่ก็ตาม ภัยพิบัติจากอาวุธศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามนี้ก็จะเกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แน่นอนว่ามันมุ่งเป้าไปที่ดาบเทียนซิงเป็นหลัก ซึ่งเป็นอาวุธวิเศษสำหรับการเอาชนะภัยพิบัติ อย่างไรก็ตาม หลังจากผ่านระดับที่สามของการทดสอบอาวุธศักดิ์สิทธิ์แล้ว ดาบเทียนซิงก็ได้รับการเลื่อนระดับไปเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงสุด แต่สามารถถือได้ว่าเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงสุดระดับล่างเท่านั้น แต่ในความเป็นจริง ด้วยศักยภาพของดาบเทียนซิง มันชัดเจนว่าเป็นมากกว่าแค่ระดับ 3 ของภัยพิบัติอาวุธศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น ยังมีการทดสอบอาวุธศักดิ์สิทธิ์ระดับที่ 4 หรือสูงกว่าที่จะมาถึง ซึ่งหมายความว่าคุณภาพของดาบเทียนซิงสามารถไปถึงระดับอาวุธศักดิ์สิทธิ์ระดับกลาง ระดับสูง หรือแม้แต่ระดับสูงสุดได้ แน่นอนว่านี่เป็นเพียงการคาดเดาของเฉินเฟิงเท่านั้น นอกจากนี้ เขายังไม่ทราบว่าระดับอาวุธศักดิ์สิทธิ์สูงสุดแบ่งออกเป็นระดับใด และเหมือนกับอาวุธจักรพรรดิอมตะหรือไม่ แต่ความรู้สึกที่สามารถควบคุมการมาถึงของความทุกข์ทรมานของทหารศักดิ์สิทธิ์ได้ทำให้เฉินเฟิงรู้สึกสบายใจและผ่อนคลายมาก เดิมที ความทุกข์ยากของทหารศักดิ์สิทธิ์เป็นดาบที่ห้อยอยู่เหนือหัวของเขา เหมือนกับน้ำท่วมที่ถูกปล่อยออกมาจากประตูระบายน้ำ เพียงพอที่จะทำลายล้างทุกสิ่งทุกอย่าง…

อำนาจกฎเกณฑ์ทั้งหมดที่อยู่ในมือของเฉินเฟิงตอนนี้รวมเฉพาะอำนาจกฎการกัดกร่อนเท่านั้น อำนาจแห่งกฎอีกสองประเภทคืออำนาจแห่งการปกครองชีวิต พลังแห่งกฎชีวิตนั้นทรงพลังอย่างยิ่ง และมันยังคงเติบโตขึ้นเรื่อยๆ เมื่อร่างดาบอมตะของเฉินเฟิงแข็งแกร่งขึ้น แต่จนถึงขณะนี้ ร่างดาบอมตะของเฉินเฟิงก็แข็งแกร่งพอที่จะเทียบได้กับร่างศักดิ์สิทธิ์ของจักรพรรดิอมตะแห่งสามอาณาจักร แต่ก็ไม่เคยเติบโตถึงสถานะสมบูรณ์เลย อำนาจกฎอีกประการหนึ่งคืออำนาจกฎที่ถูกลืมของจักรพรรดิที่ถูกลืม ได้รับมาจากร่างหนึ่งของจักรพรรดิ์ที่ถูกลืม ดังนั้นจึงยังไม่สมบูรณ์ แต่หลังจากที่ถูกเฉินเฟิงสกัดกั้น เขาก็ได้รับการผนึกไว้ในตัวของเขาเอง ซึ่งทำให้ความแข็งแกร่งของจักรพรรดิที่ถูกลืมลดน้อยลงไปในระดับหนึ่ง การพรากอำนาจแห่งกฎเกณฑ์เหล่านี้ไปก็เหมือนกับการที่แขนของใครบางคนถูกตัดและถูกขโมยไป