by “คุณลู่ ผมยังมีเรื่องที่ต้องทำอีก”
“ถ้าคุณมีอะไรจะพูดก็โทรมาหาฉันอีกครั้งได้เลย”
หลังจากพูดจบ คาโตะ ทาโร่ ก็ยืนขึ้นและเดินออกไป
ลู่เฟิงยินดีที่จะปล่อยให้เขาอยู่เพราะเขาเชื่อใจเขา
และแน่นอนว่าคาโตะ ทาโร่ ไม่ต้องการทำให้ลู่เฟิงผิดหวัง
เขาจึงเลือกที่จะออกไปอย่างใจกว้างและมอบห้องรับรองให้กับลู่เฟิงและซาโตะ โซสุเกะ
“ตอนนี้คาโตะ ทาโร่ กลายเป็นคนใจกว้างมากขึ้นแล้ว”
“เท่าที่ฉันทราบ เขาไม่ได้เป็นแบบนั้น”
ซาโตะ โซสึเกะ เฝ้าดูคาโตะ ทาโร่จากไป แล้วก็หัวเราะทันทีและพูดว่า
”จริงหรือ?”
ลู่เฟิงหันกลับไปมองและรินชาใส่ถ้วย
เดิมทีซาโตะ โซสึเกะกำลังรอให้ลู่เฟิงเทชาให้เขา แต่เขากลับพบว่าลู่เฟิงไม่มีความตั้งใจที่จะเทชาให้เขาเลย เขาจึงต้องไอเบาๆ แล้วหยิบกาน้ำชาขึ้นมาเพื่อเทชาเอง
“ครับคุณลู่”
“มีคำกล่าวในแดนมังกรว่า ‘การเปลี่ยนแปลงธรรมชาติของตนเองนั้นยาก แต่การเปลี่ยนแปลงประเทศนั้นง่าย’
ดังนั้นฉันจึงรู้สึกประหลาดใจมากในสิ่งที่คาโตะ ทาโร่ทำ”
ซาโตะ โซสึเกะ มองดูลู่เฟิงและยิ้มอย่างมีความหมาย
ลู่เฟิงเข้าใจสิ่งที่เขาหมายถึง
ซาโตะ โซสึเกะกล่าวว่าตัวละครของคาโตะ ทาโร่ไม่ได้เป็นเช่นนั้น แต่เขากลับทำสิ่งนั้นในคราวนี้ แล้วซาโตะ โซสึเกะก็พูดว่า การเปลี่ยนแปลงธรรมชาติของตนเองเป็นเรื่องยาก
นั่นหมายความว่า Kato Taro จงใจแสดงกิริยาเสแสร้งต่อหน้า Lu Feng หรือไม่?
อย่างไรก็ตาม ลู่เฟิงส่ายหัวเล็กน้อยและหัวเราะเยาะ
เขาดูถูกการยั่วยุระดับต่ำของซาโตะ โซสึเกะอย่างมาก
“คุณซาโตะ ถ้าคุณมีอะไรจะพูดก็พูดมาได้เลย”
”ทุกคนยุ่งมาก ไม่จำเป็นต้องพูดอ้อมค้อม”
ลู่เฟิงหยิบถ้วยชาขึ้นมาและตอบด้วยน้ำเสียงเฉยเมย
“ก็ไม่เป็นไร”
“แล้วฉันจะพูดสิ่งที่ฉันอยากจะพูด”
ซาโตะ โซสึเกะไอเบาๆ จากนั้นจึงวางถ้วยชาที่อยู่ในมือลง
ลู่เฟิงจิบชาอย่างเงียบๆ รอคำพูดต่อไปของซาโตะ โซสึเกะ
“คุณลู่เป็นคนฉลาด”
“คนฉลาดควรตัดสินใจอย่างชาญฉลาด”
”คุณคิดอย่างไร?”
ซาโตะ โซสึเกะ มองไปที่ลู่เฟิงและถามด้วยรอยยิ้มจางๆ
หลังจากได้ยินสิ่งที่ซาโตะ โซสึเกะพูด ลู่เฟิงก็ขมวดคิ้วและยืนขึ้นในวินาทีต่อมา
“คุณลู่ นี่คืออะไร?”
ซาโตะ โซสึเกะตกตะลึงและลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
“ฉันบอกว่า ถ้าคุณมีอะไรจะพูด ก็พูดมาตรงๆ เลย ไม่ต้องพูดอ้อมค้อม”
“แต่คุณซาโตะ คุณดูเหมือนจะไม่เข้าใจสิ่งที่ฉันหมายถึง”
“เมื่อคุณไม่เข้าใจสิ่งที่ฉันพูด ก็ไม่จำเป็นต้องพูดอีก”
หลังจากที่ลู่เฟิงพูดจบ เขาก็เตรียมตัวออกเดินทาง
“คุณลู่!”
ซาโตะ โซสึเกะก้าวไปข้างหน้าสองก้าวอย่างรวดเร็วและเรียกลู่เฟิง
อย่างไรก็ตาม ลู่เฟิงไม่สนใจและเดินต่อไปข้างหน้า
“คุณลู่ สิ่งที่ฉันต้องการพูดนั้นเกี่ยวข้องกับคุณ กับหลงกัว และยิ่งไปกว่านั้นเกี่ยวข้องกับการที่คุณจะสามารถกลับไปยังหลงกัวได้หรือไม่”
เมื่อเห็นว่าลู่เฟิงกำลังจะจากไปจริงๆ ซาโตะ โซสึเกะก็เริ่มพูดคุยเรื่องธุรกิจทันที
“แล้วไงต่อ? คุณอยากจะแสดงอะไร?”
ลู่เฟิงเงียบไปสองวินาทีแต่ก็ยังคงหยุดอยู่
เมื่อถึงเวลานี้ หากซาโตะ โซสึเกะไม่สามารถเสนอเงื่อนไขที่ลู่เฟิงเห็นคุณค่าได้ ลู่เฟิงก็จะเพิกเฉยต่อเขาอย่างแน่นอน
ลู่เฟิงเข้าใจหลักการนี้ และซาโตะ โซสุเกะก็เข้าใจเช่นกัน
ดังนั้น ในที่สุด ลู่เฟิงจึงตัดสินใจฟังสิ่งที่ซาโตะ โซสุเกะจะพูด
“คุณลู่ ฉันคิดว่าคุณเป็นคนฉลาด ดังนั้นคุณควรเลือกอย่างชาญฉลาด”
“และทางเลือกอันชาญฉลาดคือการตัดความสัมพันธ์กับคาโตะ ทาโร่ และเราทั้งสองจะทำงานร่วมกันอย่างจริงใจ”
ซาโตะ โซสึเกะ มองไปที่ลู่เฟิงและในที่สุดก็แสดงความคิดที่แท้จริงของเขาออกมา
อย่างไรก็ตาม เมื่อลู่เฟิงได้ยินสิ่งที่ซาโตะ โซสึเกะพูด มีเพียงรอยยิ้มเยาะเย้ยในดวงตาของเขา
มาถึงขนาดนี้แล้ว มันดูไร้สาระไหมที่ ซาโตะ โซสึเกะ พูดแบบนี้?
ก่อนหน้านี้ เมื่อซาโตะ โซสึเกะมีอำนาจ เขาเป็นคนหยิ่งยะโสมากถึงขนาดดูถูกหลู่เฟิงด้วยซ้ำ
ตอนนี้สถานการณ์สิ้นหวังแล้ว คุณเริ่มพูดแบบนี้อีกแล้วเหรอ?
มันเหมือนกับสองฝ่ายต่อสู้กันอยู่ในสนามรบ ในตอนแรก อีกฝ่ายกำลังก้าวไปข้างหน้าทีละก้าว อยากจะฆ่าคนฝ่ายของ Lu Feng ทั้งหมด
และเมื่อลู่เฟิงนำลูกน้องของเขาโจมตีกลับ อีกฝ่ายก็เกือบจะพ่ายแพ้แล้ว และบอกทันทีว่าพวกเขาเป็นเพื่อนกันและไม่ควรสู้กัน นี่มันไร้สาระสิ้นดีใช่มั้ย?
ในขณะนี้ ซาโตะ โซสุเกะ ก็เห็นรอยยิ้มเย้ยหยันบนใบหน้าของลู่เฟิงเช่นกัน
“คุณลู่ ฉันยังพูดไม่จบเลย โปรดอย่ารีบตัดสินใจ”
หลังจากที่ซาโตะ โซสึเกะพูดสิ่งนี้ ลู่เฟิงก็หันตัวกลับมาช้าๆ และนั่งลงบนเก้าอี้
เขาอยากฟังสิ่งที่ซาโตะ โซสึเกะจะพูดอย่างตั้งใจ
“คุณลู่ เราเคยร่วมมือกันมาก่อนแล้ว ดังนั้นการร่วมมือกันอีกครั้งจึงไม่ใช่เรื่องยาก”
“ตราบใดที่พวกเราทั้งสองร่วมมือกัน ไม่มีใครสามารถเอาชนะเราได้”
”คุณจะได้รับผลประโยชน์สูงสุดก็ต่อเมื่อร่วมมือกับฉันเท่านั้น”
ซาโตะ โซสึเกะก็นั่งลงและมองดูลู่เฟิงด้วยสายตาที่จริงจังมาก
อย่างไรก็ตาม ลู่เฟิงไม่ได้ตอบสนองใดๆ ต่อคำพูดของซาโตะ โซสุเกะ
เพราะคำพูดเหล่านี้เป็นเพียงเรื่องไร้สาระที่ไม่เกี่ยวข้องและไม่จำเป็นต้องตอบเลย