ลูกเขยที่แข็งแกร่งที่สุด Lu Feng
ลูกเขยที่แข็งแกร่งที่สุด Lu Feng

บทที่ 6070 ออกไป!

ลังจากอยู่กับ Lu Feng มาเป็นเวลานาน เขารู้สึกประทับใจอย่างมากกับกลยุทธ์ของ Lu Feng

ดังนั้นในช่วงเวลานี้ เมื่อไรก็ตามที่คาโตะ ทาโร่เผชิญกับสิ่งที่เขาไม่สามารถตัดสินใจได้ เขาจะไปหาลู่เฟิงเพื่อหารือเกี่ยวกับเรื่องนั้น

  ตอนนี้ลู่เฟิงบอกว่าเขาไม่สามารถช่วยเขาได้อีกต่อไป เขาจะรู้สึกไม่ปลอดภัยมาก!

  “คุณลู่…”

  น้ำเสียงของคาโตะ ทาโร่ แสดงถึงการวิงวอน

  “ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรเพิ่มเติม”

  “ต่อไปฉันก็ปกป้องตัวเองไม่ได้อีกแล้ว”

  หลังจากที่ลู่เฟิงพูดแบบนี้ คาโตะ ทาโร่ก็ยิ่งสับสนมากขึ้น

  ตอนนี้หลงกัวจะไม่โจมตีลู่เฟิงอีกแล้ว ทำไมเขาจึงยังคงพูดเช่นนั้น?

  “เมื่อจุดประสงค์ที่แท้จริงถูกเปิดเผย ซาโตะ โซสึเกะก็จะไม่ยับยั้งชั่งใจอีกต่อไป”

  “ฉันคิดว่าฉันเข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไรด้วยสิ่งที่เขาพูดตอนต้น”

  ลู่เฟิงถอนหายใจเบาๆ จากนั้นโดยไม่พูดอะไรอีก เขาก็วางสายไปอย่างช้าๆ

  “ลู่เฟิง เกิดอะไรขึ้น?”

  หนานกงหลิงเยว่ ที่รออยู่รีบเข้ามาถาม

  “อย่าถาม”

  “เก็บของของคุณ”

  “เราต้องไปแล้ว”

  หลังจากที่ลู่เฟิงพูดสิ่งนี้ หนานกงหลิงเยว่ก็ตกตะลึงเล็กน้อย

  คราวที่แล้วลู่เฟิงต้องการพาเขาไปเพราะนายหยางกำลังจะมาจับพวกเขา

  แต่ต่อมา นายหยางและผู้ช่วยจางได้ตกลงกันลับๆ ว่าจะไม่เชื่อฟังคำสั่งจากเบื้องบนชั่วคราวและไม่ดำเนินการใดๆ ต่อลู่เฟิง

  และวันนี้ไม่มีข่าวอะไรใหม่จากคุณหยางเลย แล้วทำไมลู่เฟิงถึงรีบร้อนที่จะจากไปขนาดนั้น?

  ”ซาโตะ โซสึเกะบ้าไปแล้ว”

  ”ถ้าคุณไม่ไปตอนนี้ มันจะสายเกินไปแล้ว”

  ไม่มีร่องรอยของการล้อเล่นในน้ำเสียงของลู่เฟิง

  หนานกงหลิงเยว่ลังเลอยู่สองวินาที จากนั้นจึงหันหลังและเดินเข้าไปในห้อง

  เธอสังเกตเห็นว่าน้ำเสียงของลู่เฟิงเร่งด่วนมาก ดังนั้นเธอจึงไม่กล้าที่จะเสียเวลาอีกต่อไป

  แม้ว่าคุณจะมีคำถามอยู่ในใจ ให้รอจนกว่าคุณจะออกจากที่นี่ก่อนจึงค่อยพูด

  ในไม่ช้า หนานกงหลิงเยว่ก็เก็บข้าวของของเธอ

  แม้ว่าเด็กสาวจะมีข้าวของส่วนตัวมากมาย แต่หนานกงหลิงเยว่ก็จะโยนสิ่งของใด ๆ ที่เธอสามารถทิ้งไปได้

  เมื่อเธอออกมา ลู่เฟิงก็ได้เก็บข้าวของของเขาเรียบร้อยแล้ว

  “ไปกันเถอะ รถพร้อมแล้ว”

  ลู่เฟิงเหลือบมองหนานกงหลิงเยว่แล้วเดินตรงออกไปข้างนอก

  ”รอฉันด้วย”

  หนานกงหลิงเยว่เดินตามอย่างรวดเร็วเหมือนผู้ติดตาม

  เวลานั้น มีรถเหมือนกันจอดอยู่ในสนามจำนวน 5 คัน

  รถที่ลู่เฟิงขอให้คาโตะ ทาโร่ เตรียมไว้เมื่อวานกลายมาเป็นประโยชน์ในวันนี้

  คนขับรถทั้ง 4 คันเป็นบุคคลที่คาโตะ ทาโร่ไว้วางใจมาก แต่ไม่มีใครอยู่ในรถตรงกลาง

  “คุณลู่ คุณอยากจะพูดอะไรกับคุณคาโตะไหม?”

  หนึ่งในคนขับรถถามเบาๆ

  คาโตะ ทาโร่บอกพวกเขาว่าเมื่อคาโตะ ทาโร่ไม่อยู่ ทุกสิ่งทุกอย่างควรขึ้นอยู่กับคำพูดของลู่เฟิง

  หลังจากที่ลู่เฟิงพบพวกเขาตอนนี้ พวกเขาก็ขับรถไปทันที

  อย่างไรก็ตาม คาโตะ ทาโร่ไม่ได้ตระหนักถึงเรื่องนี้

  ”ไม่ใช่ตอนนี้”

  “รอก่อนจนกว่าคุณคาโตะจะกลับมาแล้วบอกเขา”

  “ส่วนเหตุผลนั้นเขาก็จะรู้เอง”

  ลู่เฟิงกล่าวและพาหนานกงหลิงเยว่ขึ้นรถว่าง

  “คุณลู่ ถ้าอย่างนั้น ผมจะตามทางนี้”

  คนขับตอบกลับและชี้ไปที่เส้นบนแผนที่

  ยานพาหนะทั้งห้าคันนี้เดิมทีถูกสร้างขึ้นมาเพื่อปกปิดตำแหน่งที่อยู่ของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงไม่น่าจะทำงานร่วมกันได้

  พูดอย่างตรงไปตรงมาก็คือ ลู่เฟิงรู้ว่าซาโตะ โซสึเกะต้องให้ความสนใจกับสถานการณ์ฝ่ายของคาโตะ ทาโร่ตลอดเวลา

  ด้วยเหตุนี้ รถเหล่านี้จึงมีไว้เพื่อสร้างความสับสนให้กับวิสัยทัศน์ของซาโตะ โซสึเกะ ทำให้เขาไม่สามารถแน่ใจได้ว่าลู่เฟิงอยู่ในรถคันไหน ตราบ

  ใดที่ลู่เฟิงไม่ถูกซาโตะ โซสึเกะจับได้ ลู่เฟิงก็จะปลอดภัย

  รถห้าคันเริ่มสตาร์ทและเรียงแถวกันขับออกไป

  หลังจากรถคันแรกออกไปได้ห้านาที รถคันที่สองก็ขับออกไปเช่นกัน

  มีรถอยู่ห้าคัน โดยแต่ละคันอยู่หลังคันข้างหน้าประมาณห้านาที และแต่ละคันขับไปในทิศทางที่แตกต่างกัน

  ด้วยวิธีนี้ แม้ว่าซาโตะ โซสุเกะจะมีสายลับที่นี่ เขาก็ไม่สามารถเข้าใจที่อยู่ของลู่เฟิงได้อย่างถูกต้องแน่นอน

  ไม่นาน รถทั้งห้าคันก็ออกจากตระกูลคาโตะไป

  ……

  ในเวลาเดียวกัน

  ภายในตระกูลซาโตะ

  ”ท่านครับ ท่านสุดยอดจริงๆ ครับ!”

  โชตะ มัตสึดะกล่าวด้วยความชื่นชมบนใบหน้าและยกยอเขาอย่างต่อเนื่อง

  “ฮ่าๆ พวกคนเลวๆ พวกนี้กล้ามาอิจฉาตำแหน่งของฉันนะ คุณไม่รู้ตำแหน่งของตัวเองจริงๆ เหรอ”

  ความเย็นชาแวบผ่านดวงตาของซาโตะ โซสึเกะ

  ”ท่านครับ พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุณแน่นอน”

  โชตะ มัตสึดะเชื่อมั่นในเรื่องนี้มากแล้ว

  เดิมทีแนวทางการรุกของคาโตะ ทาโร่ในช่วงเวลานี้ทำให้มัตสึดะ โชตะรู้สึกประหม่าเล็กน้อย

  ท้ายที่สุดแล้วหากยังเป็นแบบนี้ต่อไป ตระกูลซาโตะก็จะพ่ายแพ้ต่อพวกเขาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

  ดังนั้นเมื่อการประชุมครั้งนี้จัดขึ้นในวันนี้ หัวใจของโชตะ มัตสึดะก็เต้นระรัว

  และตอนนี้หลังจากการประชุม ฝุ่นก็จางลงในที่สุด

  เขาเชื่อมั่นอย่างยิ่งว่าสามวันนี้จะเพียงพอสำหรับซาโตะ โซสึเกะในการบรรลุแผนการทั้งหมดของเขาได้

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *


error: Content is protected !!