by เย่หลิงเทียนและสหายของเขาใช้โสมพันปีเพื่อฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา อาณาจักรศิลปะการต่อสู้ของพวกเขาก็ได้รับการพัฒนาอย่างมากเช่นกัน และพวกเขาทั้งหมดได้ไปถึงจุดสูงสุดของเก้าดาวแล้ว
อย่างไรก็ตาม การจะก้าวจากขั้นเริ่มต้นของเก้าดาวไปสู่จุดสูงสุดของเก้าดาวนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย แม้ว่า Ye Lingtian และเพื่อนของเขาจะมีพรสวรรค์ที่โดดเด่น แต่การสะสมพรสวรรค์ก็ยังต้องใช้เวลาพอสมควร
นักรบที่อยู่บนจุดสูงสุดของเก้าดวงดาว เช่นเดียวกันกับนักรบในระดับที่แปดของอาณาจักรปรมาจารย์ในโลกภายนอก สามารถได้รับตำแหน่งที่เป็นของเขาเพียงผู้เดียวและมีความสามารถในการครอบครองภูมิภาคได้อย่างเต็มที่
ส่วนเหล่าผู้แข็งแกร่งระดับเจ้าเมืองนั้น พวกเขามีสถานะเทียบเท่ากับสุดยอดจ้าวแห่งโลกภายนอกระดับที่ 9 และถือว่ามีอำนาจทางทหารสูงที่สุดในทวีปแอตแลนติส
ข่าวดีสำหรับ Ye Lingtian และคนอื่น ๆ ก็คือ ผู้แข็งแกร่งในระดับเจ้าเมืองโดยทั่วไปจะไม่ยอมออกไปง่ายๆ และไม่ว่าพวกเขาจะทำอะไรก็ตาม พวกเขาก็มีผู้ใต้บังคับบัญชาเพียงพอที่จะรับใช้ในนามของพวกเขา
……
ในป่าเนรเทศใกล้ทางทิศใต้ หยางซวนเซินนำทีมผู้คนยังคงค้นหาเย่หลิงเทียนและผู้บุกรุกคนอื่นๆ ทีมคนเหล่านี้ล้วนเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของลอร์ดเมืองแห่งความมืด
เจ้าเมืองแห่งความมืดยังคงไว้วางใจหยางเสวียนมาก และความจริงที่ว่าเขาฝากลูกน้องไว้กับเขามากมายในการบังคับบัญชา ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ได้ว่าเจ้าเมืองแห่งความมืดให้ความสำคัญกับเขามากเพียงใด
อย่างไรก็ตาม ผู้ใต้บังคับบัญชาของลอร์ดเมืองแห่งความมืดแต่ละคนไม่ใช่คนดี หลังจากที่พวกเขารู้ตัวตนของหยางซวนเซว่าเป็นผู้บุกรุก พวกเขาทั้งหมดก็บ่นเรื่องหยางซวนเซ
หลายครั้งพวกเขาจะไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของหยางเซวียน ถึงแม้ว่าหยางเซวียนจะจัดการเจ้าเมืองแห่งความมืด มันก็ไม่มีผลใดๆ เลย
หยางเซวียนไม่กล้าที่จะดำเนินการโดยตรงและฆ่าผู้ใต้บังคับบัญชาเหล่านี้ หากเรื่องนี้ไปถึงหูเจ้าเมืองแห่งความมืด เขาคงจะต้องตายอย่างแน่นอน
หยางเซวียนเคยสัมผัสด้วยตัวเองว่าเหล่าผู้แข็งแกร่งระดับเจ้าเมืองนั้นทรงพลังขนาดไหน แค่รัศมีที่แผ่ออกมาจากเจ้าเมืองแห่งความมืดก็สามารถสร้างแรงกดดันที่หนักหนาสาหัสให้กับเขาได้แล้ว
หยางเซว่นซ์เป็นนักรบระดับสูงสุดแห่งสวรรค์ชั้นที่ 9 เทียบเท่ากับระดับสูงสุดแห่งดวงดาว 8 ดวงในทวีปแอตแลนติส หลังจากทำงานหนักมาระยะหนึ่ง เขาก็ประสบความสำเร็จในการก้าวขึ้นสู่ขั้นเริ่มต้นของเก้าดาวได้
แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่รู้สึกปลอดภัยเลย ไม่ต้องพูดถึงเจ้าเมืองแห่งความมืดเอง แม้แต่ผู้ใต้บังคับบัญชาของเจ้าเมืองแห่งความมืด หยางเซวียนซวนไม่สามารถจัดการได้ตอนนี้
“ข้าพเจ้าขอถามท่านหยางเซวียนว่า เราจะต้องค้นหาในป่าเนรเทศอีกนานแค่ไหน?” นักรบชื่อทันบูลเดินเข้ามาหาหยางเซวียนและถามด้วยสีหน้าขมวดคิ้ว
ทันบูลเป็นนักรบเก้าดาวระดับกลาง และขอบเขตศิลปะการต่อสู้ของเขาก็เพียงพอที่จะปราบปรามหยางเซวียนได้ หากทั้งสองต่อสู้กัน หยางเซวียนจะต้องพ่ายแพ้ภายในสิบตาแน่นอน
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ทันบูลได้สร้างปัญหาให้กับหยางซวนซ์มากมาย และเขายังไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของหยางซวนซ์อีกด้วย
ลึก ๆ ในใจของเขา หยางเซวียนต้องการจะฆ่าทันบูลโดยตรง แต่โชคไม่ดีที่เขาไม่มีความแข็งแกร่งที่จะทำเช่นนั้น ถ้าเกิดการต่อสู้ขึ้นจริงๆ เขาจะเป็นเพียงคนเดียวที่ต้องตาย
“หากท่านรีบร้อน ท่านสามารถกลับไปยังเมืองแห่งความมืดก่อนได้ ข้าพเจ้าไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ ข้าพเจ้าจะรับใช้ท่านเจ้าเมืองด้วยใจจริง อย่ามายุ่งกับการตัดสินใจใดๆ ของข้าพเจ้า” หยางเซวียนกล่าวอย่างเย็นชา
ทันบูลไม่คาดคิดว่าทัศนคติของหยางเซวียนจะเข้มแข็งขนาดนี้ เขาจึงยืนนิ่งด้วยความมึนงงอยู่ครู่หนึ่ง