หาก ฮั่นเหม่ยชิง ยังคงอยู่ในใจของเธอ
ถ้าเธอรัก เซียว ฉางคุน การ์ดความคิดถึงของ เซียว ชางคุน จะต้องตายอย่างแน่นอน แต่ในเวลานี้ ฮั่น เหม่ยชิง ได้ตัดสินใจที่จะก้าวไปข้างหน้าแล้ว ดังนั้นคำพูดของ เซียว ชางคุน จึงไม่มีผลกระทบทางอารมณ์ต่อเธอเลย เธอตัวเล็ก เขายิ้มขอโทษแล้วพูดว่า “ขอโทษนะ ช่างคุน ลาวเหอเขารอฉันอยู่ข้างล่าง เรามีเรื่องต้องทำกันทั้งคู่ ทำไมไม่รออีกวันล่ะ ไว้กินข้าวเย็นด้วยกันอีกวันนะ ฉันจะ ปฏิบัติต่อคุณ”
เซียว ชางคุน ไม่ได้คาดหวังว่าการ์ดความคิดถึงจะยิงผิด
ความคิดเดิมของเขาคือใช้บัตรคิดถึงเพื่อให้ หาน เหม่ยชิง ไปกินข้าวกับเขาใกล้โรงเรียน จากนั้นใช้โอกาสนี้พาเธอไปเยี่ยมชมสถานที่เก่าและไปเยี่ยมเยียนอย่างลับๆ
ท้ายที่สุดแล้ว หากคุณต้องการจุดประกายความสัมพันธ์เก่าๆ การกลับมาที่เก่าคือวิธีที่ดีที่สุด อย่าห้ามเลย
นี่เป็นเช่นเดียวกับซุปดั้งเดิมและอาหารดั้งเดิม
แต่เขาไม่เคยคาดหวังว่าการแสดงออกของ ฮั่น เหม่ยชิง จะไม่เปลี่ยนไปเลย ไม่มีความเขินอาย ความประหม่า ความกังวลใจ หรือความตื่นตระหนกเหมือนกวาง
เธอปฏิเสธตัวเองอย่างเรียบง่ายและสุภาพ เช่นเดียวกับที่เธอปฏิเสธเพื่อนธรรมดาๆ
เซียว ชางคุน รู้สึกหดหู่มากยิ่งขึ้นเมื่อได้ยินว่า เหอ หยวนเจียง กำลังรอ ฮัน เหม่ยชิง เมื่อเขาคิดถึง ฮั่น เหม่ยชิง ที่เรียกเขาว่าลาวเหอ อย่างเสน่หาต่อหน้าเขา เขารู้สึกไม่มีความสุขมากยิ่งขึ้น
ดังนั้นเขาจึงใช้กลวิธีของคนขี้โกงได้เพียงสามสิบหกเท่านั้นเพื่อล่าถอยและสร้างความก้าวหน้าและหัวเราะเยาะตัวเอง: “เฮ้ ดูเหมือนว่า ลาวเหอ จะเป็นคนดีจริงๆ หลังจากที่คุณรวมตัวกับเขาแล้ว คุณจะไม่ ยังสามารถอวดเพื่อนร่วมชั้นเก่าของคุณได้” ถึงเวลาคิดออกแล้ว”
ความแตกต่างระหว่าง ฮั่น เหม่ยชิง และ เซียว ชางคุน ก็คือ เซียว ชางคุน มีความคิดอยู่ในใจ 10,000 ข้อ แต่มี 5,000 ข้อที่ไม่กล้าพูด และ 4,999 คนในนั้นไม่อยากพูด สิ่งเดียวที่เขาพูดนั้นคดเคี้ยวและสับสน ไม่มีความเห็น.
บางทีเขาอาจไม่เป็นแบบนี้มาก่อน แต่ทันทีที่เขาตัดสินใจที่จะยับยั้งชั่งใจ และบูดบึ้ง มันก็เหมือนกับว่ามีประตูถูกติดตั้งไว้ในใจของเขา และความคิดที่ขัดขวางเขาก็จะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
ฮั่น เหม่ยชิง แตกต่าง เธอมีบุคลิกที่ตรงไปตรงมา กล้าที่จะรักและเกลียด หลังจากที่อาศัยอยู่ทางตะวันตกมาหลายปี เธอไม่มีความละเอียดอ่อนอย่างที่ชาวตะวันออกมักมี เธอมักจะพูดในสิ่งที่เธอต้องการและทำทุกอย่างที่เธอต้องการ . ซ่อนหรือเหน็บไว้.
