เขาเชื่อว่าด้วยสติปัญญาของลู่เฟิง เขาจะสามารถเข้าใจความหมายของคำพูดของเขาได้อย่างแน่นอน
หลังจากได้ยินสิ่งนี้ ลู่เฟิงก็เงียบลง
“ในที่สุดก็มาถึงแล้ว”
หลังจากผ่านไปนาน ลู่เฟิงก็เอื้อมมือไปแตะปลายจมูกของเขาและพึมพำ
“คุณลู่ นี่คือสิ่งเดียวที่ฉันบอกคุณได้”
คุณหยางปล่อยลมหายใจออก ในความเป็นจริงเขาชัดเจนมากเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันในญี่ปุ่น
จะกล่าวได้ว่าตราบใดที่ Lu Feng สามารถอดทนอีกสักสองสามวันและปล่อยให้สถานการณ์ในญี่ปุ่นสงบลง ทุกอย่างก็จะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงก็ไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลย
ตราบใดที่ซาโตะ โซสึเกะล้มลงและคาโตะ ทาโร่เข้ามาแทนที่ ชีวิตของลู่เฟิงก็จะง่ายขึ้น
แต่น่าเสียดายที่ซาโตะ โซสึเกะไม่ยอมให้โอกาสนี้แก่ลู่เฟิง และเขาจะไม่ยอมให้ลู่เฟิงมีเวลาหายใจด้วย
เขาไม่ยอมแม้แต่จะมองดูในขณะที่คาโตะ ทาโร่ ดึงเขาลง
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมซาโตะ โซสุเกะถึงกังวลมากและจ้องโจมตีลู่เฟิงอยู่ตลอด
ในส่วนของนายหยาง ผู้ช่วยจาง ได้ออกประกาศไปแล้ว ดังนั้นเรื่องนี้จะต้องดำเนินการทันที
เขาสามารถช่วยลู่เฟิงซื้อเวลาให้ได้มากที่สุดเท่านั้น
ท้ายที่สุดแล้ว ด้วยตัวตนของเขา การที่เขาจะพูดคำเหล่านี้กับลู่เฟิงในเวลานี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
”ขอบคุณ.”
ลู่เฟิงพยักหน้าเล็กน้อย
“โดยเร็วที่สุด”
คุณหยางกล่าวและวางสายไปอย่างช้าๆ
จากนั้นคุณหยางก็ยืนขึ้นและออกจากห้องพร้อมเรียกทุกคนเข้าร่วมการประชุม
ในส่วนของลู่เฟิง หลังจากวางโทรศัพท์ลงอย่างช้าๆ คิ้วของเขาก็ยังคงขมวดคิ้ว
เดิมทีมีสถานที่สองแห่งในญี่ปุ่นที่สามารถให้ที่พักพิงที่ปลอดภัยแก่ลู่เฟิงได้
คนหนึ่งอยู่ฝั่งของทาโร่ คาโตะ และอีกคนอยู่ฝั่งของนายหยาง
แต่ตอนนี้ ฉันไปบ้านคุณหยางไม่ได้แน่นอน
และหลายๆคนรู้ว่าลู่เฟิงอาศัยอยู่กับคาโตะทาโร่
แม้ว่านายหยางต้องการช่วยลู่เฟิง แต่เขาก็ไม่สามารถหาทางช่วยลู่เฟิงได้เลย
คุณหยางไม่สามารถโกหกโดยลืมตาแล้วบอกว่าเขาไม่รู้ว่าลู่เฟิงอยู่ที่ไหนได้ใช่ไหม?
หากเป็นอย่างนั้น นายหยางก็คงถูกพาดพิงด้วยเช่นกัน
“ลู่เฟิง เมื่อกี้คุณคุยโทรศัพท์กับใคร?”
ในขณะนี้ หนานกงหลิงเยว่เดินเข้าไปหาลู่เฟิงพร้อมกับจานผลไม้หั่นบาง ๆ
“คุณหยางโทรมา”
ลู่เฟิงส่ายหัวเล็กน้อยและบอกสถานการณ์โดยทั่วไปแก่หนานกงหลิงเยว่
นอกจากนี้ ลู่เฟิงยังแสดงการคาดเดาของเขาเองด้วย
”ลู่เฟิง คุณหมายความว่าความคิดเห็นของสาธารณชนในหลงคันทรี่ไม่สามารถถูกระงับได้อีกต่อไป ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการให้คุณกลับไปและรับการสอบสวนใช่หรือไม่”
หนานกงหลิงเยว่วางผลไม้ในมือของเธอลง มองไปที่ลู่เฟิง และถาม
”นั่นควรจะเป็นกรณีเช่นนั้น”
ลู่เฟิงพยักหน้าเล็กน้อย
”นั่นมันไม่สมบูรณ์แบบหรอกเหรอ?”
