by 
เมื่อได้ยิน หลิน ว่านเอ๋อ ตกลงอย่างเต็มใจ เธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและรู้สึกขอบคุณอย่างสุดซึ้ง เธอโค้งคำนับให้ หลิน ว่านเอ๋อ และกล่าวอย่างจริงใจและเคารพว่า “ขอบคุณท่านผู้อาวุโสสำหรับความช่วยเหลือ!”
หลิน ว่านเอ๋อร์ ยิ้มและถอนหายใจ “ข้าเคยทำนายให้ท่านแล้ว ท่านชาย เลขเฮกซะแกรมบ่งบอกถึงสถานการณ์ความเป็นความตาย โดยที่ประตูแห่งชีวิตและความตายถูกควบคุมโดยคนๆ เดียว ข้าไม่เคยรู้เลยว่าคนๆ นั้นเป็นใคร แต่วันนี้ข้าได้รู้ว่าเป็นข้าเอง ก่อนมาที่นี่ ข้ายังลังเลอยู่ว่าจะแบ่งปันการวิเคราะห์ของข้ากับท่านหรือไม่ ท่านชาย แต่หลังจากลังเลอยู่นาน ข้าก็ตัดสินใจมาสืบหาความจริง ตอนนี้ดูเหมือนว่าข้าจะเลือกประตูแห่งความตายแล้ว”
อัน เฉิงซี อดถอนหายใจไม่ได้ “ท่านผู้อาวุโส ท่านเป็นนักวางแผนชั้นยอดและฉลาดหลักแหลมมาก หากข้าสามารถร่วมมือกับท่านและช่วย เฉินเอ๋อ อย่างลับๆ ได้ ย่อมจะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อเฉินเอ๋อ ท่านคิดว่าอย่างไรคะ ผู้อาวุโส?”
หลิน ว่านเอ๋อ ไม่ได้ให้คำตอบที่ชัดเจนนัก แต่กลับยิ้มและกล่าวว่า “หลังจากคุยกับคุณหญิงเย่มามากแล้ว ฉันก็ไม่อาจหันหลังกลับได้ หากเธอรู้ทุกอย่างแล้วมาโทษฉันในอนาคต ฉันขอเพียงให้เธอพูดดีๆ สักสองสามคำเพื่อฉัน และอย่าให้เขามาโกรธฉันอีก”
อัน เฉิงซี เข้าใจความคิดของ หลิน วานเอ๋อ ทันที
ในใจของ หลิน ว่านเอ๋อ ชีวิตหรือความตายของ หวู่ เฟยหยานไม่สำคัญอีกต่อไป ตอนนี้เธอสนใจแค่ เย่เฉิน เท่านั้น สิ่งอื่น ๆ ไม่สำคัญอีกต่อไป
ตอนนั้น หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย แต่เธอก็ตั้งสติได้อย่างรวดเร็วและกล่าวอย่างขอบคุณว่า “ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือนะคะ รุ่นพี่ ฉันจะแลกเปลี่ยนข้อมูลติดต่อกับคุณ เพื่อที่เราจะได้ติดต่อกันได้หากเกิดอะไรขึ้นในอนาคต”
ขณะที่เขากำลังพูดอยู่ อัน เฉิงซี ก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและพูดกับ หลิน ว่านเอ๋อ ว่า “ท่านผู้อาวุโส เพื่อหลีกเลี่ยงความเสี่ยง ฉันได้ถอดกล้องหน้าและกล้องหลัง ไมโครโฟน และโมดูล GPS ออก ดังนั้นฉันจึงไม่สามารถโทรออกหรือวิดีโอคอลได้ แต่ฉันสามารถสื่อสารผ่านข้อความได้”
“ตกลง” หลิน วานเอ๋อ ยิ้มและกล่าว “ท่านหญิง โปรดตกลงเรื่องรหัสกับข้าด้วย เช่น อะไรจะแทนท่านชาย และอะไรจะแทน หวู่ เฟยเหยาน และสมาคมโปชิง”
อัน เฉิงซี ยิ้มและกล่าวว่า “ฉันอยากให้คุณคิดเรื่องนี้ออกมากกว่านะผู้อาวุโส”
หลิน ว่านเอ๋อ อารมณ์ดีพูดด้วยรอยยิ้มว่า “พอข้ากลับมา ข้าจะส่งคนไปซื้อแมวมาเลี้ยงที่ลานบ้าน เราจะตั้งชื่อแมวว่าเสี่ยวเซียว เมื่อข้ากับท่านหญิงคุยกันเรื่องเสี่ยวเซียว เราก็จะพูดถึงท่าน สมาคมโปชิง และกลุ่มแมวจรจัดจำนวนมากที่อาศัยอยู่ใกล้คฤหาสน์จื่อจินด้วย ส่วน หวู่ เฟยหยาน จะเรียกเขาว่าราชาแห่งป่าดำ”
“ราชาป่าดำ?” อัน เฉิงซี ถามด้วยความประหลาดใจ ดวงตาเบิกกว้าง “หรือจะเป็นตัวละครจากการ์ตูนที่เฉินเอ๋อ เคยดูตอนเด็กๆ กันนะ? ดูเหมือนแมวจะดุร้ายมากเลยนะ?”
“ถูกต้องแล้ว” หลิน วานเอ๋อร์ พยักหน้าและยิ้ม “เจ้าแมวร้ายที่ชอบสวมหมวกแปดเหลี่ยมตลอดเวลานั่นแหละ!”
อัน เฉิงซี อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาดังๆ และแววตาของเขาเมื่อมองไปที่ หลิน วานเอ๋อร์ นั้นดูเปี่ยมไปด้วยความรักมากขึ้นเล็กน้อย
ในขณะนี้ หลิน วานเอ๋อ ผู้เฉลียวฉลาดและเกือบจะเป็นปีศาจ ได้กลายเป็นเด็กหญิงตัวเล็กๆ ที่แปลกประหลาดในสายตาของเธออย่างแท้จริง…
รู้จักแต่แมวบารอนที่เป๋นนักสืบ
ถึงกับต้องหาการ์ตูนแมวดำใส่หมวกแปดเหลี่ยม