by 
ว่ากันว่าผู้ชายเมื่อเผชิญหน้ากับผู้หญิงที่ตัวเองชอบ มักจะอดไม่ได้ที่จะหยอกล้อ แม้กระทั่งไม่พอใจทางเพศราวกับสัตว์ป่า?
แต่ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่ไม่พอใจทางเพศตอนนี้?
“เธอต้องการอะไรกันแน่?!” อู๋โม่เฉินหันกลับมาจ้องมองเธอ
“ฉันแค่อยากรู้ว่าฉันรักเธอหรือเปล่า!” เธอพูด
“เธออยากรู้ แต่เธอต้องนอนกับฉันด้วยเหรอ?” เขาจ้องมองเธออย่าง
เอาเรื่อง ความมั่นใจของเธอลดลงทันที ใครจะโทษเธอได้ เขาอายุมากกว่าเธอแปดปี ตั้งแต่เด็ก เพราะอายุที่ต่างกันขนาดนี้ เธอจึงมักจะแพ้เขาในเรื่องความมั่นใจเสมอ
“ก็บอกอยู่แล้วไม่ใช่เหรอว่าการฝึกฝนเป็นเกณฑ์เดียวในการทดสอบความจริง?” เธอพึมพำ “
ฉันคิดว่าการฝึกฝนของเราเมื่อกี้ก็เพียงพอแล้ว” อู๋โม่เฉินกล่าว “หรือว่าเธอเกลียดการจูบฉันจริงๆ?”
“ไม่ ไม่ ไม่แน่นอน!” เธอตอบอย่างรวดเร็ว ความรู้สึกที่ได้จูบเขาช่างวิเศษเหลือเกิน “แต่…เรายังฝึกกันได้มากกว่านี้!”
“ฉันเคยบอกไปแล้ว ยกเว้นการนอนด้วยกัน!”
“ใช่ ใช่ หมายความว่าไม่มีเซ็กส์ แต่ไม่ได้หมายความว่าเราจะสัมผัสหรือจูบกันไม่ได้!” ไป๋อี้อี๋กล่าว “เราไม่ควรใกล้ชิดกันมากขึ้นเหรอ?”
เขาจ้องมองเธอ ดวงตาของเขาพร่ามัวลงทันที “งั้นเธออยากใกล้ชิดกับฉันมากขึ้นเหรอ?”
“ใช่…ใช่” ด้วยเหตุผลบางอย่าง สายตาของเขาทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย
“โอเค ฉันเข้าใจ” อู๋โม่เฉินแกะกระดุมเสื้อของเขาออก “งั้นต่อให้ฉันทำกับเธอแบบนี้ มันก็เป็นสิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่เหรอ?”
เมื่อเขาพูดจบ เขาก็โอบแขนข้างหนึ่งรอบเอวเธอแล้วกดเธอลงบนเตียง
ไป๋อี้อี๋รู้สึกว่าร่างกายของเธอร้อนขึ้น
มันแปลก เธอถูกเขากอดนับครั้งไม่ถ้วนตั้งแต่เด็ก และพวกเขาก็นอนด้วยกันบนเตียงเดียวกันนับครั้งไม่ถ้วน แต่ในขณะนี้ เธอกลับรู้สึกร้อนไปทั้งตัว
เพราะพวกเขาเพิ่งจูบกันไม่นานมานี้หรือ?
ขณะที่เธอกำลังคิดอยู่นั้น เธอก็รู้สึกถึงสัมผัสอุ่นๆ ที่ริมฝีปาก เธอชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะรู้ตัวว่าเป็นเขาที่กำลังจูบเธอ!
แต่ต่างจากจูบครั้งก่อน จูบนี้กลับให้ความรู้สึกครอบงำยิ่งกว่า รุนแรงจนแทบหายใจไม่ออก
“เดี๋ยวก่อน…เดี๋ยวก่อน…” เธอพูดออกมาได้ แต่ก่อนที่เธอจะพูดจบ ริมฝีปากของเขาก็กลับมาประทับบนริมฝีปากของเธออีกครั้ง
นิ้วของเขาค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อผ้าของเธอออกอย่างช้าๆ ขนลุกซู่บนไหล่ของเธอเมื่อถูกอากาศพัดผ่าน
เมื่อริมฝีปากของเขาหลุดออกจากริมฝีปากของเธอในที่สุด เธอก็หอบหายใจ ขณะที่ริมฝีปากของเขายังคงลูบไล้ไปตามลำคอและไหล่ของเธอ
จูบอันอ่อนโยนแต่ละครั้งดูดกลืนผิวของเธอ ทิ้งร่องรอยไว้
จูบของเขายังคงแผ่ลงมาเรื่อยๆ ร่างกายของไป๋อี้อี้ร้อนขึ้นเรื่อยๆ ผิวของเธอแดงก่ำ
นี่เป็นความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคยสำหรับเธออย่างสิ้นเชิง และเมื่อนิ้วของเขาลูบไล้ผิวของเธอและเคลื่อนลงมาเรื่อยๆ ความรู้สึกไม่คุ้นเคยและไร้หนทางนั้นก็ครอบงำเธอ
“ไม่!” คำพูดหลุดออกมาจากริมฝีปากของเธอแทบจะโดยไม่รู้
ตัว เขาหยุดขยับ “กลัวเหรอ? งั้นอย่าคิดว่าเรื่องเซ็กส์มันง่ายนักสิ เมื่อไหร่ที่ผู้ชายเสียสติไปแล้ว ต่อให้ตะโกน ‘ไม่’ เท่าไหร่ มันก็ไร้ประโยชน์!”
พูดจบ อู๋โม่เฉินก็ยืดตัวตรง ตั้งใจจะเดินออกไป
แต่ไป๋อี้อี๋คว้ามือเขาไว้อีกครั้ง “ฉันไม่กลัว”
“อะไรนะ?” อู๋โม่เฉินตกใจ
“ฉันไม่กลัวเธอ ฉันจะไม่มีวันกลัวเธอ เมื่อกี้ฉัน…” เธอคิดอยู่ครู่หนึ่ง ดูเหมือนจะอธิบายไม่ถูก “ยังไงก็เถอะ ฉันไม่กลัว ฉันพร้อมแล้ว ไปต่อกันเถอะ!”
คำพูดนี้ทำให้อู๋โม่เฉินรู้สึกขบขันและหงุดหงิดเล็กน้อย