หม่าหลาน รู้ว่าวันเกิดของ เย่เฉิน ตรงกับวันที่สองของเดือนจันทรคติ จึงคิดจะจองโรงแรมล่วงหน้าเพื่อให้ครอบครัวได้ฉลองวันเกิดของเย่เฉิน เมื่อ เซียว ชูหราน กลับถึงบ้าน เธอจึงถามว่า “ชูหรานคะ วันเกิดลูกเขยของเราตรงกับวันที่สองของเดือนจันทรคติ เราควรหาที่สั่งเค้กมาฉลองให้เขาด้วยกันดีไหมคะ”
เซียว ฉู่หราน กล่าวกับเธอว่า “เย่เฉินวางแผนจะพาฉันไปที่หยานจิงเพื่อดูคอนเสิร์ตของกู้ชิวอี้ในวันเกิดของเขา ฉันจะฉลองวันเกิดของเขา ส่วนคุณกับพ่อไม่ต้องกังวลเรื่องนี้”
หม่าหลานขมวดคิ้วพลางพูดว่า “ทำไมเจ้าถึงไปเจอกู้ชิวอี้อีก? จะไปเจอเธออีกทำไมหลังจากที่เจอเธอไปแล้ว? อีกอย่าง เธอก็เป็นคนแบบนี้นี่นา ช่างบังเอิญอะไรเช่นนี้ ทำไมเธอถึงจัดคอนเสิร์ตวันเกิดลูกเขยคนดีของเธออยู่เสมอ?”
เซียว ฉู่หราน ยิ้มอย่างขมขื่น และคิดว่านี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญเลย กู้ชิวอี้เลือกที่จะจัดคอนเสิร์ตในวันเกิดของเย่เฉินโดยเฉพาะ
ขณะนั้นเอง หม่าหลานเห็นว่าเย่เฉินและเซียวฉางคุนยังไม่กลับมา จึงดึงแขนเสื้อเซียวชูหรานไว้แล้วพูดอย่างจริงจังว่า “ชูหราน แม่คิดว่าเจ้ากับเย่เฉินแต่งงานกันมาหลายปีแล้ว เจ้าไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้ว ถึงเวลาวางแผนกันแต่เนิ่นๆ แล้ว”
เซียว ชูหราน มีเรื่องในใจ เขาจึงไม่ได้สนใจคำพูดของหม่าหลานมากนัก เขาได้ยินเพียงว่าต้องวางแผนล่วงหน้า เขาจึงถามออกไปโดยไม่รู้ตัวว่า “เธอกำลังวางแผนอะไรอยู่”
หม่าหลานกล่าวว่า “แน่นอนว่าเรากำลังวางแผนจะมีลูก! พวกคุณสองคนแต่งงานกันมาหลายปีแล้ว ถึงเวลาที่จะมีลูกแล้ว”
หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็ตระหนักถึงบางสิ่งทันที และถามด้วยตาที่เบิกกว้าง “ชูหราน คุณและเย่เฉิน… คุณยังไม่ได้ทำอย่างนั้นเหรอ?”
เซียวชูหรานไม่พอใจกับคำถามของเธอ จึงรีบพูดว่า “แม่คะ ไม่ต้องห่วงค่ะ เราสามารถจัดการเรื่องของเราเองได้”
หม่าหลานไม่รู้ว่าเธอหมายถึงอะไร และอดไม่ได้ที่จะถามว่า “เมื่อคุณพูดถึงการจัดเตรียมที่สมเหตุสมผล คุณกำลังจัดเตรียมการมีลูกอย่างสมเหตุสมผล หรือจัดเตรียมเรื่องนั้นระหว่างคุณสองคน?”
หลังจากพูดจบ เธอก็เร่งเร้าอย่างรวดเร็วว่า “ชูหราน ถ้าเธอกับเย่เฉินยังไม่ก้าวไปข้างหน้าเลย ก็คงต้องรีบแล้วล่ะ ถ้าอยู่ด้วยกันเป็นคู่แล้วยังให้เกียรติกันทุกวัน ชีวิตแบบนี้มันอะไรกันเนี่ย เหมือนอยู่ร่วมบ้านกันเลย ก่อนหน้านี้เธอเคยพิเศษ แม่เลยไม่ค่อยพูดอะไร แต่ตอนนี้ถึงเวลาแล้ว อย่าปล่อยให้วัยเยาว์ของเธอสูญเปล่าไปมากกว่านี้เลย”
“ฉันเข้าใจแล้ว…” เซียวชูหรานถอนหายใจเงียบๆ แล้วพูดว่า “แม่ ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายนิดหน่อย ฉันขึ้นไปชั้นบนก่อนนะ”
หม่าหลานรู้สึกหมดหนทาง พยักหน้าและพูดว่า “ไปเถอะ คิดดีๆ เกี่ยวกับสิ่งที่แม่พูด และอย่ามัวแต่ทำงานตลอดทั้งวัน”
หลังของเซียวชูหรานหยุดชะงักครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะเดินออกไปอีกครั้ง
ใกล้ถึงวันที่ชูหรานจะจากไป จะมีอะไรเกิดขึ้นก่อนหน้านั้นมั้ย?
รอลุ้น จะเป็นไปตามแผนมั้ย หรือเซียวซู่หลานจะตัดสินใจมีลูกกับเย่เฉินติดท้องไปด้วย คดีพลิกเลย เป็นปมที่อนาคตจะมีเรื่องลูกเข้ามาเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง