by 
เมื่อได้ยินคาโตะ ทาโร่ ชมเชยเขา ซาโตะ โซสึเกะ ก็ยิ้ม แต่เขากลับไม่ลดความระมัดระวังลงเลย
เพราะเขารู้ว่าวันนี้คาโตะ ทาโร่คงไม่เพียงแค่ชื่นชมเขาเท่านั้น ต้องมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นแน่ๆ
แน่นอนว่าหลังจากที่คาโตะ ทาโร่พูดจบ เขาก็เปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันทีและเริ่มพูดถึงเรื่องอื่น
”แต่ความดีก็คือความดี ความผิดพลาดก็คือความผิดพลาด”
“คุณซาโตะเป็นคนดีจริงๆ แต่เขาก็เคยทำผิดพลาดอย่างร้ายแรงเช่นกัน”
“ฉันมีเรื่องที่ต้องพูด”
ขณะที่เขาพูด เขาก็ยืนขึ้นช้าๆ
ซาโตะ โซสึเกะแตะปลายจมูกของเขาและไม่ขัดจังหวะคาโตะ ทาโร่
เขาอยากดูว่าวันนี้คาโตะ ทาโร่จะคิดอะไรขึ้นมา
ส่วนคนอื่นๆ ต่างก็มองไปที่คาโตะ ทาโร่ อยากฟังว่าคาโตะ ทาโร่จะพูดอะไร
“ในช่วงนี้มีคนรายงานเรื่องต่างๆ กับฉันมากมาย”
“และหลังจากที่ฉันสืบสวนและรวบรวมหลักฐานแล้ว สิ่งเหล่านี้ก็เป็นข้อเท็จจริง”
“ส่วนผู้ที่ก่อให้เกิดเรื่องเหล่านี้ ขออภัยครับ คือคุณซาโตะครับ”
เมื่อคาโตะ ทาโร่พูดแบบนี้ ซาโตะ โซสึเกะก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย และคนอื่นๆ ก็มองหน้ากัน
หรืออาจเป็นได้ว่าคาโตะ ทาโร่ ได้จับหลักฐานสำคัญบางอย่างที่ใช้เอาผิดซาโตะ โซสึเกะได้?
“คุณซาโตะ คุณมีคำถามหรือข้อโต้แย้งกับสิ่งที่ฉันพูดไหม?”
คาโตะ ทาโร่ หันศีรษะช้าๆ และมองไปที่ซาโตะ โซสึเกะ แล้วถาม
”ทุกอย่างต้องมีหลักฐาน”
ซาโตะ โซสึเกะถามคาโตะ ทาโร่อย่างใจเย็น
”แน่นอนว่ามีหลักฐาน”
คาโตะ ทาโร่เปิดโฟลเดอร์ หยิบกองข้อมูลออกมา และแจกจ่ายให้ทุกคนที่อยู่ที่นั่น แต่ไม่รวมซาโตะ โซสึเกะ
“น่าเสียดายที่มีไม่เพียงพอต่อการส่ง”
คาโตะ ทาโร่ ยิ้มจางๆ และปล่อยซาโตะ โซสึเกะไป
มีแสงวาบที่น่ากลัวในดวงตาของซาโตะ โซสึเกะ แต่เขากลับกักขังไว้และไม่แสดงมันออกมา
ทั้งสองฝ่ายได้ต่อสู้กันมาจนถึงตอนนี้ และต่างมองกันและกันเป็นหนามยอกอกและหนามเนื้อ ดังนั้นจึงไม่สนใจหน้าตาภายนอกเป็นธรรมดา
“นี่…”
ทุกคนมองดูข้อมูลในมือและตาก็เบิกกว้างเล็กน้อย
ข้อมูลนี้ประกอบไปด้วยทุกสิ่งที่ซาโตะ โซสึเกะเคยทำในอดีต และทั้งหมดนั้นล้วนเป็นเรื่องเลวร้าย
สิ่งแรกถือเป็นเรื่องสำคัญมาก
นอกจากนี้ยังมีเรื่องราวต่างๆ มากมายที่เกี่ยวข้องที่ถูกรายงานเป็นข่าวและก่อให้เกิดความวุ่นวายอย่างมากในญี่ปุ่น
แต่ในเวลานั้นไม่มีใครคาดเดาได้ว่าผู้วางแผนเบื้องหลังเรื่องเหล่านี้ก็คือ ซาโตะ โซสึเกะนั่นเอง
“คาโตะ ทาโร่ คุณควรจะรับผิดชอบต่อคำพูดและทำของคุณนะ”
“ถ้าคุณกล้าที่จะใส่ร้ายฉัน คุณควรคิดถึงผลที่จะตามมาด้วย”
มีการคุกคามลึกซึ้งในน้ำเสียงของซาโตะ โซสึเกะ
“ผมรับผลที่จะตามมาได้”
”แต่ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาทำให้ญี่ปุ่นเป็นสถานที่ที่วุ่นวาย”
“ในฐานะสมาชิกคนหนึ่งของญี่ปุ่น ฉันไม่อยากเห็นบุคคลที่มีอำนาจเป็นคนชั่วร้ายที่หน้าซื่อใจคดและเจ้าเล่ห์”
หลังจากที่คาโตะ ทาโร่พูดแบบนี้ ใบหน้าของซาโตะ โซสึเกะก็ยิ่งเศร้ามากขึ้น
มันชัดเจนอยู่แล้วใช่ไหมว่า ซาโตะ โซสึเกะ เป็นคนเจ้าเล่ห์และเจ้าเล่ห์?
อย่างไรก็ตาม ซาโตะ โซสึเกะยังคงหายใจเข้าลึกและพยายามสงบสติอารมณ์
โดยเฉพาะในเวลาเช่นนี้ คุณยิ่งต้องสงบสติอารมณ์ เพราะเมื่อคุณโกรธ คุณจะสูญเสียเหตุผลและความสามารถในการคิด และคุณอาจทำบางอย่างที่ไม่สามารถย้อนกลับได้
“ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?”
หญิงวัยกลางคนที่เพิ่งพูดไปตกใจอย่างมากเมื่อเธอเห็นข้อมูลในมือของเธอ
”ผมรับประกันด้วยบุคลิกภาพของผมว่าทุกคำที่นี่เป็นความจริง”
”ถ้ามีเรื่องเท็จแม้เพียงเล็กน้อย ฉันก็ยินดีลาออกจากตำแหน่งทั้งหมดและติดคุกไปด้วย”
หลังจากที่คาโตะ ทาโร่ พูดเช่นนี้ ไม่มีใครกล้าสงสัยอีกต่อไป
”คุณจะพูดอะไรก็ตาม มันเป็นอย่างนั้น”
ซาโตะ โซสึเกะ ผงะถอยอย่างเย็นชาและคว้าข้อมูลชิ้นหนึ่งจากมือของใครคนหนึ่งที่นั่งข้างๆ เขา
เดิมที ซาโตะ โซสึเกะยังคงมีรอยยิ้มเยาะเย้ยและดูไม่หวาดกลัวเลย
อย่างไรก็ตาม เมื่อซาโตะ โซสึเกะเห็นเนื้อหาของเอกสาร ท่าทางของเขาก็ค่อยๆ เปลี่ยนไป
”ฟ่อ!”
หลังจากผ่านไปนาน ซาโตะ โซสึเกะ ก็สูดหายใจเข้าลึกๆ
เขาไม่คาดคิดว่าคาโตะทาโร่จะสามารถขุดสิ่งของเหล่านี้ขึ้นมาได้
แถมยังมีรูปภาพพิมพ์อยู่บนข้อมูลเพื่อพิสูจน์ความจริงด้วย
อัตราการเต้นของหัวใจของซาโตะ โซสึเกะ เพิ่มขึ้นเล็กน้อยอย่างไม่สามารถควบคุมได้
เขาต้องยอมรับว่าสิ่งเหล่านี้เป็นแผนของเขาเอง
อย่างไรก็ตาม ซาโตะ โซสึเกะคิดว่าสิ่งที่เขาทำนั้นสมบูรณ์แบบและไม่มีใครรู้เรื่องนี้
เพราะเรื่องพวกนี้เขาจึงทำทั้งหมดด้วยตัวเองเพื่อปกปิดมันจากคนอื่นๆ และแม้แต่โชตะ มัตสึดะเองก็ไม่รู้เรื่องนี้ด้วยซ้ำ
และเนื่องจากเขาต้องการจัดการเรื่องเหล่านี้ด้วยตัวเอง จึงได้ทิ้งหลักฐานที่ไม่เป็นผลดีต่อตัวเขาเองอย่างยิ่ง
ซาโตะ โซสึเกะมองดูเนื้อหาของเอกสารแล้วก็เริ่มรู้สึกกลัวมากขึ้นเรื่อยๆ
ตอนนี้เขาเริ่มสงสัยอย่างยิ่งว่าคาโตะ ทาโร่อาจเตรียมรับมือกับเขามานานแล้ว
มิฉะนั้น เหตุใดทาโร คาโตะ จึงรวบรวมข้อมูลนี้ไว้ล่วงหน้า?
