Category: นางฟ้ายาแสนโรแมนติก

เฉินเฟิงปกปิดรัศมีและพยายามบินไปในห้วงอวกาศ แต่กลับพบว่ามันยากลำบากยิ่งนัก ความรู้สึกนั้นราวกับได้หวนคืนสู่ห้วงจักรวาลอันกว้างใหญ่ พลังอันไร้เทียมทานของเขาในโลกมหายุคแรกเริ่มนั้นยากที่จะขยับเขยื้อนแม้แต่น้อยในห้วงจักรวาลอันกว้างใหญ่ เขาต้องอาศัยระบบเทเลพอร์ตเพื่อเร่งความเร็วในการเดินทาง ในทะเลจักรวาลอันกว้างใหญ่ไพศาลนี้ เขารู้สึกเช่นเดียวกัน เขาคิดถึงสมบัติวิเศษที่อาจารย์หยานและคนอื่นๆ ครอบครอง สมบัติวิเศษนี้คือภาชนะศักดิ์สิทธิ์ที่ออกแบบมาเป็นพิเศษเพื่อการเดินเรือในทะเลจักรวาล …

ในสนามรบจักรวาล จักรพรรดิเต๋าอมตะต่างก็รีบรุดเข้ามาทีละคน และแม้แต่นักบุญเต๋าที่กลับไปยังจักรวาลของตนก็สังเกตเห็นความโกลาหลที่ชายแดน และรีบรุดไปยังสนามรบจักรวาลเพื่อค้นหาว่าเกิดอะไรขึ้น “เจ้าของ!” เมื่อเฉินเฟิงกลับมาจากทางเข้า ทุกคนก็มารวมตัวกันและมองดูเขาด้วยสายตาที่สงสัย “เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ทำไมขอบเขตระหว่างจักรวาลแห่งความมืดและจักรวาลของเราทั้งสองถึงถูกปิดกั้นอย่างสมบูรณ์?” เฉินเฟิงมองไปรอบๆ …

ตัด! พลังปราณกระบี่ดอกบัวฟ้าจางลงอย่างมาก แต่ก็ยังเหนือกว่าเหล่าเซียนเต๋าเหล่านั้น ท้ายที่สุดแล้ว มันบรรจุพลังจากดอกบัวประจำวันเกิดของเฉินเฟิงหลายร้อยดอก ซึ่งเฉินเฟิง ตี้หลิน และสตรีอื่น ๆ ได้สะสมมาอย่างยากลำบากนับปี …

“เจ้าของ!” จักรพรรดิเทพข้ามป่าและคนอื่นๆ รออย่างเคารพอยู่ที่ทางเข้าจักรวาลแห่งความมืด ราวกับว่าพวกเขากำลังต่อแถวเพื่อต้อนรับการมาถึงของเฉินเฟิงสู่จักรวาลแห่งความมืด “อืม” เฉินเฟิงพยักหน้าและเดินตรงไปยังทางเข้า เขาเคยเดินทางไปมาระหว่างจักรวาลแห่งความโกลาหลและจักรวาลดั้งเดิมมาแล้วหลายครั้ง และเคยเข้าสู่จักรวาลแห่งความมืดผ่านช่องทางการตกผลึกหลายครั้งเช่นกัน อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้เขากำลังใช้ช่องทางของสมรภูมิจักรวาล …

ร่างกระบี่ไร้พ่ายของเฉินเฟิงได้รับการฝึกฝนจนถึงระดับสูงอย่างยิ่ง เซลล์อมตะทั้งหกหมื่นล้านเซลล์ถูกควบแน่น และครึ่งหนึ่งของพวกมันได้บรรลุถึงระดับอมตะแล้ว ด้วยปริมาณและคุณภาพอันน่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ เขาสามารถสังหารมหาอำนาจจักรวาลขนาดเล็กได้โดยตรงด้วยพละกำลังเพียงเท่านี้ ซึ่งเพียงพอที่จะแสดงให้เห็นถึงพลังของร่างกระบี่ไร้พ่ายในปัจจุบัน อย่างไรก็ตาม การต่อสู้ครั้งนี้มีค่าใช้จ่ายสูงมาก และพลังงานที่ได้รับจากการสังหาร Venerable …

เหล่าเซียนเต๋าสูงสุดทั้งยี่สิบแห่งนิกายเปลวเพลิงศักดิ์สิทธิ์นี้ตกอยู่ในความหวาดกลัวอย่างไร้ขอบเขต ขณะที่เฉินเฟิงกำลังปราบปรามพวกเขา พวกเขาก็พยายามอย่างสุดกำลังที่จะหลุดพ้นจากพันธนาการและช่วยเหลือท่านเหยียนและอีกสองคนในการต่อสู้กับเฉินเฟิง อย่างไรก็ตาม แม้เฉินเฟิงจะมัวแต่วอกแวกกับการจัดการกับคนเหล่านี้ แต่มันก็ยังเกินขีดจำกัดของพวกเขาอยู่ดี นับประสาอะไรกับการหลุดพ้นจากพันธนาการและมีพลังเหลือเฟือที่จะช่วยเหลือท่านหยาน ท่านทู และท่านซา พวกเขาเองก็ต้องรับมือกับเรื่องนี้อย่างจริงจัง …

ดาบที่สามารถแยกสองโลกออกจากกันได้! เฉินเฟิงชักดาบออกมาอีกครั้ง แต่คราวนี้มันไม่ได้พุ่งตรงไปที่ท่านอาจารย์หยานและท่านอาจารย์ซาโดยตรง แต่มันกลับสร้างวงโค้งและพุ่งเข้าใส่ระหว่างทั้งสอง พลังที่มองไม่เห็นเบ่งบานระหว่างพวกเขา ประดุจดอกไม้จากอีกฟากฝั่ง ยืนอยู่เบื้องหน้า จากนั้นดอกไม้จากอีกฟากฝั่งนี้ก็ยังคงแผ่ขยายและแผ่ขยาย แปรสภาพเป็นดอกไม้ไร้ขอบเขต แยกพวกเขาทั้งสองออกจากกันเป็นห้วงเวลาและอวกาศอันไร้ขอบเขต …

ร่างทรงพลังจากทะเลจักรวาล ซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตระดับจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ ถูกเฉินเฟิงสังหารอย่างไม่ปรานีในเพียงไม่กี่กระบวนท่า ขณะเดียวกันก็ทนต่อการโจมตีจากร่างทรงพลังอีกสองร่างจากทะเลจักรวาล หากพวกเขาอยู่ในที่อื่น ถูจุนเจ๋ออาจมีโอกาสหลบหนีได้ แต่ตอนนี้พวกเขาอยู่ในจักรวาลดอกบัว ซึ่งเป็นอาณาเขตของเฉินเฟิง ด้วยพลังที่เฉินเฟิงมีอยู่ในขณะนี้ วิญญาณที่แท้จริงของถูจุนเจ๋อจะไม่สามารถหลบหนีได้ …

“กองสังหาร!” เฉินเฟิงฝึกฝนทักษะเฉพาะตัวและเทคนิคลับมากมาย ซึ่งล้วนเป็นเวทมนตร์ระดับจักรวาลขั้นสูงสุดที่มีพลังน่าสะพรึงกลัว ก่อนหน้านี้ พลังการฝึกฝนของเขายังไม่สูงพอ และร่างกายก็ไม่แข็งแกร่งพอ เขาจึงไม่สามารถปลดปล่อยพลังเหล่านี้ออกมาได้ แต่บัดนี้ ไม่ว่าจะเป็นพลังกายทิพย์หรือพลังต้นกำเนิดจักรวาล เขาก็บรรลุถึงขีดจำกัดในการปลดปล่อยเทคนิคลับระดับจักรวาลเหล่านี้แล้ว …

“พลังต้นกำเนิดจักรวาลระดับนี้ไม่ใช่สิ่งที่เซียนเต๋าทั่วไปจะควบคุมได้อย่างแน่นอน แถมในสองจักรวาลนี้ยังไม่มีเซียนเต๋าระดับกลางด้วยซ้ำ แล้วเจ้าไม่ใช่วิญญาณเต๋าสวรรค์ งั้นเจ้าก็มาจากจักรวาลที่สามงั้นเหรอ? เจ้าคือเทพแห่งความมืดงั้นเหรอ?” ขณะที่ท่านอาจารย์หยานสัมผัสได้ถึงรัศมีแห่งพลังดั้งเดิมของเฉินเฟิง ความคิดมากมายก็แล่นผ่านเข้ามาในหัว ขณะที่ท่านกำลังครุ่นคิดถึงตัวตนของเฉินเฟิง ตามรายงานของนักบุญเต๋าหญิง อิลยา …