บทที่ 1747 โจรสาว

ไม้จิ้มฟันลูบแก้มของชายหนุ่มแล้วยิงเข้าไปในกระดานของเรือ มันส่งเสียงแหลมเล็ก ๆ และเจาะเข้าไปในรูเล็ก ๆ บนกระดานโลหะของเรือโดยตรง ยังคงมีร่องรอยของความร้อนที่เปล่งออกมาจากมัน ในเวลานี้ชายหนุ่มตกใจมากจนแทบฉี่ โดนเอาอกเอาใจมาโดยตลอด เจอแบบนี้เมื่อไหร่ …

บทที่ 1747 โจรสาว Read More

บทที่ 1746 ฆ่าเขา!

เมื่อดูปฏิกิริยาของทุกคน เฉินปิงแอบคิดว่าชายชราคนนี้อาจไม่ธรรมดา ไม่เช่นนั้นทุกคนจะไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้มากนัก และเขาก็สังเกตเห็นสิ่งนี้เช่นกัน หลังจากที่ชายชราเดินออกไปและมองไปรอบ ๆ เขาก็กระแอมในคอแล้วพูดว่า “เพราะว่าคราวนี้มีคนจำนวนมากในสมาคมวีรบุรุษ กระท่อมจึงมีจำกัด ตามการปฏิบัติที่ผ่านมา …

บทที่ 1746 ฆ่าเขา! Read More

บทที่ 1745 สิ่งเล็กๆ น่ารักจริงๆ

“ปล่อยฉันนะ เด็กน้อยของคุณมาจากไหน” ในเวลานี้ เฉินปิงอดไม่ได้ที่จะอุทาน เขากลัวเจ้าตัวเล็กคนนี้มากจริงๆ ผู้ชายคนนี้เข้าใจยากมากจนเขาแทบไม่สังเกตเห็นเลย อาจเป็นเพราะความประมาทในครั้งแรกแต่ถ้าคุณไม่สังเกตเห็นเป็นครั้งที่สองแสดงว่าปัญหาอยู่ที่เจ้าตัวน้อยคนนี้ ดูเหมือนว่าเจ้าตัวเล็กตัวนี้จะไม่ใช่นกฮูกกลางคืนธรรมดา! เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เฉินปิงก็คว้าผู้ชายคนนี้และมองดูอย่างระมัดระวัง …

บทที่ 1745 สิ่งเล็กๆ น่ารักจริงๆ Read More

บทที่ 1744 ไม่มีคนรู้จักโดยไม่ต้องทะเลาะกัน

หลังจากได้ยินคำพูดของผู้หญิงคนนั้นและมองดูการแสดงออกที่หยอกล้อของเธอ เฉินปิงก็ตระหนักว่าเขาได้พบกับคู่ต่อสู้ของเขาแล้ว เขาไร้ยางอายพอแล้ว แต่ผู้หญิงคนนี้ยิ่งไร้ยางอายและไม่อ่อนแอเลย เขาตบตัวเองอย่างแรงและจบลงด้วยการที่สามารถพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้โดยไม่ต้องยุ่งยากใด ๆ นี่คือสิ่งที่เฉินปิงไม่คาดคิด! เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ Chen Ping …

บทที่ 1744 ไม่มีคนรู้จักโดยไม่ต้องทะเลาะกัน Read More

บทที่ 1743 ผู้ชายไม่มีใครดีเลย

ไม่รู้ว่าเขาเดินไปไกลแค่ไหนแล้ว เฉินปิงก็หยุด เมื่อมองย้อนกลับไป เขาพบว่าไม่มีร่องรอยของสถานที่ที่เขาจากไปก่อนหน้านี้ และเขาก็รู้สึกโล่งใจ เขาไม่กลัวสิ่งใด แต่กลัวปัญหา หลังจากคิดเรื่องนี้แล้ว เฉินปิงก็มองดูเวลาและพบว่ายังเช้าอยู่ ดังนั้นเขาจึงพิงต้นไม้และเริ่มพักผ่อน …

บทที่ 1743 ผู้ชายไม่มีใครดีเลย Read More

บทที่ 1742 อักษรรูนประหลาด

เฉินปิงพึมพำกับตัวเอง รู้สึกซับซ้อนและงุนงงมาก จากนั้นเขาก็ตบผู้หญิงตรงหน้าเธอด้วยฝ่ามือ ผู้หญิงคนนั้นพลิกตัวตรงไปชนกำแพง และในที่สุดก็ตกลงไปในซากปรักหักพัง เมื่อเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ลุกขึ้นทันที เฉินปิงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แล้วมองดูผู้หญิงสองคนที่ไม่รู้ว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว หลังจากคิดถึงเรื่องนี้ ลมหายใจก็ไหลผ่านพวกเขาและไหลเข้าสู่ …

บทที่ 1742 อักษรรูนประหลาด Read More

บทที่ 1741 ผู้สร้าง?

“เจ้าหนู เจ้ากล้าเล่นตลกใส่ข้า เจ้ากำลังหาที่ตาย!” ใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นดูราวกับว่าเธอกินแมลงวัน เธอมองที่ Chen Ping ด้วยสายตาที่เธออยากจะกิน Chen Ping …

บทที่ 1741 ผู้สร้าง? Read More

บทที่ 1740 ไล่ล่า!

“ฉันดูถูกคุณ แต่ก็แค่นั้นแหละ ไม่ว่าคุณจะมีเหตุผลอะไร มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน แต่คุณมีเจตนาฆ่าฉัน ฉันไม่สามารถเก็บคุณไว้ที่นั่น!” เฉินปิงพูดอย่างเย็นชา และรัศมีรอบตัวเขาก็เปลี่ยนไปทันที มีกลิ่นอายของการฆ่าที่รุนแรงเกิดขึ้นและผู้หญิงสองคนดูเหมือนจะมีอาการประสาทหลอน ในสายตาของพวกเขา …

บทที่ 1740 ไล่ล่า! Read More

บทที่ 1739 การลอบสังหาร

ในเวลานี้ เฉินปิงอดไม่ได้ที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เขาก็ไม่ได้คิดมากและเริ่มรอทันที หลังจากนั้นไม่นาน ผู้หญิงคนนั้นก็จัดเตรียมอุปกรณ์ จากนั้นเฉินปิงก็นอนบนเก้าอี้เอนกาย รอให้ผู้หญิงคนนั้นสระผม อย่างไรก็ตาม เฉินปิงรู้สึกถึงรัศมีการฆาตกรรมจาง ๆ …

บทที่ 1739 การลอบสังหาร Read More

บทที่ 1738 ฆ่า!

“ใช้เวลาแค่สองคน แต่ถ้าคุณฆ่าได้หนึ่งคน คุณจะฆ่าได้อีกกี่คน? ฉันสามารถรวมสิ่งเหล่านี้ได้นับไม่ถ้วน!” ในเวลานี้ ชายคนนั้นเห็นว่าเฉินปิงรู้ธรรมชาติของร่างเหล่านี้ จึงเยาะเย้ยและพูด เฉินปิงขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นสิ่งนี้ เขาไม่ชอบกลวิธีฝูงชนแบบนี้มากที่สุด เขาไม่คิดว่าวันนี้จะเจอมัน …

บทที่ 1738 ฆ่า! Read More
error: Content is protected !!