by หลังจากได้ยินคำพูดของหม่า เจียเฉิง ผู้บริหารและผู้ถือหุ้นที่เข้าร่วมต่างก็รู้สึกโกรธเคือง
“เจ้านายหม่า ไม่ว่าสำนักกฎหมายหลงเหมินจะทรงพลังแค่ไหน กฎก็คือกฎ!”
ดังคำกล่าวที่ว่า ไม่มีระเบียบใดปราศจากกฎเกณฑ์ ในเมื่อสำนักกฎหมายหลงเหมินไม่ชอบหุ้นของเรา เราก็สามารถยึดคืนได้ตามขั้นตอน!
“หากเจ้าหน้าที่จากสำนักงานบังคับใช้กฎหมายหลงเหมินมาที่ประตูบ้านเราในภายหลัง เราจะนำหลักฐานการไม่เข้าร่วมประชุมผู้ถือหุ้น 10 ครั้งของพวกเขาออกมา!”
“เพื่อการพัฒนาของบริษัท เราต้องยึดมั่นในความยุติธรรม แม้ว่าจะหมายถึงการทำให้ประชาชนในสำนักงานบังคับใช้กฎหมายหลงเหมินไม่พอใจก็ตาม!”
“ถูกต้องแล้ว! ใช่แล้ว!”
กลุ่มคนจำนวนมากเริ่มสนับสนุนหม่าเจียเฉิง
จริงๆ แล้วพวกเราทุกคนมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับหลงเทียนเอ๋อ
ใครบ้างที่ไม่รู้ว่าตอนนี้ Longaotai ถูกทำลายไปแล้ว?
คุณชายหลงซื่อซานกังวลว่าบริษัททองคำอาจมีปัญหา จึงจัดประชุมผู้ถือหุ้นหลายครั้งตลอดคืน ทุกอย่างเป็นไปตามขั้นตอน โดยมีเป้าหมายเพื่อกำจัดหอบังคับการกฎหมายหลงเหมินให้หมดสิ้น และนำหุ้นสามตัวกลับคืน
บัดนี้ก็มาถึงช่วงที่สำคัญที่สุดของละครเรื่องนี้แล้ว โดยเป็นธรรมดาที่ทุกคนจะต้องร่วมมือกันและแสดงละครเรื่องนี้อย่างเต็มที่
“โอ้ ข้าพเจ้าไม่คาดคิดมาก่อนว่าสำนักงานบังคับใช้กฎหมายหลงเหมินจะมีอำนาจมากขนาดนี้ จนกระทั่งบริษัทโกลเด้นของเราถึงกับดูถูกพวกเรา!”
“ลืมไปเถอะ เพื่อไม่ให้ใครมาวิจารณ์ฉัน ฉันจะโทรไปเอง ถ้าโทรไม่ติด ฉันจะเอาหุ้นสามตัวคืนตามกฎ”
หม่าเจียเฉิงจิบชาผู่เอ๋อร์ด้วยความหวังว่าทุกอย่างจะจบลงในเร็วๆ นี้และทุกอย่างจะลงตัว
แต่ท้ายที่สุดแล้ว เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับหลงเหมิน ดังนั้นทุกอย่างจึงต้องดำเนินการด้วยความระมัดระวังอย่างยิ่ง และทุกอย่างต้องอยู่ภายในขอบเขตที่กฎหมายกำหนด ด้วยวิธีนี้ เราจะไม่ถูกใช้เป็นข้ออ้างหรือข้ออ้างใดๆ เพื่อวิพากษ์วิจารณ์
ท้ายที่สุดแล้ว เนื้อทองคำจำนวนมหาศาลสามารถดึงดูดความสนใจจากหลายฝ่ายได้
แม้แต่คุณชายน้อยอีกสองคนของตระกูลหลงก็ยังมีหุ้นอยู่บ้าง
แม้ว่ามันจะไม่สำคัญแต่ก็ไม่ควรละเลยอย่างแน่นอน
ในเมื่อหม่าเจียเฉิงกำลังจะช่วยหลงเทียนเอ๋อ เขาจึงต้องค่อยๆ ดำเนินการไปทีละขั้นตอน ทุกอย่างอยู่ภายใต้กฎเกณฑ์ และไม่มีใครสามารถหาช่องโหว่ได้
อย่างไรก็ตาม หม่าเจียเฉิงรู้ดีว่าสำนักงานบังคับใช้กฎหมายเทียนหลงเหมินไม่อนุญาตให้ใครเข้ามาได้
ท้ายที่สุดแล้ว หลงเกาไทก็ถูกทิ้งร้าง และศิษย์ของมันก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะมา และแม้แต่ศิษย์เหล่านั้นก็ไม่รู้เรื่องนี้ด้วยซ้ำ
ส่วนเบอร์โทรศัพท์ที่เราโทรไปนั้น ล้วนมาจากสำนักงานของหลงอ้าวไถทั้งสิ้น
หากคุณไม่อยู่ ใครจะกล้ารับสายโดยไม่ได้รับอนุญาต?
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ รอยยิ้มจางๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของหม่าเจียเฉิง
ดังคำกล่าวที่ว่า ความโชคร้ายมักนำไปสู่โชคลาภ ส่วนโชคลาภที่ดีมักนำไปสู่ความโชคร้าย
ดูเหมือนว่านายน้อยหลงซื่อซานจะสูญเสียผู้ช่วยผู้ยิ่งใหญ่เช่นหลงอ้าวไถไป และยังสูญเสียการควบคุมบางส่วนของหอบังคับใช้กฎหมายหลงเหมินอีกด้วย
อย่างไรก็ตาม เขาใช้โอกาสนี้ในการนำหุ้น 3% ของบริษัททองคำกลับคืนมา
มันเป็นสาเหตุแห่งการเฉลิมฉลองจริงๆ
“ท่านหม่า ท่านเป็นคนที่ยึดมั่นในกฎจริงๆ ภายใต้การนำของท่าน บริษัทโกลด์จะเจริญรุ่งเรืองอย่างแน่นอน!”
“ถูกต้อง! ถึงตอนนี้ คุณก็ยังพร้อมที่จะให้โอกาสกับหอบังคับใช้กฎหมายหลงเหมิน!”
“ไม่ว่าใครจะรับตำแหน่งเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายประตูมังกรในอนาคต พวกเขาจะจับผิดคุณไม่ได้หรอกถ้าพวกเขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณ!”
“เราจะต้องเรียนรู้จากคุณหม่าอีกมากในอนาคตและประพฤติตนให้เป็นไปตามกฎหมาย!”
“ตราบใดที่ทุกอย่างเป็นไปตามกฎ ก็ไม่มีใครพูดได้ว่าเราไม่ทำตามกฎ!”
กลุ่มผู้บริหารและตัวแทนผู้ถือหุ้นเริ่มประจบประแจงหม่า เจียเฉิง
เลขาคนสวยของดาบิก็แกล้งโทรไป แล้วรายงานว่า “เจ้านายหม่า สายยังต่อไม่ได้เลย!”