บางทีร่างกายของคนๆ นั้นอาจยังอายุน้อยและสามารถเจริญเติบโตต่อไปได้ แต่แขนที่หักนั้นไม่สามารถที่จะงอกขึ้นมาใหม่ได้ แม้ว่าเขาจะเติบโตจากเด็กเป็นผู้ใหญ่ แต่ความบกพร่องนั้นจะอยู่กับเขาเสมอ เว้นแต่จะหันแขนกลับ ต่อกลับเข้าไปใหม่ และซ่อมแซม เหตุผลที่จักรพรรดิที่ถูกลืมใช้ความพยายามอย่างมากในการจัดการกับเฉินเฟิงนั้นไม่ใช่เพียงเพื่อการแก้แค้น แต่จุดประสงค์ที่สำคัญที่สุดคือการนำอำนาจของกฎที่ถูกลืมซึ่งถูกเฉินเฟิงแย่งไปกลับคืนมา นี่คือที่มาของความแข็งแกร่งของเขา หากไม่สามารถนำพลังของกฎกลับคืนมาได้ ความแข็งแกร่งของเขาก็จะไม่อาจฟื้นคืนสู่จุดสูงสุดได้ ซึ่งจะทำให้เขาเสียเปรียบเหนือจักรพรรดิอมตะทั้งสามอาณาจักรที่เหลือ เงื่อนไขสำหรับอาวุธจักรพรรดิอมตะที่จะได้รับการเลื่อนระดับไปเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์สูงสุดนั้นเข้มงวดอย่างยิ่ง…

มันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอนที่จะละทิ้งดาบเทียนซิง หากเป็นแค่ดาบเทียนซิงเท่านั้น เฉินเฟิงก็สามารถเปลี่ยนมันเป็นดาบที่ดีกว่าได้ แต่ดาบเทียนซิงตอนนี้ถูกผสานเข้ากับขวานแห่งความโกลาหลแล้ว และขวานแห่งความโกลาหลก็มีความเกี่ยวข้องกับดอกบัวเขียวแห่งความโกลาหลที่เขาฝึกฝนมา และอาจซ่อนความลับที่ลึกซึ้งกว่านั้นไว้ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถละทิ้งดาบเทียนซิงได้โดยเด็ดขาด ยิ่งกว่านั้น เฉินเฟิงจะไม่ยอมแพ้จนถึงวินาทีสุดท้าย ยิ่งกว่านั้น ยังไม่ถึงเวลาที่จะหมดหวังอีกด้วย ก่อนหน้านี้ เขาเคยแสวงหาข้อมูลเกี่ยวกับความทุกข์ทรมานของทหารศักดิ์สิทธิ์จากจักรพรรดิเทพโบราณและจักรพรรดินีหล่างฮวน ความทุกข์ทรมานของทหารศักดิ์สิทธิ์นั้นมีอย่างน้อยสามระดับ แต่ไม่มีใครรู้จำนวนสูงสุด นอกจากนี้ ผู้เล่นต้องผ่านการทดสอบความทรมานของทหารศักดิ์สิทธิ์เพียงสามระดับเท่านั้นเพื่อเลื่อนตำแหน่งเป็นทหารศักดิ์สิทธิ์สูงสุด อย่างไรก็ตาม ณ เวลานี้ มันได้บรรลุเพียงคุณภาพของทหารศักดิ์สิทธิ์สูงสุดระดับต่ำกว่าเท่านั้น หากใครต้องการเลื่อนตำแหน่งต่อไปก็ต้องผ่านการฝึกหัดทหารศักดิ์สิทธิ์ต่อไป อย่างไรก็ตาม อาวุธของจักรพรรดิอมตะส่วนใหญ่ไม่มีศักยภาพนี้ ดังนั้น ความทุกข์ทรมานของทหารศักดิ์สิทธิ์ที่จักรพรรดิเทพโบราณและราชินี Langhuan รู้จักนั้นเป็นเพียงระดับที่สามเท่านั้น พวกเขาไม่เคยเห็นใครผ่านระดับที่สี่ของความทุกข์ทรมานของทหารศักดิ์สิทธิ์ แต่ในทางทฤษฎีแล้วสิ่งนี้อาจมีอยู่จริง…