”มันเกิดขึ้นที่เราไม่สามารถกลับไปได้ ดังนั้นด้วยวิธีนี้เราสามารถกลับไปได้ ถูกต้องไหม”
หนานกงหลิงเยว่รู้สึกมีความสุขเล็กน้อยหลังจากได้ยินเรื่องนี้
ลู่เฟิงมองดูหนานกงหลิงเยว่ด้วยใบหน้าไร้เรี่ยวแรง
“อ่า?
ฉันผิดเหรอ?”
เมื่อหนานกงหลิงเยว่เห็นดวงตาของลู่เฟิง เธอก็รู้ว่าเธอพูดอะไรผิดอีกแล้ว
”คุณยังบอกว่าเราไม่สามารถออกไปได้ตอนนี้แม้ว่าเราจะต้องการก็ตาม”
“คุณคิดว่าถึงแม้คุณหยางจะออกมาข้างหน้า เราก็สามารถกลับได้หรือ?”
หลังจากได้ยินสิ่งที่ลู่เฟิงพูด หนานกงหลิงเยว่ก็ตอบสนองทันที
ปัญหาที่เกิดขึ้นไม่ใช่ว่า Lu Feng ไม่อยากกลับ แต่เป็นเพราะเขาไม่สามารถกลับเลย!
ตราบใดที่นายหยางต้องการพาตัวลู่เฟิงไป ซาโตะ โซสุเกะก็จะส่งคนไปหยุดเขาทันที
เมื่อถึงเวลานั้นมันจะยิ่งทำให้เกิดปัญหาใหญ่มากขึ้น
”ถ้าฉันสามารถกลับไปได้ ฉันก็ยินดีที่จะทำ ถึงแม้ว่าฉันจะถูกจับได้ก็ตาม”
“แต่ประเด็นสำคัญก็คือ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่เราจะตัดสินใจได้”
ลู่เฟิงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเมื่อเขาพูดแบบนี้
เขาแน่ใจว่าตราบใดที่เขากลับมา เขาจะสามารถปราบปรามความคิดเห็นของสาธารณชนได้อย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้
และจะเข้ามาอธิบายให้ทุกอย่างชัดเจนที่สุด
แต่ประเด็นสำคัญคือ ซาโตะ โซสุเกะ ปล่อยให้นายหยางพาตัวลู่เฟิงไปได้อย่างไร?
ถ้าเป็นไปได้ ลู่เฟิงคงกลับไปนานแล้ว
“ถ้าเขาไม่อยากให้เรากลับไป ทำไมเขาถึงกดดันหลงกัวให้พวกเรากลับไปล่ะ”
หนานกงหลิงเยว่ครุ่นคิดอยู่สองสามวินาที แต่ก็ยังไม่สามารถหาคำตอบได้
“ก็เพราะว่าเขารู้ว่าเรากลับไปไม่ได้ อาณาจักรมังกรจึงได้ดำเนินแผนนี้”
ลู่เฟิงส่ายหัวเล็กน้อย ตอนนี้เขาสามารถมองทะลุความคิดของซาโตะ โซสึเกะได้
ขณะนี้ ลู่เฟิงถูกซาโตะ โซสึเกะขังอยู่ที่ญี่ปุ่น และไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เลย
ซาโตะ โซสุเกะ รู้ว่าลู่เฟิงไม่สามารถจากไปได้ ดังนั้นเขาจึงคิดแผนนี้ขึ้นภายใต้สถานการณ์ที่ความคิดเห็นของสาธารณชนในหลงกัวแพร่หลาย
ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น?
สิ่งนี้จะนำไปสู่การที่ Long Country เรียก Lu Feng กลับมา แต่ Lu Feng ก็ยังไม่สามารถกลับไปได้
ในกรณีนั้น หลายๆ คนในลองคันทรีคงคิดว่าลู่เฟิงมีความผิดมากเกินไปที่จะกลับไป
ไม่ว่าลู่เฟิงจะมีข้อแก้ตัวมากมายเพียงใด เนื่องจากเขาไม่สามารถกลับไปได้ คนบางกลุ่มย่อมคิดว่าเขากำลังหลบหนีเพราะกลัวจะถูกลงโทษอย่างแน่นอน
ในกรณีนี้ ความคิดเห็นเชิงลบของประชาชนจะยิ่งมีความรุนแรงมากขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้