“ตราบใดที่เราสามารถอดทนได้สามวัน ปัญหาทั้งหมดก็จะได้รับการแก้ไขใช่ไหม”
หนานกงหลิงเยว่มองดูเวลา จากนั้นเงยหน้าขึ้นมองลู่เฟิงแล้วถาม
“ใช่ แค่สามวัน”
ลู่เฟิงพยักหน้าเล็กน้อย ตอนนี้ ซาโตะ โซสึเกะ มีช่วงเวลาพักเพียงสามวันเท่านั้น
เมื่อถึงเวลาเขาก็ต้องลาออกอย่างไม่มีเหตุผล
ทันทีที่เขาลงจากตำแหน่ง คาโตะ ทาโร่จะเข้ามาแทนที่ และการตัดสินใจและคำสั่งทั้งหมดที่ซาโตะ โซสึเกะทำไว้ก่อนหน้านี้จะถูกขัดขวางอย่างรุนแรง
ดังนั้นสิ่งที่ Nangong Lingyue พูดนั้นถูกต้อง ตราบใดที่ทั้งสองคนสามารถซ่อนตัวได้เป็นเวลาสามวันโดยไม่ถูกจับได้ ซาโตะ โซสึเกะก็จะจบสิ้นลงโดยสมบูรณ์
แต่ประเด็นสำคัญคือเป็นเรื่องยากจริงๆ ที่จะหลีกเลี่ยงสามวันนี้ได้
ณ เวลานี้ ซาโตะ โซสึเกะ ได้ส่งคนจำนวนมากไปค้นหาพวกเขาแล้ว
ด้วยพลังที่ซาโตะ โซสึเกะมีอยู่ในมือ การจะค้นหาที่อยู่ของบุคคลบางกลุ่มในญี่ปุ่นจึงไม่ใช่เรื่องยากเลย
“ลู่เฟิง คุณคิดว่าเราสามารถขับเรือลำนี้และออกจากญี่ปุ่นไปเงียบๆ ได้ไหม”
จู่ๆ หนานกงหลิงเยว่ก็มีความคิดขึ้นมาและพูดพร้อมกับชี้ไปที่เรือลำเล็ก
“หยุดนะ”
ลู่เฟิงส่ายหัวเล็กน้อย ไม่ใช่ว่าเรื่องแบบนี้จะจัดการยาก เพียงแต่ว่าไม่มีโอกาสที่จะประสบความสำเร็จเลย
ทำไม
ก่อนอื่นขอไม่พูดถึงเรื่องว่าเรือเล็กลำนี้จะทนต่อการโจมตีของลมแรงและคลื่นได้หรือไม่
ถ้าจะออกจากพื้นที่ที่เป็นของญี่ปุ่นไปเลยก็เป็นระยะทางที่ไกลมาก
เรือลำเล็กที่ขับเคลื่อนด้วยพลังงานมนุษย์จะสามารถข้ามเส้นทางทะเลอันยาวไกลเช่นนี้ได้อย่างไร?
นอกจากนี้พื้นที่ตกปลารอบๆ ก็อยู่ภายใต้การควบคุมของชนชั้นสูงชาวญี่ปุ่นด้วย
ชาวประมงหรือบริษัทประมงใดๆ จะต้องทำการประมงภายในขอบเขตจำกัด และจะต้องไม่เกินขอบเขตดังกล่าว
เมื่อคุณข้ามเส้นแล้ว คุณจะถูกค้นพบทันทีและถูกบังคับให้กลับ
มิฉะนั้น ใครๆ ก็สามารถออกจากน่านน้ำญี่ปุ่นและไปยังสถานที่อื่นๆ ได้ตามต้องการ และนั่นจะเป็นเรื่องวุ่นวายอย่างยิ่ง
นอกจากนี้ ยังมีผู้อพยพเข้าเมืองผิดกฎหมายจำนวนมากขึ้นที่เลือกใช้วิธีนี้เพื่อแอบข้ามพรมแดน
ดังนั้นวิธีการที่ Nangong Lingyue เสนอจึงไม่สามารถทำได้เลย
“โอ้…”
หนานกงหลิงเยว่ก็รู้ว่าทุกอย่างจะไม่ง่ายอย่างที่คิดอย่างแน่นอน ดังนั้นเธอจึงได้แต่ถอนหายใจ
“ไม่เป็นไร อย่ากังวลมาก”
ทันทีที่ลู่เฟิงพูดจบ ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าจากด้านนอก
หนานกงหลิงเยว่ปิดปากโดยไม่รู้ตัวและเก็บเงียบไว้
“คุณลู่?”