ยกเว้นจักรพรรดิเซว่เหลียนและผู้มาจากตระกูลหงชาวา จักรพรรดิเต๋าอมตะที่เหลือที่เดินทางมาที่นี่ไม่มีความเกลียดชังโดยตรงต่อเฉินเฟิง พวกเขาเพียงต้องการยึดสมบัติเท่านั้น ไม่มีใครจะไม่สนใจอาวุธศักดิ์สิทธิ์สูงสุด ไม่ว่าจะจากมุมมองส่วนตัวหรือจากมุมมองของผลประโยชน์ของจักรวาลแห่งความโกลาหลทั้งหมด พวกเขาทั้งหมดรู้ดีว่าการมีอาวุธศักดิ์สิทธิ์สูงสุดอีกหนึ่งชิ้นนั้นเป็นเรื่องดี แม้ว่าการแย่งชิงจะล้มเหลวในตอนท้าย เฉินเฟิงยังคงครอบครองอาวุธศักดิ์สิทธิ์สูงสุด และจักรวาลแห่งความโกลาหลถือได้ว่าได้รับแม่ทัพที่ยิ่งใหญ่มา ความปรารถนาที่เห็นแก่ตัวก็คือความปรารถนาที่เห็นแก่ตัว แต่อย่างน้อยเราก็ต้องมีความรู้สึกถึงสถานการณ์โดยรวมด้วย ไม่ใช่ทุกคนจะเห็นแก่ตัวเหมือนจักรพรรดิผู้กลั่นโลหิต แน่นอนว่ามีอีกเหตุผลสำคัญมากที่ทำให้ทุกคนคิดเช่นนั้น นั่นก็คือความแข็งแกร่งของเฉินเฟิงและผู้สนับสนุนทั้งสองของจักรพรรดิเทพโบราณและจักรพรรดินีหลางฮวน หากเขาไม่มีพลังที่แข็งแกร่ง แม้ว่าเฉินเฟิงจะสามารถประสบความสำเร็จได้ เขาก็ยังถูกลงโทษในฐานะผู้บริสุทธิ์ที่ครอบครองสมบัติ แต่ความแข็งแกร่งของเฉินเฟิงก็เพียงพอที่จะทำให้เขามีสิทธิ์ครอบครองอาวุธศักดิ์สิทธิ์สูงสุดแล้ว เพื่อสิ่งนี้ จักรพรรดิเทพโบราณและราชินี Langhuan จึงได้สร้างคุณูปการอันยิ่งใหญ่ เพราะหากเพียงแค่เฉินเฟิงคนเดียว แม้ว่าเขาจะฉลาดเพียงพอแล้วก็ตาม มันคงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะปกป้องอาวุธศักดิ์สิทธิ์สูงสุดด้วยตัวคนเดียว และเขาจะต้องถูกตามล่าโดยผู้ทรงพลังจำนวนนับไม่ถ้วนอย่างแน่นอน บูม! ภัยพิบัติสายฟ้าที่น่าสะพรึงกลัวซึ่งทรงพลังมากกว่าภัยพิบัติอาวุธศักดิ์สิทธิ์ระดับที่สองถึงสิบเท่าได้ตกลงมา ทำให้เฉินเฟิงและดาบเทียนซิงจมลงไปทันที ครั้งนี้…

“ไม่ดี!” เฉินเฟิงตกตะลึง และพยายามอย่างเต็มที่ทันทีเพื่อต้านทานผลกระทบของทหารศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้ อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เขาต้านทานได้หนึ่งหรือสองครั้ง เขาก็เปลี่ยนใจทันที และเปลี่ยนการป้องกันเป็นการดึงดูด เขาใช้การสกัดกั้นดาบในโอกาสแรกและเปิดใช้งานวิธีการร่างดาบอมตะ เซลล์อมตะนับล้านในร่างกายของเขาเปล่งประกายระยิบระยับด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ที่พร่างพราย หากเขาไม่ถูกปกคลุมไปด้วยแสงของทหารศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่รอบตัวเขา เขาคงจะเป็นเทพสงครามผู้พิชิตที่มีรัศมีความรุ่งโรจน์ไม่มีที่สิ้นสุดอย่างแน่นอน “มันได้ผล!” เฉินเฟิงเคยประสบกับความยากลำบากแห่งสวรรค์เมื่อเขาต้องผ่านความยากลำบากแห่งสวรรค์ในโลกยุคก่อนประวัติศาสตร์ ดังนั้นเขาจึงไม่คุ้นเคยกับสิ่งเหล่านี้ เมื่อสักครู่ ขณะที่ดาบเทียนซิงกำลังเผชิญกับการทดสอบความอดทนของทหารศักดิ์สิทธิ์ มันกำลังเผชิญกับการทดสอบความอดทนของทหารศักดิ์สิทธิ์ในขณะที่ดูดซับพลังจากการทดสอบความอดทนของทหารศักดิ์สิทธิ์และผสานเข้าไว้ในตัวดาบ เสริมความแข็งแกร่งให้ตัวเองอย่างต่อเนื่อง ในขณะนี้ เฉินเฟิงรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าอาวุธศักดิ์สิทธิ์นี้มีพลังกฎเกณฑ์ที่แข็งแกร่งจริงๆ อย่างไรก็ตาม อำนาจแห่งกฎเหล่านี้ดูเหมือนจะไม่มีคุณลักษณะใดๆ พวกเขาเป็นเพียงอำนาจกฎที่บริสุทธิ์ที่สุด อย่างไรก็ตาม เฉินเฟิงรู้ดีว่าพลังกฎประเภทนี้ที่ไม่มีคุณสมบัติ หากสามารถกลั่นและดูดซับได้ จะเป็นยาบำรุงที่ยอดเยี่ยม แต่ยกเว้นอาวุธจักรพรรดิอมตะที่ผ่านการทดสอบอาวุธนักบุญแล้ว ผู้ฝึกฝนไม่สามารถทำได้อีก อย่างไรก็ตาม…

เหตุผลที่ตระกูลจักรพรรดิหงชาวาถึงหยิ่งยะโสนั้นก็คือ ดินแดนบรรพบุรุษของตระกูลจักรพรรดิหงชาวา ซึ่งก็คือ พระราชวังเหมียนเป่ยหยวน อยู่ในสถานที่พิเศษและอันตรายอย่างยิ่ง ค่าใช้จ่ายในการกวาดล้างตระกูลจักรพรรดิหงชาวาสูงเกินไป และไม่มีผลประโยชน์ใดๆ เพียงพอ อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ได้หมายความว่าตระกูลจักรพรรดิหงชาวาจะไม่สามารถถูกทำลายได้ ไม่ว่าจักรพรรดิเหมียนเป่ยจะทรงอำนาจเพียงใด พระองค์ก็ยังเป็นแค่จักรพรรดิชั้นยอดและผู้แข็งแกร่งที่สุดในตระกูลจักรพรรดิหงชาวา แต่จักรพรรดิเซวเลี่ยนนั้นแตกต่างออกไป ในฐานะเจ้าแห่งอาณาจักรจักรพรรดิเซว่เหลียน เหล่าเซียนที่อยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของเขาจึงเหนือกว่าเซียนของตระกูลจักรพรรดิหงชาวาอย่างมาก และเขายังมีพันธมิตรมากมายในพันธมิตรพระราชวังเต๋าด้วย เขาสามารถหาผู้ช่วยระดับจักรพรรดิเพียงหนึ่งหรือสองคนเพื่อบุกเข้าไปในที่ซ่อนของตระกูลหงชาวาได้ ดังนั้นการนำเสินโจวที่ปกปิดท้องฟ้าและข้ามทะเลกลับมาจึงไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขา เมื่อพิจารณาโดยรวมแล้ว ชะตากรรมของเฉินเฟิงคือสิ่งที่เขาใส่ใจมากที่สุด เหตุผลที่เขาต้องอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ตอนนี้ก็เพราะเฉินเฟิงเท่านั้น ก่อนอื่น ร่างกายของเต๋าอมตะระดับที่สองล้มลง จากนั้นเสินโจวที่ปกปิดความจริงก็ถูกขโมยไป เขาดิ้นรนมายาวนานแต่ก็ไม่ได้รับผลประโยชน์ใดๆ เลย ยิ่งเขาคิดมากขึ้น เขาก็ยิ่งโกรธมากขึ้น และเขาอยากเห็นเฉินเฟิงถูกฆ่าและปล้นมากขึ้น แต่เขารู้ดีว่าแม้อาวุธศักดิ์สิทธิ์สูงสุดจะล้ำค่ามาก…

วูบ~ ในความว่างเปล่า เรือศักดิ์สิทธิ์ที่ดูเหมือนจะดำรงอยู่เป็นภาพลวงตา กำลังเคลื่อนไปมาอย่างรวดเร็ว มันเร็วมากจนสามารถผ่านทุ่งดาวขนาดใหญ่นับสิบแห่งได้ในทันที อาณาจักรหล่างฮวนอันใหญ่โตที่อยู่ด้านหลังก็ค่อยๆ เล็กลงเรื่อยๆ เหมือนกับดวงอาทิตย์ที่ค่อยๆ เคลื่อนตัวออกไป จักรพรรดิเหมียนเป่ยทรงขับเรือศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถซ่อนท้องฟ้าและท้องทะเลร่วมกับจักรพรรดิโฟโบเลอร์และจักรพรรดิคายาจื่อเป็นเวลากว่า 15 นาที เขาหยุดก็ต่อเมื่อแน่ใจว่าพวกเขาปลอดภัยแล้ว “จักรพรรดิเทพโบราณและจักรพรรดินีหลางฮวนยังคงอยู่ที่นั่นเพื่อปกป้องเฉินเฟิง ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะติดตามตัวเขาออกมาได้” จักรพรรดิเหมียนเป่ยกล่าวอย่างไม่มีอารมณ์ เขาได้มองดูจักรพรรดิ์เต๋า Fobole และจักรพรรดิ์เต๋า Kayaozi เหลือร่างกายเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น อีกทั้งยังไม่ได้ถูกตัดครึ่งบริเวณเอว แต่ถูกแยกออกเป็นสองส่วนตามแนวตั้งตรงกลาง ดังนั้นทั้งสองจึงดูอายมากตอนนี้ แต่สำหรับตระกูลจักรพรรดิหงชาวา ที่ได้รับการเลี้ยงดูจากปรมาจารย์เต๋าแห่งการฝึกฝน นี่ย่อมไม่ใช่เรื่องอะไรเลย “พวกคุณสองคนโชคดีที่ไม่ถูกจักรพรรดิเทพโบราณสังหารในครั้งเดียว แต่เขาแข็งแกร่งเกินไป แผลเป็นจากการโจมตีครั้งนี้คงอยู่ไปอีกนาน…

ทันทีที่จักรพรรดิ Kayaozi Daodi พูดจบ พลังที่น่าสะพรึงกลัวก็พุ่งลงมาทันทีและห่อหุ้มพวกเขาทั้งสามคน ชายชราผู้มีเคราสีขาวซึ่งมีนิสัยเป็นมิตรแต่เดิมนั้นส่งพลังทำลายล้างอันน่าสะพรึงกลัว และดวงตาของเขาส่งพลังสังหารอันเย็นชาและดุจเลือดเย็นอย่างยิ่ง จักรพรรดิเทพโบราณเปิดปากช้าๆ และพูดอย่างเย็นชา “เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร เจ้ากล้าขู่ข้าได้อย่างไร” ลูกศิษย์ของจักรพรรดิเหมียนเป่ยหดตัว ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยความสยองขวัญ และความหนาวเย็นพุ่งพล่านจากฝ่าเท้าไปถึงหัวใจและรุกรานวิญญาณของเขา ในขณะนี้ เขารู้สึกว่าเวลาและพื้นที่รอบตัวเขาทั้งหมดรวมตัวกันเป็นหนึ่ง และเขาสูญเสียการควบคุมมันโดยสิ้นเชิง แม้แต่พลังของเขาเอง กฎเกณฑ์ อาวุธวิเศษ ฯลฯ ก็ยังแข็งตัวและหยุดนิ่งอยู่ ครั้งนี้สั้นมาก แต่เขารู้ดีว่าเวลานี้เพียงพอที่จักรพรรดิเทพโบราณจะโจมตีพวกเขาและสร้างความเสียหายอย่างรุนแรงได้ จักรพรรดิเหมียนเปย ซึ่งเป็นผู้มีอำนาจสูงสุดในสามอาณาจักรแห่งความเป็นอมตะ ก็เป็นเช่นนี้เอง ไม่ต้องพูดถึงอีกสองอาณาจักรเลย จักรพรรดิไคย่าจื่อเต้าเริ่มหน้าซีด และหลังจากที่ร่างกายของเขาฟื้นคืนสภาพ…

“ฮ่าๆ ว่ากันว่าเพื่อที่จะผสานกฎการกลั่นเลือด เขาต้องแอบเข้าไปในจักรวาลแห่งความมืด เพื่อไม่ให้ถูกค้นพบ เขาจึงทำข้อตกลงกับเจ้าแห่งการหลอกลวงและได้รับส่วนหนึ่งของพลังแห่งกฎการหลอกลวง ในที่สุด เขาก็กลั่นเรือศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถปกปิดความจริงได้ ทำให้เขาสามารถแอบเข้าไปในจักรวาลแห่งความมืด ผสานกฎสำเร็จ ฝ่าด่านอาณาจักรที่สามแห่งความเป็นอมตะและกลายเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ ดังนั้น เขาจึงเป็นหนี้บุญคุณเจ้าแห่งการหลอกลวง เดิมที ด้วยพลังการต่อสู้ของร่างกายเต๋าอมตะอาณาจักรที่สองของเขา มันเกินพอแล้วที่จะจัดการกับเฉินเฟิง แต่ไม่มีใครคาดคิดว่าเฉินเฟิงจะโชคดีขนาดนี้ที่รู้จักจักรพรรดินีหลางฮวนเป็นน้องสาวเทพของเขา และจักรพรรดินีหลางฮวนให้คุณค่าเด็กคนนี้มากถึงขนาดที่เธอคุ้มกันเขาเป็นการส่วนตัว ส่งผลให้ร่างกายเต๋าของเขาตาย อาจกล่าวได้ว่าเขาต้องสูญเสียครั้งใหญ่” จักรพรรดิเต๋าอมตะอีกองค์หนึ่งกล่าว หากเฉินเฟิงอยู่ที่นี่ เขาจะต้องจำบุคคลนี้ในฐานะจักรพรรดิ Fobole Dao อย่างแน่นอน หลังจากทราบเรื่องการดำเนินการนี้แล้ว เขาได้ริเริ่มอาสามา ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ว่าจะเป็นการแก้แค้นให้กับจักรพรรดิคารามีเต๋าศิษย์ของเขา หรือเพื่อคลี่คลายอันตรายที่ซ่อนเร้นนี้…