ลูกเขยที่แข็งแกร่งที่สุด Lu Feng
ลูกเขยที่แข็งแกร่งที่สุด Lu Feng

บทที่ 4890 ทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่!

“บูม!”

เมื่อ Fan Yongbo ได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ฟาดกระเป๋าเอกสารในมือลงบนโต๊ะอย่างแรง

“เข้ามา! เข้ามาพูดคุย”

ผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ เขารีบวิ่งไปเปิดประตู

เจ้าหน้าที่จากศูนย์กักกันสาขาเก้าเดินเข้ามาด้วยความตื่นตระหนก

“คุณพูดอะไร?”

ฟ่านหยงโบจ้องไปที่ชายหนุ่มและถามพร้อมกับเบิกตากว้าง

“ข้างนอกมีรถและคนเยอะมาก…”

“พวกเขากำลังบุกประตูของเราตอนนี้!”

ชายหนุ่มสูดลมหายใจลึกแล้วกัดฟันแล้วพูด

“เขาเป็นใคร เขาเป็นทหารในกองทัพ เป็นข้าราชการ หรือเป็นนักธุรกิจ?”

จิตใจของฟ่านหยงโบกำลังเต้นรัว และหัวใจของเขาก็เต้นเร็ว

เขาทำงานในสำนักงานทั้งเก้าแห่งนี้มาเกือบสามปีแล้ว

แต่ฉันไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อนเป็นการปล้นในคุก

ไม่ต้องพูดถึงพวกเขาเลย เมื่อดูเขตเรือนจำทั้งหมดในอาณาจักรมังกรแล้ว เรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา

ด้วยพลังป้องกันของอาณาจักรมังกรในปัจจุบัน หากใครกล้าทำสิ่งนั้น มันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะหลบหนีอย่างแน่นอน และท้ายที่สุดแล้ว เราจะไม่สามารถหลบหนีความตายได้

ดังนั้น ไม่ว่าตัวตนของบุคคลจะน่ากลัวแค่ไหน พวกเขาก็ไม่กล้าทำเช่นนี้

แต่ฟ่านหยงโปเข้าใจว่าในขณะที่คนอื่นไม่กล้า แต่มีคนหนึ่งที่กล้าทำ

นั่นก็คือ หลู่เฟิง

คนเหล่านั้นภายใต้หลู่เฟิงจะเต็มใจทำทุกอย่างเพื่อเขาอย่างแน่นอน

ฟานยงโบจึงคิดถึงเรื่องนี้ทันที

“หัวหน้า ไม่มีเลย พวกเขาไม่สวมชุดนักรบ และไม่ได้มาจากชุมชนธุรกิจ”

“ฉันไม่เคยเห็นพวกเขาเลย”

ชายหนุ่มส่ายหัวและอธิบายอย่างแผ่วเบา

“ออกไปดูกันเถอะ!”

ฟานหยงโบหันกลับมาและกำลังจะก้าวหนึ่งก้าว แต่หลังจากคิดถึงเรื่องนี้แล้ว เขาก็เปิดลิ้นชัก หยิบปืนออกมาแล้ววางลงบนเอวของเขา

“ผู้กำกับ เขาอาจเป็นคนของคุณลู่ได้ไหม”

“คุณต้องการโทรหาคุณลู่ออกไปไหม”

ผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆเขาก็คิดถึงเรื่องนี้เช่นกันในเวลานี้

“เลขที่!”

ฟานหยงโบเงียบไปสองสามวินาทีแล้วส่ายหัว

แม้ว่าเขาจะเต็มใจที่จะช่วยเหลือ Lu Feng เพื่อ Ye Tianlong

อย่างไรก็ตาม เป็นไปไม่ได้เลยที่จะช่วย Lu Feng หลบหนีออกจากคุก

สิ่งนี้ไม่เพียงแต่ละเมิดกฎของอาณาจักรมังกรเท่านั้น แต่ยังอาจทำให้ตัวเองถึงแก่ความตายอีกด้วย

ดังนั้น ฟานหยงโบจะไม่ทำเช่นนี้อย่างแน่นอน

เขาจะไม่ยอมให้คนภายนอกเห็นหลู่เฟิง

“ลองดูก่อนแล้วค่อยคุยกัน”

หลังจากที่ฟ่านหยงโบพูดจบ เขาก็หันหลังกลับและเดินออกไป

ผู้ช่วยและชายหนุ่มที่ส่งข้อความก็รีบตามไปเช่นกัน

ณ ขณะนี้.