ในไม่ช้าก็มีคนขึ้นเรือและเข้ามาในห้องโดยสาร
ผู้ที่มาด้วยกัน 2 คนเป็นชายวัยกลางคนอายุสี่สิบกว่าๆ และชายหนุ่มอายุสามสิบปีเศษ
เมื่อพวกเขาพูดคุยกับลู่เฟิง พวกเขาก็แสดงความเคารพและสุภาพ
เวลานี้ทั้งสองคนมีอาหารมากมายและสิ่งของจำเป็นในชีวิตประจำวันอยู่ในมือ
“ข้างนอกเกิดอะไรขึ้น?”
ลู่เฟิงขอให้ทั้งสองนั่งลงและรีบถาม
“มีคนมากมายกำลังตามหาคุณ”
“พวกเขามีรูปถ่ายของคุณและผู้หญิงคนนี้”
ชายวัยกลางคนส่ายหัวเล็กน้อยและรายงานสถานการณ์ภายนอกตามความเป็นจริง
“แล้วไงต่อ?”
“พวกเขามีการกระทำอื่นใดอีกไหม?”
ลู่เฟิงพยักหน้าเล็กน้อย เขาคิดว่าซาโตะ โซสึเกะจะไม่เพียงแค่ส่งคนไปตามหาเธอเท่านั้น
”มีรายงานว่าขั้นตอนต่อไปของพวกเขาคือการออกคำสั่งจับผู้ต้องหาในญี่ปุ่น”
“เมื่อถึงเวลานั้น รูปลักษณ์ของคุณและหญิงสาวคนนี้จะปรากฏต่อหน้าสาธารณชนในญี่ปุ่นแล้ว”
ชายวัยกลางคนเข้าใจว่าเมื่อถึงเวลานั้น ลู่เฟิงจะตกอยู่ในอันตรายที่สุด
เมื่อญี่ปุ่นเปิดตัวคำสั่งรางวัลระดับสูง ผู้คนจำนวนมากจะพยายามทุกวิถีทางเพื่อตามหา Lu Feng เพื่อรับรางวัล
ท้ายที่สุดแล้ว คำกล่าวที่ว่าเมื่อมีรางวัลใหญ่ ก็จะมีคนกล้าอยู่เสมอนั้น เป็นจริงได้ในทุกหนทุกแห่ง
”ฉันเข้าใจ.”
ลู่เฟิงพยักหน้าเล็กน้อย
ชายวัยกลางคนวางสิ่งที่เขาถืออยู่ลงและวางไว้อย่างระมัดระวัง
“คุณลู่ มีอะไรต้องการให้เราช่วยอีกไหม?”
หลังจากที่ชายวัยกลางคนวางสิ่งของเข้าที่แล้ว เขาก็หันไปมองลู่เฟิงและถาม
”ยัง.”
“พวกคุณดำเนินชีวิตตามปกติต่อไป และอย่าสนใจด้านนี้มากเกินไป”
ลู่เฟิงครุ่นคิดเป็นเวลาสองวินาทีแล้วยังคงให้คำแนะนำ
“ครับคุณลู่ ไม่ต้องกังวลนะครับ”
ชายวัยกลางคนพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า เนื่องจากพวกเขาเชี่ยวชาญในเรื่องการรวบรวมข่าวกรอง พวกเขาคงไม่ทำผิดพลาดเช่นนี้แน่นอน
วันนี้เขาจึงเตรียมเสบียงให้เพียงพอสำหรับ Lu Feng เป็นเวลาสองวัน เพื่อให้ Lu Feng และ Nangong Lingyue สามารถใช้ชีวิตอยู่บนเรือได้
พวกเขาสามารถขับเรือออกไปตกปลาแล้วกลับมาได้
แล้วซาโตะ โซสุเกะคงไม่คิดว่าลู่เฟิงจะพาหน่านกงหลิงเยว่มาตกปลาที่นี่ใช่ไหม
“คุณลู่ เราไปกันก่อนเถอะ”
“มีปุ่มสีแดงอยู่ตรงนี้ กดปุ่มแล้วไฟสีแดงจะสว่างขึ้นที่กันสาด”
“แล้วคนของฉันจะได้เห็นและฉันจะรีบไปทันที พยายามอย่าใช้เครื่องมือสื่อสารใดๆ”
ชายวัยกลางคนยื่นมือออกไปและชี้ไปที่ปุ่มสีแดงข้างๆ เขา
”ตกลง.”
ลู่เฟิงพยักหน้าเล็กน้อย พอใจมากกับการจัดการของชายวัยกลางคน
เขากำลังคิดว่าจะติดต่อจงเหนียนยังไงหากเขาต้องการให้จงเหนียนทำอะไร