ดังนั้น เมื่อเห็นว่า เซียว ฉางคุน ดูเหมือนจะบ่นเรื่องการปฏิเสธคำเชิญของเขา เขาจึงพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า: “ฉันขอโทษจริงๆ ฉางคุน เลาเหอ กับฉันกำลังวางแผนจะจัดงานแต่งงานเร็วๆ นี้ เขาขอให้ฉันกลับไปตัดสินใจ รายชื่อแขกด้วยกัน หลังจากตัดสินใจรายชื่อแล้วเราต้องเริ่มเขียนคำเชิญดังนั้นวันนี้ทำไม่ได้จริงๆ เอาไว้วันอื่นฉันจะทำวันอื่นแน่นอน!”
เซียว ฉางคุน ตกตะลึงอย่างสิ้นเชิงกับคำว่า “งานแต่งงานเสร็จแล้ว” เขารู้สึกเย็น ขาของเขาอ่อนแรง มือของเขาชา และแม้แต่ปากของเขาก็ขมขื่นและฝาด
เขาไม่ฟังสิ่งที่ ฮั่น เหม่ยชิง พูดต่อไปเลย
เขาแค่จ้องมอง ฮัน เหม่ยชิง อย่างตกตะลึง ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้หญิงคนนี้ที่รักเขามาสามสิบปีกำลังจะแต่งงานกับคนอื่นจริงๆ!
อย่างไรก็ตาม ฮั่น เหม่ยชิง ไม่ได้รอให้เขากลับมามีสติ เมื่อเห็นว่าเวลาล่าช้าไปมาก เธอจึงพูดกับ เซียว ชางคุน: “ชางคุน ฉันต้องไปจริงๆ แล้วไว้คุยกันทีหลัง ลาก่อน!”
หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็หันกลับอย่างรวดเร็วและลงไปชั้นล่าง ปล่อยให้ เซียว ชางคุน ยืนอยู่ที่นั่นอย่างหดหู่
ในเวลานี้ สมองของ เซียว ชางคุน ว่างเปล่าไปหมด และเขาก็ยืนอยู่ที่นั่นอย่างว่างเปล่าและไม่เคลื่อนไหว
นักเรียนคนหนึ่งเดินผ่านเขาไปและถามอย่างสงสัย: “รองประธานาธิบดี เซียว คุณยืนอยู่ที่นี่เพื่ออะไร”
หลังจากพูดจบ เขาพูดด้วยความประหลาดใจ: “รองประธานาธิบดีเซียว คุณ…ร้องไห้ทำไม? คุณโอเคไหม!”
เศร้าใจจริงๆเซียวซางคุน แก่แล้วยังไม่รู้จักปลง รุ่นนี้มีความสุขกับลูกหลานได้แล้ว
วันนี้มาลงตอนใหม่ให้แต่เช้า
ขอบคุณadmin
บางครั้ง การหวนคิดถึงวันที่มีความสุขคงเป็นเหมือนฝันดี ที่ไม่อยากตื่นขึ้นมาพบกับความจริงที่เจ็บปวด
ถ้าตอนเหม่ยชิงกลับมาใหม่ๆ
ยอมใจแข็ง หย่ากับหม่าลาน
แยกทางยอมทิ้งทุกอย่างออกบ้าน
ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่แต่แรกก็จบแล้วแท้ๆ
แต่ก็นะ ผู้แต่งวางบุคลิกไว้ให้เป็นคนแบบนี้ ให้เย่เฉินได้ปวดหัวเล่นๆวนไปกับครอบครัวนี้
เฉพาะงานแต่งน่าจะเบี่ยงออกจากเมนเรื่อง
และยืดไปได้อีกอย่างน้อยๆ 10 ตอน