บทที่ 7495 ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

เหตุผลที่เขาไม่เคยฆ่าใครจนถึงตอนนี้ ไม่ใช่เพราะเขาไม่ได้เลวร้ายพอ แต่เพราะเขาไม่เคยเจออะไรที่ทำให้เขาอยากฆ่าเลย ถ้าเขาเจอแบบนั้น เขาจะฆ่าทันที

การปล่อยคนเช่นนี้กลับคืนสู่สังคมจะเป็นภัยคุกคามครั้งใหญ่ต่อสังคม แต่ เย่เฉิน ถือว่าตนเองเป็นสุภาพบุรุษและไม่ต้องการและไม่เต็มใจที่จะดำเนินการใดๆ ต่อชายหนุ่มเช่นนี้

การให้คำแนะนำทางจิตวิทยาแก่เขาอาจช่วยป้องกันไม่ให้เขาไปรังแกคนซื่อสัตย์โดยไม่ไตร่ตรอง และในขณะเดียวกันก็ช่วยให้เขาเลือกที่จะต่อสู้กับคนเลวๆ ได้ด้วยตัวเอง

หากเขาลงโทษคนชั่วคนอื่น ก็ถือว่าเขาได้ไถ่โทษตัวเองแล้ว หากเขาถูกลงโทษโดยคนชั่วคนอื่น ก็ถือว่าเขาสมควรได้รับเคราะห์กรรม ไม่ว่าอย่างไรก็ถือเป็นเรื่องดี

เหตุผลที่ เย่เฉิน ใช้คำพูดและการกระทำยั่วยุเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็เพื่อให้เขาได้พบกับภาวะวิตกกังวลนั้นเอง หากเขาไม่เคยเข้าสู่หรือประสบกับภาวะนี้มาก่อน การพึ่งพาคำแนะนำทางจิตวิทยาก็คงไร้ประโยชน์

แต่แรงกระตุ้นที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นหลายชั้นที่เขาเพิ่งสัมผัสได้นั้น ทำให้เขาสัมผัสได้ถึงความรู้สึกอยากฆ่าใครสักคนอย่างแท้จริง ในเวลานี้ เมื่อประกอบกับแรงกระตุ้นทางจิตวิทยาที่ทำให้เขาต่อต้านผู้คนที่เลวร้าย โหดร้ายที่สุด และน่าสาปแช่งที่สุด เขาก็สามารถค้นพบสภาวะนั้นได้ในทันที

ตามที่คาดไว้ ดวงตาของบรูซ บราวน์ แดงก่ำในเวลานี้ และกำปั้นของเขากำแน่นมากจนเส้นเลือดปูดโปนจากแขนไปที่คอและหน้าผาก

เขาขบฟันแน่นและพูดอย่างอาฆาตแค้นว่า “ฉันเข้าใจแล้ว!”

จากนั้นเย่เฉินก็ชี้ไปที่ บรูซ บราวน์ และถามเด็กๆ ว่า “เขาเป็นเจ้านายของคุณใช่ไหม”

คนหลายคนพยักหน้าด้วยความตื่นตระหนก

เย่เฉินกล่าวด้วยความพึงพอใจว่า “ดีมาก เจ้าต้องจำไว้ว่า ในด้านหนึ่ง เจ้าต้องฟังเจ้านายของเจ้าและเชื่อฟังคำสั่งของเจ้านาย และในอีกด้าน เจ้าต้องเรียนรู้จากเจ้านายของเจ้าและเอาเขามาเป็นตัวอย่าง เจ้าเข้าใจไหม?”

หลายๆ คนตื่นเต้นขึ้นมาทันทีและตะโกนว่า “ฉันเข้าใจแล้ว!”

เย่เฉิน ยิ้มและพยักหน้า “ดีมาก ในที่สุดพวกคุณก็จำได้แล้ว เราไม่เคยเจอกันมาก่อน อีกห้านาที บรูซ บราวน์จะเริ่มคิดว่าใครคือคนที่โหดเหี้ยมและเลวที่สุดในย่านนี้ แล้วลงมือปฏิบัติ เข้าใจไหม?”

บรูซ บราวน์ นำกลุ่มน้องๆ และพูดเสียงดังว่า “ได้แล้ว!”

เย่เฉินยิ้ม หันหลังกลับและจากไปโดยไม่พูดอะไรอีก

เมื่อ เย่เฉิน กลับมาที่รถ เด็กๆ เหล่านี้ยังคงยืนอยู่ตรงนั้นด้วยความมึนงง

หงหวู่ และ เฉิน เจ๋อไค่ ต่างงุนงงเมื่อเห็นเขากลับมา หงหวู่ ใจร้อน อดไม่ได้ที่จะถาม “อาจารย์เย่ ไอ้สารเลวนั่นตีท่านด้วยไม้เบสบอลตั้งหลายที ทำไมท่านไม่ทำอะไรเขาเลย เขาน่าจะอายุเกิน 18 แล้วนะ จริงไหม”

เย่เฉิน ยิ้มและกล่าวว่า “ถึงเขาจะอายุ 18 แล้ว แต่เขาก็ยังเด็กอยู่ ถ้าฉันสู้กับเขา ไม่ต้องพูดถึงว่าฉันฆ่าเขาด้วยกำลังเพียงเล็กน้อย แค่นี้ก็ลดระดับของฉันลงแล้ว รอดูสิ ใครสักคนจะจัดการเขาเพื่อเหยื่อเหล่านั้น”

คำใบ้ทางจิตวิทยาที่ เย่เฉิน มอบให้กับบรูซ บราวน์ คือการเดินทางที่ไม่มีวันสิ้นสุดในการอัพเกรดและต่อสู้กับสัตว์ประหลาด

แม้ว่าเขาจะสามารถสร้างและพัฒนาสถานะของตัวเองในพื้นที่นี้ได้ด้วยชัยชนะเพียงไม่กี่ครั้ง แต่ในอนาคตก็ยังมีเป้าหมายที่แข็งแกร่งกว่านั้นอีก ดังนั้นจึงเปรียบเสมือนการเอา บรูซ บราวน์ ไปเล่นพนันที่เขาสามารถทุ่มสุดตัวได้เท่านั้น เขาอาจจะชนะได้ไม่กี่รอบ แต่ไม่สามารถชนะได้ตลอด และแพ้ได้เพียงครั้งเดียว