by บูม!
เสียงฟ้าร้องในฤดูใบไม้ผลิดังขึ้น!
ภายในวิชาดาบสี่ฤดู การเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันได้เกิดขึ้น ฤดูหนาวอันโหดร้ายละลายหายไป เปลี่ยนเป็นความอบอุ่นอ่อนโยนของฤดูใบไม้
ผลิ เสียงฟ่อ เสียงฟ่อ เสียงฟ่อ เสียงฟ่อ เสียงหนาว
และหิมะค่อยๆ จางหายไป ถูกแทนที่ด้วยสายฝนอันอ่อนโยนที่โปรยปรายลงมาจากท้องฟ้า
กลางฤดูหนาว ฤดูใบไม้ผลิอันอบอุ่น ฤดูร้อนอันร้อนระอุ ฤดูใบไม้ร่วงอันหนาวเหน็บ
สี่ฤดูแห่งสุริยคติคือเจตนาแห่งดาบทั้งสี่ที่แฝงอยู่ในวิชาดาบสี่ฤดู!
ความซับซ้อน ความลึกซึ้ง และความลึกซึ้งของพวกมันนั้นเกินกว่าที่มนุษย์จะจินตนาการได้!
ฤดูใบไม้ผลิอันอบอุ่นอาจไม่ใช่เจตนาแห่งดาบสี่ฤดูที่อันตรายที่สุด แต่เป็นสิ่งที่อันตรายที่สุด!
ในยุคสุริยคติแห่งฤดูใบไม้ผลิ สรรพสิ่งจะกลับคืนสู่ธรรมชาติ ภายใต้พื้นผิวอันสงบสุขนั้นซ่อนเร้นสงครามสังหารและปล้นสะดมอันโหดร้าย!
ครืน!
ในขณะนั้น ภายในจักรวาล ราวกับท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวได้สลายหายไป ฝนฤดูใบไม้ผลิที่ตกลงมาอย่างไม่หยุดยั้ง เสียงฟ้าร้องในฤดูใบไม้ผลิคำรามกึกก้อง ดุจดังท่วงทำนองแห่งการทำลายล้างอันศักดิ์สิทธิ์
จักรพรรดิหยกสามขาถือตะกร้อในมือ จ้องมองโลกรอบตัวอย่างจดจ่อ
สายฝนที่ตกลงมาจากท้องฟ้าคือพลังดาบ เสียงฟ้าร้องคำรามคือพลังดาบ แม้แต่สายลมอ่อนๆ ก็ยังเป็นพลังดาบ!
พลังดาบแต่ละพลัง หนาแน่นและหนาแน่น แผ่ซ่านไปทั่วสวรรค์และโลก!
ไม่มีทางหนีรอด มีแต่การซุ่มโจมตีจากทุกทิศทุกทาง!
ในเวลาเพียงครึ่งธูป ร่างศักดิ์สิทธิ์ของจักรพรรดิหยกสามขาก็ถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ ด้วยพลังดาบนับไม่ถ้วน โปรยปรายลงมาราวกับชายผู้เปื้อนเลือด
ผมของเขายุ่งเหยิง เสื้อคลุมเต๋าขาดรุ่งริ่ง และเขาอยู่ในสภาพที่ทุกข์ทรมานที่สุด
“เจี้ยนอู่ซวง เจ้าคิดจะสู้กับข้าจนตายหรือ?”
จักรพรรดิหยกสามขามองเจี้ยนอู่ซวง ผู้ยืนอยู่บนความว่างเปล่า ราวกับผู้ปกครองสวรรค์และโลก แล้วพูดอย่างเย็นชา เจี้ยน
อู่ซวงเหลือบมองเขาอย่างใจเย็นและตอบว่า “หากเจ้าทนการโจมตีครั้งนี้ได้ ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า จะเสียหายอะไร?”
