ในขณะนี้ เมื่อเห็น Qin Changsheng และอีกสองคนนอนอยู่บนพื้น โดยเฉพาะ Qin Changsheng ที่หยิ่งผยอง คนใหญ่คนโตทั้งหมดที่ติดตาม Qin Changsheng ต่างก็ตัวสั่นด้วยความกลัว
พวกเขาล้วนหยิ่งยโสในชีวิตประจำวัน คำพูดเพียงคำเดียวสามารถตัดสินชีวิตและความตายของผู้คนมากมายได้ พวกเขามีสถานะทางสังคมที่สูงมาก และทุกคำพูดและการกระทำของพวกเขาล้วนเป็นที่ยกย่องของผู้อื่น
แต่ในขณะนั้น หลายคนมีขาสั่นและริมฝีปากซีด!
ฉินฉางเซิง ผู้ที่ถูกเรียกขานว่าผู้อาวุโสและปรมาจารย์อันดับหนึ่งของจีน ถูกพ่ายแพ้แล้ว!
ใครบ้างล่ะที่คิดว่าแม้ว่าปรมาจารย์ผู้มากประสบการณ์ของจีนจะออกมาทั้งหมด พวกเขาก็ไม่สามารถทำอะไรกับหลัวหวู่จีได้!
กระดูกนิ้วของซิสเตอร์เซียงสั่นระริกในฝูงชน คราวนี้ครอบครัวของเธอกำลังจะจบสิ้นแล้ว บางทีหลัวอู๋จีอาจจะไม่ไล่ตามคนอื่น แต่ครอบครัวของเธอคงหนีไม่พ้นอย่างแน่นอน!
เพราะสิ่งที่ครอบครัวของเธอทำเพื่อฉินฉางเซิงนั้นไม่อาจให้อภัยได้อย่างแน่นอน!
ซิสเตอร์เซียงยิ้มอย่างขมขื่น มองไปที่ชายคนหนึ่งซึ่งกำลังเดินช้าๆ เข้ามาหาเธอด้วยท่าทีเฉยเมยและแปลกประหลาด!
หลัว วูจิ!
สามคำนี้เปรียบเสมือนฝันร้าย ซิสเตอร์เซียงเชื่อว่าสามคำนี้จะไม่เพียงแต่เป็นตัวแทนของบุคคลอันดับหนึ่งของจีนเท่านั้น แต่ยังหมายถึงจุดสูงสุดของจีนในอนาคตอีกด้วย
แต่มันคือตำนานแห่งยุค!
“น่าเสียดาย ฉันคิดว่าฉันมองเห็นคุณลั่วได้ชัดเจน แต่สุดท้ายแล้วฉันกลับไม่มองการณ์ไกล” ฉินกั๋วฮ่าวถอนหายใจ เดิมทีเขาคิดว่าลั่วเฉินเป็นชายหนุ่มที่โดดเด่นที่สุดในจีนในรอบร้อยปีที่ผ่านมา
แต่จนกระทั่งถึงขณะนี้ ฉินฉางเซิงจึงตระหนักว่าเขาคิดผิด!
“ฉันกลัวว่าหลังจากการต่อสู้ครั้งนี้ คุณลั่วจะได้รับการเคารพนับถือเป็นเพียงตำนานและกลายเป็นตำนานของรุ่นต่อๆ ไป!” ฉินกัวฮ่าวถอนหายใจ
ฆ่าอัศวินสามคนในห้องน้ำชา!
คนๆ หนึ่งได้เผชิญหน้ากับปรมาจารย์ชาวจีนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสามคน และเอาชนะพวกเขาทั้งหมดได้ด้วยฝ่ามือเพียงครั้งเดียว หมัดเพียงครั้งเดียว และเตะเพียงครั้งเดียว!
นี่มันพลังที่ยิ่งใหญ่จริงๆ!
งดงามยิ่งนัก!
ที่สำคัญที่สุดคือหลัวเฉินยังหนุ่มอยู่เลย อายุแค่ยี่สิบต้นๆ เท่านั้นเอง แม้จะอายุน้อยขนาดนี้ แต่เขาก็มาถึงจุดที่ผู้คนต้องยกย่องเขาแล้ว!
ความสำเร็จนี้เกินจินตนาการของทุกคน
ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากการต่อสู้ครั้งนี้ ฉันกลัวว่าตราบใดที่ปรมาจารย์ที่ซ่อนเร้นหลักของจีนยังไม่ออกมา ในจีนอันกว้างใหญ่นี้ ไม่มีใครในประเทศทั้งประเทศจะกล้ายั่วโมโหชิงคานหลัวเฉิน!
แม้แต่ฉินฉางเซิงก็ยังพ่ายแพ้
ในโลกนี้ยังมีใครอีกไหมที่ยังไม่ยอมรับเรื่องนี้?
ใครจะกล้าขัดขืนอีก?
นักบวชเต๋าชราก็ถอนหายใจเช่นกันและมองไปที่ฉินฉางเซิงซึ่งนอนอยู่บนพื้นด้วยสายตาที่มัวหมอง
“จริงๆ แล้ว ฉันอยากจะเตือนคุณเสมอในตอนนั้นว่าคุณหลัวไม่ได้เรียบง่ายอย่างที่คุณคิด”
ฉินฉางเซิงและอีกสามคนยิ้มอย่างขมขื่น เขาคือทรราชผู้ทรงพลังที่สุดในโลก แต่แม้แต่กษัตริย์กึ่งกษัตริย์ทั้งสองก็ยังถูกเขาข่มเหงได้
คิดดูสิว่าเมื่อก่อนเขาทรงพลังขนาดไหน?
จะเป็นเรื่องน่ายินดีเพียงใดหากชายคนหนึ่งที่มีดาบเพียงเล่มเดียวสามารถปราบปรามเจ้านายแห่ง 36 ประเทศได้?
แต่ต่อหน้าหลัวเฉิน เขากลับเหมือนหมาจรจัด ชื่อเสียงที่สั่งสมมาตลอดชีวิตของเขาถูกทำลายจนหมดสิ้นในวันนี้!
ผู้คนบนภูเขาใหญ่อันโด่งดังต่างพากันเงียบกริบ หลัวอู่จีกลายเป็นบุคคลสำคัญไปแล้ว หากบุคคลในตำนานที่ภูเขาใหญ่อันโด่งดังประกาศตนไม่ปรากฏตัวขึ้น ก็คงเป็นไปไม่ได้ที่ใครจะเป็นคู่ต่อสู้ของหลัวเฉินได้
แล้วตำนานที่ประกาศตัวเองเหล่านั้นจะออกมาได้ง่ายๆ ได้อย่างไร?
กล่าวอีกนัยหนึ่ง ในปัจจุบันนี้ไม่มีใครในประเทศจีนที่สามารถตรวจสอบและถ่วงดุล Luo Chen ได้!
และฉินฉางเซิงเกลียด!
แต่เขาไม่ได้เกลียดหลัวเฉิน แต่เกลียดพระราชวังเต๋าคุนหลุน!
“ลาฮา เจ้าตระกูลคุนหลุนทำให้ข้าเข้าใจผิดแล้ว คงจะไม่เกินจริงนักที่จะบอกว่าคนเก่งเช่นนี้หาได้ยากในโลกนี้ในอีกหลายพันปีข้างหน้า แต่เจ้าบอกข้าว่าเขาเป็นเพียงผู้น้อย และขอให้ข้าจัดการเขางั้นหรือ?”
“ถึงแม้คนแบบนี้จะด้อยกว่าราชาต่างดาว แต่ก็ไม่ได้ต่างอะไรจากเขามากนัก คุนหลุน เจ้ากล้าดีอย่างไร ถึงได้โกงข้าเช่นนี้” ฉินฉางเซิงคำราม พลังการฝึกฝนของเขาสูญสลายไปอย่างสิ้นเชิง และเพื่อนรักทั้งสองของเขาก็ประสบกับหายนะครั้งใหญ่เช่นกัน!
ทันใดนั้นเอง เขาก็ตระหนักได้ว่า คนอย่างหลัวอู๋จี คู่ต่อสู้เช่นนี้ แม้จะเป็นตำนาน แต่ผลลัพธ์ก็ยังไม่แน่นอน เขา ฉินฉางเซิง จะเป็นคู่ต่อสู้ของคู่ต่อสู้ได้อย่างไร
ลาฮาเองก็ตกตะลึงไม่แพ้กัน แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่คาดคิดว่าจะมีมังกรซ่อนตัวอยู่ในโลกมนุษย์
ในประเทศที่กว้างใหญ่ไพศาลเช่นจีน ในยุคที่พลังจิตวิญญาณยังไม่แข็งแกร่ง กลับมีบุคคลที่ยิ่งใหญ่เกิดขึ้น!
คำพูดของฉินฉางเซิงนั้นถูกต้อง ถึงแม้ว่าคนผู้นี้จะอยู่ในยุคโบราณที่พลังวิญญาณยังไม่หมดสิ้น แต่คนผู้นี้ก็ถูกกำหนดให้ก่อกวนโลกและไม่ต้องกลัวใคร!
แม้ว่าคุนหลุนจะเป็นที่รู้จักในฐานะบ้านเกิดของเทพเจ้า แต่ต้นกำเนิดและภูมิหลังของเมืองนี้ไม่อาจจินตนาการได้!
แต่ในขณะนี้ ลาฮาไม่สามารถช่วยแต่กังวลเกี่ยวกับคุนหลุนได้
แม้ว่าเขาจะไปขัดใจชายหนุ่มผู้มีแววดีเช่นนี้ แต่คุนหลุนจะยังคงยืนหยัดอย่างภาคภูมิใจในโลกอนาคตได้จริงหรือ?
หลัวเฉินเดินไปข้างหน้าฉินฉางเซิงอย่างใจเย็น!
“โลกนี้มันยุติธรรม อย่างน้อยก็ต่อหน้าฉันนะ หลัวอู๋จี ถ้าทำผิดก็ต้องรับผลที่ตามมา!”
“ซวบ!” หลัวเฉินประสานนิ้วเข้าด้วยกันเหมือนดาบ และฟาดเพียงครั้งเดียว หัวก็พุ่งขึ้น
นั่นคือหัวของลาฮาที่กำลังกลิ้งลงสู่พื้นโดยตรง
ในขณะนี้ พวกตัวใหญ่ทั้งหมดที่ติดตาม Qin Changsheng คุกเข่าลง!
เพราะในสายตาพวกเขา ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาเป็นเพียงตำนาน!
“คุณไม่คิดว่ามันสายเกินไปที่จะคุกเข่าลงตอนนี้เหรอ?” หลัวเฉินยิ้มเยาะ
“เจ้าไม่ได้มางานเลี้ยงของข้า แต่ไปงานเลี้ยงของฉินฉางเซิง ข้า หลัวหวู่จี้ จะไม่โทษเจ้า!”
“ฉัน หลัวหวู่จี้ ไม่ได้ตระหนี่ขนาดนั้น!”
“แต่ถ้าท่านกล้าที่จะติดตามฉินฉางเซิงไปยังอ่าวผานหลงเพื่อสร้างปัญหา นั่นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง” หลัวเฉินพ่นลมอย่างเย็นชา
คำพูดของหลัวเฉินสะท้อนให้เห็นทัศนคติของเขาอย่างชัดเจน เหล่าผู้มีอำนาจจากทั่วทุกสารทิศต่างหวาดกลัวจนตัวสั่น แม้หลัวเฉินจะไม่แตะต้องพวกเขาในวันนี้ แต่อาจารย์จางก็คงจะจัดการพวกเขาทีละคนในอนาคต!
“เอาล่ะ ถึงเวลาจบรายการบันเทิงแล้ว” หลัวเฉินพูดขณะที่เขาเตรียมจะโจมตีฉินฉางเซิง
ขณะที่ลั่วเฉินกำลังจะลงมือปฏิบัติ เสียงวิตกกังวลก็ดังขึ้นทันที
“หลัวอู๋จี เดี๋ยวก่อน!”
ทุกคนมองไปในทิศทางของเสียงและเห็นร่างหนึ่งบินอย่างรวดเร็วในระยะไกล ในที่สุดก็มายืนอยู่ระหว่างหลัวเฉินและฉินฉางเซิง
บุคคลนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคุณหยาน คนที่เล่นหมากรุกกับคุณหยางในหลงตู
“คุณฆ่าเขาไม่ได้” คุณหยานถอนหายใจด้วยความโล่งอก ก่อนจะมาถึงในที่สุด
ทันทีที่เขาเห็นนายหยาน สีหน้าของฉินกัวหาวก็ตกตะลึงขึ้นมาทันที
คนอื่นอาจไม่รู้ที่มาของนายหยาน แต่ฉินกั๋วหาวเคยได้ยินเรื่องราวของเขามาบ้าง บุคคลผู้นี้ถูกส่งมาโดยเหล่าตัวละครในตำนานในเกมสยองขวัญเพื่อดูแลประเทศจีน!
จะพูดว่าเขาเป็นตัวแทนของตำนานที่อยู่ในเกมสยองขวัญมาตลอดก็คงไม่เกินจริงนัก
เมื่อ Qin Changsheng เห็น Mr. Yan เขาก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ จากนั้นเขาก็ดูโล่งใจ
เมื่อมีนายหยานอยู่ที่นี่ ชีวิตของเขาจึงได้รับการช่วยเหลือในวันนี้
“คุณจะหยุดฉันเหรอ?” หลัวเฉินมองไปที่นายหยาน
ความแข็งแกร่งของนายหยานไม่ได้สูงขนาดนั้น แม้จะต่ำกว่าฉินกัวฮ่าวและอีกสองคนเพียงเล็กน้อย
“พูดแบบนั้นก็ได้ นามสกุลฉันคือหยาน และฉันก็เป็นตัวแทนของบุคคลในตำนานของจีน” คำพูดของคุณหยานนั้นดูคุกคามอย่างเห็นได้ชัด
“ฉันอยากฆ่าเขา” หลัวเฉินพูดอีกครั้งด้วยสีหน้าเย็นชาไม่แพ้กัน
“พี่ลั่ว ฉันเกรงว่าเราจะฆ่าเขาไม่ได้จริงๆ”
สิ่งที่น่าประหลาดใจคือซูหลิงชู่พูดจริงๆ
เรื่องนี้ทำให้ลั่วเฉินประหลาดใจ เขาไม่คิดว่าซูหลิงชูจะพูดแบบนั้น “พี่ลั่ว จางจวิ้นเจี้ยนมีปัญหาที่ต่างประเทศ เราต้องให้เขาช่วยแก้ไข” ซูหลิงชูอธิบายอย่างหมดหนทาง