by หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็พูดกับน้องสาวคณะรัฐมนตรีว่า “สรุปนี่สิ”
ผู้หญิงที่เคาน์เตอร์รู้สึกดีใจมากในทันที และรีบเก็บหมวกทั้งหมดและเขียนใบเสร็จ
Yi Jinli จ่ายบิลและหยิบกระเป๋าพร้อมเครื่องประดับศีรษะ หลิงยังคงไม่คัดค้าน เธอรู้ว่านี่คือหัวใจของเขา
หากเธอปฏิเสธอีกครั้ง อาจทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจ
“ไปซื้อเสื้อผ้าและรองเท้าเพิ่ม” เขาพูด ราวกับว่าเขากำลังซื้อหัวคนติดยา
“เฮ้ แต่ฉันมีแล้ว ไม่ต้องซื้อแล้ว”
“แต่ฉันอยากเห็นคุณแต่งตัวดีกว่านี้” เขาว่า “คุณผู้หญิงชอบพูดว่าผู้ชายควรใช้เงินกับผู้หญิงไม่ใช่เหรอ นอกจากนี้ เมื่อก่อนคุณซื้อเสื้อผ้าและรองเท้าให้ฉัน ฉันไม่ปฏิเสธ”
เธอไม่สามารถหักล้างสิ่งที่เขาพูดได้
แต่เพื่อกลัวว่าเขาจะซื้อแบรนด์หรูๆ มาให้เธอจริงๆ หลิงยังคงพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น…ไม่งั้นฉันจะเลือกอันที่ฉันชอบ”
“อืม” เขายิ้มเล็กน้อย
ทั้งสองกำลังเดินเล่นอยู่ในห้างสรรพสินค้า แต่หลิงยังคงเลือกชุดและรองเท้าที่เธอชอบ
ลองใช้แล้วรู้สึกดีมาก และราคาก็ไม่แพงเกินไป
ในตอนนี้ เธอสวมชุดเดรสยาวสีเบจในสไตล์วันหยุด และสวมรองเท้าแตะสีเดียวกันบนเท้าของเธอ
เธอไม่ได้ใส่สไตล์นี้มานานแล้วจริงๆ
เมื่อมองดูตัวเองในกระจกแต่งตัว หลิงก็ยังอยู่ในภวังค์ราวกับว่าเขาเคยเห็นตัวเองมาก่อน
แค่ความรู้สึกที่เธอระบายออกจากร่างกายตอนนี้ก็ต่างจากเมื่อก่อนอย่างสิ้นเชิง
มันเหมือนกับหอกคมที่ถูกทิ้งในมุมมืดและชื้นหลังจากทิวทัศน์และกลายเป็นสนิม
มันก็แค่…หลิงยังคงมองตัวเองในกระจกแต่ตอนนี้เธอไม่เหมือนกับตอนที่เธอเพิ่งออกจากคุก ค่อยๆ หายไปทีละน้อย
เป็นเพราะยี่จินหลี่หรือเปล่า? เพราะเขาปล่อยให้เธอมีความหวังสำหรับอนาคตหรือไม่?
ถ้านางเป็นเมื่อก่อน นางคงรู้สึกขำ ๆ แน่ ๆ เห็นได้ชัดว่านางเป็นคนที่ทำให้นางสิ้นหวัง แต่ตอนนี้ นางกลายเป็นคนที่ให้ความหวังนางแล้ว
“ชอบไหม” น้ำเสียงของเขาดังอยู่ข้างหู
เธอสะดุ้งเมื่อรู้ว่าเขาเดินตามเธอมาในบางครั้งและกำลังมองดูเธอในกระจก
ดวงตาของทั้งสองสบกับกระจก
“ก็ไม่เป็นไร” เธอพูด ดวงตาของเขาราวกับมีอะไรติดไฟ ทำให้เธอหน้าแดงเล็กน้อย
“ฉันก็คิดว่าสวยเหมือนกัน” ริมฝีปากของเขาแนบชิดใบหูของเธอ และเขากระซิบแผ่วเบา ด้วยเหตุผลบางอย่าง ดูเหมือนว่าหล่อนจะสวยขึ้นเรื่อยๆ ในดวงตาของเขา ทำให้เขาไม่สามารถละสายตาไปจากเขาได้อีกต่อไป
หูของหล่อนร้อนเล็กน้อย หัวใจของเธอก็เต้นผิดปกติมากขึ้นเรื่อยๆ “ถ้างั้น…ชุดนี้ ขอเปลี่ยนก่อน” เธอรีบเดินเข้าไปในห้องแต่งตัว เปลี่ยนชุด
แต่ครู่ต่อมา มือของเขาก็จับข้อมือเธอไว้