”เอาล่ะ! เจี้ยนอู่ซวง นี่เป็นเหตุผลที่เจ้าเผชิญหน้ากับข้าอย่างไม่เกรงกลัวเมื่อครู่นี้หรือ? แต่อย่าลืมว่าเจ้าไม่ใช่คนเดียวในโลกที่มีไพ่เด็ด ข้า เจดติง ก็มีไพ่เด็ดเช่นกัน!”
จักรพรรดิเจดติงสูดหายใจเข้าลึก ดวงตาของเขาไม่ได้เต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามอีกต่อไป แต่กลับกลายเป็นดวงตาที่เคร่งขรึมอย่างยิ่ง
ชั่วขณะต่อมา
เขาเอ่ยคำต่อคำ:
”วิชาศักดิ์สิทธิ์สูงสุด เก้าติงเพื่อรักษาเสถียรภาพของโลก!!!”
”ทำลายมันซะ!!!”
ทันใดนั้น แสงศักดิ์สิทธิ์ก็ส่องไปทั่วจักรพรรดิเจดติง ความจริงอันลึกซึ้งนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา
รัศมีอันทรงพลังของเขายิ่งพลุ่งพล่านขึ้นไปอีก!
หม้อต้มขนาดยักษ์เก้าใบควบแน่นในความว่างเปล่า!
หม้อต้มทั้งเก้าใบนี้เก่าแก่และสง่างาม ทันทีที่พวกมันปรากฏขึ้น พวกมันก็เปรียบเสมือนเข็มศักดิ์สิทธิ์ที่สงบทะเลที่โหมกระหน่ำ ทำลายโลกที่ปั่นป่วนให้หยุดนิ่งในทันที!
เปล่งแสงเย็นเยียบออกมาอย่างต่อเนื่อง พวกมันแปรเปลี่ยนเป็นพลังดาบดุจดั่งสายฝนฤดูใบไม้ผลิที่กัดกร่อน พวกมันนับแสนตัวพังทลายลงพร้อมกัน!
พลังศักดิ์สิทธิ์นี้คืออาวุธลับที่ทรงพลังที่สุดของจักรพรรดิหยกสามขา อาวุธที่เขาใช้ครอบครองจักรวาล ด้วยพลังนี้ เขาได้สังหารจักรพรรดิอมตะครึ่งก้าวในทันที!
ชื่อของเขา จักรพรรดิหยกสามขา เกิดจากพลังนี้เอง!
เสียงแตกพร่า
ราวกับว่าความว่างเปล่าไม่อาจรับน้ำหนักของสามขาขนาดมหึมาทั้งเก้าได้ พวกมันจึงแตกสลายทีละน้อย
”ระเบิด!!!”
จักรพรรดิหยกสามขาคำรามอย่างสุดกำลัง!
ในชั่วพริบตา ทั้งสามขาขนาดยักษ์หมุนวนราวกับมังกรผงาด ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า!
หม้อต้มทั้งเก้าใบเชื่อมต่อกัน เสียงดังกึกก้องดังออกมาจากภายใน ราวกับเสียงกลองรบโบราณแห่งสวรรค์ เสียงคำรามดังสนั่นหวั่นไหว!
บูม!
ในชั่วพริบต่อมา หม้อต้มทั้งเก้าใบก็ระเบิดพร้อมกัน!
พลังมหาศาลที่ไม่อาจพรรณนาได้ปะทุขึ้น แปรเปลี่ยนเป็นคลื่นกระแทกอันรุนแรงที่ซัดสาดไปทั่วแผ่นดิน!
ภายใต้พลังนี้ ไม่ว่าจะเป็นฝนฤดูใบไม้ผลิที่ไม่หยุดหย่อน สายลมฤดูใบไม้ผลิที่ปั่นป่วน หรือเสียงฟ้าร้องคำรามของฤดูใบไม้ผลิ
ทุกสิ่งล้วนแตกสลายพร้อมกัน!
”ฝีมือเยี่ยม!”
เจี้ยนอู่ซวงหรี่ตาลง ถอยหลังไปครึ่งก้าว กางกำปั้นออก เปล่งแสงสีทองเจิดจ้า เครื่องหมาย “川” (ชวน) สีม่วงที่หว่างคิ้วยิ่งเจิดจ้า ดุจการมาถึงของเทพสงครามกลยุทธ์สวรรค์!
”มา!”
เจี้ยนอู่ซวงต่อยหมัดอย่างดุเดือด ทำลายคลื่นกระแทกที่พุ่งเข้าหาเขาซ้ำแล้ว
ซ้ำเล่า ปัง ปัง ปัง!
แต่ละหมัดที่ออกมาพร้อมกับพลังอันมหาศาล มีพลังทำลายล้างดาวเคราะห์!
เจี้ยนอู่ซวงเปรียบเสมือนนักรบบนฝั่ง ปะทะกับยอดคลื่น ไม่ว่าคลื่นกระแทกจะซัดเขาอย่างไร เขาก็ทำลายมันทีละดวง!
พลังดาบแห่งสี่ฤดูที่ถูกทำลายโดยจักรพรรดิหยกสามขาไม่ได้สลายหายไป แต่กลับเริ่มวิวัฒนาการอีกครั้ง!
ฤดูหนาวเปลี่ยนเป็นฤดูใบไม้ผลิ จากฤดูใบไม้ผลิเป็นฤดูร้อน จากฤดูร้อนเป็นฤดูใบไม้ร่วง และจากฤดูใบไม้ร่วงเป็นฤดูหนาว!
สี่ฤดูแห่งสุริยะ วัฏจักรแห่งชีวิตและความตายที่ไม่มีที่สิ้นสุด!
เมื่อพลังกระบี่สี่ฤดูถูกสร้างขึ้น มันจะต่อสู้จนตาย!
นี่คือพลังที่ทรงพลังที่สุดของพลังกระบี่สี่ฤดู!
ต่างจากรุ่งอรุณและพลบค่ำ ที่พลังโจมตีทั้งหมดปะทุขึ้นพร้อมกัน ก่อให้เกิดการโจมตีที่รุนแรง มันเปรียบเสมือนหินโม่ที่เคลื่อนที่อย่างช้าๆ แต่บดขยี้พลังชีวิตของศัตรูอย่างต่อเนื่อง
ไม่กี่ลมหายใจต่อมา
ดวงอาทิตย์แผดเผาขึ้น พร้อมกับพลังที่แผดเผาและรุนแรงพุ่งเข้าใส่พวกเขา!
ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวเริ่มแห้งแล้งและแดงก่ำ
และร่างของจักรพรรดิหยกติงก็เริ่มลุกไหม้ด้วยควันสีขาวราวกับดอกตูมที่เหี่ยวเฉา ผิวของเขาค่อยๆ แห้งกร้านและหมองคล้ำ ผมของเขาร่วงหล่นทีละเส้น
เขารู้สึกราวกับถูกย่างกรายเข้าสู่ร่างมนุษย์ เลือดเดือดพล่านแล้วกลายเป็นควัน
ความหวาดกลัวอย่างใหญ่หลวงระหว่างความเป็นและความตาย ความบ้าคลั่งก่อตัวขึ้นในหัวใจ!
”เจี้ยนอู่ซวง หยุดเดี๋ยวนี้!”
”ข้ายอมรับผิด! ข้าไม่น่าเข้าไปยุ่งระหว่างเจ้ากับจักรพรรดิเทพสุริยะเลย!”
”ปล่อยข้าไป! นับจากนี้ ไม่ว่าเจ้า เจี้ยนอู่ซวง จะอยู่ที่ไหน ข้า หยูติง จะถอยทัพและบูชาเจ้าดุจเทพเจ้า!” “ปล่อยข้าไป!!!”
ในขณะนั้น ศักดิ์ศรีและศักดิ์ศรีของจักรพรรดิหยูติงทั้งหมดก็แตกสลาย เหลือเพียงความกลัวความตายและความปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่!
เขามองเจี้ยนอู่ซวงด้วยความสิ้นหวัง ใบหน้าเต็มไปด้วยคำวิงวอน
”เจ้าอยากขอความเมตตาตอนนี้เลยหรือ?”
เจี้ยนอู่ซวงเหลือบมองเขาอย่างเฉยเมย ส่ายหัว “ขอโทษนะ แต่ข้า เจี้ยนอู่ซวง มักจะอาฆาตแค้นเสมอ ใครก็ตามที่หมายปองชีวิตข้าจะถูกฆ่า!”
”ตายซะ!”
วินาทีต่อมา เจี้ยนอู่ซวงก็ชูนิ้วทั้งห้าขึ้นกลางอากาศ คว้ามันไว้อย่างแรง!
ปัง!!!
ทันใดนั้น ดวงตะวันที่ลุกโชน แปรสภาพจากปราณกระบี่สี่ฤดู ก็พุ่งทะยานออกมาอย่างคำราม พุ่งเข้าใส่ผู้บังคับบัญชาหยูติง!
ทันใดนั้น ใบหน้าของผู้บังคับบัญชาหยูติงก็ซีดเผือด
ดาบศักดิ์สิทธิ์ไท่ลั่วระเบิดเสียงกึกก้อง แทงทะลุหน้าอกของจักรพรรดิหยกติง ทำลายเขาในทันที
หยูติง จักรพรรดิอมตะครึ่งก้าว ล้มลง!
เขาคือผู้ฝึกฝนที่ทรงพลังที่สุดที่ตายไปโดยฝีมือของเจี้ยนอู่ซวง! โลกสี่ฤดูที่เกิดจากดาบศักดิ์สิทธิ์ไท่ลั่ว
ค่อยๆ
พังทลายลง ดาบศักดิ์สิทธิ์ไท่ลั่วแปรเปลี่ยนเป็นแสงสีทอง พุ่งกลับเข้าสู่อ้อมกอดของเจี้ยนอู่ซวง ท้องฟ้าที่เต็ม
ไปด้วยดวงดาวทั้งหมดตกอยู่ในความเงียบสงัด เจี้ยนอู่ซวงกำดาบศักดิ์สิทธิ์ไท่ลั่วไว้ รู้สึกถึงความเชื่อมโยงแผ่ออกมาจากมัน
”หืม? แข็งแกร่งขึ้นเหรอ?”
เจี้ยนอู่ซวงรู้สึกแผ่วเบาว่าดาบศักดิ์สิทธิ์ไท่ลั่วแข็งแกร่งขึ้น มีเสน่ห์มากขึ้น หลังจากสังหารจักรพรรดิหยกติง
ทันใดนั้น เจี้ยนอู่ซวงก็นึกถึงสิ่งที่อู๋เจี้ยนเซียนพูดกับเขาในงานเลี้ยงที่พระราชวังแห่งชีวิต
พลังอันน่าสะพรึงกลัวของอาวุธบรรพชนสูงสุดเต๋าอยู่ที่ความสามารถในการเพิ่มพูนพลังอย่างต่อเนื่อง!
ดาบเทพไท่ลั่ว หนึ่งในอาวุธบรรพชนสูงสุดทั้งเจ็ด คืออาวุธที่สั่งการสังหารเป็นหลัก
”การสังหาร…จะทำให้ดาบเทพไท่ลั่วแข็งแกร่งขึ้นได้หรือไม่”
ดวงตาของเจี้ยนอู่ซวงฉายแววครุ่นคิด จากนั้นเขาก็เหวี่ยงดาบเป็นรูปดอกไม้และสอดดาบเทพไท่ลั่วเข้าไปในฝักดาบ ทำให้ฝักดาบสามารถหล่อเลี้ยงดาบเทพไท่ลั่วได้