บทที่ 786 งูน้ำแข็งสีเงิน
ขณะที่ดาบยาวถูกฟัน ร่างของมู่หยุนก็ตามมาติดๆ และแก่นแท้ที่ปกป้องร่างกายรอบ ๆ ไป่เหรินก็สร้างภาพหลอนของเสือขาวที่สง่างามพร้อมความผันผวนที่สั่นไหว เงยหน้าขึ้นและจ้องมองที่มู่หยุน “อวดรู้!” เมื่อเห็นฉากนี้ มู่หยุนก็ไม่กลัวเลย และก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว …