สุดยอดลูกเขย แพทย์ผู้รอบรู้
สุดยอดลูกเขย แพทย์ผู้รอบรู้

บทที่ 3663 ฉันจะรอคุณ

ชายที่หยุดทั้งสองคนไว้ได้คือชายคนหนึ่งที่ใส่แว็กซ์ผม

ชายคนนั้นสวมสูทแบรนด์อาร์มานีและนาฬิกาโรเล็กซ์ประดับเพชร ชุดของเขามีมูลค่าอย่างน้อยหนึ่งล้านหยวนและดูมีสไตล์มาก

    “ติงหยาง? นั่นเธอเหรอ?”

    ซูเหยียนตกตะลึง

    “เสี่ยวเหยียน เธอรู้จักผู้ชายคนนี้ไหม?”

    หลินหยางถาม

    “เขาเป็นรุ่นพี่ของฉัน แต่เราไม่ค่อยได้ติดต่อกันเท่าไหร่”

    ซูเหยียนกล่าว

    ติงหยางสนใจที่จะจีบเธอและตั้งใจเข้าหาเธอ แต่ตอนนั้นซูเหยียนถูกคนจีบมากเกินไป ซูเหยียนจึงจงใจตีตัวออกห่างจากติงหยาง

    ต่อมาติงหยางไปเรียนต่อต่างประเทศ และเธอก็ไม่เคยเห็นเขาอีกเลย

    ทันใดนั้นเขาก็ปรากฏตัวขึ้นในงานฉลองของโรงเรียน

    “สวัสดี รุ่นพี่ติง”

    ซูเหยียนโค้งคำนับเล็กน้อย

    “เสี่ยวเหยียน ที่บอกว่ากำลังจะออกไปเมื่อกี้หมายความว่ายังไง? กำลังพยายามหลบหน้าฉันอยู่เหรอ? “

    ติงหยางขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่คำพูดของเขาดูอ่อนโยนมาก

    “ผู้อาวุโสติง ข้าไม่อยากทำให้อาจารย์จ้าวต้องอับอาย อาจารย์จ้าวเล่าเรื่องนี้ให้ข้าฟังแล้ว แต่ข้าแต่งงานแล้ว ข้าเกรงว่าข้าคงตกลงกับท่านไม่ได้”

    ซูเหยียนกล่าวขอโทษ

    “อะไรนะ ท่านแต่งงานแล้วหรือ?”

    ติงหยางตกใจมาก ดวงตาเบิกกว้างอย่างเหลือเชื่อ

    “เสี่ยวหยาง อาจารย์ทำผิดในเรื่องนี้ อาจารย์ไม่รู้ว่าเสี่ยวเหยียนแต่งงานแล้ว จึงริเริ่มแนะนำเสี่ยวเหยียนให้รู้จัก ไม่ว่ามันจะผิดแค่ไหน มันก็เป็นความผิดของอาจารย์ อย่าโทษเสี่ยวเหยียน”

    จ้าวฟางรีบตำหนิตัวเอง

    เธอรู้ถึงความเข้มแข็งของครอบครัวติงหยาง ในฐานะอาจารย์ เธอรักลูกศิษย์ของเธอเป็นธรรมดา หากติงหยางใช้มาตรการตอบโต้ซูเหยียนในเรื่องนี้ เธอจะกลายเป็นคนบาป

    ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา มีลูกศิษย์จำนวนมากที่ก่อปัญหาเพราะปัญหาทางอารมณ์ระหว่างชายหญิง มีคนจำนวนมากที่เกลียดชังเพราะความรัก ไม่ว่าชายหรือหญิง จ้าวฟางกลัวเรื่องนี้มากที่สุด ติง

    หยางตกตะลึงอยู่นานก่อนที่จะกลับมามีสติจากข่าวที่น่าตกใจนี้

    เขามองซูหยานด้วยสายตาซับซ้อน มองดูรูปร่างอันน่าทึ่งของนาง ก่อนจะกวาดสายตาไปยังหลินหยางผู้ธรรมดาที่ยืนอยู่ข้างๆ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความไม่พอใจและความโกรธ

    “เสี่ยวเหยียน ทำไมเจ้าถึงยอมแต่งงานกับคนธรรมดาๆ แบบนี้ ข้าไม่ดีเท่าเขาหรือ?”

    ติงหยางถามอย่างหัวเสีย

    “ผู้อาวุโสติง ท่านเก่งมาก แต่ความรักไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าใครเก่งกว่าหรือมีอำนาจมากกว่า แต่ขึ้นอยู่กับว่าใครเข้ากันได้ดีกว่า ความรู้สึกมันบังคับกันไม่ได้ ข้าเสียใจจริงๆ”

    ซูเหยียนโค้งคำนับอีกครั้งอย่างสำนึกผิด

    “เสี่ยวเหยียน เจ้าไม่มีความรู้สึกอะไรกับข้าเลยหรือ?”

    ติงหยางกัดฟันพูด “ถ้าเจ้ายังมีความรู้สึกกับข้าอยู่บ้าง ข้าก็ไม่ว่าอะไรถ้าเจ้าจะแต่งงาน! ขอแค่เจ้ายอมหย่ากับคนนี้! ข้าจะแต่งงานกับเจ้าได้ทันที!” หลินหยางขมวดคิ้ว

    รู้สึก

    เหมือนเคยได้ยินเรื่องนี้ที่ไหนมาก่อนเสมอ

    “ผู้อาวุโสติง…”

    ซูเหยียนรีบอธิบาย แต่ติงหยางดูเหมือนจะตัดสินใจได้แล้ว จึงพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “ท่านไม่ต้องรีบตอบข้า แบบนี้ข้าจะรอท่านอยู่ที่หอประชุมตอนเย็น เมื่อท่านคิดได้แล้ว ก็รอข้าอยู่ที่หอประชุม ไม่ว่าท่านจะตกลงหรือปฏิเสธก็ตาม!”

    หลังจากพูดจบ ติงหยางก็หันหลังกลับและรีบออกจากห้องทำงาน

    ซูเหยียนถอนหายใจพลางส่ายหัวเบาๆ

    “เสี่ยวเหยียน ติงหยางพูดมากไป ท่านไปอธิบายที่หอประชุมทีหลังก็ได้”

    จ้าวฟางมีสีหน้าหมดหนทาง “ข้าตั้งใจจริง แต่กลับทำเรื่องไม่ดี”

    “อาจารย์จ้าว เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของท่าน ท่านโทษข้าได้แต่เพียงว่าไม่บอกท่านให้ทันเวลา” ซูเหยียนยิ้มอย่างขมขื่น

    “ข้าหวังว่าท่านจะเข้าใจอาจารย์ นี่คือสามีของท่านใช่ไหม ท่านอาจารย์ ข้าขอโทษจริงๆ ที่ทำให้ท่านรู้สึกไม่สบายใจ” อาจารย์จ้าวกล่าวขอโทษเล็กน้อย

    “อาจารย์จ้าว เรื่องมันร้ายแรงจริงๆ”

    หลินหยางพยักหน้าเล็กน้อยด้วยความไม่เห็นด้วย แต่แล้วเขาก็นึกอะไรบางอย่างได้ จึงขมวดคิ้วแล้วถามว่า “คุณครูจ้าว อาคารไหนเป็นสถานที่จัดงานครบรอบโรงเรียนครั้งนี้ครับ”

    “อยู่ในหอประชุมครับ”

    คุณครูจ้าวกล่าว

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *