by “ให้ฉันได้ยืนยันกับคุณอีกครั้ง”
หลังจากเวลาผ่านไปนาน ซาโตะ โซสึเกะก็พูดขึ้นอย่างช้าๆ: “คุณหมายความว่า ลู่เฟิงได้ออกไปก่อนที่จะมาถึงตระกูลคาโตะใช่ไหม?”
”ท่านครับ ถูกต้องแล้วครับ”
ผู้ใต้บังคับบัญชาปลายสายตอบกลับด้วยความระมัดระวัง
“บ้าเอ๊ย! คุณล้อฉันเล่นใช่มั้ย?”
ซาโตะ โซสึเกะไม่เชื่อเลย และจะไม่เชื่อแม้ว่าเขาจะถูกตีจนตายก็ตาม
เขาไม่เชื่อเลยว่าลู่เฟิงจะคาดการณ์ได้ว่าซาโตะ โซสุเกะจะโจมตีเขา
ก่อนหน้านี้ ซาโตะ โซสุเกะไม่ได้แสดงความตั้งใจที่จะโจมตีลู่เฟิงเลย
ตามความคิดของซาโตะ โซสุเกะ ลู่เฟิงควรจะมุ่งความสนใจทั้งหมดของเขาไปที่หลงกัวในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
ท้ายที่สุดแล้ว ความคิดเห็นของสาธารณชนใน Long Country นั้นมีเสียงดังมากในช่วงนี้ และแน่นอนว่า Lu Feng ไม่สามารถนั่งนิ่งอยู่ได้
จากนั้น ซาโตะ โซสึเกะ ก็คิดว่าในเวลานี้ เขาสามารถหลอกล่อไปทางทิศตะวันออก และโจมตีทางทิศตะวันตก จับตัวลู่เฟิงโดยไม่ทันตั้งตัว และเขาจะสามารถควบคุมลู่เฟิงได้อย่างมั่นคงแน่นอน
แต่ตอนนี้ หลังจากเตรียมการอย่างระมัดระวังมากแล้ว ทุกอย่างก็สูญเปล่า ซาโตะ โซสึเกะ จะไม่โกรธได้อย่างไร?
“ท่านครับ ฉันไม่ได้ล้อเล่นเลย…”
ผู้ที่โทรมารู้ดีว่าซาโตะ โซสึเกะมีนิสัยอย่างไร ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะรายงานเรื่องนี้ต่อหน้า
มิเช่นนั้น ซาโตะ โซสึเกะคงจะลงโทษเขาอย่างรุนแรงแน่
“คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระ!”
“คุณคงไม่ได้ค้นหาอย่างละเอียดหรอก มันต้องเป็นอย่างนั้น”
“ลู่เฟิงอยู่ในตระกูลคาโตะ”
ซาโตะ โซสึเกะ กระแทกโต๊ะอีกครั้ง ทำให้โชตะ มัตสึดะที่นั่งข้างๆ ตกใจมากจนคอหดและไม่กล้าหายใจ
“ท่านครับ เราได้ค้นหาแล้วสามครั้ง ตรวจทุกมุมแต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริงๆ”
ผู้ใต้บังคับบัญชาไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย เขาไม่รู้ว่าลู่เฟิงออกไปเมื่อใด
แต่เขาไม่สามารถพบเขาได้เลย เขาไม่มีทางอื่น
“คนของฉันได้สำรวจสถานการณ์ที่นั่นแล้ว ฉันจะเป็นคนแรกที่จะได้รับข่าวเกี่ยวกับความเคลื่อนไหวใดๆ”
“ตอนนี้คุณบอกฉันว่าลู่เฟิงหายไปแล้ว คุณหมายความว่าคนที่ฉันจัดการนั้นตาบอดหมดใช่ไหม”
ซาโตะ โซสึเกะโกรธมากขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่เขาพูด และมือของเขาก็กระแทกโต๊ะอย่างต่อเนื่อง
เมื่อได้ยินเช่นนี้พวกผู้ชายก็พูดไม่ออก
แน่นอนว่าเขารู้อยู่แล้วว่าเนื่องจากซาโตะ โซสุเกะส่งพวกเขามา นั่นหมายความว่าซาโตะ โซสุเกะแน่ใจว่าลู่เฟิงอยู่กับคาโตะ ทาโร่
หากเป็นอย่างนั้น ซาโตะ โซสึเกะคงไม่ทำสิ่งที่ไร้ความหมายและเสียเวลาเช่นนี้แน่นอน
แต่เขาไม่สามารถพบ Lu Feng ได้เลยจริงๆ!
”ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน?”
ซาโตะ โซสึเกะ ถามอย่างเย็นชา
“พวกเราอพยพออกไปแล้ว”
ผู้ใต้บังคับบัญชาลังเลอยู่ครึ่งวินาทีแล้วตอบอย่างตรงไปตรงมา
“ใครบอกให้คุณถอนตัว?”
“ภารกิจของฉันสำหรับคุณคือการนำลู่เฟิงกลับมาหาฉัน!”
“ตอนนี้คุณยังทำภารกิจไม่สำเร็จ ใครมอบอำนาจให้คุณถอนตัว?”
หลังจากที่ซาโตะ โซสึเกะตะโกนเช่นนี้ ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาก็พูดไม่ออกและไม่สามารถหาคำพูดใดมาตอบได้
เป็นที่ชัดเจนว่าซาโตะ โซสึเกะพูดแบบนี้เพราะเขากำลังโกรธ และด้วยเหตุนี้เขาจึงทำตัวไม่สมเหตุสมผลและเสียสติไป
อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาถึงสถานะของซาโตะ โซสึเกะแล้ว พวกเขาจะสามารถทำอะไรได้บ้างแม้ว่าจะไม่พอใจ?
“ตอนนี้ให้หันกลับทันที”
ซาโตะ โซสึเกะ ผงะถอยอย่างเย็นชาแล้วออกคำสั่งอีกครั้ง
“ท่านครับ เรา…”
ผู้ใต้บังคับบัญชาขบฟันแน่น เขาไม่รู้จริงๆ ว่าการหันหลังกลับตอนนี้คืออะไร
“ล้อมบ้านของคาโตะ ทาโร่ต่อไป คราวนี้ฉันจะไปค้นเอง!”
หลังจากที่ซาโตะ โซสึเกะพูดเช่นนี้ ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาก็ทำได้เพียงพยักหน้าเห็นด้วย
”ฮึ่ม!”
ซาโตะ โซสึเกะ ผงะถอยอีกครั้งและวางสายไป
”ไอ้พวกไร้ค่า! พวกไร้ค่าทั้งหลาย!”
“ถ้าพวกเขาไม่สามารถจัดการแม้แต่เรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ ฉันจะให้พวกเขาช่วยอะไรได้ล่ะ”
ซาโตะ โซสึเกะ วางโทรศัพท์มือถือลงบนโต๊ะ
โชตะ มัตสึดะที่อยู่ข้างๆ เขายังคงนิ่งเงียบ และไม่กล้าที่จะพูดอะไรสักคำ
ในความเป็นจริง โชตะ มัตสึดะกำลังอยู่ในอารมณ์ดีทีเดียวในขณะนี้
ก่อนหน้านี้ ซาโตะ โซสึเกะได้ขอให้คนอื่นๆ จัดการกับลู่เฟิง และไม่ยอมปล่อยมัตสึดะ โชตะไป นี่พิสูจน์ได้ว่าซาโตะ โซสุเกะผิดหวังกับมัตสึดะ โชตะมาก ดังนั้นเขาจึงไม่ปล่อยให้เขาทำหน้าที่นั้น
แต่บัดนี้ผู้คนที่ซาโตะ โซสึเกะจัดเตรียมไว้กลับไม่ทำให้สิ่งต่างๆ สำเร็จ
หากคนจัดครั้งนี้ทำได้ดีมากๆ จะทำให้โชตะ มัตสึดะดูไร้ค่าขึ้นไปอีก
ในเวลานี้ทุกคนต่างก็ไร้ประโยชน์ ดังนั้น โชตะ มัตสึดะจึงอยู่ในอารมณ์ดีโดยธรรมชาติ
”ฉันไม่สามารถพึ่งพาพวกเขาได้จริงๆ”
ซาโตะ โซสึเกะพูดและหันศีรษะช้าๆ เพื่อมองมัตสึดะ โชตะ
แต่โชตะ มัตสึดะยังไม่กล้าที่จะพูดอะไร เพียงแต่พยักหน้าเงียบๆ
“เตรียมรถแล้วไปบ้านคาโตะ ทาโร่กันเถอะ”
ซาโตะ โซสึเกะพูด จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาอีกครั้งแล้วโทรออกสองสามครั้ง
“ท่านครับ ทำไมผมไม่ไปล่ะครับ”
“คุณจะปลอดภัยกว่าเมื่ออยู่ที่บ้าน”
โชตะ มัตสึดะ ก้าวไปข้างหน้าพร้อมแนะนำด้วยเสียงต่ำ