by “อะไรนะ คาโตะ ทาโร่ กล้าโจมตีฉันเหรอ?”
“ฉันจะให้ความกล้าหาญกับเขาร้อยครั้ง”
น้ำเสียงของซาโตะ โซสึเกะเต็มไปด้วยความดูถูก
ถึงแม้ว่าคาโตะ ทาโร่ต้องการโจมตีเขาอีกครั้ง ในเวลานี้ เขาคงไม่กล้าโจมตีซาโตะ โซสึเกะแน่นอน
หากไม่ได้จัดการอย่างถูกต้อง อาจเกิดปัญหาละเอียดอ่อนในระดับวงบนได้
เมื่อถึงเวลานั้น มันคงยากที่จะบอกว่า คาโตะ ทาโร่ จะสามารถรักษาตำแหน่งของเขาไว้ได้หรือไม่ หรือแม้กระทั่งเอาชนะ ซาโตะ โซสึเกะ ได้หรือไม่
ยิ่งใกล้ถึงนาทีสุดท้ายมากเท่าไหร่ โอกาสที่ใครก็ตามจะกล้ากระทำการโดยประมาทก็ยิ่งน้อยลงเท่านั้น ทุกคนรู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี
มิฉะนั้น ซาโตะ โซสึเกะคงไม่ใช้ความสุภาพเช่นนี้ในการขอร้องผู้คนจากคาโตะ ทาโร่
เพียงเพราะคาโตะ ทาโร่ให้ที่อยู่แก่ลู่เฟิง เขาก็สามารถจับกุมคาโตะ ทาโร่ได้เช่นกัน
แต่ในขณะนี้ ซาโตะ โซสึเกะไม่กล้าที่จะทำเช่นนั้น เขาแค่อยากกำจัดลู่เฟิงก่อน
”ตกลง.”
หลังจากลังเลอยู่เล็กน้อย โชตะ มัตสึดะก็เตรียมตัวออกไปจัดเตรียมรถ
“ฮึ่ม! คนของพวกเราคอยเฝ้าดูสถานที่นั้นอยู่”
“ถ้าลู่เฟิงจากไปจริงๆ ฉันจะได้ทราบข่าวโดยเร็วที่สุด”
“เนื่องจากไม่มีการส่งข่าวกลับมา แสดงว่าลู่เฟิงยังคงอยู่ที่นั่น”
“วันนี้ถึงต้องขุดดินลึกสามฟุต ฉันก็ต้องพบเขา!”
ซาโตะ โซสึเกะ ทุบโต๊ะด้วยฝ่ามือของเขา น้ำเสียงของเขาแสดงออกถึงความเย่อหยิ่งมาก
”ใช่!”
โชตะ มัตสึดะตอบรับและกำลังจะออกไป
“ตังตัง!”
ในขณะนี้มีคนมาเคาะประตูจากด้านนอก
“เข้ามาสิ”
ซาโตะ โซสึเกะเงยหน้าขึ้นแล้วตะโกน
ไม่นาน ชายหนุ่มชุดดำก็เดินเข้ามา
โชตะ มัตสึดะยังรู้จักชายหนุ่มคนนี้ด้วย ซึ่งเป็นสายลับคนหนึ่งของซาโตะ โซสึเกะ
รวมถึงฝั่งของคาโตะ ทาโร่ ผู้ที่รับผิดชอบในการติดตามความเคลื่อนไหวรอบๆ ตระกูลคาโตะก็ได้รับการจัดวางโดยชายหนุ่มชุดดำคนนี้เช่นกัน
“เกิดอะไรขึ้น?
มีอะไรเหรอ?”
“หรือมีการเคลื่อนไหวใดๆ จากคาโตะ ทาโร่?”
ซาโตะ โซสึเกะเหลือบมองชายหนุ่มแล้วถามด้วยการขมวดคิ้ว
“ท่านผู้มีเกียรติ มีบางอย่างเกิดขึ้นที่นี่…”
ท่าทางของชายหนุ่มในชุดดำดูผิดปกติเล็กน้อยในขณะนี้
เมื่อพูดก็ทำให้คนรู้สึกหวั่นไหวไปด้วย
รูปลักษณ์นี้ทำให้เห็นได้ชัดในทันทีว่าเขาต้องทำผิดพลาดบางอย่าง
”พูด.”
ในขณะนี้ ซาโตะ โซสึเกะไม่อยากได้ยินข่าวร้ายอีกต่อไป
อย่างไรก็ตามมีข่าวบางอย่างที่เขาต้องฟัง คนอื่นอาจหลบหนีได้ แต่ในฐานะผู้นำ เขาไม่สามารถหลบหนีได้เลย!
“คนของพวกเรา…”
“พวกเขาเคยถูกทำให้หมดสติไปอย่างเงียบๆ มาก่อนแล้ว”
“แล้ว…”
ก่อนที่ชายหนุ่มชุดดำจะได้พูดจบ ซาโตะ โซสึเกะก็ก้าวไปข้างหน้าและคว้าคอเสื้อของชายหนุ่ม
“คุณพูดอะไรนะ?”
“ใครถูกทำให้หมดสติ?”
“คุณกำลังพยายามบอกฉันว่าสายลับที่ฉันส่งเข้าไปในตระกูลคาโตะถูกทำให้หมดสติอยู่งั้นเหรอ?”
ซาโตะ โซสึเกะ จับคอเสื้อของชายหนุ่มชุดดำไว้แน่น ความเย็นชาในส่วนลึกของดวงตาของเขาก็ระเบิดออกมาโดยที่ไม่มีการปกปิดใดๆ
“ใช่แล้ว…”
“คนของพวกเราหมดสติไปครึ่งชั่วโมงแล้ว”
”ดังนั้นเราจึงไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวคาโตะในช่วงครึ่งชั่วโมงนี้”
เมื่อชายหนุ่มชุดดำพูดเช่นนี้ ตาของซาโตะ โซสึเกะก็เบิกกว้างขึ้นทันที
ช่องว่างเพียงครึ่งชั่วโมงก็เพียงพอสำหรับทำอะไรหลายๆ อย่างได้
ไม่ต้องพูดถึงครึ่งชั่วโมงเลย แม้ว่าพวกเขาจะประมาทแค่ห้านาที มันก็เพียงพอที่ลู่เฟิงจะหลบหนีจากตระกูลคาโตะได้!
เมื่อคิดเรื่องนี้ ซาโตะ โซสึเกะก็เชื่อคำเรียกจากผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาแล้ว
“พวกคุณเป็นขยะเหรอ?”
ซาโตะ โซสึเกะ สูดหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นจึงเตะออกอย่างแรง
”ปัง!”
เตะเข้าที่ช่องท้องของชายหนุ่มชุดดำ ทำให้เขาต้องถอยหนีอย่างต่อเนื่อง แล้วทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้น
แต่ซาโตะ โซสึเกะยังไม่พอใจ เขาจึงก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวและเตะศีรษะของชายหนุ่มชุดดำซ้ำๆ
”ปัง!”
”ปัง!”
เตะต่อยกันอย่างไม่ปรานี
ชายหนุ่มในชุดดำถูกเห็นนั่งยองๆ บนพื้นอย่างเชื่อฟัง ทนต่อการเตะที่รุนแรงของซาโตะ โซสึเกะได้อย่างเงียบๆ
ในไม่ช้าเลือดก็เริ่มพุ่งออกมาจากจมูกและปากของชายหนุ่มชุดดำ
แต่ซาโตะ โซสึเกะยังไม่มีเจตนาที่จะหยุดและยังคงเตะต่อไปเรื่อยๆ
ต่อมาแม้แต่โชตะ มัตสึดะเองก็ทนไม่ได้อีกต่อไป แต่เขาไม่กล้าที่จะพูดอะไรอีก แม้กระทั่งพูดคำใดๆ เพื่อห้ามปรามพวกเขา
มิฉะนั้น ซาโตะ โซสึเกะไม่เพียงแต่จะไม่ฟัง เขาอาจจะเอาชนะซาโตะได้ด้วยเช่นกัน
“ฉันบอกคุณแล้วว่าคุณต้องคอยติดตามครอบครัวคาโตะตลอด 24 ชั่วโมงโดยไม่มีจุดบอด”
”ดังนั้นฉันจึงส่งคนไปให้คุณเพียงพอเพื่อให้คุณมีกำลังคนเหลือเฟือแม้ว่าจะทำงานสามกะก็ตาม”
“แล้วผลลัพธ์ที่คุณให้ฉันมานี่คืออะไร”
ซาโตะ โซสึเกะโกรธมากขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่เขาพูด และยิ่งเขาพูดมากขึ้น พลังของเท้าของเขาก็ยิ่งดุร้ายมากขึ้น
ชายหนุ่มชุดดำต้องการจะพูดบางอย่างแต่มีคนเตะศีรษะเขาจนไม่มีโอกาสได้พูด