by ตอนนี้เรามีปุ่มสัญญาณนี้แล้ว มันเป็นความคิดที่ดีมาก
“คุณลู่ คุณพักผ่อนเถอะครับ หากต้องการความช่วยเหลืออะไร เพียงกดปุ่มก็พอ”
“คนของฉันจะให้ความสนใจสถานการณ์ที่นี่ตลอด 24 ชั่วโมง”
ชายวัยกลางคนพยักหน้าแล้วจึงออกไปพร้อมกับลูกน้องของเขา
หลังจากที่พวกเขาจากไป ม่านบังแดดก็ถูกดึงลง และภายในม่านบังแดดก็มืดลงเล็กน้อยทันที
สำหรับชายหนุ่มสองคน ลู่เฟิงและหนานกงหลิงเยว่ บรรยากาศในพื้นที่เล็กๆ แห่งนี้ดูอึดอัดเล็กน้อยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
“เอ่อ ลู่เฟิง คุณหิวไหม”
หนานกงหลิงเยว่ถามลู่เฟิงเพื่อสนทนา
”ไม่หิว”
ลู่เฟิงส่ายหัวเล็กน้อย
“นี่… ฉันหิวนิดหน่อย”
“ให้ฉันดูหน่อยว่าเขานำสิ่งดีๆ อะไรมาบ้าง”
หนานกงหลิงเยว่ไอเบาๆ จากนั้นก็ยืนขึ้นและเดินไปที่กองสิ่งของและเริ่มเอื้อมมือออกไปหยิบมันขึ้นมา
ความจริงแล้วเธอไม่ได้อยู่ในอารมณ์จะกินอะไรเลย เธอเพียงต้องการใช้วิธีนี้เพื่อปกปิดความเขินอายในใจของเธอ
“ว้าว มีไฟฉายอยู่”
หนานกงหลิงเยว่กำลังค้นหาสิ่งของต่างๆ ราวกับว่าเธอได้ค้นพบทวีปใหม่
ต้องบอกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายเตรียมไว้ให้ลู่เฟิงและคนอื่นๆ นั้นครอบคลุมมากจริงๆ
นอกจากเครื่องมือไฟฟ้าในการจุดไฟแล้ว ยังได้จัดเตรียมเทียนและไฟแช็กไว้ด้วย
ด้วยวิธีนี้ แม้ว่าจะไม่มีไฟฟ้า อย่างน้อยลู่เฟิงและคนอื่นๆ ก็ยังสามารถมองเห็นสิ่งต่างๆ ได้
ถ้ามันมืดและห้องเล็กมาก ฉันกลัวว่าคงไม่มีใครทนได้
“เยี่ยมเลย อาหารโปรดของฉันมีหลายอย่างเลย”
หนานกงหลิงเยว่กำลังค้นหาอาหารด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขบนใบหน้าของเธอ
ลู่เฟิงนั่งอยู่ในมุมกระท่อมด้วยใบหน้าไร้เรี่ยวแรง
เขารู้สึกว่าหนานกงหลิงเยว่ในขณะนี้เป็นเหมือนเด็กน้อยจริงๆ
“ถ้าฉันรู้ล่วงหน้า ฉันคงขอให้เขาเอาตุ๊กตามาให้คุณแล้วล่ะ”
ลู่เฟิงมองไปที่หนานกงหลิงเยว่และพูดออกมาทันที
“คุณอยากได้ตุ๊กตาเพื่ออะไร?”
หนานกงหลิงเยว่ถามคำถามนี้อย่างไม่รู้ตัว แต่เธอตอบสนองอย่างรวดเร็ว และใบหน้าของเธอก็แดงขึ้นทันที
“น่ารำคาญจัง ใครว่าเด็ก”
“ฉันไม่รู้ว่าใครเป็นเด็ก แต่ฉันไม่ใช่เด็ก”
ลู่เฟิงก็รู้สึกเบื่อเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงโต้เถียงกับหนานกงหลิงเยว่
”จ๊าก!”
หนานกงหลิงเยว่เม้มริมฝีปากและค้นหาบางสิ่งบางอย่างต่อไป
เมื่อพิจารณาโดยรวมแล้ว ในพื้นที่เล็กๆ แห่งนี้ แท้จริงแล้วไม่มีอะไรให้พวกเขาทั้งสองทำเลย
ในส่วนของอุปกรณ์สื่อสารที่อยู่ในนั้นก็ปิดอยู่ทั้งหมดไม่ได้ใช้งานเลย
เมื่อใช้แล้วจะเกิดสัญญาณ
หากมีการส่งสัญญาณออกไป ก็เป็นไปได้ที่ซาโตะ โซสึเกะจะจับสัญญาณได้
เมื่อถึงเวลานั้น ลู่เฟิงและคนอื่น ๆ ก็จะตกอยู่ในอันตรายอีกครั้ง
และถ้าคราวนี้จับได้ว่าเขาอยู่ที่ไหน ลู่เฟิงก็คงไม่สามารถหลบหนีได้
ท้ายที่สุดแล้ว Lu Feng ก็สามารถหลบหนีได้ในครั้งนี้ เพราะเขาใช้ประโยชน์จากข้อเท็จจริงที่ว่า Sato Sosuke ไม่สังเกตเห็นเขา และสามารถหลบหนีมายังสถานที่แห่งนี้ได้
เมื่อซาโตะ โซสึเกะทราบตำแหน่งปัจจุบันของลู่เฟิงแล้ว เขาจะใช้ทุกวิถีทางที่มีเพื่อจับตัวลู่เฟิงทันที
เมื่อถึงเวลานั้น แม้ว่าลู่เฟิงจะสามารถบินและซ่อนตัวได้ แต่เขาก็อาจไม่สามารถหลบหนีการจับกุมของซาโตะ โซสึเกะได้อย่างสมบูรณ์
ดังนั้นด้วยเหตุผลด้านความปลอดภัยทั้งสองคนจึงไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้เครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์ใด ๆ ทั้งสิ้น
พวกเขาทำได้เพียงจ้องมองกันในห้องโดยสาร
เป็นเพราะเหตุนี้เองที่ Nangong Lingyue จึงรู้สึกว่าแม้แต่การได้ไฟฉายมาสักอันก็ยังน่าสนใจมาก
“ฮะ น่าเบื่อจัง…”
หนานกงหลิงเยว่ค้นหาอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ถอนหายใจยาว
”ทนกับมันหน่อย”
’อดทนกับมันสักสองสามวันแล้วทุกอย่างจะดีขึ้น’
’
แน่นอนว่าลู่เฟิงรู้ว่าความรู้สึกนี้เป็นเรื่องที่ไม่สบายใจอย่างมาก
โดยเฉพาะนักรบจะรู้สึกไม่สบายตัวหากไม่ได้ออกกำลังกายสักวัน
แต่ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงอยู่ที่นี่และไปไหนไม่ได้ พวกเขาจะหาสนามฝึกซ้อมได้อย่างไร?
“ซาโตะ โซสึเกะคนนี้ ถ้าฉันมีโอกาส ฉันจะลงโทษเขาอย่างแน่นอน!”
“เขาเป็นคนไม่รู้จักบุญคุณที่ทำลายสะพานหลังจากข้ามไปแล้ว เขาลืมไปแล้วหรือว่าเราสูญเสียชีวิตไปกี่ชีวิตเพื่อเขา”
เมื่อหนานกงหลิงเยว่พูดเช่นนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะกัดฟัน
สิ่งที่ซาโตะ โซสุเกะทำนั้นทำให้หนานกงหลิงเยว่โกรธมาก
ในช่วงเริ่มต้น ลู่เฟิงนำหนานกงหลิงเยว่และคนอื่นๆ มายังญี่ปุ่น
ขณะนั้น ซาโตะ โซสึเกะ ยังคงถูกคุโรดะ ฮิโระบูมิปราบปรามอยู่
สำหรับคนอย่างคาโตะ ทาโร่ ตราบใดที่พวกเขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับซาโตะ โซสึเกะ พวกเขาก็จะถูกควบคุมโดยคุโรดะ ฮิโรฟูมิโดยใช้พลังนักรบของเขา
เพื่อช่วยซาโตะ โซสึเกะ ลู่เฟิงจึงช่วยคนเหล่านี้ทีละคน
ในเวลาต่อมา เพื่อที่จะหยุดยั้งยามาโมโตะ โซตาเกะ พวกเขาจึงต้องสละชีวิตไปหลายชีวิต
สำหรับสิ่งเหล่านี้ ซาโตะ โซสุเกะควรจะต้องขอบคุณลู่เฟิงมาก
แต่ตอนนี้เป็นไงบ้าง?
ลืมเรื่องความกตัญญูไปได้เลย เขาต้องการจับกุม Lu Feng จริงๆ
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเมื่อ Lu Feng ตกอยู่ในมือเขา เขาจะไม่ได้มีจุดจบที่ดีอย่างแน่นอน
ดังนั้น นางหน่างหลิงเยว่จึงยิ่งโกรธมากขึ้นเมื่อคิดถึงเรื่องนี้
“ถ้าเราเป็นแค่ศัตรูกันก็คงจะดี”
“แต่เราช่วยเขาอย่างชัดเจน เขาจึงมีอำนาจมากมายในมือเพราะความช่วยเหลือของคุณ และเขาสามารถนั่งในตำแหน่งนี้ได้”
“แต่หลังจากที่เขารับตำแหน่ง เขากลับเป็นคนแรกที่โจมตีคุณ มันน่ารังเกียจจริงๆ!”
ยิ่งหนานกงหลิงเยว่พูดมากเท่าไร เธอก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเท่านั้น
หลู่เฟิงฟังหนานกง หลิงเยว่บ่นและไม่ตอบสนอง
ท้ายที่สุดแล้วผู้หญิงก็คิดและมองปัญหาต่างกันไปจากผู้ชาย
เมื่อผู้หญิงพิจารณาสิ่งต่างๆ ส่วนใหญ่เป็นเรื่องของอารมณ์และไม่ค่อยมีเหตุผล
เช่นเดียวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นครั้งนี้ ลู่เฟิงก็ไม่ยอมพูดคุยกับซาโตะ โซสุเกะเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้
แทนที่จะหวังว่าซาโตะ โซสึเกะจะมีสำนึกผิดชอบชั่วดี คงจะดีกว่าถ้าจะระงับเขาไว้ด้วยกำลัง
เมื่อกล่าวเช่นนั้น หากลู่เฟิงอยู่ในตำแหน่งของซาโตะ โซสุเกะ เขาก็อาจตัดสินใจเช่นเดียวกันเพื่อผลประโยชน์ของตนเองและประเทศของเขา
จากนั้นเราจึงสามารถแข่งขันกันว่าใครมีความสามารถมากกว่ากัน
เวลาผ่านไปทุกวินาที
เพียงพริบตา ลู่เฟิงและหนานกงหลิงเยว่ก็อยู่ที่นี่จนถึงเย็น
ได้มีการออกหมายจับซาโตะ โซสึเกะแล้ว
หลังจากมีคำสั่งต้องการตัวออกมา ญี่ปุ่นก็เกิดความวุ่นวายขึ้นทั่ว
ความจริงก็คือรางวัลสำหรับหมายจับครั้งนี้อาจสูงถึง 20 ล้าน!
แน่นอนว่า 20 ล้านนี้เป็นสกุลเงินของญี่ปุ่น
แต่ถึงจะเป็นสกุลเงินของญี่ปุ่น แต่ถ้าแปลงเป็นสกุลเงินของประเทศมังกร ก็อาจสูงถึงหนึ่งล้านเลยทีเดียว!
ใครจะไม่รู้สึกอยากรับโบนัสก้อนโตเพียงเพราะจับคนเพียงคนเดียวบ้างล่ะ?