เหตุการณ์ที่ยาวนานที่สุดในข้อมูลนี้เกิดขึ้นเมื่อ 6 ปีที่แล้ว
เวลานั้น คุโรดะ ฮิโรฟูมิ ยังคงนั่งอยู่ในตำแหน่งนี้ด้วยความมีชีวิตชีวา
เพื่อสร้างปัญหาและล้มคุโรดะ ฮิโระบูมิลง ซาโตะ โซสุเกะจึงได้ทำหลายอย่างจริงๆ
อย่างไรก็ตาม ซาโตะ โซสึเกะ ไม่ได้คาดหวังว่าทุกสิ่งที่เขาทำจะถูกรวบรวมโดยคาโตะ ทาโร่ พร้อมหลักฐานอันหนักแน่น
ซาโตะ โซสึเกะคิดเสมอว่าเขาจัดการเรื่องต่างๆ ได้อย่างสะอาดหมดจด และไม่มีใครรู้เรื่องเหล่านั้นเลย ยกเว้นพระเจ้าและโลก
แต่เมื่อมองไปที่ข้อมูลตรงหน้าเขา ซาโตะ โซสึเกะกลับพูดไม่ออก
“คุณซาโตะ คุณจำฉันได้ไหม?”
คาโตะ ทาโร่ หันศีรษะช้าๆ และมองไปที่ซาโตะ โซสึเกะ
“ผมไม่ยอมรับมัน”
“เรื่องพวกนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน ทำไมฉันถึงต้องยอมรับด้วยล่ะ”
ซาโตะ โซสึเกะเงียบไปไม่ถึงสองวินาที จากนั้นเขาก็กรนเสียงดังอย่างเย็นชาแล้วโยนเอกสารที่อยู่ในมือลงบนโต๊ะ
”ไม่สำคัญว่าคุณจะยอมรับหรือไม่”
“อย่างไรก็ตาม หลักฐานอยู่ด้านบน และฉันสามารถหาพยานได้ตลอดเวลา”
เมื่อคาโตะ ทาโร่พูดแบบนี้ ซาโตะ โซสึเกะก็อดขมวดคิ้วเล็กน้อยไม่ได้
เขารู้ว่าคาโตะ ทาโร่ต้องเตรียมตัวมาให้ดี แต่เขาไม่คาดคิดว่าคาโตะ ทาโร่จะเตรียมตัวมาดีขนาดนี้
แล้วฉันจะต้องทำอย่างไร?
เมื่อคนอื่นๆ ในห้องประชุมเห็นทัศนคติของซาโตะ โซสึเกะ พวกเขาก็เริ่มเดาอะไรบางอย่างอยู่ในใจแล้ว
ดูเหมือนว่าข้อมูลที่ทาโร่ คาโตะ ผลิตออกมานั้นเป็นเรื่องจริงและไม่มีการหลอกลวง
ในชั่วขณะหนึ่ง ซาโตะ โซสึเกะ ไม่สามารถหาคำพูดที่เหมาะสมมาอธิบายได้
“สิ่งใดสิ่งหนึ่งเหล่านี้ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม”
“สำหรับคนที่ฝ่าฝืนกฎหมายและไม่มีศีลธรรม ฉันคิดว่าตำแหน่งนี้ไม่เหมาะสมอย่างยิ่ง”
คาโตะ ทาโร่ ค่อยๆ ยื่นมือออกและชี้ไปยังที่นั่งที่ซาโตะ โซสึเกะนั่งอยู่
“ดังนั้น ฉันขอเสนอให้ทุกคนโหวตโดยการยกมือ”
“ฉันคิดว่าคุณซาโตะ โซสึเกะควรลงมาพักผ่อนสักพักหนึ่ง”
คาโตะ ทาโร่ พูดและยกมือขึ้นช้าๆ
หลังจากนั้นไม่นานก็มีคนเริ่มยกแขนกันมากขึ้นเรื่อยๆ