by 
บางคนก็เหลือบมองไปรอบๆ บริเวณนั้นด้วยความอยากรู้อยากเห็น แต่ก็รีบหลบสายตา ราวกับกลัวว่าจะทำให้ร่างนั้นโกรธในสมาธิ
ปรากฏว่านั่นคือจางไป๋ เย่ฝานไม่ได้ลืมนักรบชั้นยอดที่เคยก่อกวนเขาในสนามรบถู่หมี่ มีอยู่หลายคน หวังเหยียนชิงและหลิวตงห่าวตายไปแล้วด้วยน้ำมือของเขา คนสุดท้ายที่เหลืออยู่คือจางไป๋ ซึ่งกำลังหลับตาทำสมาธิอยู่ เย่
ฝานหัวเราะเบาๆ และจดจำรูปลักษณ์ของชายผู้นี้ไว้ ที่นี่เป็นเขตห้ามต่อสู้ และถึงแม้เย่ฝานต้องการ เขาก็ทำไม่ได้
ซุนหยวนกัดฟันแน่น สีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ “งั้นชายคนนั้นก็คือจางไป๋!”
เขาคงไม่มีวันลืมเหตุการณ์ในสนามรบถู่หมี่ หากพวกเขาไม่ได้รับการแจ้งเตือน และเย่ฝานไม่ได้วางแผนที่สมบูรณ์แบบ พวกเขาอาจต้องเสียชีวิต ท้ายที่สุด นักรบระดับสูงทั้งสามคนวางแผนไว้แต่เดิมว่าจะตามหาเย่ฟานและร่วมมือกันจัดการกับเขา
แม้ว่าเย่ฟานจะแข็งแกร่งอย่างเหลือเชื่อและไม่สามารถเอาชนะสี่คนด้วยสองหมัด เขาก็ยังคงถูกล้อมโจมตีโดยชายฉกรรจ์สามคน ซุนหยวนไม่กล้าจินตนาการว่าจะเกิดอะไรขึ้น
เมื่อในที่สุดเขาก็ได้เห็นคนสุดท้ายในสามคน ความโกรธที่พลุ่งพล่านออกมาจากใจก็กำลังจะครอบงำเหตุผลของเขา
เจ้าอ้วนหวังยืนมองสีหน้าของทั้งสองคนอย่างเงียบๆ ยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกว่า
มีบางอย่างผิดปกติ เขาไอเบาๆ แล้วพูดกับซุนหยวนว่า “เจ้าแค้นจางไป๋หรือไม่?” ไม่มีอะไรต้องปิดบัง ซุนหยวนพยักหน้าทันที ปากของเจ้าอ้วนหวังแข็งทื่อ ดวงตาของเขามีแววหมายความอย่างอธิบายไม่ถูก หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็พูดว่า “จางไป๋เป็นนักรบชั้นยอด และเขาติดอันดับนักรบชั้นยอด ข้าแนะนำให้เจ้าอย่าแสดงมันออกมา แม้จะเกลียดเขาถึงแก่นแท้ นักรบชั้นยอดเหล่านี้ตระหนี่มาก
เมื่อรู้ว่าเจ้าเกลียดพวกเขา พวกเขาจะหาทางเล่นงานเจ้า แล้วเจ้าจะต้องเสียใจอย่างแน่นอน มีคนเกลียดพวกเขามากมาย แต่น้อยคนนักที่จะกล้าแสดงความเกลียดชังต่อหน้า แม้ว่าทุกคนจะอยากจัดการกับพวกเขา แต่กลับซ่อนมันไว้”
เย่ฟานหันศีรษะไปมองหวางผู้อ้วน เขาได้ยินว่าคำพูดของหวางผู้อ้วนนั้นจริงใจและปลอบใจ เย่ฟานพยักหน้าโดยไม่พูดอะไร
“ข้าไม่เชื่อ! โชคข้าย่ำแย่! ข้าจะทุ่มสุดตัว ข้ากำลังเสี่ยงดวง ผลลัพธ์จะถูกตัดสินในคราวเดียว แพ้ข้าจะล้มละลาย ชนะข้าจะขึ้นสวรรค์!” ชายคนหนึ่งในชุดคลุมสีแดงเข้มกล่าวกับผู้คนรอบข้างพร้อมกับยกคางขึ้น
เขาก้าวขึ้นบันไดขั้นที่สาม หลังจากเลือกอย่างระมัดระวังแล้ว ในที่สุดก็พบกล่องไม้ที่อยู่ตรงกลาง การแลกกล่องนี้ต้องใช้แต้ม 28 แต้ม ซึ่งเป็นสมบัติทั้งหมดของชายชุดแดง
เมื่อตัดสินใจได้แล้ว เขาไม่ลังเลอีกต่อไปและรีบแลกแต้ม 28 แต้มกับกล่องไม้ทันที เขาถือกล่องไว้ในมือ ใบหน้าแดงก่ำเล็กน้อย ดวงตาแดงก่ำ ความตื่นเต้นปรากฏชัด
นี่เป็นการเสี่ยงดวงอย่างแท้จริงสำหรับเขา สายตาหลายคู่จับจ้องมาที่เขา บางคนมองดูเหตุการณ์ บางคนอิจฉา เพราะ 28 แต้มนั้นเป็นตัวเลขที่นักรบบางคนไม่อาจเอื้อมถึง
“ลุยเลย!” ชายคนนั้นคำราม กัดฟันแน่น แล้วเอื้อมมือไปเปิดกล่องไม้
“คลิก” ฝากล่องเปิดออก และภาพภายในกล่องไม้ก็ปรากฏขึ้นให้ทุกคนเห็น มีคนพึมพำว่า “โอ้พระเจ้า! เปล่านี่! นี่เป็นกล่องเปล่าใบที่สองที่ฉันเห็น…”
ชายคนนั้นตกตะลึงเมื่อมองไปที่กล่องเปล่า เขามึนงงไปหมด ใบหน้าแดงก่ำของเขาค่อยๆ ซีดลง มุมปากสั่นเล็กน้อย เขาดูเหมือนกำลังจะหัวใจวาย สายตาของหลายคนเปลี่ยนไป จากมุกตลกแรก ตอนนี้ทุกคนมองเขาด้วยความสงสาร
แม้ว่าจะมียาเก็บพลังชี่อยู่ในกล่อง คนก็คงไม่คิดว่าเขาน่าสงสารขนาดนี้ ยี่สิบแปดแต้มถูกแลกกับกล่องเปล่า และความพยายามทั้งหมดของเขาถูกเผาเป็นเถ้าถ่าน