ณ ประตูสถานกักกันทั้งเก้า

เป็นเวลาดึกแล้ว เดิมทีมันมืด

แต่บัดนี้แสงไฟนับไม่ถ้วนส่องสว่างไปทั่วพื้นที่หลายร้อยเมตรราวกับแสงกลางวัน

แหล่งที่มาของแสงเหล่านี้คือรถคันแล้วคันเล่า

สามสิบคัน ห้าสิบคัน หนึ่งร้อยคัน สองร้อยคัน! –

มีรถอย่างน้อยสองร้อยคัน แบ่งออกเป็นสองแถว แถวละหนึ่งร้อยคัน

รถยนต์จำนวน 200 คันซึ่งมีไฟกะพริบคู่และไฟสูงทั้งหมดถูกมุ่งเป้าไปที่ประตูศูนย์กักกันทั้ง 9 แห่ง

รถแต่ละคันมีไฟหน้า 2 ดวง จึงมีลำแสงอย่างน้อย 400 ดวงในที่เกิดเหตุ

ใครเคยขับรถตอนกลางคืนจะรู้ดีว่าไฟสูงของรถมันแวววาวขนาดไหน

ในเวลานี้แสงแวววาวมากกว่า 400 ดวงมารวมกัน ทำให้ประตูศูนย์กักกันทั้งเก้าสว่างไสวยิ่งกว่าตอนกลางวัน

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ประตูคิดว่าเห็นดวงอาทิตย์ด้วยซ้ำ

นอกจากนี้ไฟฉุกเฉินแบบกระพริบคู่ยังเปรียบเสมือนสัตว์ดุร้ายที่ซ่อนตัวอยู่ในคืนที่มืดมิดกะพริบตลอดเวลา

แม้ว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ได้รับมอบหมายให้มาที่นี่จะต้องผ่านการฝึกอบรมอย่างเข้มงวด

มีทหารอยู่บ้างในหมู่พวกเขา

อย่างไรก็ตามไม่ได้หมายความว่าพวกเขาไม่เกรงกลัว

เป็นเวลาดึกแล้วจู่ๆก็มีรถสองร้อยคันปรากฏขึ้นในสถานที่ห่างไกลแห่งนี้

ไม่ว่าจะเป็นใคร ทุกคนคงรู้สึกประหม่าอย่างยิ่ง!

ด้านหน้าขบวนรถ ชายชราและคนวัยกลางคนสองคนค่อยๆก้าวไปข้างหน้า

“เฝ้าสถานที่สำคัญและหยุดคนเกียจคร้าน!”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสี่คนพร้อมอาวุธระบายความร้อนอยู่ในมือตะโกน

อย่างไรก็ตาม เสียงดุด่าของพวกเขาฟังดูไม่ชัดเจนอย่างชัดเจน

แม้ว่าพวกเขาจะถืออาวุธความร้อนอยู่ในมือ แต่อาวุธความร้อนเหล่านี้ก็ไม่สามารถให้ความรู้สึกปลอดภัยแก่พวกเขาได้

ประการแรก พวกเขาไม่สามารถยิงได้

ประการที่สอง พวกเขาทั้งสี่คนสามารถล้มลงได้กี่คนแม้ว่าพวกเขาจะใช้กระสุนในมือจนหมดก็ตาม?

และในบรรดารถสองร้อยคันที่อยู่ตรงข้ามนั้น พวกมันขับราวกับเงาและเต็มไปด้วยผู้คน

ทั้งหมดเป็นรถห้าที่นั่ง สองร้อยคัน และมีคนอย่างน้อยพันคน

ในมือของทั้งสี่คนมีกระสุนนับพันนัด!

“ถ้ากล้าก็ยิงเลย”

“ถ้าไม่กล้าก็หลีกทางไปซะ”

ชายชราที่อยู่ด้านหน้าไม่ได้พูดเสียงดัง แต่น้ำเสียงของเขาสงบและหนักแน่นอย่างยิ่ง

มันทำให้ผู้คนรู้สึกว่าพวกเขาไม่กล้าฝ่าฝืนเขาง่ายๆ

ความกดดันอันมหาศาลที่กระทบใบหน้าของพวกเขาทำให้หัวใจของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านี้เต้นเร็วขึ้นอย่างต่อเนื่อง

“เจ้าจะทำอะไรเนี่ย?”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยถามอย่างกล้าหาญ

“คุณไม่สามารถล็อคบางคนไว้ได้”

“ดังนั้น ทางที่ดีควรมอบมันให้”

ชายชราหรี่ตาลงเล็กน้อย แต่น้ำเสียงของเขายังคงสงบและมั่นคงมาก

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *